ကြပ်ထုပ်နေတဲ့အဖုတ်

ကျနော့်နာမည် အောင်ထက်ပါ၊ ဘဝမှာဆင်ခြင်စရာ တွေမလုပ်သင့်တာ တွေလုပ်မိတဲ့အတွက် နောင်တတွေ တလှေကြီး ရပေမယ့် အခုတော့ပြင်မရတဲ့ ကိစ္စတွေနှင့် နပမ်းလုံးနေရဆဲပါ။ ကျနော်အရင်က ဦးစီးဌာနတစ်ခုရဲ့ ဦးစီးအရာရှိဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ အားလုံး ကျနော့်အကြောင်းလေး သိရအောင် ဖတ်ကြည့်ကြအုံး။ ကျနော် ဘွဲ့ရတော့ ဦးစီးဌာနမှာ အလုပ်ဝင်တယ်။ ဒုဦးစီးမှူးရာထူးရတော့ ကျနော် အိမ်ထောင်ပြုချင်နေပြီ။ ကျနော်ယူမည့်မိန်းမက သိပ်အချောကြီးတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့။ သူတို့မှာ ညီအကို မောင်နှမခြောက်ယောက်ရှိတယ်။ သူကလွှဲလို့ အားလုံးကျောင်းတက်နေကြ တာပေါ့။ သူ့အောက်ကညီမက ဆယ်တန်းအောင်တော့ အသက်က ၁၈လောက်ရှိပေမယ့်၊ ကျန်တဲ့ မောင်တွေညီမတွေက ငယ်သေးတယ်။ မောင်ဆို ရှစ်တန်းလောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ ကျန်တဲ့ကလေးတွေက နှစ်နှစ်ကြီး နှစ်နှစ်ငယ်တွေ။ ကျနော်တို့ဌာနက အစကတော့ ဘာမှမဟုတ်ပေမယ့် ညွှန်ချုပ် အသစ်ရောက်လာတော့ သူက အရင်လူလို မဟုတ်ပဲ တကယ်လည်း အလုပ်လုပ်တယ်။ ကျနော့်ကို တာဝန်တစ်ခု ပေးတယ်။ အဓိကအလုပ်က ကျူးတွေဖယ်ပြီး မြေသိမ်းတာပေါ့။ မတရားတော့မဟုတ်ဘူး ပေနှစ်ဆယ်တကွက်ကို ဆယ်သိန်းပေးပြီးတော့ပေါ့။ အဲဒီတုန်းက ဒိုင်နာတစ်စီးမှ ခြောက်သိန်း၊ လူတွေက ဖယ်ပေးတဲ့လူတွေ များတယ်၊ အချို့ကတော့ မဖယ်ပေးဘူး။ ဒီတော့ ကျနော်ကလည်း အကွက်တွေ ပိုရအောင်လုပ်တာပေါ့။ ဒါမှ ကျနော်လည်း တစ်ကွက်ဆယ်သိန်း ထွက်လာမှာလေ။ ရတဲ့ငွေလေးနှင့် တိုက်ခန်းဝယ်လိုက်ပြီး မိန်းမယူလိုက်တယ်။ တိုက်ခန်းက ဟောခန်း အိမ်သာရေချိုးခန်က တစ်ခန်းပဲပါတယ်။ နှစ်ယောက်တည်းဆိုတော့လည်း ဘာမှ မကာရံတော့ဘူးပေါ့။ ချစ်သူဘဝမှာ အချစ်ကုန်ချစ်ခဲ့ကြပြီး လင်မယားဘဝမှာ အရှက်ကုန်ချစ်ဖို့ပဲ လိုတော့တာ။ အော်…မေ့လို့ ကျနော့်မိန်းမနာမည်က မေသင်း၊ ခယ်မနာမည်က မေနှင်း၊ အားလုံးက သင်းသင်းနှင့်နှင်းနှင်းလို့ပဲ ခေါ်ကြပါတယ်။ အရှက်ကုန်ဆိုသလောက် ကျနော်တို့ လင်မယားကဲခဲ့တာ ပြောပြမယ်။ မင်္ဂလာဆောင်တော့ သူမရွာမှာ သွားဆောင်တယ်။

မင်္ဂလာဦးညမှာ သင်းသင်းကို ကျနော်လိုးတာ၊ ခလေးတွေ အိပ်ပေမယ့် ခယ်မက မအိပ်သေးဘူး၊ သူ့အသံမကြားရတော့ အိပ်ပြီဆိုပြီးတွယ်တာ။ နယ်မှာဆိုတော့ လင်မယားခန်းအတွက် သင်းသင်းနှင့် နှင်းနှင်းတို့အိပ်တဲ့ အခန်းကို ယူလိုက်ရတယ်။ ဝါးထရံကာလေးတွေနှင့်ပေါ့ မိဘတွေနှင့် ခလေးတွေက အောက်ထပ်မှာအိပ်ကြပြီး ကျနော်တို့က အပေါ်ထပ်ခိုးလေးပေါ်မှာ။ နှင်းနှင်းကတော့ ကျနော်တို့အခန်းဘေးက အပြင်မှာ ခြင်ထောင်ထောင်ပြီး အိပ်နေတယ်။ သူကတော့ အိပ်ရာပြောင်းလို့ မအိပ်နိုင်သေးဘူး။ ကလေးတွေ အသံတိတ်သွားမှ ကျနော်လည်း သင်းသင်းကိုနမ်းပြီး အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ မီးမှောင်နေပေမယ့် ပူမှာစိုးလို့ ခေါင်းရင်းက ပြူတင်းတံခါးဖွင့်ထားတော့ လရောင်လေးက အခန်းထဲဝင်နေတယ်။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တော့ ကျနော့်မိန်းမကိုယ်လုံးလေးကို လရောင်မှာ မြင်နေရတယ်။ လရောင်လေးနှင့် အရမ်းကို ကြည့်လို့ကောင်းနေတယ်။ နို့လေးက လုံးပြီးမာနေတာပဲ။ အပေါ်က တက်ခွပြီး နို့စို့ပစ်လိုက်တယ်။ ”အ…ယားတယ် ကိုထက်”တဲ့ အေးလေ သူမှနို့စို့မခံဘူးတာ။ သမီးရည်းစားဘဝက ကျနော်လည်း လူမလစ်လို့ နို့မစို့ခဲ့ရဘူးလေ။ နို့လေးကို အင်္ကျီအောက်ကပဲ လက်နှိုက်ပြီးပဲ ကိုင်ခဲ့ရတာကိုး။ ကျနော်လည်း အားပါးရစို့တော့ သင်းသင်းက အသံလေးတွေ ထွက်လာတယ်။ ဒီတော့ ကျနော်လည်း အောက်ဆင်းပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပစ်လိုက်တယ်။ “မရွံဘူးလား…ကိုထက်”လို့ အသံတိုးလေးနှင့်ပြောတော့ “မရွံပါဘူး… ကိုယ့်မိန်းမဟာပဲ… သင်းသင်းလည်း ရွံလို့မရဘူးနော်” “အင်းပါ…. ကိုထက်တောင် လုပ်ပေးတာ မရွံပါဘူး” ကျနော်လည်း အကွဲကြောင်းတလျှောက် ယက်ပေးလိုက်တော့ သင်းသင်း ညည်းသံလေးတွေ တိုးတိုးလေး ထွက်နေတယ်။ အိမ်မှာ အဖေအမေတွေ နိုးသွားမှာစိုးလို့သာ သိပ်အသံမထွက်တာလေ။ ကျနော်က မိန်းမရပြီမို့ ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝ ခံချင်တယ်လေ။ ကိုယ်ယက်ပေးမှ သူမကို နောက်ဆို စိတ်တိုင်းကျ ခိုင်းလို့ရမှာမို့ အပျိုစင်အဖုတ်လေးကို အားရပါးရ ယက်ပေးလိုက်တယ်။ အဖုတ်ကိုဖြဲပြီး လျှာကိုမွှေပစ်လိုက်တော့ “အင်း ဟင်း အင်းဟင်း…အိုးး”နှင့် ညည်းသံလေး အနည်းငယ် ကျယ်လာတယ်။ အဖုတ်ကို လျှာနှင့်ယက်တဲ့ အသံကလည်း “ပလပ်..ပလပ်”အသံတောင် ထွက်တယ်။ ထွက်မှာပေါ့ သင်းသင်းအဖုတ်က အရည်တွေ ထွက်နေတာကိုး။

ကျနော်က ကာမစိတ် နည်းနည်းထန်တဲ့ ထဲမှာပါတယ်။ လူပျိုဘဝမှာတောင် ဂွင်းထုရင် အနည်းဆုံး သုံးကြိမ်လောက် ထုနိုင်တယ်။ ကျနော်က သင်းသင်းအစေ့ကို လျှာဖျားနှင့် ထိုးဆွပေးတော့ သင်းသင်းတစ်ယောက် ”အီး ဟီး”ဆိုပြီး တုန်တုန်သွားတယ်။ အစေ့ကိုနှစ်မိနစ် လောက်စုပ်ပေးလိုက်တာ သင်းသင်းတစ်ယောက် တဇတ်ဇတ်တုန်ပြီး အဖုတ်ထဲက အဖြူနှစ်ကလေးတွေ ထွက်ပြီး သူမပြီးသွားတယ်။ ပြီးတော့ ဘာမှမလုပ်ရဘဲ အသက်ရှူသံတွေထွက်ပြီး မောနေတယ်ဗျို့။ ကျနော်လည်း သင်းသင်းပြီးသွားတော့ ရပ်လိုက်ပြီး သင်းသင်းဘေး ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ ”သင်းသင်း ကိုထက်လီးကို စုပ်ပေးဦ”ဆိုပြီး လီးအရေပြားကို လှန်လိုက်တယ်။ သင်းသင်းလည်း အိပ်ရာကထလာပြီး တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်ပေးတယ်။ ဘယ်အရသာရှိပါ့မလဲ တောင်တော့တောင်နေတာပေါ့ လီးနှင့်လျှာနှင့် တွေ့တာ မတောင်ပဲနေပါ့လား၊ အင်း… ရန်ကုန်ရောက်မှ သင်ပေးရမယ်။ သုံးမိနစ်လောက်ပဲစုပ်ပြီး အာညောင်းတယ်ဆိုပြီး ရပ်လိုက်တယ်။ အဲဒါကြောင့် သင်းသင်းကို လိုးဖို့ကြံရတော့တာပေါ့။ ကုတင်မရှိတော့ မွေ့ယာမှာပဲ ပက်လက်လှန်ပြီး လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးဆွဲလိုက်တယ်။ အစေ့နှင့်အဖုတ်ကို လီးနှင့်ကလော်ပြီး သုံးမိနစ်လောက် အထဲကိုမထည့်ပဲ လုပ်လိုက်တယ်။ သင်းသင်းဆီက အသံလေးထွက်လာမှ အဖုတ်ထဲ လီးစသွင်းပေးလိုက်တယ်။ အပျိုဆိုတော့ တန်းပြီးသွင်းပစ်ရင် အရမ်းနာသွားမယ်။ ဒီတော့ အဖျားလောက်ပဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နှင့် သုံးမိနစ် လေးမိနစ်လောက် အချိန်ဆွဲ လိုးပေးပြီး သင်းသင်းအသံလေး ခပ်စိပ်စိပ်ထွက်လာမှာ ဆတ်ကနဲ ထိုးသွင်းပစ်လိုက်တယ်။ ”အာ့….ကိုကျော်”ဆိုပြီး သင်းသင်း အသံကျယ်ကျယ် ထွက်သွားတယ်။ အပြင်က နှင်းနှင်တောင် အိပ်ပျော်နေရင် လန့်နိုးသွားလောက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းထားတယ်။ ကျနော်လည်း သွင်းတာ ခဏရပ်လိုက်ပြီး နို့ပြန်စို့ရတာပေါ့။ သင်းသင်းဆီက အသံထွက်လာတော့ ထပ်ပြီး အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းပစ်လိုက်တယ်။ “ဗြစ်… ဖောက်… အား” အပျိုမှေး ပေါက်သွားသဖြင့် သင်းသင်းတစ်ယောက် ဆတ်ကနဲ ကော့တက်သွားပြီး တဟီးဟီး အသံထွက်လာပါတယ်။ ကျနော်က အားနှင့်မဆောင့်ရတော့ အားမရဘူးဗျ။

ဆယ်မိနစ်လောက် လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပဲ လိုးလိုက်ပြီးတာနဲ့ သင်းသင်းကို ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။ ”အ…နာတယ်…ကိုထက်”ဆိုတော့ တဖြေးဖြေး ကြိတ်လိုးလေး လိုးရတာပေါ့။ နောက်ထပ် ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးပြီးတော့ လီးတစ်ခုလုံး ကျင်တကက်လာပြီး ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာတယ်။ လီးကို အဆုံးထိထည့်ပြီး သင်းသင်းရဲ့ အပျိုစောက်ဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်ပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ်။ လူလည်း နည်းနည်းတော့ ဟိုက်သွားတာပေါ့ဗျာ။ “သင်းသင်းကောင်းရဲ့လား” ”အင်း” ကျနော်တို့နှစ်ယောက် အဝတ်အစားထဝတ်ပြီး ဖက်ကာအိပ်လိုက်ကြတာပေါ့။ နောက်တစ်ရက် မိုးလင်းတော့ သင်သင်းတို့အဖေအမေကို ကန်တော့ပြီး ရန်ကုန်ကို လာလိုက်တယ်။ ရန်ကုန်မှာကျတော့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးရတော့ အရမ်းကောင်းတာပေါ့။ သင်းသင်းလည်း လီးစုပ်တတ်လာသလို ဖင်တောင်ချလို့ရလာတယ်။ ချစ်စခင်စကြင်နာစပဲလေ အပီအပြင် ဆော်လို့ရလာတာပေါ့ဗျာ။ ကျနော်လည်း အလုပ်က ငွေရွှင်နေတော့ ပျော်ပျော်ရွှင် ဖြစ်နေတာ‌ပေါ့။ နောက်တစ်လကြာတော့ သင်းသင်းအဖေ ကားတိုက်ခံရပြီး ဒူးခေါင်းရိုး ကျိုးသွားတယ်။ ကျန်တဲ့နေရာတွေ ကျိုးရင် ကျောက်ပတ်တီးစည်းလိုက်ရင် ကောင်းသွားပေမယ့် ဒူးခေါင်းရိုး ကျိုးတာကျတော့ မကောင်းတော့ပဲ ချိုင်းထောက်ကြီးနှင့်နေရတာ ဘာအလုပ်မှ မလုပ်နိုင်တော့ဘူး။ ခလေးတွေက လူလားမမြောက်သေးတော့ အားလုံး ကျနော့်တာဝန် ဖြစ်လာတယ်။ ငွေရတဲ့ကာလမို့လို့ သင်းသင်းတို့မိသားစုကို ထောက်ပံ့ထားနိုင်တယ်လေ။ သင်းသင်းက သူ့အဖေအမေမိသားစုကို ထောက်ပံ့ထားတဲ့ကျနော်ကို ရွှေပေါ်မြတင်ဆိုသလိုပဲ ကျ‌နော် ဘာလုပ်လုပ် ခွင့်ပြုတာပဲ။  ကျနော်လည်း လိုးရင်းဆော်ရင်း သင်းသင်း ကိုယ်ဝန်ရလာတယ်။ အစောပိုင်း ခြောက်လအထိ ကျနော် လုပ်ဖြစ်တယ်။ နောက်တော့ မလုပ်ရဲတာနှင့် လီးစုပ်ခိုင်းရတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် သိပ်အားမရတော့ဘူး။ သင်းသင်းက ဈေးဝယ်ဘာဝယ်တာ လမ်းလျှောက်တော့ ဝယ်နိုင်သေးတယ်။ ကျနော်က ရှစ်နာရီလောက် ရုံးသွားရလို့ သူနှင့်မလိုက်ဖြစ်ဘူး၊ သင်းသင်းပဲ မနက်စောစောထ တမင်းကြော် ပဲပြုတ်ဝယ် ကော်ဖီဖျော်ပြီး ဈေးသွားလေ့ရှိတာပေါ့။

ခြောက်လလောက်ကြာတော့ သင်းသင်းကို စောင့်ရှောက်ရအောင် နှင်းနှင်းကို ကျနော်တို့ဆီ လွှတ်လိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းရောက်လာတော့ သင်းသင်းပြောတာနဲ့ အခန်းတွေ ကန့်ရတာပေါ့။ နှစ်ယောက်အိပ် ကုတင်တစ်လုံးလည်း ထပ်ဝယ်ရတာပေါ့။ နှင်းနှင်းက သူ့အမအိမ်လည်းဖြစ် တိုက်ခန်းလည်း ဖြစ်ဆိုတော့ လုံခြုံတာကြောင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေတယ်။ သူ့အမ ဈေးသွားတဲ့အချိန် သူက ထမင်းကြော်ကော်ဖီဖျော်ပြီး ကျနော်ကိုလည်းကျွေး သူလည်းစားပေါ့။ သူက ညအိပ်ရင် ဘရာရော ပင်တီပါချွတ်ပြီး အဝတ်ပါးလေးနဲ့ အိပ်လေ့ရှိတယ်။ သူ့အခန်းဘက်က ပြူတင်းပေါက်မရှိတာ့ ပူတယ်လေ။ မနက်ကျမှ ဘရာဝတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာပြီး မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပြီ ထမင်းကြော်တာ။ ကြာလာတော့ ကျနော်နှင့် ပိုပြီးရင်းနှီးလာသလို ကျနော်လည်း သွားရည်တမျှားများ ကျနေမိတယ်။ ကျနော် ဖတ်ဖူးတဲ့ စာထဲမှာတော့ မြန်မာနိုင်ငံမှာ တစ်လင်တစ်မယားစနစ်ကို ပြဌာန်းတာ သာလွန်မင်းတရားကြီးဗျ။ ဒီဘဲကြီးက သူဆင်းရဲသားတွေ မိန်းမများများမယူရတဲ့။ သူဆင်းရဲသားတွေ မိန်းမများများယူလို့ရှိရင် ကလေးတွေ အများကြီးမွေးပြီး မကျွေးမမွေးနိုင်ရင် ခိုးဆိုးလုယက်မှုတွေဖြစ်ပြီး တိုင်းပြည်ပျက်မယ်တဲ့။ စုဖုရားလတ် လက်ထက်ရောက်တော့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ဟာ မိန်းမတစ်ယောက်ပဲ ယူရမယ်လို့ အမိန့်ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထုတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားတို့ စဉ်းစားကြည့်ဗျာ အင်္ဂလိပ်တွေ ပြဌာန်းထားခဲ့တဲ့ ဥပဒေကကျတော့ တစ်မျိုး။ လူဦးရေ အချိုးမညီမျှမှုကြောင့်လားမသိဘူး၊ ပြင်းထန်တာမရှိဘူး၊ မယားကြီးမယားငယ်ဆိုတာမရှိဘူးလေ၊ ဒီတော့ ဥပဒေကြောင်းအရဆိုရင် မယားပြိုင်ပဲရှိတယ်။ အပြင်လောကမှာ မယားကြီးမယားငယ် ခေါ်နေကြတာ ကျနော် တစ်ခုစဉ်းစားမိတာက ငယ်ငယ်တုန်းက ယူတဲ့မိန်းမကို မယားငယ်လို့ခေါပြီး ကြီးမှယူတဲ့မိန်းမကို မယားကြီးလို့ခေါ်ရင် မကောင်းဘူးလားလို့။ ကျနော်လည်း အချစ်က တစ်ယောက်တည်းနှင့် မလုံလောက်တော့ဘူး အချစ်များများ လိုချင်လာတယ်။ ဒီတော့ ခယ်မ ချောချောလှလှကို လိုချင်လာတယ်။ ဆိုရိုးစကားတောင် ရှိသေး၊ ခဲအိုဆိုတာ ခယ်မပေါင်တစ်ခြမ်းကို ပိုင်တယ်ဆိုတာ။ ကျနော်က တစ်ကိုယ်လုံးရအောင် ကြံမယ်။ ကျနော်လည်း နေမြင့်လေ အရူးထလေဆိုသလို သင်းသင်းကိုယ်ဝန်ရင့်လေ တဏှာပိုရူးလေပေါ့ဗျာ။

ဘာလို့လည်းဆိုရင် တရက်တရက် လီးစုပ်ခံရတာနှင့် အာသာမပြေဘူး ဖြစ်လာတယ်။ တခါတလေ တံခါးလေး စေ့ရုံစေ့ထားပြီး အားမရတဲ့ညဆိုရင်  မိန်းမကိုကုန်းခိုင်းပြီး ဖင်ကို ဖြေးဖြေးလေး လိုးသေးတယ်။ ကိုယ်ဝန်ရှစ်လလောက်အထိ သင်းသင်းကို စည်းရုံးပြီးလိုးတယ်။ သင်းသင်းကလည်း ကိုယ်ဝန်ရှိပေမယ့် ကျနော့်တောင်းဆိုချက်ကို လိုက်လျောရှာတယ်။ သူကလည်း ကျနော်အမြန်ပြီးအောင် အသံလေးတွေထွက်ပြီး အော်ရတာပေါ့လေ။ ကျနော်လည်း တမင်တကာ နှင်းနှင်းကြားအောင် အီးအားအီးအားပေါ့။ နှင်းနှင်းကသိတယ် မသိချင်ယောင် ဆောင်နေတာ။ တခါတလေ မိန်းမမရှိတုန်းလေး တဏှာစကားတွေ ပြောပြောနေတော့ နှင်းနှင်းကတံခါးပိတ်အိပ်တာဗျ၊ ဂျက်ထိုးထားတော့ ဝင်မရဘူးပေါ့။ တနေ့မှာ မနက်အစောကြီး နှင်းနှင်းဝမ်းသွားတယ်။ သုံးလေးကြိမ်သွားတော့ ဆေးသောက်ပြီး ဆက်အိပ်တယ်။ နှင်းနှင်း တံခါးပိတ်ဖို့ မေ့သွားတာပေါ့။ သူ့အမသင်းသင်း ဈေးသွားတယ်လေ။ ကျနော်လည်း အိပ်ယာကထပြီး ထမင်းကြော်ပေးမယ့်သူ မရှိတော့ နှင်းနှင်းအခန်းကို ကြည့်တဲ့အခါ တံခါးစေ့ထားရုံသာ တွေ့တော့ ကျနော် ဝင်သွားလိုက်တယ်။ ဒီအကွက်က ကျနော် ကျားချောင်း ချောင်းနေတာလေ။ နှင်းနှင်းကို လီးကြိုက်သွားအောင် လိုးလိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတာကိုး။ ပင်ပန်းလို့လားမသိဘူး ပက်လက်ကလေး ခြေပစ်လက်ပစ် အိပ်ပျော်နေတယ်။ လုံချည်က မကျွတ်ပေမယ့် ဖြေလျော့နေတာပေါ့။ အင်္ကျီပါးပါးအောက်မှာ နို့တွေိကို တွေ့ရတော့ စို့ပစ်ချင်လိုက်တာ။ ကျနော့်ဆုံးဖြတ်ချက်က နို့စို့ဖို့ မဟုတ်ဘူးလေ၊ နောက်ဆို အဖုတ်ရရင် နို့ကကြိုက်သလောက် စို့လို့ရတယ် မဟုတ်လား။ ဒီတော့ အဖုတ်ကိုလုပ်ဖို့ ထမီလေးဖြေပြီး အပေါ်ကအောက်ကို လျှောချလိုက်တာပေါ့။ အိပ်ရေးပျက်လို့လားမသိဘူး မနိုးဘူးဗျ။ ကျနော် နှင်းနှင်းအဖုတ်ကို ကြည့်လိုက်တော့ အရမ်းကိုလှတယ်။ အမွှေးကလည်း နုနုလေး၊ အဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးက သိပ်လှတယ်။ ကျနော် လျှာနဲ့ အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ယက်ပေးလိုက်တယ်။

ဒါလည်း မနိုးသေးဘူး၊ ဆယ်ချက်လောက် ယက်ပေးလိုက်တော့ အဖုတ်မှာ ကျနော့်သွားရေတွေနှင့် စိုရွှဲလာတယ်။ ကျနော် အားမရဖြစ်ကာ ခြေနှစ်ချောင်းထောင်လိုက်တော့ “အင်းအင်း”ဆိုပြီး တချက်လှုပ်သွားတယ် မနိုးသေးဘူး။ လျှာနဲ့ ကုန်းပြီး အကွဲကြောင်းထဲ မွှေလိုက်တော့ နှင်းနှင်း လန့်နိုးလာပြီး “ဟာ…. ကိုထက် ဘာလုပ်တာလဲ” “ဖယ်… မမ သိရင် အားလုံးပြသနာပဲ”ဆိုပြီး ရုန်းထွက်ဖို့ လုပ်တယ်။ ဝမ်းသွားထားတော့ သိပ်မရုန်းနိုင်ဘူး။ ကျနော်ကလည်း သိတယ်၊ ဒါကြောင့် သူ့ရင်ဘတ်ကိုခွပြီး မျက်နှာကို နှင်းနှင်းခြေဖက်ကို မျက်မှာမူ ထိုင်လိုက်တယ်။ ကျနော့်ကိုယ်လုံး ဖိထားတော့ နှင်းနှင်း မလှုပ်နိုင်တော့ဘူး။ လူကသာ မလှုပ်နိုင်ပေမယ့် ကျနော့ကျောကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်ရိုက်ပြီး ”ကိုကျော် မလုပ်ပါနဲ့… သမီးကို လွှတ်ပါ….. မမ သိသွားလိမ့်မယ်” ကျနော်က မလွှတ်တဲ့အပြင် ဖင်ကိုဆွဲမကာ ဖင်အောက်ကို ခွခေါင်းအုံး သွင်းလိုက်တယ်။ ဖင်ကြီး အပေါ်ကို မြောက်တက်လာတယ်။ ကျနော်လည်း စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ငိုနေတဲ့အသံ တိတ်သွားပြီး အရည်တွေလည်း ထွက်လာတယ်။ သူ မရုန်းနိုင်တော့ပါဘူး၊ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ဖြဲပြီး အစေ့ကို စုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ငါးမိနစ်လောက် သေသေချာချာစုပ်ပေးလိုက်တော့ နှင်းနှင်းတစ်ယောက် “အီးး..ကိုထက်”ဆိုပြီး ဆတ်ကနဲ တွန့်ကာ ပြီးသွားတယ်။ ကျနော် နေရာပြောင်းပြီး ပေါင်ကြားဒူးထောက်လိုက်တော့ “မလုပ်ပါနဲ့ ကိုထက်ရယ်…. မမသိရင် မိုးမီးလောင်လိမ့်မယ်” “ငါရှင်းနိုင်တယ် နှင်း”ဆိုပြီး အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းလိုက်တယ်။ သုံးပုံတစ်ပုံ‌လောက် ကျပ်သိပ်စွာ ဝင်သွာပြီးတော့ အမှေးပါးလေးကို သွားထောက်မိတယ်။ ကျနော်လည်း အင်္ကျီကို အပေါ်တွန်းတင်ပြီး နို့စို့ရင်း လီးကို ဝင်သလောက်လေးပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေတယ်။ နှင်းနှင်းမှာ မရုန်းကန်နိုင်တော့ပဲ မျက်စိလေးမှိတ်ကာ တအင်းအင်းညည်းရင်း ခံနေတယ်။ ကျနော်က နှင်းအသားကျအောင် ငါးမိနစ်လောက် လိုးပစ်လိုက်တယ်။ ဘယ်လောက်ပဲ ငြင်းဆန်ဆန် လီးနှင့်အဖုတ်တွေ့ရင် အဖုတ်က သူ့အလုပ်ကိုသူ သိတာပေါ့။ မကြာပါဘူး နှင်းနှင်းတယောက် တလူးလူးတလွန့်လွန့် ဖြစ်ကာ အောက်ကနေ ကော့ကော့ထိုးလာတယ်။ ဒီတော့ ကျနော် အချိန်မဖြုန်းတော့ပဲ လီးကို အဝနားထိ ဆွဲထုတ်ပြီး ဆတ်ကနဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်ရာ “ဗျစ် ဖောက် စွပ် ဒုတ်” အမှေးပါးလေးကို ထိုးခွဲလိုက်တော့ နှင်းနှင်း မျက်လုံးလေး ပွင့်လာပြီး ”အားးး… နာလိုက်တာ ကိုထက်ရယ်” “ခဏလေးပါ နှင်းရယ်… မကြာခင် ကောင်းသွားမှာပါ” “ပြောမရတော့လည်း လုပ်ပါ ကိုထက်…. မမလာလို့ မိသွားရင် ကျမ ပြသနာတက်ပါ့မယ်” “သင်းသင်းလာဖို့ အဝေးကြီးပါ”လို့ ပြောလိုက်တယ်။

ပြီးတော့ နှင်းနှင်းကောင်းအောင် နို့စို့ပေးရင်း လိုးနေလိုက်တယ်။ ပထမတော့ ဖြေးဖြေး နောက်တော့ အားလည်းသုံးရတာပေါ့။ နှင်းနှင်းက ကျနော့်ခါးကို ခြေထောက်နှစ်ဖက်နှင့်တောင် ချိတ်လိုက်သေးတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း တအင်းအင်း တဟင်းဟင်း ညည်းလို့၊ ဒါတောင် ဝမ်းသွားထားလို့ အာလျော့နေတာ။ သူမသာ နေကောင်းရင် အရမ်းကောင်းနေမှာ သေချာတယ်။ အချိန် အေးအေးဆေးဆေးရလို့ သုတ်ထိန်းလိုးတာတောင် ကြပ်ထုပ်နေလို့ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်မှာ နှင်းနှင်းရော ကျနော်ရော ပြီးသွားတယ်။ ပြီးသွားတော့ ရပ်လိုက်တဲ့အခါမှာ ”ကိုထက် ကျမ ဗိုက်ကြီးသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ” “ဗိုက်ကြီးသွားရင် နင့်ကိုငါယူမယ်” “ဘယ်လိုဖြစ်မှာလဲ ကိုထက်”။ “ငါ့တာဝန်ထားစမ်းပါ၊ ညနေ ငါ ဆေးဝယ်လာခဲ့မယ်”ဆိုပြီး အခန်းအပြင် ထွက်လိုက်တယ်။ သတိရလို့ သနပ်ခါးတုံးကိုယူပြီး တံခါးဂျက်ထိုးတဲ့ဂွင်းကို ထုပစ်လိုက်တယ်။ နောက်နေ့ အေးအေးဆေးဆေး ဝင်လို့ရအောင်လေ။ ကျနော်လည်း ရေမိုးချိုးပြီး ရုံးကိုထွက်လာလိုက်တယ်။ နှင်းနှင်းကတော့ အိပ်ယာက မထနိုင်တော့ဘူး အိပ်ပြီး ကျန်ခဲ့တော့တယ်။ ညနေပြန်ရောက်တော့ သင်းသင်း မရိပ်မိအောင် နှင်းနှင်းကို ဆေးဝယ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက်တနေ့ နံနက် သင်းသင်းဈေးသွားချိန် ရောက်တော့ နှင်းနှင်းက ထမင်းကြော်လေး ထကြော်တယ်‌။ ကျနော် နှင်းနှင်းနောက်ကနေ ဖက်ပြီး မွှေးမွှေးပေးလိုက်တယ်။ နှင်းနှင်းက “ကိုထက်ရယ်…. ကျမတို့ မသင့်တော်ပါဘူး” “ဘာလို့ မသင့်တော်ရမှာလည်း နှင်း” “ကိုထက်က သူစိမ်း မဟုတ်ဘူးလေ…. မမယောက်ျားဆိုတော့” “အော်… နှင်းကလဲ ခယ်မနှင့်ခဲအိုဆိုတာ ဒီလိုပဲ… ကိုထက်က နှင်းကို ချစ်နေတာလေ” “မမသိသွားရင် မခက်ဘူးလား”။ “သိသွားတော့လည်း နှစ်ယောက်ပေါင်းမှာပေါ့“ “ကိုထက်ကလည်း မမက ရပါ့မလား”။ “ရအောင်ကြံမှာပေါ့” “ကျမ ရှက်တယ် ကိုထက်…. အမယောက်ျားနဲ့ ဖြစ်တာ” “အော်…. ဖြစ်ပြီးမှတော့ ဘာလို့ရှက်နေရအုံးမှာလည်း”။ “ကျမ နယ်ပြန်တော့မယ် ကိုထက်” “မင်းအမ ဗိုက်ကြီးနှင့် ဘယ်လိုထားခဲ့မှာလည်း…. နေ့စေ့လစေ့ ဖြစ်နေပြီ… ငါအလုပ်သွားတုန်း ဗိုက်နာနေရင်…. ဒုက္ခမဟုတ်လား” “အင်း…ကျမ ဘယ်လိုလုပ်ရမှန်းတောင် မသိ‌တော့ဘူး”ဆိုရင်း မီးဖိုပေါ်က ထမင်းကြော်အိုးကို ချလိုက်တယ်။ “ကဲ… လာပါ နှင်းရယ်”ဆိုပြီး နှင်းနှင်းအခန်းထဲ ဆွဲခေါ်လိုက်တော့ နှင်းနှင်းလည်း မထူးဇာတ်ခင်းကာ ပါလာတယ်။

“ကိုထက်ကလည်း နေ့တိုင်းပဲ လုပ်ချင်နေတာပဲလား” “နှင်းကလည်း နင့်အမဗိုက်ကြီးကတည်းက ငါ့မှာ ငတ်နေတာလေ”။ “ကိုထက် မငတ်ပါဘူး…. ကျမသိပါတယ်” “ဟင်… နှင်းက ဘယ်လိုသိလဲ” “နေ့တိုင်းနီးပါးလောက် အသံကြားနေရတာ” “အဲဒါ နင့်အမ လီးစုပ်ပေးနေတာလေ…. ငါက သူလီးစုပ်ပေးရုံနှင့် အားမရဘူး“။ “ဒါဆို… ဟိုတနေ့က မမအော်သံ ကြားရတယ်” “ငါလည်း မနေနိုင်လို့… နင့်အမဖင်ကို လိုးလိုက်တာ”။ “ဟင်… ကိုထက် မမက ဖင်းလည်း အလုပ်ခံတာလား” “သူလည်း အစောတုန်းကတော့ မကြိုက်ဘူး…. နောက်တော့ ကြိုက်လာတာပေါ့”။ “အမလေး ကြောက်စရာ ကိုထက်ရယ်” “သူလည်း နင့်လိုပဲ အစပိုင်းတုန်းက ကြောက်တယ်…. နောက်ကျတော့ ကောင်းမှန်းသိတော့ ဖင်ကို အမြန်တန်းချခိုင်းတယ်”။ “ကိုထက်ကရော မရွံမရှာ ချတာပဲလား” “ရွံစရာလား ကိုယ့်မိန်းမပဲ…. သူကောင်အောင် ငါဆို ဖင်တောင်ယက်ပေးတာ”။ “မနေ့တုန်းက ကိုထက် ယက်တုန်းက ခံလို့ကောင်းတယ်…. ဒါပေမယ့် ဖင်ချခံရမှာတော့ ကြောက်တယ်” “ဒါဆို နှင်းက အဖုတ်ယက်ခံရတာကို ကြိုက်တယ်ပေါ့”။ “အင်း… တခါမှလည်း အဖုတ်အယက်မခံဘူးတော့ တမျိုးပဲ…. နောက်ပြီး ကိုထက် အဖုတ်ယက်ပေးလို့သာ ကျမလည်း အလုပ်ခံလိုက်တာ” “ကဲလာ ဒီနေ့ ရှယ်ယက်ပေးမယ်”။ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းအဖုတ်ကို အထူးတလည် ရှယ်ယက်ပစ်လိုက်တယ်။ မနေ့က ရုန်းနေလို့ သိပ်မလွတ်လပ်ပေမယ့် ဒီနေ့ကတော့ ရှယ်ယက်လိုက်တယ်။ ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲ ယက်ရသေးတယ် နှင်းနှင်းက တအီးအီးတအားအားအော်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ ”နှင်း ပြီးသွားပြီလား” “အင်း ကိုထက်” “ကောင်းလား” ”ကောင်းတယ်” “ဒီလိုဆို ကိုထက်လီးကို စုပ်ပေးပါလား” “အင်း… စုပ်ပေးပါ့မယ်”ဆိုပြီး စုပ်ပေးတယ်။ စုပ်ပေးရင်း အားမရဘူးထင်ပါရဲ့ ကျနော့်တင်ပါးကိုဆွဲပြီး သူ့ဘက်ကို အတင်းကပ်တော့ ကျနော်လည်း သဘောပေါက်ပြီး အဆုံးနီးပါး အာခေါင်ထဲထိ သွင်းပေးလိုက်တယ်။ ငါးမိနစ်လောက် အစုပ်ခံပြီး နှင်းနှင်းကို ကုတင်စောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးခံပြီး ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျနော်က ပြောလက်စ စကားအတိုင်း နှင်းနှင်းဖင်ကုန်းပေးတော့ နှင်းနှင်းအဖုတ်နှင့်ဖင်ကို ယက်ပေးသေးတယ်။

နှင်းနှင်းက ဖင်ယက်ခံရတာ ပိုကြိုက်တယ်။ တဟင်းဟင်း အသံကိုထွက်လို့။ ဒီနေ့တော့ ဖင်ကိုမချသေးဘူး အဖုတ်ကို အီဆိမ့်နေအောင် ချမယ်ဆိုပြီး နောက်ကနေ တဖြေးဖြေးချင်း သွင်းလိုက်တယ်။ လီးဝင်တာကိုလည်း အားမရဘူးထင်ပါရဲ့ လက်ကိုနောက်ပြန်ပြီး ကျနော်ကိုဆွဲတယ်။ ကျနော်လည်း အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ သိပ်မကြာဘူး ဆယ်မိနစ်လောက်မှာ ”အား ကိုထက်…အအအ…ရှီးး..ပြီး ပြီးပြီ…အီးး” သူမ ပြီးသွားတယ်။ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းခါးကို ဆွဲပြီး တဖန်းဖန်းမြည်အောင် ဆောင့်လိုးရင်း ငါးမိနစ်လောက်မှာ ပြီးသွားတယ်။ နောက်တော့ ကျနော်လည်း ရေမိုးချိုး ထမင်းကြော်စားပြီး ရုံးသွားတယ်။ အလုပ်က ဂွင်ရှိနေတာမို့ မအားဘူး။ တနေ့ကို သုံးယောက်လောက်ပဲ ပိုက်ဆံရှင်းထားတယ်။ အကွက်အချို့ကို ကျနော် ပြန်ကျူးတယ်။ အကွက်အချို့ကို ရဝတနှင့်ပေါင်းပြီး ငွေထုတ်တယ်။ ဒါကြောင့်မို့ လက်ဖျား ငွေသီးနေတာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော်နှင့် နှင်းနှင်းဟာ သင်းသင်းမသိအောင် မနက်ပိုင်း ကာမဆားငံရေ အတူတူသောက်လာတာ ပုံစံမျိုးစုံသာမက ဖင်ပါချလာနိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့် သင်းသင်းက မွေးခါနီးဖြစ်လာတဲ့အခါ ဈေးမသွားနိုင်တော့ပဲ နှင်းနှင်းကိုသာ သွားခိုင်းရတော့တာကြောင့် ကျနော်လည်း ငတ်လာတယ်။ ဒီတော့ ညဘက်မှာ သင်းသင်းအိပ်မှ နှင်းနှင်းအခန်းထဲ အတင့်ရဲပြီး လုပ်တော့တယ်။ နှင်းနှင်းက ”အာ… ကိုထက် မမသိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မှာလည်း”တဲ့။ ကျနော်က ”မကြားအောင် လုပ်မယ်”ဆိုပြီး တွယ်တော့တာပဲ။ ပထမတော့ သင်းသင်းမသိပေမယ့် နောက်တော့ ရိပ်မိလာတယ်။ လက်ပူးလက်ကြပ်မိအောင် ဖမ်းဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ တနေ့ သူမ အိပ်ချောင်ယောင်ဆောင်နေတာကို မသိဘဲ ကျနော်က နှင်းနှင်းကို လှေကြီးထိုးရိုးရိုးနှင့် လိုးနေတုန်း ကျနော့်နောက်က ဝင်လာတာမသိဘူးလေ။ ကျနော်က ကိုယ်ရှူးကိုယ် ပတ်တာပါ တံခါးဂျက်ပေါက်ကို ပိတ်မရအောင် ထုခဲ့တာကိုး “ချောက်”လို့ အသံကြားပြီး မီးလင်းလာတော့ ကျနော်ရပ်လိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ “ဟင်..သင်းသင်း” ”ဟင်..မမ” ကျနော်က စိတ်မပူပါဘူး ကျနော့်မှာ နိုင်ကွက်ရှိတယ်။ ကျနော်က သူ့မိသားစု တစ်ခုလုံးကို စောင့်ရှောက်ထားရတာလေ။

“ကိုထက်…. ရှင် အကြံပက်စက်လှချည်လား” နှင်းနှင်းကတော့ ငိုနေရှာတယ်။ “ငါ ဘာအကြံပက်စက်လို့လဲ” “ရှင် လက်ပူးလက်ကြပ် မိနေတာတောင် မုံလာဥလုပ်ချင်သေးတယ်” “နှင်းနှင်း ညည်းကလည်း…. မိုက်လိုက်တာအေ” “မမ ကျမကို သတ်လိုက်ပါ မမ…. ကျမမှားပါတယ်” “မဟုတ်ဘူး…. ညည်းက အငယ်…. ကိုထက်မှာ အပြစ်ရှိတာ” “ဟ… ငါက နင့်ကိုမလိုးရလို့ နင့်ညီမကို လိုးတာ… ငါ့အပြစ်လား” “ရှင်လူယုတ်မာ…. ရှင် ကျမဗိုက်မကြီးခင်က ရှင်ဘယ်လောက်ပဲ လုပ်လုပ်ကျမခံခဲ့တာ…. ကျမဗိုက်ကြီးတဲ့ ခဏလေးတောင် မစောင်နိုင်ဘူးလား” “အေးလေ…. ငါ အကြာကြီး မစောင့်နိုင်ဘူး…. မင်း ကလေးမွေးပြီးတော့လည်း တစ်လခွဲ နှစ်လ စောင့်နေရအုံးမှာ” “မမရယ်…. ကျမကိုသာ သတ်လိုက်ပါ…. ကျမမှာ အပြစ်ရှိပါတယ်” “ညည်းလို အပျိုမပြောနှင့် ငါလို့ဗိုက်ကြီးနေတဲ့သူတောင် မရရအောင် လိုးသေးတာ…. ညည်းက အိမ်ထောင်ကျပြီးသားသူတွေရဲ့ ဆွဲဆောင်မှု ဘယ်ခံနိုင်မလဲ”။ “ကိုထက်…. ရှင်သာ လူယုတ်မာ ခွေးကျင့်ခွေးကြံ ကြံတယ်“ “အေး…ငါက ခွေးမဟုတ်ဘူး နွား…. သိရဲ့လား နွားဟ…. နွားတစ်ကောင်လို ကျင့်ပြီး ညည်းတို့ တအိမ်သားလုံးကို… ထောင်နှုတ်ခမ်း လမ်းလျှောက်ပြီး ရှာကျွေးနေတာ”။ “ကျမ ရှင်နှင့်မပေါင်းနိုင်ဘူး” “မပေါင်းရင်လည်း နေလေ…. နင်တို့ ထွက်သွား…. နင်တို့တစ်မိသားစုလုံး ငတ်လိမ့်မယ်”။ “ဟုတ်ပါတယ် မမရယ်…. မောင်လေးတွေ ညီမလေးတွေကို ကြည့်ပါဦး”ဆိုတော့ သင်းသင်းက ချာကနဲ ထွက်သွားပြီး သူ့အခန်းထဲ ဝင်ငိုနေတော့တယ်။ ကျနော်လည်း ”နှင်းနှင်း ခဏနေအုံး”ဆိုပြီး သင်းသင်းအခန်းထဲ လိုက်သွားလိုက်တယ်။ နှင်းနှင်းလည်း ငိုကျန်ခဲ့တယ်။ သင်းသင်းအခန်းရောက်တော့ သင်းသင်းကို ဖက်လိုက်ပြီး ”မငိုပါနဲ့ သင်းသင်းရယ်… ကိုယ်တို့သားသမီးလေး ဗိုက်ထဲမှာ စိတ်ညစ်နေရလိမ့်မယ်”။ “သွား…. ရှင် ကျမအနား မလာနဲ့” “သင်းသင်း နေ့စေ့လစေ့ကြီးကွာ မငိုပါနဲ့… တော်ကြာ ခေါင်းကိုက်စွဲသွားပါ့မယ်” “စွဲစွဲ ..ရှင် ကျမအပေါ် သစ္စာဖောက်ရက်တယ်”။ “သစ္စာဖောက်တာ မဟုတ်ရပါဘူး…. ကို တကယ် မနေနိုင်လို့ပါ” “ရှင် မနေနိုင်တာက ဘာအရေးလည်း….. ကျမညီမလေး ဘဝပျက်ပြီ”။ “ငါ မင်းတို့ မိသားစုအားလုံးကို စောင့်ရှောက်ပါ့မယ်” “ရှင် မစောင့်ရှောက်လို့လဲ မရဘူး… ကျမတို့တစ်မိသားစုလုံး ဒုက္ခရောက်ကုန်မှာပေါ့….. အဖေက ဒုက္ခိတ ကလေးတွေက အရွယ်မရောက်သေးဘူး”။

“အေးပါ… ငါ့တာဝန် ထားစမ်းပါ…. မင်းရောနှင်းနှင်းရော ငါစောင့်ရှောက်ပြီး မင်းတို့မိဘနှင့် မောင်နှတွေကို ငါ့မိသားစုလို စောင့်ရှောက်ပါ့မယ်”။ “ရှင် တကယ်လား” “အော်…အရင်ကလည်း ထောက်ပံ့နေတာပဲ… အခုလည်း ဘာထူးမှာလည်း ထောက်ပံ့နေတာပဲလေ…. နောက်ပြီး မင်းမိဘအိမ်ကို တိုက်သစ်ဖြစ်အောင် ငါပြန်ဆောက်ပေးပါ့မယ်” သင်းသင်းလည်း ကျေနပ်သွားတယ်။ ”နောက်မှ ခလေးအမေ ဖြစ်သွားမှ ကျမကို ပစ်မသွားနဲ့” “အေးပါကွာ…. မငိုနဲ့တော့ အိပ်တော့နော်” “ရှင်က ဘယ်သွားမလို့လည်း” “ဟိုဘက်မှာ မင်းညီမ ငိုနေတယ် ခဏချော့ပြီး ပြန်လာခဲ့မယ်”။ “ကျမက ညီမလေးကို မျက်နှာပူတယ်” “နှင်းနှင်းလည်း အဲလိုဖြစ်နေမှာ တော်ကြာ စိတ်ညစ်ပြီး မတော်တရော် လုပ်သွားမှာစိုးလို့” “ကျမ မျက်နှာပူတယ်… ရှင်ဘာသာရှင် သွားပြီးပြော” ကျနော်လည်း ဗိုလ်တိုက်ချွန်းထုံး နှလုံးမူပြီး နှင်းနှင်းအခန်းကို ကူးလိုက်တယ်။ နှင်းနှင်းက ကျနော်နှင့်သင်းသင်း ပြောနေတာကို ကြားပြီးဖြစ်နေတယ်။ “ကိုထက် မမနှင့်အဆင်ပြေသွားပြီလား” “ပြေသွားပြီလေ… အခုတော့ နှင်းနှင်းနဲ့လည်း တရားဝင် နေလို့ရသွားပြီ… နှင်းနှင်းတို့အိမ်ကိုလည်း ပြန်ဆောက်ပေးမှာ” “ဝမ်းသာပါတယ် ကိုထက်ရယ်… အဖေတို့လည်း အေးအေးချမ်းချမ်း နေရပြီပေါ့” “ကဲပါ…ဒီလိုဆို ပြန်စရအောင်” “ကိုထက် ဒီနေ့တော့ နားလိုက်…. မမနား သွားနေလိုက် သူဝမ်းနည်းနေမယ်” ကျနော်လည်း သင်းသင်းဆီ ပြန်သွားပြီး အိပ်တာကြောင့် သင်းသင်းလည်း ဝမ်းသာနေတယ်။ နောက်ရက်တွေမှာ သင်းသင်းနှင့်နှင်းနှင်းတို့ တစ်ယောင်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာမဆိုင်ကြဘူး။ နှင်းနှင်းက သူချက်ပြုတ်စရာရှိတာ ချက်ပြုတ်ပြီး သူ့အခန်းထဲဝင်နေတာပေါ့။ သင်းသင်းကလည်း စားစရာရှိတာ သွားစားပြီး သူလည်း သူ့အခန်းသူ ဝင်နေတယ်။ ကျနော်ကတော့ ညကျတော့ အခန်းကူးရတာပေါ့။ သင်းသင်းက အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာပေါ့။ ဒီလိုနှင့် ကျနော် အလုပ်သွားနေတုန်း သင်းသင်း ဗိုက်နာလာတာပေါ့။ သင်းသင်းက နှင်းနှင်းကို မခေါ်လို့မရတော့ ခေါ်ရတော့တယ်။ သွေးရင်းချာတွေဆိုတော့လည်း နှင်းနှင်းလည်း ပြာတိပြာရာဖြစ်ပြီး ကျနော်ကို ဖုန်းခေါ်ပြီး အကျိူးအကြောင်း ဖုန်းဆက်ပြောကာ ဆေးရုံသွားကြတယ်။ ကျနော်လည်း အလုပ်ကဖြတ်မရတော့ ညနေမှ ရောက်ဖြစ်တယ်။

သင်းသင်းက မမွေးနိုင်တော့ အရေးပေါ်ခွဲမွေးရတာပေါ့။ သွေးလိုတော့လည်း နှင်းနှင်းဆီက ယူရတယ်။ ဆေးရုံစောင့်တော့လည်း နှင်းနှင်းပဲ စောင့်ရတာပေါ့။ သေးချေးကအစ အားလုံး လုပ်ပေးရတာပေါ့။ ကလေးအတွက်လည်း နှင်းနှင်းကပဲ လုပ်ပေးရရှာတယ်။ သင်းသင်းက ဗိုက်ခွဲထားတော့ သိပ်မလုပ်နိုင်ဘူး။ ဆေးရုံမှာ ချုပ်ရိုးဖြေပြီးတဲ့အထိ နေပြီတော့ ဆေးရုံက ဆင်းလာရတယ်။ သင်းသင်းဗိုက်ခွဲနေရာက အနာမကျက်တော့ အိမ်မှာလဲလျာင်းနေရတယ်။ နှင်းနှင်းကလည်း သူ့တူလေးကို ချစ်မှချစ် ညတိုင်းခလေးအသံကြားရင် လာလာလုပ်ပေးရတယ်။ ကျနော်လည်း သင်းသင်းအနား အိပ်နေရပေမယ့် ကုတင်ကြပ်လို့ အိပ်ရအဆင်မပြေသလို တစ်ခါတလေ နှင်းနှင်းအိပ်ပျော်နေရင် ခလေးငိုသံ သိပ်မကြားရတော့ သင်းသင်းကိုပြောပြီး အခန်းအလယ်က ကာထားတဲ့အထပ်သားနံရံကို ဖျက်လိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ နှင်းနှင်းကုတင်ကို ပူးပြီး နှင်းနှင်းကို ကျနော်ဘေး အိပ်ခိုင်းလိုက်တာပေါ့ဗျာ။ ကျနော်အကြံကတော့ ကွက်တိပဲ။ ဒါပေမယ့် နှင်းနှင်းကို လိုးမယ်ဆိုတော့ ငြင်းတယ်။ “အာ ကိုထက်… မလုပ်ပါနဲ အမရှိတယ်” သင်းသင်းက ဗိုက်ခွဲဒဏ်ရာရှိနေလို့ စောင်းအိပ်မရဘူးလေ ပက်လက်ကလေး နေရတယ်။ “ကိုထက် ရှင်ဟာလေ ကျမရှေ့မှာနေပြီး ကျမညီမကို လုပ်ချင်နေပါလား…. သွား အပြင်မှာသွားလုပ်” “အေး…ရှေ့မှာ ဘုရားခန်းဖြစ်နေတယ် မဖြစ်ဘူး” “ရှင် အဲလောက်မှ အရှက်မရှိရင်တော့ ကျမတို့ညီအမလည်း တယောက်ရှေ့တယောက် လုပ်ခံနေတာ အရှက်မရှိ ထိုင်ကြည်နေရရင်…. ရှင်လည်းအရှက်မရှိ နှင်းနှင်းစောက်ပတ်သာ ယက်ပြီးမှလုပ်…. နှင်းနှင်း နင်လည်း အယက်မခံရရင် မခံနဲ့” “ကဲ ကိုထက် မမပြောတာနော် ရှင်လုပ်ရဲရင် လုပ်ပေါ့” “ငါက နှစ်ယောက်လုံး ယက်ပေးဖူးတယ် မလုပ်ရဲစရာမရှိဘူး” “ကိုထက်… ရှင်ကတော့လေ… နှင်းနှင်း ညီမလေး ညည်းအယက်သာ ခံလိုက်တော့ အဲလောက် အရှက်မရှိတာ လုပ်ပါစေ ငါလည်းကြည့်နေမယ်” ဒီယုန်မြင်လို့ ဒီခြုံထွင်တဲ့ကျနော် ဘယ်ရှက်မလဲ လင်မယားတွေချည်း လုပ်တာ ဘယ်သူသိတာမှတ်လို့။ ကျနော် သင်းသင်းက ကြည့်မယ်ဆိုတာကြောင့် စိတ်ပိုလှုပ်ရှားရသလို နှင်းနှင်းလည်း ကျနော့်လိုပင် ဖြစ်နေသည်။ ထို့ကြောင့် ”သင်းသင်း…. မိန်းမ မင်းကြည့်မယ်ဆိုရင်လည်း ကြည့်ပေါ့ကွာ…. မင်းစိတ်ပါလာတယ်ဆိုရင်လည်း နောက်များမှပေါ့”ဆိုပြီး သင်းသင်းကိုယ်လုံးအား ခေါင်းအုံးကျောမှီပေးလိုက်သည်။

ပြီးတာနဲ့ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းအား “နှင်းနှင်းရေ အင်္ကျီလေးချွတ်ကွာ” “အာ ကိုထက်ကလည်း” “ညီမ ဘာမှ ရှက်မနေနှင့် ချွတ်သာပေးလိုက်” နှင်းနှင်းလည်း အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပစ်လိုက်တော့ ကျနော်လည်း နှင်းနှင်းနို့ကို စို့ပေးပြီးနောက် နှင်းနှင်းပေါင်ကြားဝင်ကာ သင်းသင်းတစ်ယောက် စိတ်ပါလာအောင် တမင်ပင် အထူးယက်ပေးလိုက်သည်၊၊ နှင်းနှင်းလည်း ပထမတော့ အသံမထွက်ပေမယ့် နောက်တော့ အသံကလေး ထွက်လာသည်၊၊ ကျနော်က ဖင်ထဲ လက်ညိုးထည့်ပြီး အစေ့ကို သေသေချာချာစုပ်ပေးသည်။ နှင်းနှင်းမှာ မျက်စိမှိတ်ပြီး သူ့အမကိုမေ့ကာ တရှီးရှီး အော်လာသည်။ ကျနော်လည်း အမှန်အကန်စိတ်ပါလာပြီး ဆယ်မိနစ်လောက် စုပ်ပေးရာ နှင်းနှင်းတစ်ယောက် ကော့လန်ကာ ပြီးသွားလေသည်။ ကျနော်လည်း ရပ်လိုက်ပြီး နှင်းနှင်းအား ”နှင်းနှင်းရေ… ကိုထက်လီး စုပ်ပေးဦးနော်”လို့ပြောပြီး သင်းသင်းဘေးနား ကပ်ထိုင်ပြီး သင်းသင်းနှုတ်ခမ်းနမ်းလျှက် ”ကိုထက်လည်း… သင်းသင်းကိုအရမ်းလွမ်းနေပြီ”ဟုပြောလိုက်ကာ နှင်းနှင်းအား လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သင်းသင်းလည်း အလိုးမခံရတာကြာင်္ပြ မို့စိတ်ကလေးပါလာပြီး မျက်လုံကလေးတွေ အရောင်လက်လာသည်။ ကျနော်လည်း သင်းသင်းကိုနမ်းပြီး နှင်းနှင်းလီးစုပ်သည်အား ခံနေလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ နှင်းနှင်းအားလိုးရန် ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်အိပ်စေပြီး လိုးလိုက်သည်။ နှင်းနှင်းလည်း မရှက်တော့ပြီမို့ အော်ညည်းကာ ခံလေသည်။ ကျနော်လည်း သားလေးနိုးသွားမည် စိုရိမ်ပြီး အရမ်းမဆောင့်ရဲပါ။ ဆယ်မိနစ်ခန့် ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီး ခဏမျှရပ်လျက် နှင်းနှင်းအား လီးပြန်စုပ်စေသည်။ သင်းသင်းလည်း အံ့ဩစွာကြည့်နေသည်။ နှင်းနှင်း လီးစုပ်ပြီး သင်းသင်းဘက်လှည့်ကာ လီးအား မျက်နှာနားကပ်ပေးလိုက်ရာ သင်းသင်းက လက်နှင့်ပုတ်ပြီး “မစုပ်ချင်ပါဘူး”။ “လုပ်ပါကွာ မိန်းမကလည်း” “အာ…အခု မီးတွင်းထဲမှာ မလုပ်ပေးဘူး”ဟု ဆိုသဖြင့် ကျနော်လည်း ဆက်ပြီး မတိုက်တွန်းတော့ပါ။ နှင်းနှင်းကိုသာ ကုန်းခိုင်းပြီး တွယ်လေသည်။ နှင်းနှင်းလည်း ညည်းသံများပေးကာ ခံလေသည်။ ကျနော်တောင် အသံ တဖြေးဖြေးထွက်လာသဖြင့် သင်းသင်းက “ကလေးနိုးသွားမယ် ဖြေးဖြေးလုပ်” ဟုပြောသဖြင့် ကျနော့်မှာ အရှိန်လျှော့ချပြီး လုပ်ရလေသည်။ သုတ်ထိန်းပြီး လုပ်သဖြင့် ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်တွင် နှင်းနှင်း ပြီးသွားပေမယ့် ကျနော် မပြီးသေးပေ။

ကျနော်လည်း နောက်ထပ်ဆယ့်ငါးမိနစ်ခန့် ဆက်လုပ်လိုက်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။ သင်းသင်းက သူ့ညီမအား ”နှင်းနှင်း နင်က တော်တော်ခံနိုင်တာပဲ” “အာ…မမကလည်း” “ငါသာ အဲလောက်ကြာရင် ကျိန်းစပ်နေတော့မှာ…. ကိုထက်ကလည်း တော်တော်ကို လုပ်နိုင်နိုင်တယ်…. အိမ်ထောင်သက်ကြာလေ တဏှာက ကြီးလေ” “သင်းသင်း…. နင်လည်း အရင်တုန်းက ကြာကြာလိုးမှ ကြိုက်တယ်ဆို” “ဟီးဟီး..မမကအဲလိုပြောလို့လား ကိုထက်ရဲ့”။ “ဟေ့.. နှင်းနှင်းတော်ပြီ…. တော်ကြာ ခလေးနိုးလာလို့” “ကိုထက် မမရှက်သွားပြီ” “ဟာ ဒီကောင်မလေးတော့… အဝတ်အစားတွေ ဝတ်လိုက်ဦး” ဆိုသဖြင့် ကျနော်တို့လည်း အဝတ်အစား ဝတ်လိုက်ပြီး သင်းသင်းကို အိပ်ယာပေါ် ပြန်သိပ်လိုက်ပြီး အိပ်လိုက်ကြသည်။ နောက်နေ့တွေမှာတော့ သင်းသင်း အနာလည်းကျက်လာပြီး လမ်းလျှောက်လာ နိုင်သည်။ ကျနော်နှင့် နှင်းနှင်း လိုးကြပြီဆိုလျှင် သင်းသင်းက အပြင်ဘက်ထွက်ကာ တီဗီကြည့်ပြီး ရှောင်နေလေ့ရှိသည်။ ကျနော်လည်း နှစ်ယောက်တွဲလိုးချင်သော ဆန္ဒရှိနေသော်လည်း ဆန္ဒမပြည့်သေးချေ။ သို့သော် မကြာမှီ လေးဆယ့်ငါးရက်လည်း ပြည့်တော့မည်။ ကျနော် အလုပ်မှာ ဆယ်သိန်းရပ်ကွက် ပြီးစီးပြီး တခြားမြို့နယ်ဘက် ရွှေ့ရပြီး ရာထူးလည်းတိုးကာ ဦးစီးအရာရှိပင် ဖြစ်လာသည်။ သင်းသင်းတို့ အိမ်ကိုလည်း ပြင်ဆောက်ရန် စီမံရသည်။ သင်းသင်းမှာ ညီမဖြစ်သူအတွက် လက်ဝတ်လက်စားများ ဆင်ပေးရန်ပူဆာသဖြင့် ကျနော်လည်း ဝယ်ပေးရလေသည်။ အိမ်ဆောက်ရန်အတွက် ဆယ်သိန်းရပ်ကွက်မှ မြေအချို့ကိုပါ ရောင်းထုတ်လိုက်ပြီး တချို့ကိုချန်ထားပြီး ယခုလုပ်ရသော ရပ်ကွက်တွင် လုပ်ပိုင်ခွင့်ပိုရလာသည်။ ထို့ကြောင့် မယားနှစ်ယောက်အပြင် သူတို့မိဘများကိုပင် ကောင်းစွာ ထားနိုင်လေသည်။ သင်းသင်းက ခလေးမွေးပြီး လေးဆယ့်ငါးရက်ကျော်လာတော့ ကျနော့်ကို ပိုချွဲလာတယ်။ ကျနော်လည်း သိနေတယ်လေ။ ဒါကြောင့် နှင်းနှင်းကို အိမ်ရှေ့ခန်း ဗီဒီယို ကြည့်ခိုင်းထားပြီး မိနစ်သုံးဆယ်လောက်မှ ဝင်လာဖို့ ပြောလိုက်ရတယ်။

နှင်းနှင်းက စည်းရုံးရတာ ပိုလွယ်တယ်၊ သူကငယ်သေးတာကိုး။ သူက ကျနော်နှင့်သူ့အမလိုးတာလည်း မမြင်ဖူးတော့ မြင်လည်း မြင်ဖူးချင်တယ်လေ။ ဒါကြောင့်မို့ ကျနော်ပြောတဲ့ အစီအစဉ်ကို လက်ခံလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း သင်းသင်း ဘေးနားကပ်ပြီး ခဏအိပ်နေတာပေါ့။ သင်းသင်းက ခလေးနို့တိုက်ပြီး ကျနော့်ဘက် လှည့်လာတယ်။ ”ကိုထက် နှင်းနှင်းရော” “အိမ်ရှေ့မှာ ဇာတ်လမ်းကောင်းလို့ ကြည့်နေတယ်”။ “အင်း… ညီမလေးရှေ့ဆို နည်းနည်းရှက်လို့…. ညီမလေးကို ပြောထားလား ဒီနေ့ ကျမနှင့် လုပ်မယ်လို့”။ “မပြောထားပါဘူး” “သူဝင်လာရင်ကော ဘယ်လိုလုပ်မှာတုန်း” “ဝင်လာရင် ငါမှုတ်ခိုင်းလိုက်မယ်”။ “အာရှက်စရာကြီး” “ဘာလဲ သင်းသင်းက မှုတ်ပေးချင်လို့လား” “အင်း… ဒီကအရမ်းလွမ်းနေတာ…. ကိုကျော်နှင့်ညီမလေးတို့ လုပ်နေတာကိုမြင်ရတာနဲ့ စိတ်ထဲမှာ အရမ်းဖြစ်နေတာ”။ “ဒါများ အစောကြီးကတည်းက အာသာပြေလေး လီးစုပ်ပေးရင် ရသားနဲ့” “ညီမလေးရှေ့ကျတော့ ရှက်နေတာပေါ့”။ “နောက်တော့ ရိုးသွားမှာပါ သင်းသင်းရယ်” “နောက်တော့ တစ်မျိုးပေါ့” “နှင်းနှင်းကို လီးစုပ်ခိုင်းရင် ကောင်းမလား” “အခုတော့မခေါ်နဲ့ဦး…. နောက်မှခေါ်  ဒီကလည်း စုပ်ပေးချင်သေးတာ”။ “အေးပါ…. ကဲစရအောင် ကိုမှုတ်ပေးမယ်” “အင်း… ဒီကလည်း အရမ်းခံချင်နေတာ” ကျနော်လည်း သင်းသင်းကို ရှယ်မှုတ်ပေးလိုက်တယ်။ မလုပ်ရတာကြာပြီမို့လားမသိဘူး အရမ်းကို ဖီးဖြစ်နေတယ်။ စောက်ပတ်သားလေးတွေကလည်း ကလေးမွေးထားတော့ နုညံ့နေတယ်။ အရည်တွေလည်း ထွက်လိုက်တာမနည်းဘူး စအိုဝအထိ စိုရွှဲနေတာပဲ။ အသံကလည်း အရမ်းထွက်လာတယ်။ ခလေးက အအိပ်မက်တဲ့ကလေးမို့လို့သာ မနိုးတာ တအီးအီးတအားအားနှင့်ဗျ။ ကျနော်လည်း အရည်တွေကိုတော့ မြိုမချရဲသေးဘူး ဘာလို့လည်းဆိုတော့ သူက ခလေးမွေးထားတာ မကြာသေးလို့။ သူက ဘယ်လောက်တောင် ဖီလ်းဖြစ်လဲဆို အစေ့ကို သုံးမိနစ်လောက် စုပ်ပေးရုံနှင့် ပြီးသွားတယ်။ ကျနော်က ဒီနေ့ သင်းသင်းကိုဆွဲပြီး နှင်းနှင်းကိုပါ ဆက်ဆွဲမှာဆိုတော့ ဆေးသောက်ထားတယ်။

နဂိုကတည်းက ကြာတတ်သူဆိုတော့ ဆေးများသောက်ထားရင် ဘယ်လိုနေမယ်တော့ မသိဘူး။ သင်းသင်းပြီးသွားတော့ သူမကို လီးစုပ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သင်းသင်းကလည်း ငတ်နေတာဆိုတော့ စုပ်ချက်က ပြင်းသလား မမေးနှင့် တချက်တချက် စုပ်တာက လွတ်သွားရင် “ပလွတ် ပလွတ်”ဆိုတဲ့အသံကို ထွက်နေတာ။ ကျနော်လည်း သူ့စုပ်ချက်ကြောင့် ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲကို ခံစားနေရတယ်။ ကျနော်လည်း ငါးမိနစ်လောက်ပဲ အစုပ်ခံပြီး သင်းသင်းကို လိုးဖို့လုပ်တယ်။ သင်းသင်းကို သိပ်မကြမ်းရဲသေးတာကြောင့် လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲ လိုးလိုက်တယ်။ သင်းသင်းရဲ့အဖုတ်ဟာ တင်းပြည့်နေတာပဲဗျာ။ ကလေးမွေးထားပေမယ့် ဗိုက်ခွဲမွေးတာကြောင့် မူလပုံစံ ပျက်မသွားဘူးလေ။ ပြီးတော့ မလုပ်ရတာလဲ နှစ်လသုံးလလောက်မို့လားမသိဘူး။ နောက်ပြီး မိန်းမတွေအရမ်း လိုချင်လာရင် ပိုပြီးကြပ်ထုပ်နေလေ့ ရှိတာကိုး။ လိုးချက်တိုင်း စီးကြပ်နေတာဗျာ လီးများ အပြင်ထွက်လာရင် “ပလွတ် ပလွတ်”အသံထွက်တယ်။ ကျနော့်ဆောင့်ချက်ကလည်း တဖွတ်ဖွတ် သင်းသင်းကလည်း တအားအားတရှီးရှီးနှင့်ပေါ့ဗျာ။ ခဏကြာတော့ သင်းသင်းက ”ကိုထက် မြန်မြန်လုပ်…. အားးး… ကျမပြီးတော့မယ်…… မြန်မြန်လေးလုပ်… အားး”လို့ အော်နေခိုက် နှင်းနှင်းက ဝင်လာတယ်။ ကျနော်က တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ အဲဒါကြောင့် ရပ်သလိုဖြစ်သွားတာပေါ့။ ဒီအချိန်ရောက်မှ သင်းသင်းလည်း မရှက်နိုင်တော့ပဲ “ကိုထက် မရပ်နဲ့…. မြန်မြန်…. အားး…. ကျမ ပြီးတော့မယ် လုပ်လုပ်….အီး…အိုးး” ကျနော်လည်း အရှိန်တင်းပြီး တဗြောင်းဗြောင်း ဆွဲလိုက်တာ သုံးမိနစ်လောက် ကြာသွားချိန်မှာ “အီးးးးး…ပြီး ပြီးပြီ…အားရှီးးးး”ဆိုပြီး သံရှည်ဆွဲပြီး ပြီးသွားတယ်။ သင်းသင်း ပြီးသွားပေမယ့် ကျနော်ကတော့ ဆေးအစွမ်းကြောင့်လားမသိ ဖြုန်တောင်မဖြုန်သေးဘူး အမပြီးတော့ ညီမအလှည့် ကျန်သေးတယ်လေ။…..ပြီး

Zawgyi

က်ေနာ့္နာမည္ ေအာင္ထက္ပါ၊ ဘဝမွာဆင္ျခင္စရာ ေတြမလုပ္သင့္တာ ေတြလုပ္မိတဲ့အတြက္ ေနာင္တေတြ တေလွႀကီး ရေပမယ့္ အခုေတာ့ျပင္မရတဲ့ ကိစၥေတြႏွင့္ နပမ္းလုံးေနရဆဲပါ။ က်ေနာ္အရင္က ဦးစီးဌာနတစ္ခုရဲ႕ ဦးစီးအရာရွိျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အားလုံး က်ေနာ့္အေၾကာင္းေလး သိရေအာင္ ဖတ္ၾကည့္ၾကအုံး။ က်ေနာ္ ဘြဲ႕ရေတာ့ ဦးစီးဌာနမွာ အလုပ္ဝင္တယ္။ ဒုဦးစီးမႉးရာထူးရေတာ့ က်ေနာ္ အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္ေနၿပီ။ က်ေနာ္ယူမည့္မိန္းမက သိပ္အေခ်ာႀကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ သူတို႔မွာ ညီအကို ေမာင္ႏွမေျခာက္ေယာက္ရွိတယ္။ သူကလႊဲလို႔ အားလုံးေက်ာင္းတက္ေနၾက တာေပါ့။ သူ႔ေအာက္ကညီမက ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ အသက္က ၁၈ေလာက္ရွိေပမယ့္၊ က်န္တဲ့ ေမာင္ေတြညီမေတြက ငယ္ေသးတယ္။ ေမာင္ဆို ရွစ္တန္းေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ က်န္တဲ့ကေလးေတြက ႏွစ္ႏွစ္ႀကီး ႏွစ္ႏွစ္ငယ္ေတြ။ က်ေနာ္တို႔ဌာနက အစကေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ေပမယ့္ ၫႊန္ခ်ဳပ္ အသစ္ေရာက္လာေတာ့ သူက အရင္လူလို မဟုတ္ပဲ တကယ္လည္း အလုပ္လုပ္တယ္။ က်ေနာ့္ကို တာဝန္တစ္ခု ေပးတယ္။ အဓိကအလုပ္က က်ဴးေတြဖယ္ၿပီး ေျမသိမ္းတာေပါ့။ မတရားေတာ့မဟုတ္ဘူး ေပႏွစ္ဆယ္တကြက္ကို ဆယ္သိန္းေပးၿပီးေတာ့ေပါ့။ အဲဒီတုန္းက ဒိုင္နာတစ္စီးမွ ေျခာက္သိန္း၊ လူေတြက ဖယ္ေပးတဲ့လူေတြ မ်ားတယ္၊ အခ်ိဳ႕ကေတာ့ မဖယ္ေပးဘူး။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ကလည္း အကြက္ေတြ ပိုရေအာင္လုပ္တာေပါ့။ ဒါမွ က်ေနာ္လည္း တစ္ကြက္ဆယ္သိန္း ထြက္လာမွာေလ။ ရတဲ့ေငြေလးႏွင့္ တိုက္ခန္းဝယ္လိုက္ၿပီး မိန္းမယူလိုက္တယ္။ တိုက္ခန္းက ေဟာခန္း အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္က တစ္ခန္းပဲပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့လည္း ဘာမွ မကာရံေတာ့ဘူးေပါ့။ ခ်စ္သူဘဝမွာ အခ်စ္ကုန္ခ်စ္ခဲ့ၾကၿပီး လင္မယားဘဝမွာ အရွက္ကုန္ခ်စ္ဖို႔ပဲ လိုေတာ့တာ။ ေအာ္…ေမ့လို႔ က်ေနာ့္မိန္းမနာမည္က ေမသင္း၊ ခယ္မနာမည္က ေမႏွင္း၊ အားလုံးက သင္းသင္းႏွင့္ႏွင္းႏွင္းလို႔ပဲ ေခၚၾကပါတယ္။ အရွက္ကုန္ဆိုသေလာက္ က်ေနာ္တို႔ လင္မယားကဲခဲ့တာ ေျပာျပမယ္။ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့ သူမ႐ြာမွာ သြားေဆာင္တယ္။

မဂၤလာဦးညမွာ သင္းသင္းကို က်ေနာ္လိုးတာ၊ ခေလးေတြ အိပ္ေပမယ့္ ခယ္မက မအိပ္ေသးဘူး၊ သူ႔အသံမၾကားရေတာ့ အိပ္ၿပီဆိုၿပီးတြယ္တာ။ နယ္မွာဆိုေတာ့ လင္မယားခန္းအတြက္ သင္းသင္းႏွင့္ ႏွင္းႏွင္းတို႔အိပ္တဲ့ အခန္းကို ယူလိုက္ရတယ္။ ဝါးထရံကာေလးေတြႏွင့္ေပါ့ မိဘေတြႏွင့္ ခေလးေတြက ေအာက္ထပ္မွာအိပ္ၾကၿပီး က်ေနာ္တို႔က အေပၚထပ္ခိုးေလးေပၚမွာ။ ႏွင္းႏွင္းကေတာ့ က်ေနာ္တို႔အခန္းေဘးက အျပင္မွာ ျခင္ေထာင္ေထာင္ၿပီး အိပ္ေနတယ္။ သူကေတာ့ အိပ္ရာေျပာင္းလို႔ မအိပ္ႏိုင္ေသးဘူး။ ကေလးေတြ အသံတိတ္သြားမွ က်ေနာ္လည္း သင္းသင္းကိုနမ္းၿပီး အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္လိုက္တယ္။ မီးေမွာင္ေနေပမယ့္ ပူမွာစိုးလို႔ ေခါင္းရင္းက ျပဴတင္းတံခါးဖြင့္ထားေတာ့ လေရာင္ေလးက အခန္းထဲဝင္ေနတယ္။ အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္မိန္းမကိုယ္လုံးေလးကို လေရာင္မွာ ျမင္ေနရတယ္။ လေရာင္ေလးႏွင့္ အရမ္းကို ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနတယ္။ ႏို႔ေလးက လုံးၿပီးမာေနတာပဲ။ အေပၚက တက္ခြၿပီး ႏို႔စို႔ပစ္လိုက္တယ္။ ”အ…ယားတယ္ ကိုထက္”တဲ့ ေအးေလ သူမွႏို႔စို႔မခံဘူးတာ။ သမီးရည္းစားဘဝက က်ေနာ္လည္း လူမလစ္လို႔ ႏို႔မစို႔ခဲ့ရဘူးေလ။ ႏို႔ေလးကို အက်ႌေအာက္ကပဲ လက္ႏႈိက္ၿပီးပဲ ကိုင္ခဲ့ရတာကိုး။ က်ေနာ္လည္း အားပါးရစို႔ေတာ့ သင္းသင္းက အသံေလးေတြ ထြက္လာတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေအာက္ဆင္းၿပီး အဖုတ္ကို ယက္ပစ္လိုက္တယ္။ “မ႐ြံဘူးလား…ကိုထက္”လို႔ အသံတိုးေလးႏွင့္ေျပာေတာ့ “မ႐ြံပါဘူး… ကိုယ့္မိန္းမဟာပဲ… သင္းသင္းလည္း ႐ြံလို႔မရဘူးေနာ္” “အင္းပါ…. ကိုထက္ေတာင္ လုပ္ေပးတာ မ႐ြံပါဘူး” က်ေနာ္လည္း အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ယက္ေပးလိုက္ေတာ့ သင္းသင္း ညည္းသံေလးေတြ တိုးတိုးေလး ထြက္ေနတယ္။ အိမ္မွာ အေဖအေမေတြ ႏိုးသြားမွာစိုးလို႔သာ သိပ္အသံမထြက္တာေလ။ က်ေနာ္က မိန္းမရၿပီမို႔ ကာမစည္းစိမ္ အျပည့္အဝ ခံခ်င္တယ္ေလ။ ကိုယ္ယက္ေပးမွ သူမကို ေနာက္ဆို စိတ္တိုင္းက် ခိုင္းလို႔ရမွာမို႔ အပ်ိဳစင္အဖုတ္ေလးကို အားရပါးရ ယက္ေပးလိုက္တယ္။ အဖုတ္ကိုၿဖဲၿပီး လွ်ာကိုေမႊပစ္လိုက္ေတာ့ “အင္း ဟင္း အင္းဟင္း…အိုးး”ႏွင့္ ညည္းသံေလး အနည္းငယ္ က်ယ္လာတယ္။ အဖုတ္ကို လွ်ာႏွင့္ယက္တဲ့ အသံကလည္း “ပလပ္..ပလပ္”အသံေတာင္ ထြက္တယ္။ ထြက္မွာေပါ့ သင္းသင္းအဖုတ္က အရည္ေတြ ထြက္ေနတာကိုး။

က်ေနာ္က ကာမစိတ္ နည္းနည္းထန္တဲ့ ထဲမွာပါတယ္။ လူပ်ိဳဘဝမွာေတာင္ ဂြင္းထုရင္ အနည္းဆုံး သုံးႀကိမ္ေလာက္ ထုႏိုင္တယ္။ က်ေနာ္က သင္းသင္းအေစ့ကို လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ထိုးဆြေပးေတာ့ သင္းသင္းတစ္ေယာက္ ”အီး ဟီး”ဆိုၿပီး တုန္တုန္သြားတယ္။ အေစ့ကိုႏွစ္မိနစ္ ေလာက္စုပ္ေပးလိုက္တာ သင္းသင္းတစ္ေယာက္ တဇတ္ဇတ္တုန္ၿပီး အဖုတ္ထဲက အျဖဴႏွစ္ကေလးေတြ ထြက္ၿပီး သူမၿပီးသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘာမွမလုပ္ရဘဲ အသက္ရႉသံေတြထြက္ၿပီး ေမာေနတယ္ဗ်ိဳ႕။ က်ေနာ္လည္း သင္းသင္းၿပီးသြားေတာ့ ရပ္လိုက္ၿပီး သင္းသင္းေဘး ပက္လက္လွန္လိုက္တယ္။ ”သင္းသင္း ကိုထက္လီးကို စုပ္ေပးဦ”ဆိုၿပီး လီးအေရျပားကို လွန္လိုက္တယ္။ သင္းသင္းလည္း အိပ္ရာကထလာၿပီး တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ စုပ္ေပးတယ္။ ဘယ္အရသာရွိပါ့မလဲ ေတာင္ေတာ့ေတာင္ေနတာေပါ့ လီးႏွင့္လွ်ာႏွင့္ ေတြ႕တာ မေတာင္ပဲေနပါ့လား၊ အင္း… ရန္ကုန္ေရာက္မွ သင္ေပးရမယ္။ သုံးမိနစ္ေလာက္ပဲစုပ္ၿပီး အာေညာင္းတယ္ဆိုၿပီး ရပ္လိုက္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သင္းသင္းကို လိုးဖို႔ႀကံရေတာ့တာေပါ့။ ကုတင္မရွိေတာ့ ေမြ႕ယာမွာပဲ ပက္လက္လွန္ၿပီး ေလွႀကီးထိုး ႐ိုး႐ိုးဆြဲလိုက္တယ္။ အေစ့ႏွင့္အဖုတ္ကို လီးႏွင့္ကေလာ္ၿပီး သုံးမိနစ္ေလာက္ အထဲကိုမထည့္ပဲ လုပ္လိုက္တယ္။ သင္းသင္းဆီက အသံေလးထြက္လာမွ အဖုတ္ထဲ လီးစသြင္းေပးလိုက္တယ္။ အပ်ိဳဆိုေတာ့ တန္းၿပီးသြင္းပစ္ရင္ အရမ္းနာသြားမယ္။ ဒီေတာ့ အဖ်ားေလာက္ပဲ သြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္ႏွင့္ သုံးမိနစ္ ေလးမိနစ္ေလာက္ အခ်ိန္ဆြဲ လိုးေပးၿပီး သင္းသင္းအသံေလး ခပ္စိပ္စိပ္ထြက္လာမွာ ဆတ္ကနဲ ထိုးသြင္းပစ္လိုက္တယ္။ ”အာ့….ကိုေက်ာ္”ဆိုၿပီး သင္းသင္း အသံက်ယ္က်ယ္ ထြက္သြားတယ္။ အျပင္က ႏွင္းႏွင္ေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ လန႔္ႏိုးသြားေလာက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို တြန္းထားတယ္။ က်ေနာ္လည္း သြင္းတာ ခဏရပ္လိုက္ၿပီး ႏို႔ျပန္စို႔ရတာေပါ့။ သင္းသင္းဆီက အသံထြက္လာေတာ့ ထပ္ၿပီး အဆုံးထိ ေဆာင့္သြင္းပစ္လိုက္တယ္။ “ျဗစ္… ေဖာက္… အား” အပ်ိဳေမွး ေပါက္သြားသျဖင့္ သင္းသင္းတစ္ေယာက္ ဆတ္ကနဲ ေကာ့တက္သြားၿပီး တဟီးဟီး အသံထြက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္က အားႏွင့္မေဆာင့္ရေတာ့ အားမရဘူးဗ်။

ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ေလွႀကီးထိုး ႐ိုး႐ိုးပဲ လိုးလိုက္ၿပီးတာနဲ႔ သင္းသင္းကို ကုန္းခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေနေဆာင့္လိုးေပးလိုက္တယ္။ ”အ…နာတယ္…ကိုထက္”ဆိုေတာ့ တေျဖးေျဖး ႀကိတ္လိုးေလး လိုးရတာေပါ့။ ေနာက္ထပ္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္လိုးၿပီးေတာ့ လီးတစ္ခုလုံး က်င္တကက္လာၿပီး က်ေနာ္လည္း ၿပီးခ်င္လာတယ္။ လီးကို အဆုံးထိထည့္ၿပီး သင္းသင္းရဲ႕ အပ်ိဳေစာက္ဖုတ္ထဲ သုတ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။ လူလည္း နည္းနည္းေတာ့ ဟိုက္သြားတာေပါ့ဗ်ာ။ “သင္းသင္းေကာင္းရဲ႕လား” ”အင္း” က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အဝတ္အစားထဝတ္ၿပီး ဖက္ကာအိပ္လိုက္ၾကတာေပါ့။ ေနာက္တစ္ရက္ မိုးလင္းေတာ့ သင္သင္းတို႔အေဖအေမကို ကန္ေတာ့ၿပီး ရန္ကုန္ကို လာလိုက္တယ္။ ရန္ကုန္မွာက်ေတာ့ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ လိုးရေတာ့ အရမ္းေကာင္းတာေပါ့။ သင္းသင္းလည္း လီးစုပ္တတ္လာသလို ဖင္ေတာင္ခ်လို႔ရလာတယ္။ ခ်စ္စခင္စၾကင္နာစပဲေလ အပီအျပင္ ေဆာ္လို႔ရလာတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္လည္း အလုပ္က ေငြ႐ႊင္ေနေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္ ျဖစ္ေနတာ‌ေပါ့။ ေနာက္တစ္လၾကာေတာ့ သင္းသင္းအေဖ ကားတိုက္ခံရၿပီး ဒူးေခါင္း႐ိုး က်ိဳးသြားတယ္။ က်န္တဲ့ေနရာေတြ က်ိဳးရင္ ေက်ာက္ပတ္တီးစည္းလိုက္ရင္ ေကာင္းသြားေပမယ့္ ဒူးေခါင္း႐ိုး က်ိဳးတာက်ေတာ့ မေကာင္းေတာ့ပဲ ခ်ိဳင္းေထာက္ႀကီးႏွင့္ေနရတာ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ခေလးေတြက လူလားမေျမာက္ေသးေတာ့ အားလုံး က်ေနာ့္တာဝန္ ျဖစ္လာတယ္။ ေငြရတဲ့ကာလမို႔လို႔ သင္းသင္းတို႔မိသားစုကို ေထာက္ပံ့ထားႏိုင္တယ္ေလ။ သင္းသင္းက သူ႔အေဖအေမမိသားစုကို ေထာက္ပံ့ထားတဲ့က်ေနာ္ကို ေ႐ႊေပၚျမတင္ဆိုသလိုပဲ က်‌ေနာ္ ဘာလုပ္လုပ္ ခြင့္ျပဳတာပဲ။  က်ေနာ္လည္း လိုးရင္းေဆာ္ရင္း သင္းသင္း ကိုယ္ဝန္ရလာတယ္။ အေစာပိုင္း ေျခာက္လအထိ က်ေနာ္ လုပ္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ မလုပ္ရဲတာႏွင့္ လီးစုပ္ခိုင္းရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သိပ္အားမရေတာ့ဘူး။ သင္းသင္းက ေဈးဝယ္ဘာဝယ္တာ လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့ ဝယ္ႏိုင္ေသးတယ္။ က်ေနာ္က ရွစ္နာရီေလာက္ ႐ုံးသြားရလို႔ သူႏွင့္မလိုက္ျဖစ္ဘူး၊ သင္းသင္းပဲ မနက္ေစာေစာထ တမင္းေၾကာ္ ပဲျပဳတ္ဝယ္ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ၿပီး ေဈးသြားေလ့ရွိတာေပါ့။

ေျခာက္လေလာက္ၾကာေတာ့ သင္းသင္းကို ေစာင့္ေရွာက္ရေအာင္ ႏွင္းႏွင္းကို က်ေနာ္တို႔ဆီ လႊတ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္လည္း ႏွင္းႏွင္းေရာက္လာေတာ့ သင္းသင္းေျပာတာနဲ႔ အခန္းေတြ ကန႔္ရတာေပါ့။ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္တစ္လုံးလည္း ထပ္ဝယ္ရတာေပါ့။ ႏွင္းႏွင္းက သူ႔အမအိမ္လည္းျဖစ္ တိုက္ခန္းလည္း ျဖစ္ဆိုေတာ့ လုံၿခဳံတာေၾကာင့္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနတယ္။ သူ႔အမ ေဈးသြားတဲ့အခ်ိန္ သူက ထမင္းေၾကာ္ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ၿပီး က်ေနာ္ကိုလည္းေကြၽး သူလည္းစားေပါ့။ သူက ညအိပ္ရင္ ဘရာေရာ ပင္တီပါခြၽတ္ၿပီး အဝတ္ပါးေလးနဲ႔ အိပ္ေလ့ရွိတယ္။ သူ႔အခန္းဘက္က ျပဴတင္းေပါက္မရွိတာ့ ပူတယ္ေလ။ မနက္က်မွ ဘရာဝတ္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲက ထြက္လာၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ၿပီ ထမင္းေၾကာ္တာ။ ၾကာလာေတာ့ က်ေနာ္ႏွင့္ ပိုၿပီးရင္းႏွီးလာသလို က်ေနာ္လည္း သြားရည္တမွ်ားမ်ား က်ေနမိတယ္။ က်ေနာ္ ဖတ္ဖူးတဲ့ စာထဲမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ကို ျပဌာန္းတာ သာလြန္မင္းတရားႀကီးဗ်။ ဒီဘဲႀကီးက သူဆင္းရဲသားေတြ မိန္းမမ်ားမ်ားမယူရတဲ့။ သူဆင္းရဲသားေတြ မိန္းမမ်ားမ်ားယူလို႔ရွိရင္ ကေလးေတြ အမ်ားႀကီးေမြးၿပီး မေကြၽးမေမြးႏိုင္ရင္ ခိုးဆိုးလုယက္မႈေတြျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္ပ်က္မယ္တဲ့။ စုဖုရားလတ္ လက္ထက္ေရာက္ေတာ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဟာ မိန္းမတစ္ေယာက္ပဲ ယူရမယ္လို႔ အမိန႔္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ထုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားတို႔ စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ အဂၤလိပ္ေတြ ျပဌာန္းထားခဲ့တဲ့ ဥပေဒကက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး။ လူဦးေရ အခ်ိဳးမညီမွ်မႈေၾကာင့္လားမသိဘူး၊ ျပင္းထန္တာမရွိဘူး၊ မယားႀကီးမယားငယ္ဆိုတာမရွိဘူးေလ၊ ဒီေတာ့ ဥပေဒေၾကာင္းအရဆိုရင္ မယားၿပိဳင္ပဲရွိတယ္။ အျပင္ေလာကမွာ မယားႀကီးမယားငယ္ ေခၚေနၾကတာ က်ေနာ္ တစ္ခုစဥ္းစားမိတာက ငယ္ငယ္တုန္းက ယူတဲ့မိန္းမကို မယားငယ္လို႔ေခါၿပီး ႀကီးမွယူတဲ့မိန္းမကို မယားႀကီးလို႔ေခၚရင္ မေကာင္းဘူးလားလို႔။ က်ေနာ္လည္း အခ်စ္က တစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ မလုံေလာက္ေတာ့ဘူး အခ်စ္မ်ားမ်ား လိုခ်င္လာတယ္။ ဒီေတာ့ ခယ္မ ေခ်ာေခ်ာလွလွကို လိုခ်င္လာတယ္။ ဆို႐ိုးစကားေတာင္ ရွိေသး၊ ခဲအိုဆိုတာ ခယ္မေပါင္တစ္ျခမ္းကို ပိုင္တယ္ဆိုတာ။ က်ေနာ္က တစ္ကိုယ္လုံးရေအာင္ ႀကံမယ္။ က်ေနာ္လည္း ေနျမင့္ေလ အ႐ူးထေလဆိုသလို သင္းသင္းကိုယ္ဝန္ရင့္ေလ တဏွာပို႐ူးေလေပါ့ဗ်ာ။

ဘာလို႔လည္းဆိုရင္ တရက္တရက္ လီးစုပ္ခံရတာႏွင့္ အာသာမေျပဘူး ျဖစ္လာတယ္။ တခါတေလ တံခါးေလး ေစ့႐ုံေစ့ထားၿပီး အားမရတဲ့ညဆိုရင္  မိန္းမကိုကုန္းခိုင္းၿပီး ဖင္ကို ေျဖးေျဖးေလး လိုးေသးတယ္။ ကိုယ္ဝန္ရွစ္လေလာက္အထိ သင္းသင္းကို စည္း႐ုံးၿပီးလိုးတယ္။ သင္းသင္းကလည္း ကိုယ္ဝန္ရွိေပမယ့္ က်ေနာ့္ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လိုက္ေလ်ာရွာတယ္။ သူကလည္း က်ေနာ္အျမန္ၿပီးေအာင္ အသံေလးေတြထြက္ၿပီး ေအာ္ရတာေပါ့ေလ။ က်ေနာ္လည္း တမင္တကာ ႏွင္းႏွင္းၾကားေအာင္ အီးအားအီးအားေပါ့။ ႏွင္းႏွင္းကသိတယ္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာ။ တခါတေလ မိန္းမမရွိတုန္းေလး တဏွာစကားေတြ ေျပာေျပာေနေတာ့ ႏွင္းႏွင္းကတံခါးပိတ္အိပ္တာဗ်၊ ဂ်က္ထိုးထားေတာ့ ဝင္မရဘူးေပါ့။ တေန႔မွာ မနက္အေစာႀကီး ႏွင္းႏွင္းဝမ္းသြားတယ္။ သုံးေလးႀကိမ္သြားေတာ့ ေဆးေသာက္ၿပီး ဆက္အိပ္တယ္။ ႏွင္းႏွင္း တံခါးပိတ္ဖို႔ ေမ့သြားတာေပါ့။ သူ႔အမသင္းသင္း ေဈးသြားတယ္ေလ။ က်ေနာ္လည္း အိပ္ယာကထၿပီး ထမင္းေၾကာ္ေပးမယ့္သူ မရွိေတာ့ ႏွင္းႏွင္းအခန္းကို ၾကည့္တဲ့အခါ တံခါးေစ့ထား႐ုံသာ ေတြ႕ေတာ့ က်ေနာ္ ဝင္သြားလိုက္တယ္။ ဒီအကြက္က က်ေနာ္ က်ားေခ်ာင္း ေခ်ာင္းေနတာေလ။ ႏွင္းႏွင္းကို လီးႀကိဳက္သြားေအာင္ လိုးလိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတာကိုး။ ပင္ပန္းလို႔လားမသိဘူး ပက္လက္ကေလး ေျခပစ္လက္ပစ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။ လုံခ်ည္က မကြၽတ္ေပမယ့္ ေျဖေလ်ာ့ေနတာေပါ့။ အက်ႌပါးပါးေအာက္မွာ ႏို႔ေတြိကို ေတြ႕ရေတာ့ စို႔ပစ္ခ်င္လိုက္တာ။ က်ေနာ့္ဆုံးျဖတ္ခ်က္က ႏို႔စို႔ဖို႔ မဟုတ္ဘူးေလ၊ ေနာက္ဆို အဖုတ္ရရင္ ႏို႔ကႀကိဳက္သေလာက္ စို႔လို႔ရတယ္ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ အဖုတ္ကိုလုပ္ဖို႔ ထမီေလးေျဖၿပီး အေပၚကေအာက္ကို ေလွ်ာခ်လိုက္တာေပါ့။ အိပ္ေရးပ်က္လို႔လားမသိဘူး မႏိုးဘူးဗ်။ က်ေနာ္ ႏွင္းႏွင္းအဖုတ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရမ္းကိုလွတယ္။ အေမႊးကလည္း ႏုႏုေလး၊ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးက သိပ္လွတယ္။ က်ေနာ္ လွ်ာနဲ႔ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ယက္ေပးလိုက္တယ္။

ဒါလည္း မႏိုးေသးဘူး၊ ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ယက္ေပးလိုက္ေတာ့ အဖုတ္မွာ က်ေနာ့္သြားေရေတြႏွင့္ စို႐ႊဲလာတယ္။ က်ေနာ္ အားမရျဖစ္ကာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္လိုက္ေတာ့ “အင္းအင္း”ဆိုၿပီး တခ်က္လႈပ္သြားတယ္ မႏိုးေသးဘူး။ လွ်ာနဲ႔ ကုန္းၿပီး အကြဲေၾကာင္းထဲ ေမႊလိုက္ေတာ့ ႏွင္းႏွင္း လန႔္ႏိုးလာၿပီး “ဟာ…. ကိုထက္ ဘာလုပ္တာလဲ” “ဖယ္… မမ သိရင္ အားလုံးျပသနာပဲ”ဆိုၿပီး ႐ုန္းထြက္ဖို႔ လုပ္တယ္။ ဝမ္းသြားထားေတာ့ သိပ္မ႐ုန္းႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ္ကလည္း သိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရင္ဘတ္ကိုခြၿပီး မ်က္ႏွာကို ႏွင္းႏွင္းေျခဖက္ကို မ်က္မွာမူ ထိုင္လိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ကိုယ္လုံး ဖိထားေတာ့ ႏွင္းႏွင္း မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လူကသာ မလႈပ္ႏိုင္ေပမယ့္ က်ေနာ့ေက်ာကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္႐ိုက္ၿပီး ”ကိုေက်ာ္ မလုပ္ပါနဲ႔… သမီးကို လႊတ္ပါ….. မမ သိသြားလိမ့္မယ္” က်ေနာ္က မလႊတ္တဲ့အျပင္ ဖင္ကိုဆြဲမကာ ဖင္ေအာက္ကို ခြေခါင္းအုံး သြင္းလိုက္တယ္။ ဖင္ႀကီး အေပၚကို ေျမာက္တက္လာတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေစာက္ဖုတ္ကို အားရပါးရ ယက္ေပးလိုက္တယ္။ ငိုေနတဲ့အသံ တိတ္သြားၿပီး အရည္ေတြလည္း ထြက္လာတယ္။ သူ မ႐ုန္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး၊ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားကို ၿဖဲၿပီး အေစ့ကို စုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ ေသေသခ်ာခ်ာစုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ႏွင္းႏွင္းတစ္ေယာက္ “အီးး..ကိုထက္”ဆိုၿပီး ဆတ္ကနဲ တြန႔္ကာ ၿပီးသြားတယ္။ က်ေနာ္ ေနရာေျပာင္းၿပီး ေပါင္ၾကားဒူးေထာက္လိုက္ေတာ့ “မလုပ္ပါနဲ႔ ကိုထက္ရယ္…. မမသိရင္ မိုးမီးေလာင္လိမ့္မယ္” “ငါရွင္းႏိုင္တယ္ ႏွင္း”ဆိုၿပီး အဖုတ္ထဲ လီးသြင္းလိုက္တယ္။ သုံးပုံတစ္ပုံ‌ေလာက္ က်ပ္သိပ္စြာ ဝင္သြာၿပီးေတာ့ အေမွးပါးေလးကို သြားေထာက္မိတယ္။ က်ေနာ္လည္း အက်ႌကို အေပၚတြန္းတင္ၿပီး ႏို႔စို႔ရင္း လီးကို ဝင္သေလာက္ေလးပဲ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေနတယ္။ ႏွင္းႏွင္းမွာ မ႐ုန္းကန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ မ်က္စိေလးမွိတ္ကာ တအင္းအင္းညည္းရင္း ခံေနတယ္။ က်ေနာ္က ႏွင္းအသားက်ေအာင္ ငါးမိနစ္ေလာက္ လိုးပစ္လိုက္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျငင္းဆန္ဆန္ လီးႏွင့္အဖုတ္ေတြ႕ရင္ အဖုတ္က သူ႔အလုပ္ကိုသူ သိတာေပါ့။ မၾကာပါဘူး ႏွင္းႏွင္းတေယာက္ တလူးလူးတလြန႔္လြန႔္ ျဖစ္ကာ ေအာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ထိုးလာတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ အခ်ိန္မျဖဳန္းေတာ့ပဲ လီးကို အဝနားထိ ဆြဲထုတ္ၿပီး ဆတ္ကနဲ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ရာ “ဗ်စ္ ေဖာက္ စြပ္ ဒုတ္” အေမွးပါးေလးကို ထိုးခြဲလိုက္ေတာ့ ႏွင္းႏွင္း မ်က္လုံးေလး ပြင့္လာၿပီး ”အားးး… နာလိုက္တာ ကိုထက္ရယ္” “ခဏေလးပါ ႏွင္းရယ္… မၾကာခင္ ေကာင္းသြားမွာပါ” “ေျပာမရေတာ့လည္း လုပ္ပါ ကိုထက္…. မမလာလို႔ မိသြားရင္ က်မ ျပသနာတက္ပါ့မယ္” “သင္းသင္းလာဖို႔ အေဝးႀကီးပါ”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

ၿပီးေတာ့ ႏွင္းႏွင္းေကာင္းေအာင္ ႏို႔စို႔ေပးရင္း လိုးေနလိုက္တယ္။ ပထမေတာ့ ေျဖးေျဖး ေနာက္ေတာ့ အားလည္းသုံးရတာေပါ့။ ႏွင္းႏွင္းက က်ေနာ့္ခါးကို ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ေတာင္ ခ်ိတ္လိုက္ေသးတယ္။ ပါးစပ္ကလည္း တအင္းအင္း တဟင္းဟင္း ညည္းလို႔၊ ဒါေတာင္ ဝမ္းသြားထားလို႔ အာေလ်ာ့ေနတာ။ သူမသာ ေနေကာင္းရင္ အရမ္းေကာင္းေနမွာ ေသခ်ာတယ္။ အခ်ိန္ ေအးေအးေဆးေဆးရလို႔ သုတ္ထိန္းလိုးတာေတာင္ ၾကပ္ထုပ္ေနလို႔ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္မွာ ႏွင္းႏွင္းေရာ က်ေနာ္ေရာ ၿပီးသြားတယ္။ ၿပီးသြားေတာ့ ရပ္လိုက္တဲ့အခါမွာ ”ကိုထက္ က်မ ဗိုက္ႀကီးသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ” “ဗိုက္ႀကီးသြားရင္ နင့္ကိုငါယူမယ္” “ဘယ္လိုျဖစ္မွာလဲ ကိုထက္”။ “ငါ့တာဝန္ထားစမ္းပါ၊ ညေန ငါ ေဆးဝယ္လာခဲ့မယ္”ဆိုၿပီး အခန္းအျပင္ ထြက္လိုက္တယ္။ သတိရလို႔ သနပ္ခါးတုံးကိုယူၿပီး တံခါးဂ်က္ထိုးတဲ့ဂြင္းကို ထုပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔ ေအးေအးေဆးေဆး ဝင္လို႔ရေအာင္ေလ။ က်ေနာ္လည္း ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ႐ုံးကိုထြက္လာလိုက္တယ္။ ႏွင္းႏွင္းကေတာ့ အိပ္ယာက မထႏိုင္ေတာ့ဘူး အိပ္ၿပီး က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္။ ညေနျပန္ေရာက္ေတာ့ သင္းသင္း မရိပ္မိေအာင္ ႏွင္းႏွင္းကို ေဆးဝယ္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္တေန႔ နံနက္ သင္းသင္းေဈးသြားခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့ ႏွင္းႏွင္းက ထမင္းေၾကာ္ေလး ထေၾကာ္တယ္‌။ က်ေနာ္ ႏွင္းႏွင္းေနာက္ကေန ဖက္ၿပီး ေမႊးေမႊးေပးလိုက္တယ္။ ႏွင္းႏွင္းက “ကိုထက္ရယ္…. က်မတို႔ မသင့္ေတာ္ပါဘူး” “ဘာလို႔ မသင့္ေတာ္ရမွာလည္း ႏွင္း” “ကိုထက္က သူစိမ္း မဟုတ္ဘူးေလ…. မမေယာက္်ားဆိုေတာ့” “ေအာ္… ႏွင္းကလဲ ခယ္မႏွင့္ခဲအိုဆိုတာ ဒီလိုပဲ… ကိုထက္က ႏွင္းကို ခ်စ္ေနတာေလ” “မမသိသြားရင္ မခက္ဘူးလား”။ “သိသြားေတာ့လည္း ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းမွာေပါ့“ “ကိုထက္ကလည္း မမက ရပါ့မလား”။ “ရေအာင္ႀကံမွာေပါ့” “က်မ ရွက္တယ္ ကိုထက္…. အမေယာက္်ားနဲ႔ ျဖစ္တာ” “ေအာ္…. ျဖစ္ၿပီးမွေတာ့ ဘာလို႔ရွက္ေနရအုံးမွာလည္း”။ “က်မ နယ္ျပန္ေတာ့မယ္ ကိုထက္” “မင္းအမ ဗိုက္ႀကီးႏွင့္ ဘယ္လိုထားခဲ့မွာလည္း…. ေန႔ေစ့လေစ့ ျဖစ္ေနၿပီ… ငါအလုပ္သြားတုန္း ဗိုက္နာေနရင္…. ဒုကၡမဟုတ္လား” “အင္း…က်မ ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းေတာင္ မသိ‌ေတာ့ဘူး”ဆိုရင္း မီးဖိုေပၚက ထမင္းေၾကာ္အိုးကို ခ်လိုက္တယ္။ “ကဲ… လာပါ ႏွင္းရယ္”ဆိုၿပီး ႏွင္းႏွင္းအခန္းထဲ ဆြဲေခၚလိုက္ေတာ့ ႏွင္းႏွင္းလည္း မထူးဇာတ္ခင္းကာ ပါလာတယ္။

“ကိုထက္ကလည္း ေန႔တိုင္းပဲ လုပ္ခ်င္ေနတာပဲလား” “ႏွင္းကလည္း နင့္အမဗိုက္ႀကီးကတည္းက ငါ့မွာ ငတ္ေနတာေလ”။ “ကိုထက္ မငတ္ပါဘူး…. က်မသိပါတယ္” “ဟင္… ႏွင္းက ဘယ္လိုသိလဲ” “ေန႔တိုင္းနီးပါးေလာက္ အသံၾကားေနရတာ” “အဲဒါ နင့္အမ လီးစုပ္ေပးေနတာေလ…. ငါက သူလီးစုပ္ေပး႐ုံႏွင့္ အားမရဘူး“။ “ဒါဆို… ဟိုတေန႔က မမေအာ္သံ ၾကားရတယ္” “ငါလည္း မေနႏိုင္လို႔… နင့္အမဖင္ကို လိုးလိုက္တာ”။ “ဟင္… ကိုထက္ မမက ဖင္းလည္း အလုပ္ခံတာလား” “သူလည္း အေစာတုန္းကေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး…. ေနာက္ေတာ့ ႀကိဳက္လာတာေပါ့”။ “အမေလး ေၾကာက္စရာ ကိုထက္ရယ္” “သူလည္း နင့္လိုပဲ အစပိုင္းတုန္းက ေၾကာက္တယ္…. ေနာက္က်ေတာ့ ေကာင္းမွန္းသိေတာ့ ဖင္ကို အျမန္တန္းခ်ခိုင္းတယ္”။ “ကိုထက္ကေရာ မ႐ြံမရွာ ခ်တာပဲလား” “႐ြံစရာလား ကိုယ့္မိန္းမပဲ…. သူေကာင္ေအာင္ ငါဆို ဖင္ေတာင္ယက္ေပးတာ”။ “မေန႔တုန္းက ကိုထက္ ယက္တုန္းက ခံလို႔ေကာင္းတယ္…. ဒါေပမယ့္ ဖင္ခ်ခံရမွာေတာ့ ေၾကာက္တယ္” “ဒါဆို ႏွင္းက အဖုတ္ယက္ခံရတာကို ႀကိဳက္တယ္ေပါ့”။ “အင္း… တခါမွလည္း အဖုတ္အယက္မခံဘူးေတာ့ တမ်ိဳးပဲ…. ေနာက္ၿပီး ကိုထက္ အဖုတ္ယက္ေပးလို႔သာ က်မလည္း အလုပ္ခံလိုက္တာ” “ကဲလာ ဒီေန႔ ရွယ္ယက္ေပးမယ္”။ က်ေနာ္လည္း ႏွင္းႏွင္းအဖုတ္ကို အထူးတလည္ ရွယ္ယက္ပစ္လိုက္တယ္။ မေန႔က ႐ုန္းေနလို႔ သိပ္မလြတ္လပ္ေပမယ့္ ဒီေန႔ကေတာ့ ရွယ္ယက္လိုက္တယ္။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ပဲ ယက္ရေသးတယ္ ႏွင္းႏွင္းက တအီးအီးတအားအားေအာ္ၿပီး ၿပီးသြားတယ္။ ”ႏွင္း ၿပီးသြားၿပီလား” “အင္း ကိုထက္” “ေကာင္းလား” ”ေကာင္းတယ္” “ဒီလိုဆို ကိုထက္လီးကို စုပ္ေပးပါလား” “အင္း… စုပ္ေပးပါ့မယ္”ဆိုၿပီး စုပ္ေပးတယ္။ စုပ္ေပးရင္း အားမရဘူးထင္ပါရဲ႕ က်ေနာ့္တင္ပါးကိုဆြဲၿပီး သူ႔ဘက္ကို အတင္းကပ္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း သေဘာေပါက္ၿပီး အဆုံးနီးပါး အာေခါင္ထဲထိ သြင္းေပးလိုက္တယ္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ အစုပ္ခံၿပီး ႏွင္းႏွင္းကို ကုတင္ေစာင္းေပၚ ေခါင္းအုံးခံၿပီး ကုန္းခိုင္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ္က ေျပာလက္စ စကားအတိုင္း ႏွင္းႏွင္းဖင္ကုန္းေပးေတာ့ ႏွင္းႏွင္းအဖုတ္ႏွင့္ဖင္ကို ယက္ေပးေသးတယ္။

ႏွင္းႏွင္းက ဖင္ယက္ခံရတာ ပိုႀကိဳက္တယ္။ တဟင္းဟင္း အသံကိုထြက္လို႔။ ဒီေန႔ေတာ့ ဖင္ကိုမခ်ေသးဘူး အဖုတ္ကို အီဆိမ့္ေနေအာင္ ခ်မယ္ဆိုၿပီး ေနာက္ကေန တေျဖးေျဖးခ်င္း သြင္းလိုက္တယ္။ လီးဝင္တာကိုလည္း အားမရဘူးထင္ပါရဲ႕ လက္ကိုေနာက္ျပန္ၿပီး က်ေနာ္ကိုဆြဲတယ္။ က်ေနာ္လည္း အားျပင္းျပင္းႏွင့္ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္တာ သိပ္မၾကာဘူး ဆယ္မိနစ္ေလာက္မွာ ”အား ကိုထက္…အအအ…ရွီးး..ၿပီး ၿပီးၿပီ…အီးး” သူမ ၿပီးသြားတယ္။ က်ေနာ္လည္း ႏွင္းႏွင္းခါးကို ဆြဲၿပီး တဖန္းဖန္းျမည္ေအာင္ ေဆာင့္လိုးရင္း ငါးမိနစ္ေလာက္မွာ ၿပီးသြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းေၾကာ္စားၿပီး ႐ုံးသြားတယ္။ အလုပ္က ဂြင္ရွိေနတာမို႔ မအားဘူး။ တေန႔ကို သုံးေယာက္ေလာက္ပဲ ပိုက္ဆံရွင္းထားတယ္။ အကြက္အခ်ိဳ႕ကို က်ေနာ္ ျပန္က်ဴးတယ္။ အကြက္အခ်ိဳ႕ကို ရဝတႏွင့္ေပါင္းၿပီး ေငြထုတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ လက္ဖ်ား ေငြသီးေနတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ႏွင့္ ႏွင္းႏွင္းဟာ သင္းသင္းမသိေအာင္ မနက္ပိုင္း ကာမဆားငံေရ အတူတူေသာက္လာတာ ပုံစံမ်ိဳးစုံသာမက ဖင္ပါခ်လာႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သင္းသင္းက ေမြးခါနီးျဖစ္လာတဲ့အခါ ေဈးမသြားႏိုင္ေတာ့ပဲ ႏွင္းႏွင္းကိုသာ သြားခိုင္းရေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္လည္း ငတ္လာတယ္။ ဒီေတာ့ ညဘက္မွာ သင္းသင္းအိပ္မွ ႏွင္းႏွင္းအခန္းထဲ အတင့္ရဲၿပီး လုပ္ေတာ့တယ္။ ႏွင္းႏွင္းက ”အာ… ကိုထက္ မမသိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မွာလည္း”တဲ့။ က်ေနာ္က ”မၾကားေအာင္ လုပ္မယ္”ဆိုၿပီး တြယ္ေတာ့တာပဲ။ ပထမေတာ့ သင္းသင္းမသိေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ ရိပ္မိလာတယ္။ လက္ပူးလက္ၾကပ္မိေအာင္ ဖမ္းဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ တေန႔ သူမ အိပ္ေခ်ာင္ေယာင္ေဆာင္ေနတာကို မသိဘဲ က်ေနာ္က ႏွင္းႏွင္းကို ေလွႀကီးထိုး႐ိုး႐ိုးႏွင့္ လိုးေနတုန္း က်ေနာ့္ေနာက္က ဝင္လာတာမသိဘူးေလ။ က်ေနာ္က ကိုယ္ရႉးကိုယ္ ပတ္တာပါ တံခါးဂ်က္ေပါက္ကို ပိတ္မရေအာင္ ထုခဲ့တာကိုး “ေခ်ာက္”လို႔ အသံၾကားၿပီး မီးလင္းလာေတာ့ က်ေနာ္ရပ္လိုက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ “ဟင္..သင္းသင္း” ”ဟင္..မမ” က်ေနာ္က စိတ္မပူပါဘူး က်ေနာ့္မွာ ႏိုင္ကြက္ရွိတယ္။ က်ေနာ္က သူ႔မိသားစု တစ္ခုလုံးကို ေစာင့္ေရွာက္ထားရတာေလ။

“ကိုထက္…. ရွင္ အႀကံပက္စက္လွခ်ည္လား” ႏွင္းႏွင္းကေတာ့ ငိုေနရွာတယ္။ “ငါ ဘာအႀကံပက္စက္လို႔လဲ” “ရွင္ လက္ပူးလက္ၾကပ္ မိေနတာေတာင္ မုံလာဥလုပ္ခ်င္ေသးတယ္” “ႏွင္းႏွင္း ညည္းကလည္း…. မိုက္လိုက္တာေအ” “မမ က်မကို သတ္လိုက္ပါ မမ…. က်မမွားပါတယ္” “မဟုတ္ဘူး…. ညည္းက အငယ္…. ကိုထက္မွာ အျပစ္ရွိတာ” “ဟ… ငါက နင့္ကိုမလိုးရလို႔ နင့္ညီမကို လိုးတာ… ငါ့အျပစ္လား” “ရွင္လူယုတ္မာ…. ရွင္ က်မဗိုက္မႀကီးခင္က ရွင္ဘယ္ေလာက္ပဲ လုပ္လုပ္က်မခံခဲ့တာ…. က်မဗိုက္ႀကီးတဲ့ ခဏေလးေတာင္ မေစာင္ႏိုင္ဘူးလား” “ေအးေလ…. ငါ အၾကာႀကီး မေစာင့္ႏိုင္ဘူး…. မင္း ကေလးေမြးၿပီးေတာ့လည္း တစ္လခြဲ ႏွစ္လ ေစာင့္ေနရအုံးမွာ” “မမရယ္…. က်မကိုသာ သတ္လိုက္ပါ…. က်မမွာ အျပစ္ရွိပါတယ္” “ညည္းလို အပ်ိဳမေျပာႏွင့္ ငါလို႔ဗိုက္ႀကီးေနတဲ့သူေတာင္ မရရေအာင္ လိုးေသးတာ…. ညည္းက အိမ္ေထာင္က်ၿပီးသားသူေတြရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈ ဘယ္ခံႏိုင္မလဲ”။ “ကိုထက္…. ရွင္သာ လူယုတ္မာ ေခြးက်င့္ေခြးႀကံ ႀကံတယ္“ “ေအး…ငါက ေခြးမဟုတ္ဘူး ႏြား…. သိရဲ႕လား ႏြားဟ…. ႏြားတစ္ေကာင္လို က်င့္ၿပီး ညည္းတို႔ တအိမ္သားလုံးကို… ေထာင္ႏႈတ္ခမ္း လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ရွာေကြၽးေနတာ”။ “က်မ ရွင္ႏွင့္မေပါင္းႏိုင္ဘူး” “မေပါင္းရင္လည္း ေနေလ…. နင္တို႔ ထြက္သြား…. နင္တို႔တစ္မိသားစုလုံး ငတ္လိမ့္မယ္”။ “ဟုတ္ပါတယ္ မမရယ္…. ေမာင္ေလးေတြ ညီမေလးေတြကို ၾကည့္ပါဦး”ဆိုေတာ့ သင္းသင္းက ခ်ာကနဲ ထြက္သြားၿပီး သူ႔အခန္းထဲ ဝင္ငိုေနေတာ့တယ္။ က်ေနာ္လည္း ”ႏွင္းႏွင္း ခဏေနအုံး”ဆိုၿပီး သင္းသင္းအခန္းထဲ လိုက္သြားလိုက္တယ္။ ႏွင္းႏွင္းလည္း ငိုက်န္ခဲ့တယ္။ သင္းသင္းအခန္းေရာက္ေတာ့ သင္းသင္းကို ဖက္လိုက္ၿပီး ”မငိုပါနဲ႔ သင္းသင္းရယ္… ကိုယ္တို႔သားသမီးေလး ဗိုက္ထဲမွာ စိတ္ညစ္ေနရလိမ့္မယ္”။ “သြား…. ရွင္ က်မအနား မလာနဲ႔” “သင္းသင္း ေန႔ေစ့လေစ့ႀကီးကြာ မငိုပါနဲ႔… ေတာ္ၾကာ ေခါင္းကိုက္စြဲသြားပါ့မယ္” “စြဲစြဲ ..ရွင္ က်မအေပၚ သစၥာေဖာက္ရက္တယ္”။ “သစၥာေဖာက္တာ မဟုတ္ရပါဘူး…. ကို တကယ္ မေနႏိုင္လို႔ပါ” “ရွင္ မေနႏိုင္တာက ဘာအေရးလည္း….. က်မညီမေလး ဘဝပ်က္ၿပီ”။ “ငါ မင္းတို႔ မိသားစုအားလုံးကို ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္” “ရွင္ မေစာင့္ေရွာက္လို႔လဲ မရဘူး… က်မတို႔တစ္မိသားစုလုံး ဒုကၡေရာက္ကုန္မွာေပါ့….. အေဖက ဒုကၡိတ ကေလးေတြက အ႐ြယ္မေရာက္ေသးဘူး”။

“ေအးပါ… ငါ့တာဝန္ ထားစမ္းပါ…. မင္းေရာႏွင္းႏွင္းေရာ ငါေစာင့္ေရွာက္ၿပီး မင္းတို႔မိဘႏွင့္ ေမာင္ႏွေတြကို ငါ့မိသားစုလို ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္”။ “ရွင္ တကယ္လား” “ေအာ္…အရင္ကလည္း ေထာက္ပံ့ေနတာပဲ… အခုလည္း ဘာထူးမွာလည္း ေထာက္ပံ့ေနတာပဲေလ…. ေနာက္ၿပီး မင္းမိဘအိမ္ကို တိုက္သစ္ျဖစ္ေအာင္ ငါျပန္ေဆာက္ေပးပါ့မယ္” သင္းသင္းလည္း ေက်နပ္သြားတယ္။ ”ေနာက္မွ ခေလးအေမ ျဖစ္သြားမွ က်မကို ပစ္မသြားနဲ႔” “ေအးပါကြာ…. မငိုနဲ႔ေတာ့ အိပ္ေတာ့ေနာ္” “ရွင္က ဘယ္သြားမလို႔လည္း” “ဟိုဘက္မွာ မင္းညီမ ငိုေနတယ္ ခဏေခ်ာ့ၿပီး ျပန္လာခဲ့မယ္”။ “က်မက ညီမေလးကို မ်က္ႏွာပူတယ္” “ႏွင္းႏွင္းလည္း အဲလိုျဖစ္ေနမွာ ေတာ္ၾကာ စိတ္ညစ္ၿပီး မေတာ္တေရာ္ လုပ္သြားမွာစိုးလို႔” “က်မ မ်က္ႏွာပူတယ္… ရွင္ဘာသာရွင္ သြားၿပီးေျပာ” က်ေနာ္လည္း ဗိုလ္တိုက္ခြၽန္းထုံး ႏွလုံးမူၿပီး ႏွင္းႏွင္းအခန္းကို ကူးလိုက္တယ္။ ႏွင္းႏွင္းက က်ေနာ္ႏွင့္သင္းသင္း ေျပာေနတာကို ၾကားၿပီးျဖစ္ေနတယ္။ “ကိုထက္ မမႏွင့္အဆင္ေျပသြားၿပီလား” “ေျပသြားၿပီေလ… အခုေတာ့ ႏွင္းႏွင္းနဲ႔လည္း တရားဝင္ ေနလို႔ရသြားၿပီ… ႏွင္းႏွင္းတို႔အိမ္ကိုလည္း ျပန္ေဆာက္ေပးမွာ” “ဝမ္းသာပါတယ္ ကိုထက္ရယ္… အေဖတို႔လည္း ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနရၿပီေပါ့” “ကဲပါ…ဒီလိုဆို ျပန္စရေအာင္” “ကိုထက္ ဒီေန႔ေတာ့ နားလိုက္…. မမနား သြားေနလိုက္ သူဝမ္းနည္းေနမယ္” က်ေနာ္လည္း သင္းသင္းဆီ ျပန္သြားၿပီး အိပ္တာေၾကာင့္ သင္းသင္းလည္း ဝမ္းသာေနတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ သင္းသင္းႏွင့္ႏွင္းႏွင္းတို႔ တစ္ေယာင္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာမဆိုင္ၾကဘူး။ ႏွင္းႏွင္းက သူခ်က္ျပဳတ္စရာရွိတာ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး သူ႔အခန္းထဲဝင္ေနတာေပါ့။ သင္းသင္းကလည္း စားစရာရွိတာ သြားစားၿပီး သူလည္း သူ႔အခန္းသူ ဝင္ေနတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ညက်ေတာ့ အခန္းကူးရတာေပါ့။ သင္းသင္းက အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာေပါ့။ ဒီလိုႏွင့္ က်ေနာ္ အလုပ္သြားေနတုန္း သင္းသင္း ဗိုက္နာလာတာေပါ့။ သင္းသင္းက ႏွင္းႏွင္းကို မေခၚလို႔မရေတာ့ ေခၚရေတာ့တယ္။ ေသြးရင္းခ်ာေတြဆိုေတာ့လည္း ႏွင္းႏွင္းလည္း ျပာတိျပာရာျဖစ္ၿပီး က်ေနာ္ကို ဖုန္းေခၚၿပီး အက်ိဴးအေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ေျပာကာ ေဆး႐ုံသြားၾကတယ္။ က်ေနာ္လည္း အလုပ္ကျဖတ္မရေတာ့ ညေနမွ ေရာက္ျဖစ္တယ္။

သင္းသင္းက မေမြးႏိုင္ေတာ့ အေရးေပၚခြဲေမြးရတာေပါ့။ ေသြးလိုေတာ့လည္း ႏွင္းႏွင္းဆီက ယူရတယ္။ ေဆး႐ုံေစာင့္ေတာ့လည္း ႏွင္းႏွင္းပဲ ေစာင့္ရတာေပါ့။ ေသးေခ်းကအစ အားလုံး လုပ္ေပးရတာေပါ့။ ကေလးအတြက္လည္း ႏွင္းႏွင္းကပဲ လုပ္ေပးရရွာတယ္။ သင္းသင္းက ဗိုက္ခြဲထားေတာ့ သိပ္မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ေဆး႐ုံမွာ ခ်ဳပ္႐ိုးေျဖၿပီးတဲ့အထိ ေနၿပီေတာ့ ေဆး႐ုံက ဆင္းလာရတယ္။ သင္းသင္းဗိုက္ခြဲေနရာက အနာမက်က္ေတာ့ အိမ္မွာလဲလ်ာင္းေနရတယ္။ ႏွင္းႏွင္းကလည္း သူ႔တူေလးကို ခ်စ္မွခ်စ္ ညတိုင္းခေလးအသံၾကားရင္ လာလာလုပ္ေပးရတယ္။ က်ေနာ္လည္း သင္းသင္းအနား အိပ္ေနရေပမယ့္ ကုတင္ၾကပ္လို႔ အိပ္ရအဆင္မေျပသလို တစ္ခါတေလ ႏွင္းႏွင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနရင္ ခေလးငိုသံ သိပ္မၾကားရေတာ့ သင္းသင္းကိုေျပာၿပီး အခန္းအလယ္က ကာထားတဲ့အထပ္သားနံရံကို ဖ်က္လိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏွင္းႏွင္းကုတင္ကို ပူးၿပီး ႏွင္းႏွင္းကို က်ေနာ္ေဘး အိပ္ခိုင္းလိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္အႀကံကေတာ့ ကြက္တိပဲ။ ဒါေပမယ့္ ႏွင္းႏွင္းကို လိုးမယ္ဆိုေတာ့ ျငင္းတယ္။ “အာ ကိုထက္… မလုပ္ပါနဲ အမရွိတယ္” သင္းသင္းက ဗိုက္ခြဲဒဏ္ရာရွိေနလို႔ ေစာင္းအိပ္မရဘူးေလ ပက္လက္ကေလး ေနရတယ္။ “ကိုထက္ ရွင္ဟာေလ က်မေရွ႕မွာေနၿပီး က်မညီမကို လုပ္ခ်င္ေနပါလား…. သြား အျပင္မွာသြားလုပ္” “ေအး…ေရွ႕မွာ ဘုရားခန္းျဖစ္ေနတယ္ မျဖစ္ဘူး” “ရွင္ အဲေလာက္မွ အရွက္မရွိရင္ေတာ့ က်မတို႔ညီအမလည္း တေယာက္ေရွ႕တေယာက္ လုပ္ခံေနတာ အရွက္မရွိ ထိုင္ၾကည္ေနရရင္…. ရွင္လည္းအရွက္မရွိ ႏွင္းႏွင္းေစာက္ပတ္သာ ယက္ၿပီးမွလုပ္…. ႏွင္းႏွင္း နင္လည္း အယက္မခံရရင္ မခံနဲ႔” “ကဲ ကိုထက္ မမေျပာတာေနာ္ ရွင္လုပ္ရဲရင္ လုပ္ေပါ့” “ငါက ႏွစ္ေယာက္လုံး ယက္ေပးဖူးတယ္ မလုပ္ရဲစရာမရွိဘူး” “ကိုထက္… ရွင္ကေတာ့ေလ… ႏွင္းႏွင္း ညီမေလး ညည္းအယက္သာ ခံလိုက္ေတာ့ အဲေလာက္ အရွက္မရွိတာ လုပ္ပါေစ ငါလည္းၾကည့္ေနမယ္” ဒီယုန္ျမင္လို႔ ဒီၿခဳံထြင္တဲ့က်ေနာ္ ဘယ္ရွက္မလဲ လင္မယားေတြခ်ည္း လုပ္တာ ဘယ္သူသိတာမွတ္လို႔။ က်ေနာ္ သင္းသင္းက ၾကည့္မယ္ဆိုတာေၾကာင့္ စိတ္ပိုလႈပ္ရွားရသလို ႏွင္းႏွင္းလည္း က်ေနာ့္လိုပင္ ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ”သင္းသင္း…. မိန္းမ မင္းၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း ၾကည့္ေပါ့ကြာ…. မင္းစိတ္ပါလာတယ္ဆိုရင္လည္း ေနာက္မ်ားမွေပါ့”ဆိုၿပီး သင္းသင္းကိုယ္လုံးအား ေခါင္းအုံးေက်ာမွီေပးလိုက္သည္။

ၿပီးတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ႏွင္းႏွင္းအား “ႏွင္းႏွင္းေရ အက်ႌေလးခြၽတ္ကြာ” “အာ ကိုထက္ကလည္း” “ညီမ ဘာမွ ရွက္မေနႏွင့္ ခြၽတ္သာေပးလိုက္” ႏွင္းႏွင္းလည္း အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ႏွင္းႏွင္းႏို႔ကို စို႔ေပးၿပီးေနာက္ ႏွင္းႏွင္းေပါင္ၾကားဝင္ကာ သင္းသင္းတစ္ေယာက္ စိတ္ပါလာေအာင္ တမင္ပင္ အထူးယက္ေပးလိုက္သည္၊၊ ႏွင္းႏွင္းလည္း ပထမေတာ့ အသံမထြက္ေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ အသံကေလး ထြက္လာသည္၊၊ က်ေနာ္က ဖင္ထဲ လက္ညိဳးထည့္ၿပီး အေစ့ကို ေသေသခ်ာခ်ာစုပ္ေပးသည္။ ႏွင္းႏွင္းမွာ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး သူ႔အမကိုေမ့ကာ တရွီးရွီး ေအာ္လာသည္။ က်ေနာ္လည္း အမွန္အကန္စိတ္ပါလာၿပီး ဆယ္မိနစ္ေလာက္ စုပ္ေပးရာ ႏွင္းႏွင္းတစ္ေယာက္ ေကာ့လန္ကာ ၿပီးသြားေလသည္။ က်ေနာ္လည္း ရပ္လိုက္ၿပီး ႏွင္းႏွင္းအား ”ႏွင္းႏွင္းေရ… ကိုထက္လီး စုပ္ေပးဦးေနာ္”လို႔ေျပာၿပီး သင္းသင္းေဘးနား ကပ္ထိုင္ၿပီး သင္းသင္းႏႈတ္ခမ္းနမ္းလွ်က္ ”ကိုထက္လည္း… သင္းသင္းကိုအရမ္းလြမ္းေနၿပီ”ဟုေျပာလိုက္ကာ ႏွင္းႏွင္းအား လီးစုပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ သင္းသင္းလည္း အလိုးမခံရတာၾကာျပၤ မို႔စိတ္ကေလးပါလာၿပီး မ်က္လုံကေလးေတြ အေရာင္လက္လာသည္။ က်ေနာ္လည္း သင္းသင္းကိုနမ္းၿပီး ႏွင္းႏွင္းလီးစုပ္သည္အား ခံေနလိုက္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ႏွင္းႏွင္းအားလိုးရန္ ကုတင္ေပၚ ကန႔္လန႔္အိပ္ေစၿပီး လိုးလိုက္သည္။ ႏွင္းႏွင္းလည္း မရွက္ေတာ့ၿပီမို႔ ေအာ္ညည္းကာ ခံေလသည္။ က်ေနာ္လည္း သားေလးႏိုးသြားမည္ စိုရိမ္ၿပီး အရမ္းမေဆာင့္ရဲပါ။ ဆယ္မိနစ္ခန႔္ ေဆာင့္လိုးလိုက္ၿပီး ခဏမွ်ရပ္လ်က္ ႏွင္းႏွင္းအား လီးျပန္စုပ္ေစသည္။ သင္းသင္းလည္း အံ့ဩစြာၾကည့္ေနသည္။ ႏွင္းႏွင္း လီးစုပ္ၿပီး သင္းသင္းဘက္လွည့္ကာ လီးအား မ်က္ႏွာနားကပ္ေပးလိုက္ရာ သင္းသင္းက လက္ႏွင့္ပုတ္ၿပီး “မစုပ္ခ်င္ပါဘူး”။ “လုပ္ပါကြာ မိန္းမကလည္း” “အာ…အခု မီးတြင္းထဲမွာ မလုပ္ေပးဘူး”ဟု ဆိုသျဖင့္ က်ေနာ္လည္း ဆက္ၿပီး မတိုက္တြန္းေတာ့ပါ။ ႏွင္းႏွင္းကိုသာ ကုန္းခိုင္းၿပီး တြယ္ေလသည္။ ႏွင္းႏွင္းလည္း ညည္းသံမ်ားေပးကာ ခံေလသည္။ က်ေနာ္ေတာင္ အသံ တေျဖးေျဖးထြက္လာသျဖင့္ သင္းသင္းက “ကေလးႏိုးသြားမယ္ ေျဖးေျဖးလုပ္” ဟုေျပာသျဖင့္ က်ေနာ့္မွာ အရွိန္ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး လုပ္ရေလသည္။ သုတ္ထိန္းၿပီး လုပ္သျဖင့္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္တြင္ ႏွင္းႏွင္း ၿပီးသြားေပမယ့္ က်ေနာ္ မၿပီးေသးေပ။

က်ေနာ္လည္း ေနာက္ထပ္ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန႔္ ဆက္လုပ္လိုက္ၿပီး သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ သင္းသင္းက သူ႔ညီမအား ”ႏွင္းႏွင္း နင္က ေတာ္ေတာ္ခံႏိုင္တာပဲ” “အာ…မမကလည္း” “ငါသာ အဲေလာက္ၾကာရင္ က်ိန္းစပ္ေနေတာ့မွာ…. ကိုထက္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ကို လုပ္ႏိုင္ႏိုင္တယ္…. အိမ္ေထာင္သက္ၾကာေလ တဏွာက ႀကီးေလ” “သင္းသင္း…. နင္လည္း အရင္တုန္းက ၾကာၾကာလိုးမွ ႀကိဳက္တယ္ဆို” “ဟီးဟီး..မမကအဲလိုေျပာလို႔လား ကိုထက္ရဲ႕”။ “ေဟ့.. ႏွင္းႏွင္းေတာ္ၿပီ…. ေတာ္ၾကာ ခေလးႏိုးလာလို႔” “ကိုထက္ မမရွက္သြားၿပီ” “ဟာ ဒီေကာင္မေလးေတာ့… အဝတ္အစားေတြ ဝတ္လိုက္ဦး” ဆိုသျဖင့္ က်ေနာ္တို႔လည္း အဝတ္အစား ဝတ္လိုက္ၿပီး သင္းသင္းကို အိပ္ယာေပၚ ျပန္သိပ္လိုက္ၿပီး အိပ္လိုက္ၾကသည္။ ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ့ သင္းသင္း အနာလည္းက်က္လာၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လာ ႏိုင္သည္။ က်ေနာ္ႏွင့္ ႏွင္းႏွင္း လိုးၾကၿပီဆိုလွ်င္ သင္းသင္းက အျပင္ဘက္ထြက္ကာ တီဗီၾကည့္ၿပီး ေရွာင္ေနေလ့ရွိသည္။ က်ေနာ္လည္း ႏွစ္ေယာက္တြဲလိုးခ်င္ေသာ ဆႏၵရွိေနေသာ္လည္း ဆႏၵမျပည့္ေသးေခ်။ သို႔ေသာ္ မၾကာမွီ ေလးဆယ့္ငါးရက္လည္း ျပည့္ေတာ့မည္။ က်ေနာ္ အလုပ္မွာ ဆယ္သိန္းရပ္ကြက္ ၿပီးစီးၿပီး တျခားၿမိဳ႕နယ္ဘက္ ေ႐ႊ႕ရၿပီး ရာထူးလည္းတိုးကာ ဦးစီးအရာရွိပင္ ျဖစ္လာသည္။ သင္းသင္းတို႔ အိမ္ကိုလည္း ျပင္ေဆာက္ရန္ စီမံရသည္။ သင္းသင္းမွာ ညီမျဖစ္သူအတြက္ လက္ဝတ္လက္စားမ်ား ဆင္ေပးရန္ပူဆာသျဖင့္ က်ေနာ္လည္း ဝယ္ေပးရေလသည္။ အိမ္ေဆာက္ရန္အတြက္ ဆယ္သိန္းရပ္ကြက္မွ ေျမအခ်ိဳ႕ကိုပါ ေရာင္းထုတ္လိုက္ၿပီး တခ်ိဳ႕ကိုခ်န္ထားၿပီး ယခုလုပ္ရေသာ ရပ္ကြက္တြင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ပိုရလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မယားႏွစ္ေယာက္အျပင္ သူတို႔မိဘမ်ားကိုပင္ ေကာင္းစြာ ထားႏိုင္ေလသည္။ သင္းသင္းက ခေလးေမြးၿပီး ေလးဆယ့္ငါးရက္ေက်ာ္လာေတာ့ က်ေနာ့္ကို ပိုခြၽဲလာတယ္။ က်ေနာ္လည္း သိေနတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ႏွင္းႏွင္းကို အိမ္ေရွ႕ခန္း ဗီဒီယို ၾကည့္ခိုင္းထားၿပီး မိနစ္သုံးဆယ္ေလာက္မွ ဝင္လာဖို႔ ေျပာလိုက္ရတယ္။

ႏွင္းႏွင္းက စည္း႐ုံးရတာ ပိုလြယ္တယ္၊ သူကငယ္ေသးတာကိုး။ သူက က်ေနာ္ႏွင့္သူ႔အမလိုးတာလည္း မျမင္ဖူးေတာ့ ျမင္လည္း ျမင္ဖူးခ်င္တယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္ေျပာတဲ့ အစီအစဥ္ကို လက္ခံလိုက္တယ္။ က်ေနာ္လည္း သင္းသင္း ေဘးနားကပ္ၿပီး ခဏအိပ္ေနတာေပါ့။ သင္းသင္းက ခေလးႏို႔တိုက္ၿပီး က်ေနာ့္ဘက္ လွည့္လာတယ္။ ”ကိုထက္ ႏွင္းႏွင္းေရာ” “အိမ္ေရွ႕မွာ ဇာတ္လမ္းေကာင္းလို႔ ၾကည့္ေနတယ္”။ “အင္း… ညီမေလးေရွ႕ဆို နည္းနည္းရွက္လို႔…. ညီမေလးကို ေျပာထားလား ဒီေန႔ က်မႏွင့္ လုပ္မယ္လို႔”။ “မေျပာထားပါဘူး” “သူဝင္လာရင္ေကာ ဘယ္လိုလုပ္မွာတုန္း” “ဝင္လာရင္ ငါမႈတ္ခိုင္းလိုက္မယ္”။ “အာရွက္စရာႀကီး” “ဘာလဲ သင္းသင္းက မႈတ္ေပးခ်င္လို႔လား” “အင္း… ဒီကအရမ္းလြမ္းေနတာ…. ကိုေက်ာ္ႏွင့္ညီမေလးတို႔ လုပ္ေနတာကိုျမင္ရတာနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းျဖစ္ေနတာ”။ “ဒါမ်ား အေစာႀကီးကတည္းက အာသာေျပေလး လီးစုပ္ေပးရင္ ရသားနဲ႔” “ညီမေလးေရွ႕က်ေတာ့ ရွက္ေနတာေပါ့”။ “ေနာက္ေတာ့ ႐ိုးသြားမွာပါ သင္းသင္းရယ္” “ေနာက္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့” “ႏွင္းႏွင္းကို လီးစုပ္ခိုင္းရင္ ေကာင္းမလား” “အခုေတာ့မေခၚနဲ႔ဦး…. ေနာက္မွေခၚ  ဒီကလည္း စုပ္ေပးခ်င္ေသးတာ”။ “ေအးပါ…. ကဲစရေအာင္ ကိုမႈတ္ေပးမယ္” “အင္း… ဒီကလည္း အရမ္းခံခ်င္ေနတာ” က်ေနာ္လည္း သင္းသင္းကို ရွယ္မႈတ္ေပးလိုက္တယ္။ မလုပ္ရတာၾကာၿပီမို႔လားမသိဘူး အရမ္းကို ဖီးျဖစ္ေနတယ္။ ေစာက္ပတ္သားေလးေတြကလည္း ကေလးေမြးထားေတာ့ ႏုညံ့ေနတယ္။ အရည္ေတြလည္း ထြက္လိုက္တာမနည္းဘူး စအိုဝအထိ စို႐ႊဲေနတာပဲ။ အသံကလည္း အရမ္းထြက္လာတယ္။ ခေလးက အအိပ္မက္တဲ့ကေလးမို႔လို႔သာ မႏိုးတာ တအီးအီးတအားအားႏွင့္ဗ်။ က်ေနာ္လည္း အရည္ေတြကိုေတာ့ ၿမိဳမခ်ရဲေသးဘူး ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ သူက ခေလးေမြးထားတာ မၾကာေသးလို႔။ သူက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဖီလ္းျဖစ္လဲဆို အေစ့ကို သုံးမိနစ္ေလာက္ စုပ္ေပး႐ုံႏွင့္ ၿပီးသြားတယ္။ က်ေနာ္က ဒီေန႔ သင္းသင္းကိုဆြဲၿပီး ႏွင္းႏွင္းကိုပါ ဆက္ဆြဲမွာဆိုေတာ့ ေဆးေသာက္ထားတယ္။

နဂိုကတည္းက ၾကာတတ္သူဆိုေတာ့ ေဆးမ်ားေသာက္ထားရင္ ဘယ္လိုေနမယ္ေတာ့ မသိဘူး။ သင္းသင္းၿပီးသြားေတာ့ သူမကို လီးစုပ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ သင္းသင္းကလည္း ငတ္ေနတာဆိုေတာ့ စုပ္ခ်က္က ျပင္းသလား မေမးႏွင့္ တခ်က္တခ်က္ စုပ္တာက လြတ္သြားရင္ “ပလြတ္ ပလြတ္”ဆိုတဲ့အသံကို ထြက္ေနတာ။ က်ေနာ္လည္း သူ႔စုပ္ခ်က္ေၾကာင့္ က်င္ကနဲ က်င္ကနဲကို ခံစားေနရတယ္။ က်ေနာ္လည္း ငါးမိနစ္ေလာက္ပဲ အစုပ္ခံၿပီး သင္းသင္းကို လိုးဖို႔လုပ္တယ္။ သင္းသင္းကို သိပ္မၾကမ္းရဲေသးတာေၾကာင့္ ေလွႀကီးထိုး႐ိုး႐ိုးပဲ လိုးလိုက္တယ္။ သင္းသင္းရဲ႕အဖုတ္ဟာ တင္းျပည့္ေနတာပဲဗ်ာ။ ကေလးေမြးထားေပမယ့္ ဗိုက္ခြဲေမြးတာေၾကာင့္ မူလပုံစံ ပ်က္မသြားဘူးေလ။ ၿပီးေတာ့ မလုပ္ရတာလဲ ႏွစ္လသုံးလေလာက္မို႔လားမသိဘူး။ ေနာက္ၿပီး မိန္းမေတြအရမ္း လိုခ်င္လာရင္ ပိုၿပီးၾကပ္ထုပ္ေနေလ့ ရွိတာကိုး။ လိုးခ်က္တိုင္း စီးၾကပ္ေနတာဗ်ာ လီးမ်ား အျပင္ထြက္လာရင္ “ပလြတ္ ပလြတ္”အသံထြက္တယ္။ က်ေနာ့္ေဆာင့္ခ်က္ကလည္း တဖြတ္ဖြတ္ သင္းသင္းကလည္း တအားအားတရွီးရွီးႏွင့္ေပါ့ဗ်ာ။ ခဏၾကာေတာ့ သင္းသင္းက ”ကိုထက္ ျမန္ျမန္လုပ္…. အားးး… က်မၿပီးေတာ့မယ္…… ျမန္ျမန္ေလးလုပ္… အားး”လို႔ ေအာ္ေနခိုက္ ႏွင္းႏွင္းက ဝင္လာတယ္။ က်ေနာ္က တခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ရပ္သလိုျဖစ္သြားတာေပါ့။ ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွ သင္းသင္းလည္း မရွက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ “ကိုထက္ မရပ္နဲ႔…. ျမန္ျမန္…. အားး…. က်မ ၿပီးေတာ့မယ္ လုပ္လုပ္….အီး…အိုးး” က်ေနာ္လည္း အရွိန္တင္းၿပီး တေျဗာင္းေျဗာင္း ဆြဲလိုက္တာ သုံးမိနစ္ေလာက္ ၾကာသြားခ်ိန္မွာ “အီးးးးး…ၿပီး ၿပီးၿပီ…အားရွီးးးး”ဆိုၿပီး သံရွည္ဆြဲၿပီး ၿပီးသြားတယ္။ သင္းသင္း ၿပီးသြားေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ ေဆးအစြမ္းေၾကာင့္လားမသိ ျဖဳန္ေတာင္မျဖဳန္ေသးဘူး အမၿပီးေတာ့ ညီမအလွည့္ က်န္ေသးတယ္ေလ။…..ၿပီ