စနိုက်ကျော်တဲ့ နုနုဇင်

‘နုနုဇင်’ဟူသည့် အမည်ကို သောကြာနေ့ည မဆီ လာကြိုရန်ဖုန်းဆက်ချိန်တွင်သူစကြားဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ သူကြား ဖူးဖူးခြင်း နှာခေါင်းရှုံ့မိသော အမည်ဖြစ်၏။ မ က အိမ်တွင် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရောက်နေ၍ သိပ်မကဲ ရန်ဖုန်းဆက်ကတည်းက ကြိုမှာသည်။ တစ် ပတ်လုံးအောင့်အီးထားရ၍တင်းမာနေသည့် အားအင်များ ရှုံ့ တွသွားသလိုခံစားလိုက်ရ၏။ နှာခေါင်းရှုံ့ လည်း ရှုံ့ ချင်စရာပင်ဖြစ်၏၊ မ က မိတ်ဆက်ပေး၍စတင်တွေ့ တွေ့ ချင်းမှာပင်သူ့ ကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့် ကာ “လဲ့ကောင်လေး က အကိတ်လေးပဲ”ဟုဆိုသည်၊ အိမ်နေဝတ်စား ပုံကိုက ပလေးဗွိုင်းမော်ဒယ်များရှုံးလောက်၏။ ခါးကျဉ်းသော်လည်း သွယ်၍ကားသွားသည့် တင်ကို ဇီးရိုးပန်တစ်ထည်ထဲဖြင့် မနိုင့်တစ်နိုင် ဖုံးထားသည်၊ မ လောက်အ သားမဖြူ သော်လည်း ညက်ညော၍အချိုးကျသည့်ပေါင် သားများက မက်မောလောက်စရာဖော်ပြ နေသည်၊ အဖြူရောင်တီ ရှပ်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာ စီးနှောင်ထားသည့်အတွက်အလုံးအထည်ကြီး သည့် ရင်သားမို့မို့များက အလုံးလိုက် ပြူးထွက် နေ ၏။ အနားတိုသောတီရှပ်ကြောင့် လှုပ်ရှားမှု တိုင်းတွင်ဗိုက်သားဖွေးဖွေးက ဝင်းခနဲလက်ခနဲ ပေါ်ပေါ်လာတက်သည်၊ ရိုးရှင်းစွာဝတ်စားတတ် သော မ ထက် ဆွဲဆောင်မှုကောင်းနေသည်ကို တော့ ငြင်း၍မရပေ။ အဆိုးဆုံးက သူမ၏မျက်လုံးများပင်ဖြစ်သည် သူ့ကိုတစ်ချိန် လုံးအကဲခတ်နေသည့်အတွက် တစ်ခါတစ်ခါ သူမ၏အလှ အပများဆီသို့ကြည့်မိသည့် အချိန် မျိုးတွင် ပိုမို၍လှစ်ဟပြတတ်သည်၊ မ မရိပ်မိ ရန်အတက်နိုင်ဆုံးထိန်းသိမ်း နေရ၏။

ကတော့သူနှင့်ဆေးကျောင်းတက်စဉ် ကတည်းကတူတူနေခဲ့သော သူငယ်ချင်း၏စရိုက်များအားရိုးနေဟန် တူသည်။ ကျွန်တော်ကသာ ခပ်အမ်းအမ်းရှိနေခဲ့ သည်။တိုက်ခန်းတွင်းအခန်းကန့်စနစ်မှာ အုတ် နံရံမဟုတ်သည့်အတွက် ထိုနေ့ညက မ နှင့်ချစ် တင်းနှောစဉ်တွင် ယခင်က လောက် မလွတ်လပ် တော့ပေ၊ တစ်စုံတစ်ဦးရှိနေသည်ဟူသည့်အသိ က ချုပ်တည်းမှုကိုဖြစ်ပေါ်စေသည် ချုပ်တည်း မှုရှိ သည်နှင့်အ မျှ အပြီးကြာလေတော့၏ တစ် ချက်တစ်ချက် စိတ်လွတ်သွား၍ ကြမ်းမိချိန် များတွင် မ ကအားရစွာအော်ညည်းတတ် သည်၊ သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ဖက်ခန်းတွင်ရှိနေသည်ကို မေ့နေသယောင်ယောင်၊တစ်ဖက်ခန်းမှတစ် ယောက်ကလည်း သူ တို့နှစ်ဦး၏ လှုပ်ရှားမှုများ အားမသိဘဲနေမည်မဟုတ်၊ သူမတို့နှစ် ဦး၏ပွင့်လင်းမှုက အံ့လောက်ပေသည်။ သူမ သုံးလေးခါပြီးသွားသည့်တိုင် တစ်ကြိမ်မျှမပြီး သေးသည့်သူ့အား မ ကစိတ်မရှည်စွာဖြင့် မှုတ် မ ပေးတော့သည်၊

တစ်ဆုံး မြိုချ၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲဆွဲစုပ် သည့်အတွက် အရသာက ဆိမ့်အီကျင်တက်လာ သည်၊ သူအံကိုကြိပ်ခေါင်းကိုမော့၍ အရ သ သာ အားအပြည့်အဝခံစားစဉ် ခပ်ဟဟဖြစ်နေသည့် ဆွဲတံခါးကြားမှချောင်းကြည့်နေသည့်မျက်ဝန်း တစ်စုံကိုမြင်လိုက်ရ သည်၊ ချက်ချင်းတံခါးပြန် စေ့သွား၏၊သူခေါင်းနဘမ်းကြီးသွားသည်၊မက တော့ သူ့ကိုကုန်းစုပ်နေ၍ မမြင်နိုင်ပေ၊ ဟို တစ် ယောက် သူတို့ကိုချောင်းကြည့်နေတာ သေချာသည်၊ဘယ်ကတည်းကချောင်းကြည့်နေ လဲမသိ၊ မီးမှိတ်ထားသော်လည်း နံရံမီးမှိန်မှိန် ကြောင့် သူတို့နှစ်ဦး၏ အဝတ်မဲ့ခန္ဒာကိုယ်များ အားကောင်းစွာမြင်နိုင်သည်၊ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ် နေသည့်သူတို့ နှစ်ဦးကိုအရသာခံ၍ကြည့်နေ ချင်းဖြစ်သည်၊ ထိုစဉ်မ ကဥများကိုလက်ဖြင့် နယ်ကစား၍ ခပ်သွက်သွက်မုတ်ရာ ပေါင် တွင်း သားများတင်းလာ သည်အထိ စိမ့်တက်လာပြီး မပါးစပ်တွင်းသို့ကော့ကော့ထိုးကာ ပန်းထုတ် လိုက်တော့သည်။ တံခါးပိတ်စဉ်က သူကိုယ်တိုင် လော့ခ်ချခဲ့သည်ကိုမှတ်မိသည်။ မည်သို့ဖွင့်သည်ကို စဉ်းစား၍မရ၊ အဝတ်ပင်ပြန် မဝတ်နိုင် ဘဲ သူ့လက်မောင်းပေါ်ခေါင်းအုံး၍ ကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်သွားသည့် မအားမမေး ဖြစ်လိုက်တော့ပါ၊ သူမသိလျှင်ရှက် ကောင်း ရှက်သွားနိုင်သည်၊သူမပြောရန်ဆုံးဖြတ် လိုက်၏၊ ရဲတင်းလှသည့်ထိုမိန်းမ၏ လုပ်ရပ်ကို စဉ်းစားနေမိသည်။

မ နှင့်တစ်အိမ်တည်းနေ ကျောင်းတက်ခဲ့၍ ဘယ်လောက်ပဲရင်းနှီးနှီး သည်လောက်ထိတော့ မစပ်စုသင့်ပေ၊ အလုပ် နေရာ ကြောင့်နယ်ပြောင်းသွားပြီး မှရန်ကုန် 6 ရောက်တုန်းလာလည်သည်ဆိုသော်လည်း သူမ၏အပြုအမူများကြောင့် စိတ်အ နှောက် အယှက်ဖြစ်ရသည်၊ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချ လိုက်ပြီး ထိုကိစ္စကိုခေါင်းထဲမှထုတ်ကာ အိပ် လိုက်တော့သည်။ထိုနေ့ညက..မ၏မွေးနေ့ဖြစ် သည့်အတွက် ရုံးပိတ်ရက်မဟုတ်သည့်တိုင် မတို့ ရှိရာတိုက်ခန်းသို့သူသွားဖြစ်ခဲ့သည်၊ ပြီးခဲ့သည့် ညက အဖြစ်အပျက်ကြောင့် နုနုဇင်ရှိလျှင်သူမ သွားတော့ဘူးဟုဆုံးဖြတ်ထား သော်လည်း မ က လာဖို့မှာထားပြီး၊ သူက လည်းမအတွက်မွေးနေ့ လက်ဆောင်ပေးချင်နေသည့်အတွက်သွားခဲ့ ခြင်းဖြစ်၏။

မအတွက်မွေးနေ့ကိတ်တစ်လုံးဝယ်လာ ခဲ့သည်။ သူရောက်တော့ မ တို့နှစ်ဦးကအစားအသောက် များပြင်လျှက်စကားလက်ဆုံကျနေ၏ ၊ နုနုဇင် က ယမန်နေ့ကလောက် အတိုအပျက်များမဝတ် တော့ဘဲ ညအိပ်ဂါဝန်ကိုလုံလုံခြုံခြုံဝတ် ထားသည်၊ သိသော်လည်း မြင်သထိပ်စိစေမည် ထားသည်၊ သို့သော်လည်း မြင်သူထိပ်စိုစေမည့် သူ့ဘော် ဒီကိုညဝတ်ဂါဝန်ကပုံဖျက်မပေးနိုင်ရှာ ၊ခြေကလိန်ချိတ်ထိုင်ထားသည့်တိုင် ဂါဝန်စ 60 16 အပွင့်များအားဖျောက်၍ ဖြည့် တွေးကြည့်ရုံမျှ ဖြင့် ကိုယ်လုံးတီးအနေအထားကို ပုံဖော် ကြည့်၍ရနေသေးသည်။ မ ကတော့အနက် ရောင်ထမီနှင့် ဆင်ဆွယ်ရောင်တီရှပ်ခပ်ပွပွ လေးကိုဝတ်ကာ ရိုးရိုးလေးနှင့်လှနေသည်၊ သနတ်ခါးကို ဖွေးနုနုပါးပြင်တွင် ဟိုတစ်ကွက် သည်တစ်ကွက်တို့ထားသေး၏၊ သူ့မွေးနေ့ကိတ်ကိုမြင်တော့ မ ပျော်သွားသည်။

နုနုဇင်က “အောင်မယ်လေး နေမျိုး ရယ် .. မင်း မမက ဘတ်ဒေးညကို ပါတီလုပ်မလို့စီစဉ်ထား တာ မင်းက ကလေးပေါက်စန လေးတွေလို ကိတ်မုန့်လှီးခိုင်းမလို့လား” သူ့မျက်နှာကွက်ခနဲ ပျက်သွားမိသည်၊ ဒါကို မ ကမြင်တော့ … ဖြေ ပြောပေးရှာသည် ” အို .. နုကလည်း လဲ့က ကလေးပဲဥစ္စာ မောင်ကလဲ့ကိုကလေးလေးလိုပဲ မြင်လို့နေမှာပေါ့.. နော်မောင် ..မဟုတ်ဘူး လား´´ “ကဲ ဟုတ်ပါဘီ မွေးကင်းစကလေးလေးနှစ် ယောက်ရယ် ကိုယ်လုံးတီးချွတ်အနှီးပတ်ပြီး နို့ သာစို့နေကြပါတော့ ..ကဲ´´ မကသဘောကျစွာ ရယ်သည်၊သူလည်း အလိုက်သင့်ပြုံးလိုက်၏၊ ထိုမိန်းမဘာကိုဆိုလိုမှန်း မ မသိသော်လည်းသူ သိသည် မ၏မွေးနေ့တွင်ပြသနာမတက်စေချင် ပါ၊သူက မွေးနေ့ကိတ်ကိုဖယောင်းတိုင်များ စိုက်၍ မရှေ့သို့ယူလာပေးလိုက်သည်၊ ပြီးတော့ သူတို့သုံးဦး ဘတ်ဒေးသီချင်း ကိုဆို၍ မက ဖယောင်းတိုင်မီးကိုမုတ်လိုက်၏။ မ က ကလေး ငယ်တစ်ဦးကဲ့သို့ပျော်ရွှင် စွာလက်ခုတ်တီး သည်။ကိတ်မုန့် တစ်တုန်းကိုလှီးပြီး သူ့ကိုအရင် ခွန့်သည် ပြီးတော့ နုနုဇင်ကိုခွန့်သည်။

နုနုဇင်ကကိတ်မုန့်စားပြီး..“ကဲ ကဲ ချစ်စရာ့ အရွယ်ကစားကြမယ်အစီအစဉ်ပြီးရင် ရင့်စရာ့ အရွယ်သောက်ကြမယ်အစီအစဉ်စမယ် ဟေ့..လာဘီ ဘေးကို …´ ဟုဆိုကာ စပိုင်ဝိုင်တစ် ကဒ်ကိုရေခဲသေတ္တာထဲမှထုတ်လာသည်။ “ဒီ မိန်းမကတော့ တစ်အားကိုသောက်ချင်နေတော့ တာပဲ .. မောင်ရောစပိုင်ကြိုက်ရဲ့လား…´´ သူ ခေါင်းခါမိသည်။ သူ ဝိုင်နှင့်မတည့်ချေ၊ မ သူ့ကို လက်ဝါးကလေးကာပြရင်း အခန်းထဲသို့ဝင် သွား၏။ ပြန်ထွက်လာတော့ ချီးဗက်စ်တစ် ပုလင်းပါ လာသည်။ “ဒါနဲ့တော့ တည့်တယ် မဟုတ်လား” ပုလင်းကိုသူ့ရှေ့ ချပေးသည်၊မဆီ မှာ ဒါမျိုးဘာလို့ရှိနေပါလိမ့် “မက ဘယ့်နှယ် အရက်ပုလင်းကြီးဆောင်ထားရတာလဲ´´ သူအံ့ သွစွာဆိုတော့ မကရယ်ကျဲကျဲဖြင့်ဖြေသည် “ဆေးရုံအုပ်ကြီးကို ကန်တော့ဖို့ဝယ်ထားတာ မောင်ရေ .. မကန်တော့ဖြစ်လိုက်လို့ပိုနေတာ.. မောင့်အတွက်ဖြစ်သွား တာပေါ့” “သောက် သောက် နေမျိုးရေ .. ချီးဗက်စ်က အချစ်ခွန်အား ကိုတိုးပွားစေတယ်ဆိုလား .. ကြားဖူးတာပဲ´´ နုနု ဇင်အရွှန်းဝင်ဖောက်သည်၊ မက နုနုဇင် လက်မောင်းကို တစ်ဖျောင်းဖျောင်းရိုက်၏၊ နုနု ဇင်က မ၏ တင်ပါးလေးကိုပြန် တွယ်သည်။သူမ တို့နှစ်ဦး အနေအထိုင်ရင်းနှီးလွန်းကြသည်။

စတွေ့ သည့်နေ့ကလည်း စသလိုလိုနောက်သလို လိုနှင့် နုနုဇင်က မ၏နို့ကိုဆွဲလိမ်သည်ကိုတွေ့ ဖူးသည်၊ အတူတူနေစဉ်က ပွင့်လင်းခဲ့သူ များ ဖြစ်ခဲ့ကြသလားမပြောတတ် .. သူအ ထင်ဖြစ် နိုင်ချေရှိသည်။ အသင့်ရှိသည့် အစားအသောက် များဖြင့် သူတို့သောက်စားကြသည်၊ သူမတို့က ကျောင်းတုန်းက အဖြစ်အပျက်များကို ပြော ကြရင်းစကားလက်ဆုံကျသည်၊ သူကတော့ နားထောင်သမားလုပ်ရင်း သောက်၏၊ ခွက်ထဲ ကအရက်ကုန်လျှင် မက ငှဲ့ထည့်ပေးသည်၊ မ မအားလျှင် နုနုဇင်ကထည့်ပေးသည် ၊ထွေလာ သည်နှင့် သူလည်းစကားဝိုင်းထဲသို့ဝင်ပြော၏၊ နုနုဇင်က ပွင့်လင်းရဲတင်းလွန်းသော်လည်း ခင်ဖို့ ကောင်းပါသည်၊ စကားဝိုင်းက တောရောက် တောင်ရောက်နှင့် မပျက် နိုင်သကဲ့သို့ သူ့အရက် ခွက်အတွင်းမှအရက်သည်လည်းမပျက်တမ်းနဲ့ ပေးကြသည် ၊သူတို့လည်းသောက်၏ ဝိုင်တစ် ကဒ် ကုန်သည်အထိဖြစ်သည်၊ ပုလင်းကိုလှန်းရှိုး လိုက်တော့ သူတစ်ယောက်တည်းဖြင့် တစ်ဝက်ကျိုးနေပြီ၊မျက်လုံးပြူးသွား၏။ အဝင် ကောင်းကောင်းနှင့်လှိမ့်တွယ်နေသော်လည်း အမှန်ကသူအဲ့လောက်မသောက်နိုင်၊ ထပ် သောက်လျှင်ဒေါင်ချာစိုင်း တော့မည်၊နုနုဇင်က ထပ်ငှဲ့ပေးဖို့ပြင်နေသေးသည်၊သူလက်ကာပြ လိုက်၏။

“တော်ဘီအစ်မ ကျွန်နော်မသောက်နိုင်တော့ဘူး ” သူ့နုတ်ထွက်စကားတို့လေးနေသည်၊အရက် ရှိန်ကယဉ်ယဉ်လေး နှင့်တစ်ရိတ်ရိတ်တက်လာ ပြီးဖြစ်၏။ မက သဘောကျနှစ်ခြိုက်စွာ ပြုံးသည်။နုနုဇင်က “ကဲကဲ မွေးနေ့ရှင်ကြီးရေ.. နင့်အသဲလေးကိုသိပ်မှရတော့မယ်နော် .. ငါတို့ အိပ်ရာကိုချီပို့ပေးနေရအုံးမယ်´´နုနုဇင်ပြောတာ ဟုတ်သည်၊သူတော်တော်မူးနေပြီးဖြစ်သည်၊သူ့ ကိုထူပေးသည့် မမျက်နှာတို့ ဝေဝါး၍နှစ်ကိုယ် ကွဲကွဲသွား သည်၊ မျက်မှန်ကြောင့်လားထင်မိ၍ ချွတ်ပြီးကြည့်တော့လည်းပို၍သာမှုန်သွား သည်၊ ယခင်အတိုင်းဝါးဆဲပင်ဖြစ်၏၊ မကသူ့ကို တွဲ၍အိပ်ယာသို့ပို့ပေးသည်၊မူးနေသည့်တိုင် သူ လော့ခ်ကိုသေချာစွာချခဲ့၏၊ အိပ်ယာသို့ရောက် သည်နှင့် မကို လှဲချလိုက်ပြီးအနမ်းတွေချွေ တော့သည်၊ အမူးရှိန်ကြောင့်ထူအမ်းနေ သည့် သူ့နုတ်ခမ်းများကို မကမွတ်သိပ်စွာ ပြန်လည် တုန့်ပြန်၏။ သူမလဲ စပိုင်အစွမ်းဖြင့် အမ်းနေလောက်၏၊ မ၏ တီရှပ်ပွပွကိုအလောတကြီးဆွဲချွတ် မိသည်၊ သည်တစ်ကြိမ်တွင်တော့ မက ပန်းနုရောင်ဘရာလေးဝတ်ထားသည်၊ သူ မ၏ထမီကိုလည်းဖြေလျှော့ကန်ချွတ်၍ သူ့ရှပ် အင်္ကျီနှင့်ပုဆိုးကိုချွတ်ပေးသည်။ သူတို့နှစ်ဦး စလုံးတွင် အတွင်းခံများသာ ကျန်တော့၏။ကု တင်ပေါ်ပက်လက်ကြီးလှန်နေသောသူ့ကို မကပဲ စ၍ပျိုးပါသည်။ လည်ပင်းသားများအားနမ်း စုပ်၏ နောက် ရင်အုပ် သားများကိုလျှာလေးဖြင့် တို့ကာတို့ကာရက်သည်၊ နို့သီးကိုငုံစုပ်သည်၊အ နမ်းများက တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာကာ နောက်ဆုံး အတွင်းခံအောက်မှရုန်းကန်နေသည့် သူ့ညီလေးဆီသို့ရောက်သည်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီကိုလှန်ချွတ်လိုက်ပြီး ထိပ်တွင်ဆို့ တက်နေသည့်အရည်ကျည်များပါး စပ်ဖြင့်ဦးစွာ ဆွဲစုပ်လိုက်သည်၊ ဖရှူး .. ခနဲ မြည်ကာအရည် များအကုန်အစင် မပါးစပ်ထဲပါသွား၏၊သူမနုတ် ခမ်းလေးကိုလျှာဖြင့်သပ်လိုက်သည်။

“မ အရသာကြိုက်လား” သူ၏တိန်ဝင်နေသည့် အမေးကို မကမဖြေဘဲ မျက်နှာကိုစေ့စေ့စိုက် ကြည့်၍ ဖုံးနေသည့်အ ရေပြားကို နုတ်ခမ်းတို့ ဖြင့်တွန်းထုတ်တိုက်ဆွဲကာ ငုံလိုက်သည်။ သူ ကော့တက်သွား၏။ထို့နောက် ပါးစပ်မှပြန် ချွတ်၍ ထိပ် ဖူးသားတစ်ဝိုက်အား နုတ်ခမ်းသား များ ဟစိဟစိလုပ်ခါ ပွတ်ဆွသည် ။မေးကျော များထောင်လာသည်အထိ ကောင်းလာ ၏၊ ပါး ပြင်းထောင်လိုက်သည့် မြွေဟောက်တစ်ကောင် နှယ် ထိပ်သားနီနီကြီး ကားထွက်လာတော့သည်။ ထိုစဉ်.. အိမ်ရှေ့ခန်းမှဖုန်းမြည်သံနှင့်အတူ နုနု ဇင်၏ခြေသံကြားလိုက်ရသည်။ ကျန်ခဲ့သည့် မ၏ဟန်းဖုန်းမှ ဖုန်းလာခြင်း ဖြစ်မည်၊ သူ့ မျက်မှန်လဲ အိမ်ရှေ့တွင်ကျန်ခဲ့သည်ကိုသတိရ မိသည်။“လဲ့ရေ .. မင်းဖုန်းလာတယ် .. ကိုင်လိုက် ရမလား” “နေ နေ တို့ကိုပေး ဒီချိန်ကြီးကျမှ ဘယ်ကဖုန်းလဲ .. ဆေးရုံကဆက်တာလားမသိ ဘူး´´ မ သူ့ထိပ်ဖူးကိုပါးစပ်မှခွာ၍ ထသွား သည်။

ဖုန်းကိုတံခါးအနည်းငယ်ဟ၍ ယူလိုက်၏၊ လေသံနိမ့်လေးဖြင့်ပြောနေသည်။ တံခါးကိုခန တာ ဟလိုက်သည်ကိုပင် သူ့ဘက်ကို ကြော်၍ကြည့်လာသည့် နုနုဇင်၏မျက်လုံးများ 6 လက်ခနဲဖြစ်သွားသည် ကိုတွေ့ ဖြစ်အောင်တွေ့ လိုက်သေးသည်။ “မ . ကွာ.. ဘယ်သူနဲ့ပြော´´ မ၏ တိတ်တိတ်နေရန် လက်ညှိုးလေးနုတ်ခမ်း တွင်ကပ်၍ ပြလိုက်သည့်အပြုအမူကြောင့်သူ့ စကားတန့်သွားသည်။ ထို့နောက် မက ဖုန်းကို ချ၍သူ့နှဖူးကိုနမ်းကာတိုးတိုးလေးပြောသည်။ “ဆေးရုံကဆက်တာမောင် .. မွေးလူနာ နော် ..ပြန်လျော်ပေးမယ်.. အိုခေ” “ဟာကွာ .. မကလဲ သူစိတ်ပျက်စွာဆိုမိသည်။မက အဝတ်အစားများကဗျာကသီလဲ၍ “မပြန်လာခဲ့ မယ်..နော် စိတ်မကောက်ရဘူး .. ဘယ်သူက မွေးနေ့ရှင်လဲ” “အိုခေ အိုခေ .. မြန်မြန်ပြန်လာ ခဲ့ .. မောင်ကစောင့်နေမှာနော် ´ သူ့ညီလေးကို ကိုင်ပြပြီးပြောတော့ မက ဖလိုင်းကစ် ပုံလေး လုပ်ပြပြီး ထွက်သွားသည်။

သူစိတ်ပျက်ခြင်းကြီးစွာကျန်ရစ်၏၊ မူးရီဝေ သည့်အသိတို့က နောက်ကျိတက်လာသည်၊ မျက်လုံးစင်းစင်းတို့တစ်ချက်မှေး သွား၏။ဖင်ဝ မှစွတ်စိုနွေးထွေးသည့်အထိအတွေ့ တစ်ခု ကြောင့် သူဖျက်ခနဲလန့်နိုးလာသည်၊သူ့ခါး အောက်တွင်ခွခေါင်းအုံးတစ်ခု ရောက်နေ၏။ ခွ ခေါင်းအုံး၏ထောက်ကန်ပင့်မထားမှုကြောင့် ဒူးထောင်ပေါင်ကားဖြင့် ဖင်ကအနည်းငယ်မော့ နေသည်။ထိုမော့နေသည့် ဖင်အား ဖြဲ၍ လျှာဖျား ချွန်ချွန်ဖြင့်စိန်ပြေနပြေ ကလိနေခြင်းဖြစ်သည် ၊ ထောင်မတ်နေသေးသည့် သူ့အတံအား လက် ဖြင့် ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်နေသေးသည်။ ကောင်းလွန်းသည့်အတွေ့ ကြောင့် သူမျက်လုံး များပြန်လည်မှေးစင်းထားမိသည်၊မ ထိုကဲ့သို့ တစ်ခါမျှမလုပ်ပေးဖူးချေ၊ ဆေးရုံမှပြန်လာပြီး အလျော်ပေးနေခြင်းဖြစ်မည်။တစ်ချက်တစ် ချက် လျှာဖြင့်အတင်းထိုးသွင်းသေးသည်။ကျစ် ထားလိုက် ရ၏၊ မဘာကြောင့်ဒီလောက်ဆိုးနေ ပါလိမ့်။

ဖင်ဝအားလျက်နေရာမှ အစွမ်းကုန်ထောင်မတ် လာသည့် ထိပ်ဖူးကိုပြောင်းစို့သည်။ လက်က လည်းအငြိမ်မနေ ဥနှစ်လုံး ကိုညှစ်၍ ဆွဲခါ၏။ ထိပ်ဖူးကိုအားကုန်စုပ်ခါ အဆုံးအထိဆွဲကပ်မြို ချလိုက်သည်၊သူမျက်လုံးများ ပြူးကျယ်ဝိုင်း စက်သွား သည်အထိ ဂွတ်သွား၏၊ “ကောင်း လိုက်တာ မ ရယ် … ဟာ … ခင်ဗျား .နုနုဇင်” သူ့ မ ခေါင်းမွှေးများထောင်သွားသကဲ့သို့ခံစားလိုက်ရ သည်၊ သူ့ကို အဝတ်အစားတစ်စွန်းတစ်စမျှမ ပါသည် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် စိန်ပြေနပြေ မုတ်ရက် နေသူမှာ နုနုဇင်ဖြစ်သည်။ “မကောင်းဘူးလား ဟင် .. အစ်မလုပ်ပေးတာ မကောင်းဘူးလား.. ကြိုက်ရဲ့ လား … မင်းမမ မလုပ်ပေးတာတွေ အစ်မ အကုန်လုပ်ပေးမယ်နော်” ညုတုတုအသံ ဖြင့်ဆိုကာ ဥများကိုငုံစုပ်ပြန်သည်။ “အာ့ .. ကောင်းဘူးအစ်မ … မကောင်းပါဘူး မ ပြန်လာ လိမ့်မယ် ပြသနာတက်လိမ့်မယ်´´ မကောင်းဘူး ဟုဆိုသော် လည်း သူကော့ခံနေသည် ၊လက်များ ဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်းဂွင်းတိုက်ရင်း နုနုဇင်ဆိုပြန် လေ၏ “ပြသနာမတက်စေရပါဘူးမောင်လေးရယ်.. မင်းမမကမိုးလင်းမှပြန်လာမှာ ..မကိုတစ်ခေါက် လောက်တော့ကျွေးပါ ကွာ .. နော် .. မင်းကို မြင် ကတည်းကစားချင်နေတာ .. ဟော့ဒီမင်းဟာကြီး ကိုအစ်မအရမ်းဆာနေတာ .. အားရလိုက် တာ ကောင်လေးရယ် ထွားလိုက်တာ” ပြောပြောဆိုဆို တစ်ချောင်းလုံးငုံစုပ်ပြန်၏။

တစ်ဗျွတ်ဗျွတ်မြည်အောင် ပါးစပ်ထဲ ဆောင့်ဆောင့် သွင်းသည်။ သူ့ ရမက်တို့ ဟုန်းခနဲကြွတက်လာ သည်။သူမ၏အပြုအစုတို့က ရုန်းထွက်ရခက် နေ၏၊ “တော်ဘီဗျာ .. ကျွန်နော်ပြန်တော့မယ်.. မကိုသစာမဖောက်နိုင်ဘူး..မကိုဘဲချစ်တာ´´ နုနု ဇင် ဗျူဟာပြောင်းလိုက်သည်၊အစုတ်ရပ်လိုက် ပြီး သူ့အပေါ်69 ပုံစံတက်ခွလိုက်ကာ ဖင်ကြီးကို ရမ်းပြ၏။ “ဒီမှာကြည့်စမ်း မင်းခိုးခိုးကြည့်နေ တဲ့ အစ်မရဲ့ ဖင်ကြီးလေ ကြိုက်ရဲ့ လား … ကျေးဇူးပြုပြီး****ပေးပါကွာ .. မင်းတို့ဟို နေ့က လုပ် နေတာခိုးကြည့်ပီး အစ်မတအားဆာနေလို့ ပါ .. မင်းတို့ကိုခိုးကြည့်ရင်း အစ်မတစ်အားယား လာလို့ ဖင်ထဲ ကိုလက်သုံးချောင်းပူးပြီးထည့် ထားရတယ် မင်းသိရဲ့ လား တစ်အားယားနေလို့ ပါကွာ ဖင်မချချင်ဘူးလား .. ဖင်ခံမယ် လေ.. အစ်မဖင်ကြပ်ကြပ်လေးကို ချပေးပါကွာ တောင်းပန်ပါတယ်´´ နုနုဇင်၏အပြောအဆိုများ က ပတ်စက်လွန်းသည်။ အရှက်ကင်းမဲ့လှသည်ဟု ခံစားရသော်လည်း ပက်ပက်စက်စက် ပြော တာ ကြီးကိုက စိတ်တို့ ကိုထကြွလာစေသည်။ ကဲ .. ဘယ်ယောကျား သားရုန်းထွက်နိုင်မှာလဲ၊ ဒီလိုအခြေအနေမျိုးကို သူဘယ်လိုမှရုန်းမထွက်နိုင်တော့ပါ သူ့မျက်နှာ နား တွင်ရမ်းနေသည့် ဖင်သားဖွေးဖွေး နှစ်ခြမ်း ကြားမှ ခံချင်လွန်းလှပါသည်ဆိုသော ဖင်ဝလေး ကိုကိုင်ကြည့်မိသည် စူ၍ကျစ် နေ၏၊ ကော့ထ နေသည့် တင်ပါးလှလှကြီးများအား စုံကိုင်၍ ထိုအဝကျပ်ကျပ်ဖင်လေးကိုချချင်စိတ်များ ဟုန်းဟုန်းထလာ တော့သည်။”ကဲဗျာ.. ဒါဆိုမြန် မြန်လုပ်ကြရအောင်နော် မ ပြန်လာလိမ့်မယ်´´နု နုဇင်ပျော်သွား၏ သူ့ဗျူဟာအောင်မြင်သွားပြီ မျက် နှာဘက်ပြန်လှည့်လာ၍ နုတ်ခမ်းများကို အငမ်းမရနမ်းစုတ်တော့၏။

“မြန်မြန်တော့မလုပ်ပါရစေနဲ့ကွာ မင်းဟာကြီးရဲ့ အရသာကိုတစ်ဝကြီးခံစားလိုက်ချင်လို့ပါ.. မင်း မမ မသိစေရပါဘူး ကတိပေးတယ် .. မင်း မျက်နှာပေါ်တက်ခွမယ်နော် ကန်တော့ ဖင်ခံလို့ ကောင်းအောင် အစ်မကိုထရွလာတဲ့အထိ စွပေး နော် ရော့အင့် စို့´´ ဟုဆိုကာ သူ့မျက်နှာပေါ်တက် ခွ၍ သူ့အဂါဇတ်ကိုအတင်းခွံတော့သည်၊ နှာခေါင်းနှင့်ပါးစပ်နေရာကိုအတင်းကပ်ဖိ ထား၏ သူမ၏ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကြားတွင်မျက် နှာမြုတ်သွားသည်။ သူအသည်းယားစွာ အစိ နေရာအား အားရပါးရစုပ်မိသည်၊ ဒါကိုသူမက ကော့ကော့ထိုး၍ပွတ်တင်၏၊ မျက်နှာကို ကောင်းကောင်းအပွတ်ခံနေရသည်။ လျှာကိုတစ်ဆုံးထုတ်၍ အခေါင်းထဲမွှေပေးချိန် တွင် သူက မျှေ မွှေ့ ဆောင့်သည်။ “ရှူး .. အား .. ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ် .. အစ်မ သေချာဆေးထားတယ်နော် .. မရွံနဲ့..ဖင်ခံချင် လွန်းလို့ ဝမ်း ပါချူထားတယ် .. ရက်ရက် အား….အို့ဂွတ် မောင်လေးရယ် တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ဆစ်ဆစ်နဲ့တက်လာဘီ အာ့.. အီး” ဖင်ကို ကောက်ခါ မျက်နှာကိုအားရပါးရဆောင့်ရင်း အော်ညင်း၏၊ သူ့အသံကြားရလေ မာန်ပိုတက် လေဖြစ်သည်။ “အိုခေ အိုခေ အစ်မ တစ်အားထ လာဘီ မင်းကိုပြန်ဆွပေးမယ်နော် ထိပ်ကြီး ပြဲလန်နေအောင် ထွားလာမှ ခံလို့ကောင်း တာကွ သိလား´ သူ့အတံကိုမုတ်ပြန်၏၊ တံတွေးများ လည်းထွေးချသည်။သူမတံတွေးများဖြင့် ပြောင်လက်ခါ အကျောများပြိုင်းပြိုင်းထလာ တော့သည်။

ထို့နောက်ကုတင်စွန်းတွင် ဖင်ကိုထောင်ကုန်း လိုက်ပြီး”ကဲလာ.. မောင်လေး.. စိတ်ရှိ သလောက်သာချတော့.. အစ်မ ခံနိုင်တယ် ´´ ဟု ဆိုသည်။သူက ဒီလောက်ရှိတဲ့ဟာမ ဖင်ကွဲ အောင်ဆော်မယ်ဟုစိတ်တေးကာ ကုတင် အောက်ဆင်းပြီး သူ့ဖင်နားသို့ကပ်လိုက်သည်။ ကြွရွ၍ အရည်များယိုစီးကျနေသည့် အဂါ ဖောင်းဖောင်းကြီးအထက်မှစူပွပွဖြစ်နေသော ဖင်ဝကိုဖြဲ၍ တံတွေးများများထွေး ထည့်လိုက် သည် “အို့ ချွဲလိုက်တာမောင်လေးရယ် .. စစချင်း ဖြေးဖြေးသွင်းနော် ..ဝင်သွားမှစိတ်ကြိုက်လုပ်´´ ဖင်ကားကားကြီးကိုထောင်ရမ်းလျက်သူ့အား ဆရာလုပ်နေသေး၏၊ဖင်ဝကို ထိပ်ဖူးဖြင့်ခပ် ဆပ်ဆပ်လေးနှစ်ချက်ရိုက်လိုက် ပြီးမှတေ့လိုက် သည်၊ နွေးထွေးသည့်ထိပ်ဖူး၏အတေ့ခံလိုက်ရ သည့်အတွက် နုနုဇင်အိပ်ရာခင်းစတို့ကိုဆွဲကိုင် လိုက်၏၊ ဖိသွင်းလိုက်သည်။သူမဖင်ဝကိုတင်းခံ မထားဘဲ ခပ်လျော့လျော့ဖြင့်ကြိုဆို သောကြောင့်ထိပ်ဖူးမြုပ်သွား၏

တင်းကြပ်စွာ စီးနှောင်သည့် ဖင်အတွေ့ ကိုခံစား လိုက်ရသည်၊ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ချင်း ၊သူ အားရစွာထပ်မံ၍ဖိသွင်းသည် ၊ဒီတစ်ခါ မရပ် တော့၊စည်းကျပ်သည့်ဖင်ထဲသို့ တံတွေး များ၏အကူအညီကြောင့်တစ်ရစ်ရစ်ဖြင့် တစ် ချောင်းလုံးဝင်သွားသည်။ နုနုဇင် “အာ့ .. ဟား … ´ဟုအသံရှည်ဆွဲညည်းညူကာ ကော့ထွက်သွား သည်၊ဖင်ခံရသည်ကိုတော်တော်ကြိုက်ပုံရ၏။ တစ်ဝက်ခန့်ပြန်ဆွဲထုပ်ပြီး သုံးလေးခါ အသွင်း အထုပ်လုပ်သည်၊ ကြပ်ထုပ်ထုပ်ကြီးဖြင့်စီးလှ သည်။သူအားရစွာဖင်သား တစ်ခြမ်းအား လက်ဝါးဖြင့် တစ်ဖြန်းဖြန်းနေအောင်ရိုက်လိုက် သည်။ “အာ့ အာ့ very good ရှီး …. ကောင်းတာ့ မောင် လေးရယ် မင်းလုပ်တတ်သားပဲ´´ နုနုဇင်အံကြိပ် သံကြီးဖြင့်ထောပနာပြုသည်၊ ဖင်ရိုက်လိုက် သည့်အတွက် စအိုဝ ရှုံ့ရှုံ့သွားမှုက တစ်ချောင်း လုံးကိုဆွဲဆွဲ ညစ်စေသည်၊ သူမနေနိုင်တော့ ဖင် သားကြီးနှစ်ခြမ်းတုန်ခါရမ်းသွားသည်အထိ အားရအောင်ဆောင့်တော့သည်၊ နုနုဇင် က က လည်း သူမဖင်အား တစ်လကြမ်းချနေသည်ကို နာကျင်ပုံမပေါ် အားရနှစ်ခြိုက်စွာ အော်ညည်း နေတော့သည်။ အချက်၂၀ခန့်ဆောင့်အပြီး နုနု ဇင်က သူ့ထိပ်ဖူးအားချွတ်၍ သူ့အားလှဲအိပ် စေသည်။ပြီးမှ သူ့မျက်နှာဘက်သို့ဖင်ပေး၍ နှစ် မြောင်းကြားရှိ ရှေ့ အဂါနှင့်တေ့ကာထိုင်ချ လိုက်၏၊ ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့စောင့် တော့သည်။

အာတာတာဖြစ်နေသည့် ဖင်ဝထဲသို့သူ့ လက်ချောင်းများထိုးသွင်းစေ၏၊အရသာအစုံ ဖြင့်ဇိန်ခံသည့်မိန်းမဟုမှတ်ချက်ပြုမိသည်။ ထို့နောက် ထိပ်ဖူးကိုဖင်ဝသို့ပြန်သွင်းကာ စောင့် ပြန်သည်၊တင်းကြပ်ပြည့်သိပ်လွန်းသည့် ဖင်ဖြင့် အားပါပါစောင့်သည့်အ တွက် တစ်ချောင်းလုံး ထူပူတက်လာသည်အထိကောင်းလှသည်။ ဖင်ဝ ကိုကြိပ်ထိုင်၍ စကောဝိုင်းပေးနေသေးသဖြင့် ထိပ် ဖူးကသူမ၏ဖင်ထဲတွင် ပတ်မွှေ့ နေ၏။ဒါ ကို သူမက အစေ့ပွတ်၍ ဇိမ်ခံသည် ။နောက်ဆုံး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်၍ ဖင်ဖြင့် အားရပါးရဆောင့် လေသောအခါ တင်းကားလှပလှသော အိုး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးလေဟာနယ်ထဲရောက်သွား သလိုခံစားလိုက်ရ၏၊ “စောက်ရှက်မရှိကြဘူး .. ´ မ မျက်နှာကိုလက်ဖြင့်အုပ်ခါအော်လိုက် ” သည်။ သူတို့နှစ်၏ပုံစံကလည်းကြည့်အုံး ချွေး များရွှဲနစ်နေသည့် အဝတ်မပါကိုယ်လုံးတီးများ ဖြင့် တစ်ယောက်၏မျက်နှာပေါ်သို့ တစ်ယောက် က သုတ်ရည်များပန်းထုတ်နေသည့်အချိန် တန်း မိခြင်းဖြစ်၏၊ မ အသားတို့တစ်ဇက်ဇက်တုံ နေသည်၊မျက်ရည်များမြင်မကောင်းအောင် ကျနေ၏၊အသံကားမထွက်တော့။ သူ့လည်း ရှင်း ပြချင်သည် ပါးစပ်ထဲအာစေးထည့်ထား သလို ဘာအသံမှထွက်မလာတော့။နုနုဇင်တစ် ဦးသာအသံထွက်လာသည်။

“သူငယ်ချင်း … တို့ကိုခွင့်လွှတ်ပါကွာ .. မင်း ကောင်လေးကိုမြူဆွယ်တာမဟုတ်ပါဘူး.. သူ အတင်းလာတောင်းနေလို့ စိတ်ကျေနပ်အောင် ကျွေးမိတာပါကွာ တောင်းပန်ပါတယ်နော် ခွင့်မ လွှတ်ပါနဲ့ ဒို့စိတ်အလိုမလိုက်သင့်ဘူး ဒို့ကိုခွင့်မ လွှတ်ပါနဲ့နော် ” သူပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့် နားထောင်နေမိသည်၊မိန်းမများ၏ နာမည်ကြီး မာယာ ဆိုသည်ကို အခုမှရှင်းရှင်ကြီးမြင်တွေ့ လိုက်ရသည်၊ ဆွံ့အနေသည်၊ဘာမှပြော၍မ ထွက်တော့၊ကြိုးစား၍ပြောကြည့်သည်။ “မ.. မဟုတ်ဘူး .. သူပြောတာမဟုတ်ဘူး .. မောင် ရှင်းပြပါရစေ” “တော်ဘီ ကိုနေမျိုး ရှင်ဘာမှမ ပြောနဲ့တော့ . အားလုံးပြီးသွားဘီ .. ကျွန်မ ရဲစခန်းကိုဖုန်းမဆက်မိခင် အမြန်ပြန်တော့ ရှင့် ကိုမုဒိန်းမှုနဲ့ တရားစွဲမိတော့မယ် .. အမြန်သွား” မနားနှစ်ဖက်ကိုပိတ်ခါ အော်တော့သည်၊သူ အဝတ်များဆွဲယူဝတ်ဆင်ကာ အမြန်ဆုံးဆင်း လာခဲ့ရတော့၏ ထိုညက ကမ္ဘာ ပျက်သည်ထက် ဆိုးသွားပါတော့သည်။…ပြီး

Zawgyi

‘ႏုႏုဇင္’ဟူသည့္ အမည္ကို ေသာၾကာေန႔ည မဆီ လာႀကိဳရန္ဖုန္းဆက္ခ်ိန္တြင္သူစၾကားဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ သူၾကား ဖူးဖူးျခင္း ႏွာေခါင္းရႈံ႕မိေသာ အမည္ျဖစ္၏။ မ က အိမ္တြင္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေရာက္ေန၍ သိပ္မကဲ ရန္ဖုန္းဆက္ကတည္းက ႀကိဳမွာသည္။ တစ္ ပတ္လုံးေအာင့္အီးထားရ၍တင္းမာေနသည့္ အားအင္မ်ား ရႈံ႕ တြသြားသလိုခံစားလိုက္ရ၏။ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ လည္း ရႈံ႕ ခ်င္စရာပင္ျဖစ္၏၊ မ က မိတ္ဆက္ေပး၍စတင္ေတြ႕ ေတြ႕ ခ်င္းမွာပင္သူ႔ ကိုေျခဆုံးေခါင္းဆုံးၾကည့္ ကာ “လဲ့ေကာင္ေလး က အကိတ္ေလးပဲ”ဟုဆိုသည္၊ အိမ္ေနဝတ္စား ပုံကိုက ပေလးဗြိဳင္းေမာ္ဒယ္မ်ားရႈံးေလာက္၏။ ခါးက်ဥ္းေသာ္လည္း သြယ္၍ကားသြားသည့္ တင္ကို ဇီး႐ိုးပန္တစ္ထည္ထဲျဖင့္ မႏိုင့္တစ္ႏိုင္ ဖုံးထားသည္၊ မ ေလာက္အ သားမျဖဴ ေသာ္လည္း ညက္ေညာ၍အခ်ိဳးက်သည့္ေပါင္ သားမ်ားက မက္ေမာေလာက္စရာေဖာ္ျပ ေနသည္၊ အျဖဴေရာင္တီ ရွပ္ျဖင့္ တင္းၾကပ္စြာ စီးေႏွာင္ထားသည့္အတြက္အလုံးအထည္ႀကီး သည့္ ရင္သားမို႔မို႔မ်ားက အလုံးလိုက္ ျပဴးထြက္ ေန ၏။ အနားတိုေသာတီရွပ္ေၾကာင့္ လႈပ္ရွားမႈ တိုင္းတြင္ဗိုက္သားေဖြးေဖြးက ဝင္းခနဲလက္ခနဲ ေပၚေပၚလာတက္သည္၊ ႐ိုးရွင္းစြာဝတ္စားတတ္ ေသာ မ ထက္ ဆြဲေဆာင္မႈေကာင္းေနသည္ကို ေတာ့ ျငင္း၍မရေပ။ အဆိုးဆုံးက သူမ၏မ်က္လုံးမ်ားပင္ျဖစ္သည္ သူ႔ကိုတစ္ခ်ိန္ လုံးအကဲခတ္ေနသည့္အတြက္ တစ္ခါတစ္ခါ သူမ၏အလွ အပမ်ားဆီသို႔ၾကည့္မိသည့္ အခ်ိန္ မ်ိဳးတြင္ ပိုမို၍လွစ္ဟျပတတ္သည္၊ မ မရိပ္မိ ရန္အတက္ႏိုင္ဆုံးထိန္းသိမ္း ေနရ၏။

ကေတာ့သူႏွင့္ေဆးေက်ာင္းတက္စဥ္ ကတည္းကတူတူေနခဲ့ေသာ သူငယ္ခ်င္း၏စ႐ိုက္မ်ားအား႐ိုးေနဟန္ တူသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကသာ ခပ္အမ္းအမ္းရွိေနခဲ့ သည္။တိုက္ခန္းတြင္းအခန္းကန႔္စနစ္မွာ အုတ္ နံရံမဟုတ္သည့္အတြက္ ထိုေန႔ညက မ ႏွင့္ခ်စ္ တင္းေႏွာစဥ္တြင္ ယခင္က ေလာက္ မလြတ္လပ္ ေတာ့ေပ၊ တစ္စုံတစ္ဦးရွိေနသည္ဟူသည့္အသိ က ခ်ဳပ္တည္းမႈကိုျဖစ္ေပၚေစသည္ ခ်ဳပ္တည္း မႈရွိ သည္ႏွင့္အ မွ် အၿပီးၾကာေလေတာ့၏ တစ္ ခ်က္တစ္ခ်က္ စိတ္လြတ္သြား၍ ၾကမ္းမိခ်ိန္ မ်ားတြင္ မ ကအားရစြာေအာ္ညည္းတတ္ သည္၊ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ဖက္ခန္းတြင္ရွိေနသည္ကို ေမ့ေနသေယာင္ေယာင္၊တစ္ဖက္ခန္းမွတစ္ ေယာက္ကလည္း သူ တို႔ႏွစ္ဦး၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ား အားမသိဘဲေနမည္မဟုတ္၊ သူမတို႔ႏွစ္ ဦး၏ပြင့္လင္းမႈက အံ့ေလာက္ေပသည္။ သူမ သုံးေလးခါၿပီးသြားသည့္တိုင္ တစ္ႀကိမ္မွ်မၿပီး ေသးသည့္သူ႔အား မ ကစိတ္မရွည္စြာျဖင့္ မႈတ္ မ ေပးေတာ့သည္၊

တစ္ဆုံး ၿမိဳခ်၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲဆြဲစုပ္ သည့္အတြက္ အရသာက ဆိမ့္အီက်င္တက္လာ သည္၊ သူအံကိုႀကိပ္ေခါင္းကိုေမာ့၍ အရ သ သာ အားအျပည့္အဝခံစားစဥ္ ခပ္ဟဟျဖစ္ေနသည့္ ဆြဲတံခါးၾကားမွေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည့္မ်က္ဝန္း တစ္စုံကိုျမင္လိုက္ရ သည္၊ ခ်က္ခ်င္းတံခါးျပန္ ေစ့သြား၏၊သူေခါင္းနဘမ္းႀကီးသြားသည္၊မက ေတာ့ သူ႔ကိုကုန္းစုပ္ေန၍ မျမင္ႏိုင္ေပ၊ ဟို တစ္ ေယာက္ သူတို႔ကိုေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာ ေသခ်ာသည္၊ဘယ္ကတည္းကေခ်ာင္းၾကည့္ေန လဲမသိ၊ မီးမွိတ္ထားေသာ္လည္း နံရံမီးမွိန္မွိန္ ေၾကာင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦး၏ အဝတ္မဲ့ခႏၵာကိုယ္မ်ား အားေကာင္းစြာျမင္ႏိုင္သည္၊ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ ေနသည့္သူတို႔ ႏွစ္ဦးကိုအရသာခံ၍ၾကည့္ေန ခ်င္းျဖစ္သည္၊ ထိုစဥ္မ ကဥမ်ားကိုလက္ျဖင့္ နယ္ကစား၍ ခပ္သြက္သြက္မုတ္ရာ ေပါင္ တြင္း သားမ်ားတင္းလာ သည္အထိ စိမ့္တက္လာၿပီး မပါးစပ္တြင္းသို႔ေကာ့ေကာ့ထိုးကာ ပန္းထုတ္ လိုက္ေတာ့သည္။ တံခါးပိတ္စဥ္က သူကိုယ္တိုင္ ေလာ့ခ္ခ်ခဲ့သည္ကိုမွတ္မိသည္။ မည္သို႔ဖြင့္သည္ကို စဥ္းစား၍မရ၊ အဝတ္ပင္ျပန္ မဝတ္ႏိုင္ ဘဲ သူ႔လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းအုံး၍ ေကြးေကြးေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားသည့္ မအားမေမး ျဖစ္လိုက္ေတာ့ပါ၊ သူမသိလွ်င္ရွက္ ေကာင္း ရွက္သြားႏိုင္သည္၊သူမေျပာရန္ဆုံးျဖတ္ လိုက္၏၊ ရဲတင္းလွသည့္ထိုမိန္းမ၏ လုပ္ရပ္ကို စဥ္းစားေနမိသည္။

မ ႏွင့္တစ္အိမ္တည္းေန ေက်ာင္းတက္ခဲ့၍ ဘယ္ေလာက္ပဲရင္းႏွီးႏွီး သည္ေလာက္ထိေတာ့ မစပ္စုသင့္ေပ၊ အလုပ္ ေနရာ ေၾကာင့္နယ္ေျပာင္းသြားၿပီး မွရန္ကုန္ 6 ေရာက္တုန္းလာလည္သည္ဆိုေသာ္လည္း သူမ၏အျပဳအမူမ်ားေၾကာင့္ စိတ္အ ေႏွာက္ အယွက္ျဖစ္ရသည္၊ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ် လိုက္ၿပီး ထိုကိစၥကိုေခါင္းထဲမွထုတ္ကာ အိပ္ လိုက္ေတာ့သည္။ထိုေန႔ညက..မ၏ေမြးေန႔ျဖစ္ သည့္အတြက္ ႐ုံးပိတ္ရက္မဟုတ္သည့္တိုင္ မတို႔ ရွိရာတိုက္ခန္းသို႔သူသြားျဖစ္ခဲ့သည္၊ ၿပီးခဲ့သည့္ ညက အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ ႏုႏုဇင္ရွိလွ်င္သူမ သြားေတာ့ဘူးဟုဆုံးျဖတ္ထား ေသာ္လည္း မ က လာဖို႔မွာထားၿပီး၊ သူက လည္းမအတြက္ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ေပးခ်င္ေနသည့္အတြက္သြားခဲ့ ျခင္းျဖစ္၏။

မအတြက္ေမြးေန႔ကိတ္တစ္လုံးဝယ္လာ ခဲ့သည္။ သူေရာက္ေတာ့ မ တို႔ႏွစ္ဦးကအစားအေသာက္ မ်ားျပင္လွ်က္စကားလက္ဆုံက်ေန၏ ၊ ႏုႏုဇင္ က ယမန္ေန႔ကေလာက္ အတိုအပ်က္မ်ားမဝတ္ ေတာ့ဘဲ ညအိပ္ဂါဝန္ကိုလုံလုံၿခဳံၿခဳံဝတ္ ထားသည္၊ သိေသာ္လည္း ျမင္သထိပ္စိေစမည္ ထားသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ျမင္သူထိပ္စိုေစမည့္ သူ႔ေဘာ္ ဒီကိုညဝတ္ဂါဝန္ကပုံဖ်က္မေပးႏိုင္ရွာ ၊ေျခကလိန္ခ်ိတ္ထိုင္ထားသည့္တိုင္ ဂါဝန္စ 60 16 အပြင့္မ်ားအားေဖ်ာက္၍ ျဖည့္ ေတြးၾကည့္႐ုံမွ် ျဖင့္ ကိုယ္လုံးတီးအေနအထားကို ပုံေဖာ္ ၾကည့္၍ရေနေသးသည္။ မ ကေတာ့အနက္ ေရာင္ထမီႏွင့္ ဆင္ဆြယ္ေရာင္တီရွပ္ခပ္ပြပြ ေလးကိုဝတ္ကာ ႐ိုး႐ိုးေလးႏွင့္လွေနသည္၊ သနတ္ခါးကို ေဖြးႏုႏုပါးျပင္တြင္ ဟိုတစ္ကြက္ သည္တစ္ကြက္တို႔ထားေသး၏၊ သူ႔ေမြးေန႔ကိတ္ကိုျမင္ေတာ့ မ ေပ်ာ္သြားသည္။

ႏုႏုဇင္က “ေအာင္မယ္ေလး ေနမ်ိဳး ရယ္ .. မင္း မမက ဘတ္ေဒးညကို ပါတီလုပ္မလို႔စီစဥ္ထား တာ မင္းက ကေလးေပါက္စန ေလးေတြလို ကိတ္မုန႔္လွီးခိုင္းမလို႔လား” သူ႔မ်က္ႏွာကြက္ခနဲ ပ်က္သြားမိသည္၊ ဒါကို မ ကျမင္ေတာ့ … ေျဖ ေျပာေပးရွာသည္ ” အို .. ႏုကလည္း လဲ့က ကေလးပဲဥစၥာ ေမာင္ကလဲ့ကိုကေလးေလးလိုပဲ ျမင္လို႔ေနမွာေပါ့.. ေနာ္ေမာင္ ..မဟုတ္ဘူး လား´´ “ကဲ ဟုတ္ပါဘီ ေမြးကင္းစကေလးေလးႏွစ္ ေယာက္ရယ္ ကိုယ္လုံးတီးခြၽတ္အႏွီးပတ္ၿပီး ႏို႔ သာစို႔ေနၾကပါေတာ့ ..ကဲ´´ မကသေဘာက်စြာ ရယ္သည္၊သူလည္း အလိုက္သင့္ၿပဳံးလိုက္၏၊ ထိုမိန္းမဘာကိုဆိုလိုမွန္း မ မသိေသာ္လည္းသူ သိသည္ မ၏ေမြးေန႔တြင္ျပသနာမတက္ေစခ်င္ ပါ၊သူက ေမြးေန႔ကိတ္ကိုဖေယာင္းတိုင္မ်ား စိုက္၍ မေရွ႕သို႔ယူလာေပးလိုက္သည္၊ ၿပီးေတာ့ သူတို႔သုံးဦး ဘတ္ေဒးသီခ်င္း ကိုဆို၍ မက ဖေယာင္းတိုင္မီးကိုမုတ္လိုက္၏။ မ က ကေလး ငယ္တစ္ဦးကဲ့သို႔ေပ်ာ္႐ႊင္ စြာလက္ခုတ္တီး သည္။ကိတ္မုန႔္ တစ္တုန္းကိုလွီးၿပီး သူ႔ကိုအရင္ ခြန႔္သည္ ၿပီးေတာ့ ႏုႏုဇင္ကိုခြန႔္သည္။

ႏုႏုဇင္ကကိတ္မုန႔္စားၿပီး..“ကဲ ကဲ ခ်စ္စရာ့ အ႐ြယ္ကစားၾကမယ္အစီအစဥ္ၿပီးရင္ ရင့္စရာ့ အ႐ြယ္ေသာက္ၾကမယ္အစီအစဥ္စမယ္ ေဟ့..လာဘီ ေဘးကို …´ ဟုဆိုကာ စပိုင္ဝိုင္တစ္ ကဒ္ကိုေရခဲေသတၱာထဲမွထုတ္လာသည္။ “ဒီ မိန္းမကေတာ့ တစ္အားကိုေသာက္ခ်င္ေနေတာ့ တာပဲ .. ေမာင္ေရာစပိုင္ႀကိဳက္ရဲ႕လား…´´ သူ ေခါင္းခါမိသည္။ သူ ဝိုင္ႏွင့္မတည့္ေခ်၊ မ သူ႔ကို လက္ဝါးကေလးကာျပရင္း အခန္းထဲသို႔ဝင္ သြား၏။ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ခ်ီးဗက္စ္တစ္ ပုလင္းပါ လာသည္။ “ဒါနဲ႔ေတာ့ တည့္တယ္ မဟုတ္လား” ပုလင္းကိုသူ႔ေရွ႕ ခ်ေပးသည္၊မဆီ မွာ ဒါမ်ိဳးဘာလို႔ရွိေနပါလိမ့္ “မက ဘယ့္ႏွယ္ အရက္ပုလင္းႀကီးေဆာင္ထားရတာလဲ´´ သူအံ့ သြစြာဆိုေတာ့ မကရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ေျဖသည္ “ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးကို ကန္ေတာ့ဖို႔ဝယ္ထားတာ ေမာင္ေရ .. မကန္ေတာ့ျဖစ္လိုက္လို႔ပိုေနတာ.. ေမာင့္အတြက္ျဖစ္သြား တာေပါ့” “ေသာက္ ေသာက္ ေနမ်ိဳးေရ .. ခ်ီးဗက္စ္က အခ်စ္ခြန္အား ကိုတိုးပြားေစတယ္ဆိုလား .. ၾကားဖူးတာပဲ´´ ႏုႏု ဇင္အ႐ႊန္းဝင္ေဖာက္သည္၊ မက ႏုႏုဇင္ လက္ေမာင္းကို တစ္ေဖ်ာင္းေဖ်ာင္း႐ိုက္၏၊ ႏုႏု ဇင္က မ၏ တင္ပါးေလးကိုျပန္ တြယ္သည္။သူမ တို႔ႏွစ္ဦး အေနအထိုင္ရင္းႏွီးလြန္းၾကသည္။

စေတြ႕ သည့္ေန႔ကလည္း စသလိုလိုေနာက္သလို လိုႏွင့္ ႏုႏုဇင္က မ၏ႏို႔ကိုဆြဲလိမ္သည္ကိုေတြ႕ ဖူးသည္၊ အတူတူေနစဥ္က ပြင့္လင္းခဲ့သူ မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသလားမေျပာတတ္ .. သူအ ထင္ျဖစ္ ႏိုင္ေခ်ရွိသည္။ အသင့္ရွိသည့္ အစားအေသာက္ မ်ားျဖင့္ သူတို႔ေသာက္စားၾကသည္၊ သူမတို႔က ေက်ာင္းတုန္းက အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေျပာ ၾကရင္းစကားလက္ဆုံက်သည္၊ သူကေတာ့ နားေထာင္သမားလုပ္ရင္း ေသာက္၏၊ ခြက္ထဲ ကအရက္ကုန္လွ်င္ မက ငွဲ႔ထည့္ေပးသည္၊ မ မအားလွ်င္ ႏုႏုဇင္ကထည့္ေပးသည္ ၊ေထြလာ သည္ႏွင့္ သူလည္းစကားဝိုင္းထဲသို႔ဝင္ေျပာ၏၊ ႏုႏုဇင္က ပြင့္လင္းရဲတင္းလြန္းေသာ္လည္း ခင္ဖို႔ ေကာင္းပါသည္၊ စကားဝိုင္းက ေတာေရာက္ ေတာင္ေရာက္ႏွင့္ မပ်က္ ႏိုင္သကဲ့သို႔ သူ႔အရက္ ခြက္အတြင္းမွအရက္သည္လည္းမပ်က္တမ္းနဲ႔ ေပးၾကသည္ ၊သူတို႔လည္းေသာက္၏ ဝိုင္တစ္ ကဒ္ ကုန္သည္အထိျဖစ္သည္၊ ပုလင္းကိုလွန္းရႈိး လိုက္ေတာ့ သူတစ္ေယာက္တည္းျဖင့္ တစ္ဝက္က်ိဳးေနၿပီ၊မ်က္လုံးျပဴးသြား၏။ အဝင္ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္လွိမ့္တြယ္ေနေသာ္လည္း အမွန္ကသူအဲ့ေလာက္မေသာက္ႏိုင္၊ ထပ္ ေသာက္လွ်င္ေဒါင္ခ်ာစိုင္း ေတာ့မည္၊ႏုႏုဇင္က ထပ္ငွဲ႔ေပးဖို႔ျပင္ေနေသးသည္၊သူလက္ကာျပ လိုက္၏။

“ေတာ္ဘီအစ္မ ကြၽန္ေနာ္မေသာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ” သူ႔ႏုတ္ထြက္စကားတို႔ေလးေနသည္၊အရက္ ရွိန္ကယဥ္ယဥ္ေလး ႏွင့္တစ္ရိတ္ရိတ္တက္လာ ၿပီးျဖစ္၏။ မက သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ၿပဳံးသည္။ႏုႏုဇင္က “ကဲကဲ ေမြးေန႔ရွင္ႀကီးေရ.. နင့္အသဲေလးကိုသိပ္မွရေတာ့မယ္ေနာ္ .. ငါတို႔ အိပ္ရာကိုခ်ီပို႔ေပးေနရအုံးမယ္´´ႏုႏုဇင္ေျပာတာ ဟုတ္သည္၊သူေတာ္ေတာ္မူးေနၿပီးျဖစ္သည္၊သူ႔ ကိုထူေပးသည့္ မမ်က္ႏွာတို႔ ေဝဝါး၍ႏွစ္ကိုယ္ ကြဲကြဲသြား သည္၊ မ်က္မွန္ေၾကာင့္လားထင္မိ၍ ခြၽတ္ၿပီးၾကည့္ေတာ့လည္းပို၍သာမႈန္သြား သည္၊ ယခင္အတိုင္းဝါးဆဲပင္ျဖစ္၏၊ မကသူ႔ကို တြဲ၍အိပ္ယာသို႔ပို႔ေပးသည္၊မူးေနသည့္တိုင္ သူ ေလာ့ခ္ကိုေသခ်ာစြာခ်ခဲ့၏၊ အိပ္ယာသို႔ေရာက္ သည္ႏွင့္ မကို လွဲခ်လိုက္ၿပီးအနမ္းေတြေခြၽ ေတာ့သည္၊ အမူးရွိန္ေၾကာင့္ထူအမ္းေန သည့္ သူ႔ႏုတ္ခမ္းမ်ားကို မကမြတ္သိပ္စြာ ျပန္လည္ တုန႔္ျပန္၏။ သူမလဲ စပိုင္အစြမ္းျဖင့္ အမ္းေနေလာက္၏၊ မ၏ တီရွပ္ပြပြကိုအေလာတႀကီးဆြဲခြၽတ္ မိသည္၊ သည္တစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ့ မက ပန္းႏုေရာင္ဘရာေလးဝတ္ထားသည္၊ သူ မ၏ထမီကိုလည္းေျဖေလွ်ာ့ကန္ခြၽတ္၍ သူ႔ရွပ္ အက်ႌႏွင့္ပုဆိုးကိုခြၽတ္ေပးသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး စလုံးတြင္ အတြင္းခံမ်ားသာ က်န္ေတာ့၏။ကု တင္ေပၚပက္လက္ႀကီးလွန္ေနေသာသူ႔ကို မကပဲ စ၍ပ်ိဳးပါသည္။ လည္ပင္းသားမ်ားအားနမ္း စုပ္၏ ေနာက္ ရင္အုပ္ သားမ်ားကိုလွ်ာေလးျဖင့္ တို႔ကာတို႔ကာရက္သည္၊ ႏို႔သီးကိုငုံစုပ္သည္၊အ နမ္းမ်ားက တျဖည္းျဖည္းဆင္းလာကာ ေနာက္ဆုံး အတြင္းခံေအာက္မွ႐ုန္းကန္ေနသည့္ သူ႔ညီေလးဆီသို႔ေရာက္သည္။ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီကိုလွန္ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ထိပ္တြင္ဆို႔ တက္ေနသည့္အရည္က်ည္မ်ားပါး စပ္ျဖင့္ဦးစြာ ဆြဲစုပ္လိုက္သည္၊ ဖရႉး .. ခနဲ ျမည္ကာအရည္ မ်ားအကုန္အစင္ မပါးစပ္ထဲပါသြား၏၊သူမႏုတ္ ခမ္းေလးကိုလွ်ာျဖင့္သပ္လိုက္သည္။

“မ အရသာႀကိဳက္လား” သူ၏တိန္ဝင္ေနသည့္ အေမးကို မကမေျဖဘဲ မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့စိုက္ ၾကည့္၍ ဖုံးေနသည့္အ ေရျပားကို ႏုတ္ခမ္းတို႔ ျဖင့္တြန္းထုတ္တိုက္ဆြဲကာ ငုံလိုက္သည္။ သူ ေကာ့တက္သြား၏။ထို႔ေနာက္ ပါးစပ္မွျပန္ ခြၽတ္၍ ထိပ္ ဖူးသားတစ္ဝိုက္အား ႏုတ္ခမ္းသား မ်ား ဟစိဟစိလုပ္ခါ ပြတ္ဆြသည္ ။ေမးေက်ာ မ်ားေထာင္လာသည္အထိ ေကာင္းလာ ၏၊ ပါး ျပင္းေထာင္လိုက္သည့္ ေႁမြေဟာက္တစ္ေကာင္ ႏွယ္ ထိပ္သားနီနီႀကီး ကားထြက္လာေတာ့သည္။ ထိုစဥ္.. အိမ္ေရွ႕ခန္းမွဖုန္းျမည္သံႏွင့္အတူ ႏုႏု ဇင္၏ေျခသံၾကားလိုက္ရသည္။ က်န္ခဲ့သည့္ မ၏ဟန္းဖုန္းမွ ဖုန္းလာျခင္း ျဖစ္မည္၊ သူ႔ မ်က္မွန္လဲ အိမ္ေရွ႕တြင္က်န္ခဲ့သည္ကိုသတိရ မိသည္။“လဲ့ေရ .. မင္းဖုန္းလာတယ္ .. ကိုင္လိုက္ ရမလား” “ေန ေန တို႔ကိုေပး ဒီခ်ိန္ႀကီးက်မွ ဘယ္ကဖုန္းလဲ .. ေဆး႐ုံကဆက္တာလားမသိ ဘူး´´ မ သူ႔ထိပ္ဖူးကိုပါးစပ္မွခြာ၍ ထသြား သည္။

ဖုန္းကိုတံခါးအနည္းငယ္ဟ၍ ယူလိုက္၏၊ ေလသံနိမ့္ေလးျဖင့္ေျပာေနသည္။ တံခါးကိုခန တာ ဟလိုက္သည္ကိုပင္ သူ႔ဘက္ကို ေၾကာ္၍ၾကည့္လာသည့္ ႏုႏုဇင္၏မ်က္လုံးမ်ား 6 လက္ခနဲျဖစ္သြားသည္ ကိုေတြ႕ ျဖစ္ေအာင္ေတြ႕ လိုက္ေသးသည္။ “မ . ကြာ.. ဘယ္သူနဲ႔ေျပာ´´ မ၏ တိတ္တိတ္ေနရန္ လက္ညႇိဳးေလးႏုတ္ခမ္း တြင္ကပ္၍ ျပလိုက္သည့္အျပဳအမူေၾကာင့္သူ႔ စကားတန႔္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ မက ဖုန္းကို ခ်၍သူ႔ႏွဖူးကိုနမ္းကာတိုးတိုးေလးေျပာသည္။ “ေဆး႐ုံကဆက္တာေမာင္ .. ေမြးလူနာ ေနာ္ ..ျပန္ေလ်ာ္ေပးမယ္.. အိုေခ” “ဟာကြာ .. မကလဲ သူစိတ္ပ်က္စြာဆိုမိသည္။မက အဝတ္အစားမ်ားကဗ်ာကသီလဲ၍ “မျပန္လာခဲ့ မယ္..ေနာ္ စိတ္မေကာက္ရဘူး .. ဘယ္သူက ေမြးေန႔ရွင္လဲ” “အိုေခ အိုေခ .. ျမန္ျမန္ျပန္လာ ခဲ့ .. ေမာင္ကေစာင့္ေနမွာေနာ္ ´ သူ႔ညီေလးကို ကိုင္ျပၿပီးေျပာေတာ့ မက ဖလိုင္းကစ္ ပုံေလး လုပ္ျပၿပီး ထြက္သြားသည္။

သူစိတ္ပ်က္ျခင္းႀကီးစြာက်န္ရစ္၏၊ မူးရီေဝ သည့္အသိတို႔က ေနာက္က်ိတက္လာသည္၊ မ်က္လုံးစင္းစင္းတို႔တစ္ခ်က္ေမွး သြား၏။ဖင္ဝ မွစြတ္စိုေႏြးေထြးသည့္အထိအေတြ႕ တစ္ခု ေၾကာင့္ သူဖ်က္ခနဲလန႔္ႏိုးလာသည္၊သူ႔ခါး ေအာက္တြင္ခြေခါင္းအုံးတစ္ခု ေရာက္ေန၏။ ခြ ေခါင္းအုံး၏ေထာက္ကန္ပင့္မထားမႈေၾကာင့္ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားျဖင့္ ဖင္ကအနည္းငယ္ေမာ့ ေနသည္။ထိုေမာ့ေနသည့္ ဖင္အား ၿဖဲ၍ လွ်ာဖ်ား ခြၽန္ခြၽန္ျဖင့္စိန္ေျပနေျပ ကလိေနျခင္းျဖစ္သည္ ၊ ေထာင္မတ္ေနေသးသည့္ သူ႔အတံအား လက္ ျဖင့္ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္နယ္ေနေသးသည္။ ေကာင္းလြန္းသည့္အေတြ႕ ေၾကာင့္ သူမ်က္လုံး မ်ားျပန္လည္ေမွးစင္းထားမိသည္၊မ ထိုကဲ့သို႔ တစ္ခါမွ်မလုပ္ေပးဖူးေခ်၊ ေဆး႐ုံမွျပန္လာၿပီး အေလ်ာ္ေပးေနျခင္းျဖစ္မည္။တစ္ခ်က္တစ္ ခ်က္ လွ်ာျဖင့္အတင္းထိုးသြင္းေသးသည္။က်စ္ ထားလိုက္ ရ၏၊ မဘာေၾကာင့္ဒီေလာက္ဆိုးေန ပါလိမ့္။

ဖင္ဝအားလ်က္ေနရာမွ အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္ လာသည့္ ထိပ္ဖူးကိုေျပာင္းစို႔သည္။ လက္က လည္းအၿငိမ္မေန ဥႏွစ္လုံး ကိုညႇစ္၍ ဆြဲခါ၏။ ထိပ္ဖူးကိုအားကုန္စုပ္ခါ အဆုံးအထိဆြဲကပ္ၿမိဳ ခ်လိုက္သည္၊သူမ်က္လုံးမ်ား ျပဴးက်ယ္ဝိုင္း စက္သြား သည္အထိ ဂြတ္သြား၏၊ “ေကာင္း လိုက္တာ မ ရယ္ … ဟာ … ခင္ဗ်ား .ႏုႏုဇင္” သူ႔ မ ေခါင္းေမႊးမ်ားေထာင္သြားသကဲ့သို႔ခံစားလိုက္ရ သည္၊ သူ႔ကို အဝတ္အစားတစ္စြန္းတစ္စမွ်မ ပါသည္ ကိုယ္လုံးတီးျဖင့္ စိန္ေျပနေျပ မုတ္ရက္ ေနသူမွာ ႏုႏုဇင္ျဖစ္သည္။ “မေကာင္းဘူးလား ဟင္ .. အစ္မလုပ္ေပးတာ မေကာင္းဘူးလား.. ႀကိဳက္ရဲ႕ လား … မင္းမမ မလုပ္ေပးတာေတြ အစ္မ အကုန္လုပ္ေပးမယ္ေနာ္” ညဳတုတုအသံ ျဖင့္ဆိုကာ ဥမ်ားကိုငုံစုပ္ျပန္သည္။ “အာ့ .. ေကာင္းဘူးအစ္မ … မေကာင္းပါဘူး မ ျပန္လာ လိမ့္မယ္ ျပသနာတက္လိမ့္မယ္´´ မေကာင္းဘူး ဟုဆိုေသာ္ လည္း သူေကာ့ခံေနသည္ ၊လက္မ်ား ျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္းဂြင္းတိုက္ရင္း ႏုႏုဇင္ဆိုျပန္ ေလ၏ “ျပသနာမတက္ေစရပါဘူးေမာင္ေလးရယ္.. မင္းမမကမိုးလင္းမွျပန္လာမွာ ..မကိုတစ္ေခါက္ ေလာက္ေတာ့ေကြၽးပါ ကြာ .. ေနာ္ .. မင္းကို ျမင္ ကတည္းကစားခ်င္ေနတာ .. ေဟာ့ဒီမင္းဟာႀကီး ကိုအစ္မအရမ္းဆာေနတာ .. အားရလိုက္ တာ ေကာင္ေလးရယ္ ထြားလိုက္တာ” ေျပာေျပာဆိုဆို တစ္ေခ်ာင္းလုံးငုံစုပ္ျပန္၏။

တစ္ဗြၽတ္ဗြၽတ္ျမည္ေအာင္ ပါးစပ္ထဲ ေဆာင့္ေဆာင့္ သြင္းသည္။ သူ႔ ရမက္တို႔ ဟုန္းခနဲႂကြတက္လာ သည္။သူမ၏အျပဳအစုတို႔က ႐ုန္းထြက္ရခက္ ေန၏၊ “ေတာ္ဘီဗ်ာ .. ကြၽန္ေနာ္ျပန္ေတာ့မယ္.. မကိုသစာမေဖာက္ႏိုင္ဘူး..မကိုဘဲခ်စ္တာ´´ ႏုႏု ဇင္ ဗ်ဴဟာေျပာင္းလိုက္သည္၊အစုတ္ရပ္လိုက္ ၿပီး သူ႔အေပၚ69 ပုံစံတက္ခြလိုက္ကာ ဖင္ႀကီးကို ရမ္းျပ၏။ “ဒီမွာၾကည့္စမ္း မင္းခိုးခိုးၾကည့္ေန တဲ့ အစ္မရဲ႕ ဖင္ႀကီးေလ ႀကိဳက္ရဲ႕ လား … ေက်းဇူးျပဳၿပီး****ေပးပါကြာ .. မင္းတို႔ဟို ေန႔က လုပ္ ေနတာခိုးၾကည့္ပီး အစ္မတအားဆာေနလို႔ ပါ .. မင္းတို႔ကိုခိုးၾကည့္ရင္း အစ္မတစ္အားယား လာလို႔ ဖင္ထဲ ကိုလက္သုံးေခ်ာင္းပူးၿပီးထည့္ ထားရတယ္ မင္းသိရဲ႕ လား တစ္အားယားေနလို႔ ပါကြာ ဖင္မခ်ခ်င္ဘူးလား .. ဖင္ခံမယ္ ေလ.. အစ္မဖင္ၾကပ္ၾကပ္ေလးကို ခ်ေပးပါကြာ ေတာင္းပန္ပါတယ္´´ ႏုႏုဇင္၏အေျပာအဆိုမ်ား က ပတ္စက္လြန္းသည္။ အရွက္ကင္းမဲ့လွသည္ဟု ခံစားရေသာ္လည္း ပက္ပက္စက္စက္ ေျပာ တာ ႀကီးကိုက စိတ္တို႔ ကိုထႂကြလာေစသည္။ ကဲ .. ဘယ္ေယာက်ား သား႐ုန္းထြက္ႏိုင္မွာလဲ၊ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကို သူဘယ္လိုမွ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ေတာ့ပါ သူ႔မ်က္ႏွာ နား တြင္ရမ္းေနသည့္ ဖင္သားေဖြးေဖြး ႏွစ္ျခမ္း ၾကားမွ ခံခ်င္လြန္းလွပါသည္ဆိုေသာ ဖင္ဝေလး ကိုကိုင္ၾကည့္မိသည္ စူ၍က်စ္ ေန၏၊ ေကာ့ထ ေနသည့္ တင္ပါးလွလွႀကီးမ်ားအား စုံကိုင္၍ ထိုအဝက်ပ္က်ပ္ဖင္ေလးကိုခ်ခ်င္စိတ္မ်ား ဟုန္းဟုန္းထလာ ေတာ့သည္။”ကဲဗ်ာ.. ဒါဆိုျမန္ ျမန္လုပ္ၾကရေအာင္ေနာ္ မ ျပန္လာလိမ့္မယ္´´ႏု ႏုဇင္ေပ်ာ္သြား၏ သူ႔ဗ်ဴဟာေအာင္ျမင္သြားၿပီ မ်က္ ႏွာဘက္ျပန္လွည့္လာ၍ ႏုတ္ခမ္းမ်ားကို အငမ္းမရနမ္းစုတ္ေတာ့၏။

“ျမန္ျမန္ေတာ့မလုပ္ပါရေစနဲ႔ကြာ မင္းဟာႀကီးရဲ႕ အရသာကိုတစ္ဝႀကီးခံစားလိုက္ခ်င္လို႔ပါ.. မင္း မမ မသိေစရပါဘူး ကတိေပးတယ္ .. မင္း မ်က္ႏွာေပၚတက္ခြမယ္ေနာ္ ကန္ေတာ့ ဖင္ခံလို႔ ေကာင္းေအာင္ အစ္မကိုထ႐ြလာတဲ့အထိ စြေပး ေနာ္ ေရာ့အင့္ စို႔´´ ဟုဆိုကာ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚတက္ ခြ၍ သူ႔အဂါဇတ္ကိုအတင္းခြံေတာ့သည္၊ ႏွာေခါင္းႏွင့္ပါးစပ္ေနရာကိုအတင္းကပ္ဖိ ထား၏ သူမ၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္ခုၾကားတြင္မ်က္ ႏွာျမဳတ္သြားသည္။ သူအသည္းယားစြာ အစိ ေနရာအား အားရပါးရစုပ္မိသည္၊ ဒါကိုသူမက ေကာ့ေကာ့ထိုး၍ပြတ္တင္၏၊ မ်က္ႏွာကို ေကာင္းေကာင္းအပြတ္ခံေနရသည္။ လွ်ာကိုတစ္ဆုံးထုတ္၍ အေခါင္းထဲေမႊေပးခ်ိန္ တြင္ သူက ေမွ် ေမႊ႕ ေဆာင့္သည္။ “ရႉး .. အား .. ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္ .. အစ္မ ေသခ်ာေဆးထားတယ္ေနာ္ .. မ႐ြံနဲ႔..ဖင္ခံခ်င္ လြန္းလို႔ ဝမ္း ပါခ်ဴထားတယ္ .. ရက္ရက္ အား….အို႔ဂြတ္ ေမာင္ေလးရယ္ တစ္ကိုယ္လုံး တစ္ဆစ္ဆစ္နဲ႔တက္လာဘီ အာ့.. အီး” ဖင္ကို ေကာက္ခါ မ်က္ႏွာကိုအားရပါးရေဆာင့္ရင္း ေအာ္ညင္း၏၊ သူ႔အသံၾကားရေလ မာန္ပိုတက္ ေလျဖစ္သည္။ “အိုေခ အိုေခ အစ္မ တစ္အားထ လာဘီ မင္းကိုျပန္ဆြေပးမယ္ေနာ္ ထိပ္ႀကီး ၿပဲလန္ေနေအာင္ ထြားလာမွ ခံလို႔ေကာင္း တာကြ သိလား´ သူ႔အတံကိုမုတ္ျပန္၏၊ တံေတြးမ်ား လည္းေထြးခ်သည္။သူမတံေတြးမ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္ခါ အေက်ာမ်ားၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလာ ေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ကုတင္စြန္းတြင္ ဖင္ကိုေထာင္ကုန္း လိုက္ၿပီး”ကဲလာ.. ေမာင္ေလး.. စိတ္ရွိ သေလာက္သာခ်ေတာ့.. အစ္မ ခံႏိုင္တယ္ ´´ ဟု ဆိုသည္။သူက ဒီေလာက္ရွိတဲ့ဟာမ ဖင္ကြဲ ေအာင္ေဆာ္မယ္ဟုစိတ္ေတးကာ ကုတင္ ေအာက္ဆင္းၿပီး သူ႔ဖင္နားသို႔ကပ္လိုက္သည္။ ႂကြ႐ြ၍ အရည္မ်ားယိုစီးက်ေနသည့္ အဂါ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးအထက္မွစူပြပြျဖစ္ေနေသာ ဖင္ဝကိုၿဖဲ၍ တံေတြးမ်ားမ်ားေထြး ထည့္လိုက္ သည္ “အို႔ ခြၽဲလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္ .. စစခ်င္း ေျဖးေျဖးသြင္းေနာ္ ..ဝင္သြားမွစိတ္ႀကိဳက္လုပ္´´ ဖင္ကားကားႀကီးကိုေထာင္ရမ္းလ်က္သူ႔အား ဆရာလုပ္ေနေသး၏၊ဖင္ဝကို ထိပ္ဖူးျဖင့္ခပ္ ဆပ္ဆပ္ေလးႏွစ္ခ်က္႐ိုက္လိုက္ ၿပီးမွေတ့လိုက္ သည္၊ ေႏြးေထြးသည့္ထိပ္ဖူး၏အေတ့ခံလိုက္ရ သည့္အတြက္ ႏုႏုဇင္အိပ္ရာခင္းစတို႔ကိုဆြဲကိုင္ လိုက္၏၊ ဖိသြင္းလိုက္သည္။သူမဖင္ဝကိုတင္းခံ မထားဘဲ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ျဖင့္ႀကိဳဆို ေသာေၾကာင့္ထိပ္ဖူးျမဳပ္သြား၏

တင္းၾကပ္စြာ စီးေႏွာင္သည့္ ဖင္အေတြ႕ ကိုခံစား လိုက္ရသည္၊ေကာင္းလိုက္သည့္ျဖစ္ခ်င္း ၊သူ အားရစြာထပ္မံ၍ဖိသြင္းသည္ ၊ဒီတစ္ခါ မရပ္ ေတာ့၊စည္းက်ပ္သည့္ဖင္ထဲသို႔ တံေတြး မ်ား၏အကူအညီေၾကာင့္တစ္ရစ္ရစ္ျဖင့္ တစ္ ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားသည္။ ႏုႏုဇင္ “အာ့ .. ဟား … ´ဟုအသံရွည္ဆြဲညည္းညဴကာ ေကာ့ထြက္သြား သည္၊ဖင္ခံရသည္ကိုေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ပုံရ၏။ တစ္ဝက္ခန႔္ျပန္ဆြဲထုပ္ၿပီး သုံးေလးခါ အသြင္း အထုပ္လုပ္သည္၊ ၾကပ္ထုပ္ထုပ္ႀကီးျဖင့္စီးလွ သည္။သူအားရစြာဖင္သား တစ္ျခမ္းအား လက္ဝါးျဖင့္ တစ္ျဖန္းျဖန္းေနေအာင္႐ိုက္လိုက္ သည္။ “အာ့ အာ့ very good ရွီး …. ေကာင္းတာ့ ေမာင္ ေလးရယ္ မင္းလုပ္တတ္သားပဲ´´ ႏုႏုဇင္အံႀကိပ္ သံႀကီးျဖင့္ေထာပနာျပဳသည္၊ ဖင္႐ိုက္လိုက္ သည့္အတြက္ စအိုဝ ရႈံ႕ရႈံ႕သြားမႈက တစ္ေခ်ာင္း လုံးကိုဆြဲဆြဲ ညစ္ေစသည္၊ သူမေနႏိုင္ေတာ့ ဖင္ သားႀကီးႏွစ္ျခမ္းတုန္ခါရမ္းသြားသည္အထိ အားရေအာင္ေဆာင့္ေတာ့သည္၊ ႏုႏုဇင္ က က လည္း သူမဖင္အား တစ္လၾကမ္းခ်ေနသည္ကို နာက်င္ပုံမေပၚ အားရႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ေအာ္ညည္း ေနေတာ့သည္။ အခ်က္၂၀ခန႔္ေဆာင့္အၿပီး ႏုႏု ဇင္က သူ႔ထိပ္ဖူးအားခြၽတ္၍ သူ႔အားလွဲအိပ္ ေစသည္။ၿပီးမွ သူ႔မ်က္ႏွာဘက္သို႔ဖင္ေပး၍ ႏွစ္ ေျမာင္းၾကားရွိ ေရွ႕ အဂါႏွင့္ေတ့ကာထိုင္ခ် လိုက္၏၊ ဖင္ႀကီးကိုေကာ့ေကာ့ေစာင့္ ေတာ့သည္။

အာတာတာျဖစ္ေနသည့္ ဖင္ဝထဲသို႔သူ႔ လက္ေခ်ာင္းမ်ားထိုးသြင္းေစ၏၊အရသာအစုံ ျဖင့္ဇိန္ခံသည့္မိန္းမဟုမွတ္ခ်က္ျပဳမိသည္။ ထို႔ေနာက္ ထိပ္ဖူးကိုဖင္ဝသို႔ျပန္သြင္းကာ ေစာင့္ ျပန္သည္၊တင္းၾကပ္ျပည့္သိပ္လြန္းသည့္ ဖင္ျဖင့္ အားပါပါေစာင့္သည့္အ တြက္ တစ္ေခ်ာင္းလုံး ထူပူတက္လာသည္အထိေကာင္းလွသည္။ ဖင္ဝ ကိုႀကိပ္ထိုင္၍ စေကာဝိုင္းေပးေနေသးသျဖင့္ ထိပ္ ဖူးကသူမ၏ဖင္ထဲတြင္ ပတ္ေမႊ႕ ေန၏။ဒါ ကို သူမက အေစ့ပြတ္၍ ဇိမ္ခံသည္ ။ေနာက္ဆုံး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၍ ဖင္ျဖင့္ အားရပါးရေဆာင့္ ေလေသာအခါ တင္းကားလွပလွေသာ အိုး သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးေလဟာနယ္ထဲေရာက္သြား သလိုခံစားလိုက္ရ၏၊ “ေစာက္ရွက္မရွိၾကဘူး .. ´ မ မ်က္ႏွာကိုလက္ျဖင့္အုပ္ခါေအာ္လိုက္ ” သည္။ သူတို႔ႏွစ္၏ပုံစံကလည္းၾကည့္အုံး ေခြၽး မ်ား႐ႊဲနစ္ေနသည့္ အဝတ္မပါကိုယ္လုံးတီးမ်ား ျဖင့္ တစ္ေယာက္၏မ်က္ႏွာေပၚသို႔ တစ္ေယာက္ က သုတ္ရည္မ်ားပန္းထုတ္ေနသည့္အခ်ိန္ တန္း မိျခင္းျဖစ္၏၊ မ အသားတို႔တစ္ဇက္ဇက္တုံ ေနသည္၊မ်က္ရည္မ်ားျမင္မေကာင္းေအာင္ က်ေန၏၊အသံကားမထြက္ေတာ့။ သူ႔လည္း ရွင္း ျပခ်င္သည္ ပါးစပ္ထဲအာေစးထည့္ထား သလို ဘာအသံမွထြက္မလာေတာ့။ႏုႏုဇင္တစ္ ဦးသာအသံထြက္လာသည္။

“သူငယ္ခ်င္း … တို႔ကိုခြင့္လႊတ္ပါကြာ .. မင္း ေကာင္ေလးကိုျမဴဆြယ္တာမဟုတ္ပါဘူး.. သူ အတင္းလာေတာင္းေနလို႔ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ေကြၽးမိတာပါကြာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ခြင့္မ လႊတ္ပါနဲ႔ ဒို႔စိတ္အလိုမလိုက္သင့္ဘူး ဒို႔ကိုခြင့္မ လႊတ္ပါနဲ႔ေနာ္ ” သူပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ နားေထာင္ေနမိသည္၊မိန္းမမ်ား၏ နာမည္ႀကီး မာယာ ဆိုသည္ကို အခုမွရွင္းရွင္ႀကီးျမင္ေတြ႕ လိုက္ရသည္၊ ဆြံ႕အေနသည္၊ဘာမွေျပာ၍မ ထြက္ေတာ့၊ႀကိဳးစား၍ေျပာၾကည့္သည္။ “မ.. မဟုတ္ဘူး .. သူေျပာတာမဟုတ္ဘူး .. ေမာင္ ရွင္းျပပါရေစ” “ေတာ္ဘီ ကိုေနမ်ိဳး ရွင္ဘာမွမ ေျပာနဲ႔ေတာ့ . အားလုံးၿပီးသြားဘီ .. ကြၽန္မ ရဲစခန္းကိုဖုန္းမဆက္မိခင္ အျမန္ျပန္ေတာ့ ရွင့္ ကိုမုဒိန္းမႈနဲ႔ တရားစြဲမိေတာ့မယ္ .. အျမန္သြား” မနားႏွစ္ဖက္ကိုပိတ္ခါ ေအာ္ေတာ့သည္၊သူ အဝတ္မ်ားဆြဲယူဝတ္ဆင္ကာ အျမန္ဆုံးဆင္း လာခဲ့ရေတာ့၏ ထိုညက ကမာၻ ပ်က္သည္ထက္ ဆိုးသြားပါေတာ့သည္။…ၿပီး