ရမက်နွံထဲ နစ်မြုပ်သွားတဲ့ မမခိုင်

“အား … ကောင်းလိုက်တာ … အင့် အင့် …… ချစ်တယ် …… မမခိုင်ရယ်” “ရှီးး …… ဖယ်တော့ … ကျော်သူ … နင် သိပ်အတင်းရဲတာပဲ … မောင် သိသွားရင် … ငါတို့အိမ်ထောင်ရေး ပျက်စီးမှာဟ” “ပြီးတော့မှပါ မမခိုင်ရယ်… ရှီးး …… ဘွတ်ဘွတ် …… အားဟား …… အင့် …… ကိုရဲနိုင် အပေါ်မှာ သောက်နေတာပါ … မပူနဲ့ မမခိုင် … အင့် အင့်” သူဇာခိုင် တစ်ယောက် ၄ထပ်တိုက်ကြီး၏ အောက်ဆုံးထပ် ကားဂိုဒေါင်ထဲတွင် နံရံ ကပ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်အနေထားဖြင့် ကျော်သူ၏အလိုး ခံနေရသည်။ ကျော်သူမှာ သူဇာခိုင်၏ လက်နှစ်ဖက်အား ချုပ်ပြီး နံရံတွင်ကပ်ကာ စကပ်ထမိန်အား ပေါင်ရင်းထိလှန်ရင်း ပေါင်ကြားတည့်တည့်မှ စောက်ဖုတ်အား ပစ်ပစ်လိုးနေတော့၏။ သူဇာခိုင်မှာ အသက်၃၂နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရဲနိုင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ အိမ်ထောင်သက် ၄နှစ်အတွင်း အပြင်သိပ်မထွက်ပဲ အိမ်ထဲနေတာ များသည်။ တခါတလေ လင်ဖြစ်သူ ရဲနိုင်မှ ပါတီပွဲ ဒင်နာပွဲများကို ခေါ်ကာ မိန်းမဖြစ်သူအား ထုတ်ကြွားသည့်အခါများတွင် သူဇာခိုင်တစ်ယောက် အပြင်ပါလာခဲ့၏။ အရပ်မနိမ့်မမြင့် မျက်နှာသွယ်သွယ် ထူကဲသောမျက်ခုံး၊ နှာတံပေါ်ပေါ် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနှင့် သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ရယ်လိုက်တိုင်း လူတိုင်း ငေးမောသွားရသည်။ အထူးသဖြင့် ပုခုံးကျယ်ကျယ်နှင့် စူထွက်နေသော နို့အုံနှစ်ဖက်၊ သေးကျဉ်သော ခါးလေးအောက်မှ ကော့ထွက်ဝိုင်းစက်နေသော ဖင်ကြီးမှာ မြင်သည့်ယောက်ျားတိုင်းကို လည်ပြန်ငေးကြည့်စေမိ၏။ သူဇာခိုင်မှာ ယောက်ျားတိုင်း မရောတတ်ပေမယ့် သူမအိမ်ကို ဝင်ထွက်နေသော ကျော်သူ့အား မောင်ငယ်တစ်ယောက်လို ခင်မင်ခဲ့သည်။ ကျော်သူ့တွင် ရည်းစားရှိသည်ဟု ခင်ပွန်းသည်ထံမှ ကြားသိထားသော်လည်း ခုထိ မမြင်ဖူးသေးပေ။

ကျော်သူမှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ရဲနိုင်၏ လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် ဦးနေအောင်၏ တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်သည်။ အသက် ၂၃ခန့် ရှိပြီး ကျောင်းပြီး၍ လုပ်ငန်းခွင်ထဲ လေ့လာနေသူ ဖြစ်၏။ရဲနိုင်ကိုလည်း အစ်ကိုတစ်ယောက်လို သဘောထားကာ ခင်မင်နေသူဖြစ်သည်။ အိမ်တွင်းအောင်းနေတတ်သော သူဇာခိုင်မှာ ယောက်ျားဆိုလို့ လင်ဖြစ်သူရဲနိုင်နှင့် ကျော်သူတို့ နှစ်ဦးကိုသာ အနီးကပ်နေထိုင်ခဲ့၏။ ခုလည်း ကျော်သူ၏ အတင်းကြိုးစားမှုကြောင့် မဖြစ်သင့်တာ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ လင်ဖြစ်သူရဲနိုင်၏ ဆက်ဆံမှုနှင့် မတူသော ကျော်သူ၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးချက်များအား မသိမသာ နှစ်ချိုက်သွားမိတော့၏။ ကျော်သူ အိမ်ပေါ်ပြန်တက်သွားချိန် သူဇာခိုင်လည်း သူမတို့ကားလေးပေါ် တက်ကာ မှေးနေတော့၏။ “ကျွီ … ဟော … မောင့် မိန်းမ … ပင်ပန်းနေပြီ ထင်တယ်” “ရပါတယ် … မောင်ရယ်” “ကိုနေအောင်က … သူ့မိတ်ဆွေတွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးနေလို့ကွ … ဆောက်လုပ်ရေးဖက်ကဆိုတော့ အသိမိတ်ဆွေ တိုးတာ ကောင်းပါတယ်” ရဲနိုင်မှာ မိန်းမဖြစ်သူ သူဇာခိုင်အား ရှင်းပြရင်း ခြံကြီးထဲမှ ကားလေးအား မောင်းထွက်လိုက်သည်။ ခြံပြင်ရောက်မှ ကတ္တရာလမ်းပေါ်မေးတင်ကာ အိမ်ပြန်ရန် ဦးတည်လိုက်တော့၏။ ရဲနိုင်က အသက် ၃၅နှစ်ထဲ ရောက်ကာ သူဇာခိုင်ထက် ၃နှစ်ကြီးသည်။ ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီ တခုထောင်ကာ အလုပ်ကို တစိုက်မတ်မတ် ကြိုးစားခဲ့သဖြင့် အချိန်တိုအတွင်း အောင်မြင်လာခဲ့၏။ ရဲနိုင်အား မြေတောင်မြှောက်ပေးသော သူတွေထဲတွင် ကျော်သူ၏ ဖခင် ဦးနေအောင်က ထိပ်ဆုံးက ပါဝင်သည်။ ရဲနိုင် အောင်မြင်လာချိန်တွင် ဦးနေအောင်က သားဖြစ်သူ ကျော်သူအား ရဲနိုင်ထံ ပြန်လည်လေ့လာ သင်ကြားခိုင်းသည်။ ကျော်သူကလည်း မခေပေ၊ လုပ်ငန်းခွင်ရောက်တာ မကြာသေးပေမယ့် ရဲနိုင်နှင့် ပရောဂျက်အသစ်တခု ရေးဆွဲကာ မြို့သစ်တခုတွင် မြေကွက် လေလံဆွဲပြီး အဆောက်အဦးများ ဆောက်ရန်ကြိုးစားနေ၏။ ရဲနိုင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ သူဇာခိုင်အား ကျော်သူ့အကြောင်း ပြောပြနေစဉ် သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်လာတော့သည်။

ရဲနိုင် အိမ်ပေါ်တွင် မိတ်ဆွေများနှင့် စားသောက်နေချိန် သူဇာခိုင်တစ်ယောက် အိမ်အောက်ထပ် ကားဂိုဒေါင်ထဲတွင် ကျော်သူ၏ မီးပွင့်မတတ် လိုးချက်များအား ခံလိုက်ရသည် ။ခုလည်း လင်ဖြစ်သူ ရဲနိုင်မှာ ကျော်သူ့အကြောင်းပြောနေရာ ပူပူနွေးနွေး အလိုးခံထားရသော အဖုတ်လေးထဲမှ တဆစ်ဆစ်နှင့် ခံစားလာရ၏။ အိမ်ရောက်သည်နှင့် ရဲနိုင်မှာ စားသောက်လာသည့် အရှိန်ဖြင့် အဝတ်စားပင်မလဲနိုင်ပဲ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ သူဇာခိုင်မှာ ကျော်သူနှင့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များကို ပြန်လည်တွေးရင်း အိပ်မပျော်နိုင်သေးပေ။ လင်တော်မောင်နှင့်ပက်သက်ပြီး အိမ်အဝင်အထွက်များလာသော ကျော်သူမှာ စသိကတည်းက သူမခန္ဓာကိုယ်အား ခိုးခိုးကြည့်တတ်၏။ ရင်းနှီးလာသည့်နောက်ပိုင်းတွင် လင်ဖြစ်သူ ရဲနိုင်င်ရှေ့၌သာ ရိုးရိုးသားသား ဆက်ဆံပေမယ့် ရဲနိုင်မရှိလျှင် သူမကိုယ်လုံးအား ဟိုပုတ်ဒီပုတ်ဖြင့် ပြောဆိုဆက်ဆံတတ်သည်။ သူဇာခိုင်မှာ အနေအေးသူမို့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ဖါသိဖါသာ နေလာခဲ့၏။ လင်ဖြစ်သူရဲနိုင်အား ကျော်သူ့အကြောင်း ရိပ်ဖမ်းသံဖမ်း ပြောပြရာ ရဲနိုင်မှာ သဝန်မတိုသည့်အပြင် ဇနီးချောလေး၏ အလှတရားအတွက် ဂုဏ်ယူနေသည်။ ရဲနိုင်မှာ အမှန်တကယ်လည်း လုပ်ဖေါ်ကိုဖက် မိတ်ဆွေများကြား သူ့ဇနီးချောလေး၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှအား ဝေဖန်လျှင် ဂုဏ်ယူကာ ဘဝင်ခိုက်နေသောသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သော ၆လခန့်တွင် မမျော်လင့်သော အဖြစ်ပျက်လေးများ စတင်ရာမှာ သူဇာခိုင်၏ ကာမမီးတောက်လေး တောက်လောင် လာခဲ့ရ၏။ အ်ိမ်အပေါ်ထပ် လင်တော်မောင် အလုပ်ခန်းအား ရှင်းလင်းရာမှ ဖြစ်ပျက်သွားခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။

သူဇာခိုင်နှင့် ကျော်သူမှာ ရဲနိုင်၏ အလုပ်ခန်းအား ရှင်းလင်းရာ နှစ်ယောက်သား ချွေးများ ဖုန်မှုံ့များကပ်ကာ ညစ်ပတ်နေ၏။ ကျော်သူမှာ စွပ်ကျယ်နှင့် ပုဆိုးတိုတို ဝတ်ကာ အခန်းရှင်းရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ကာ ခဏ အမောဖြေနေရင်း ခုံပုလေးပေါ်တက်ကာ ကြက်မွှေးတစ်ချောင်းဖြင့် မှန်ဗီဒိုအား သုတ်နေသော သူဇာခိုင်၏ ဖင်ကြီးအား စိုက်ကြည့်နေသည်။နွသူဇာခိုင်မှာလည်း ဖုန်သုတ်ရင်း သူမနောက်ပိုင်းအား ကျော်သူကြည့်နေသည်ကို မျက်လုံးဒေါင့်မှ မြင်နေရာ စိတ်မလုံပြီး ခုံပုလေးပေါ်မှ ဆင်းကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆင်းထိုင်ရင်း ဗီဒိုအား ကျော်မှီထားလိုက်၏။ သူမထိုင်လိုက်သည်နှင့် ကျော်သူမှာ ထလာပြီးသူမရှေ့တည့်တည့် လာထိုင်နေသည်။ “ခိခိ” “အမ် … ဘာရီတာလဲ ကျော်သူ” “မမခိုင်ရဲ့မျက်နှာမှာ ဖုန်တွေနဲ့ဗျ … ခိခိ” “အံမယ် … မင်းမျက်နှာလည်း ကြောင်ချေးအိုးပဲ” ကျော်သူ့ရယ်သံကြောင့် သူဇာခိုင်မှာ ကျော်သူ့မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း ပြန်လည်ပြောဆိုလိုက်သည်။ ကျော်သူ့မျက်နာအားကြည့်ရင်း အမှတ်မထင် ကျော်သူ့ပေါင်ကြားထဲ အကြည့်ရောက်ကာ မျက်နှာလေး ရဲတက်သွား၏။ ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ကာ ညာဘက်ခြေထောက်ကွေးပြီး ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ဒူးထောင်ရင်း လက်နှစ်ဖက် နောက်ပစ်ထောက်ထားသည်မို့ ကျော်သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား မြင်နေရသည်။ ပထမဆုံး အကြိမ် သူစိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်၏ လီးအား မြင်ဖူးသဖြင့် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်ကာ အကြည့်ကလည်း မခွာနိုင်တော့ပေ။ လင်ဖြစ်သူလီးထက် ထွားကြိုင်တုတ်ခိုင်သော ကျော်သူ့လီးကြီးမှာ သူဇာခိုင်အား ဖမ်းစားထားလေ၏။ လီးကြီးမှာ အညိုရောင်သန်းကာ လမွှေးအုံပါးပါးလေးအောက်မှ ကြမ်းပြင်ပေါ် မပျောမမာ အနေထားဖြင့် ငိုက်ဆင်းနေသည်။ ခါတိုင်း ကျော်သူ့ပုဆိုးအတွင်းမှ ခပ်ရေးရေး အမြှောင်းလိုက်ကြီး ထနေသည်ကို မြင်မိသော်လည်း ဒီလောက်ကြီးလိမ့်မည်ဟု ထင်မထားခဲ့ပေ။ လင်တော်မောင်ရဲနိုင်ပြသော ဖုန်းထဲမှ နီဂရိုးလူမဲကြီးများ၏ လီးကြီးများအား ပြေးမြင်မိပြန်၏။ ကျော်သူ့လီးအားကြည့်ရင်း စောက်ပတ်လေးထဲမှ အရည်ကြည်များ စို့လာတော့သည်။

“မမခိုင် … ခုထိ ကလေး မယူသေးဘူးလား” “ဟမ် … ဘာမေးလိုက်တာလဲ” လီးကြီးအား ဈာန်ဝင်နေချိန် ကျော်သူ့ဆီမှ အသံထွက်လာသဖြင့် ကမန်းကတန်း လီးဆီမှ အကြည့်လွဲကာ ပြန်မေးလိုက်ရ၏။ “ကလေး … မမွေးသေးဘူးလား မေးနေတာ … ဘာတွေးနေတာလဲဗျ” “ကလေး ယူချင်တာပေါ့ကွာ … မင်းဆရာက မယူချင်သေးတာ … မမကို … လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေဦးတဲ့” “အော် … ကျနော်က … ဆရာက မရတာ ထင်နေတာ” “ကြံကြံဖန်ဖန်ကွာ … မင်းက ဘာလို့ အဲလို ထင်ရတာတုန်း” “ဟိုးတရက်က … ဆရာနဲ့ ဘီယာသောက်ရင်း … ဆရာက ဆေးလိပ် လျော့ရမယ်တဲ့ … ပန်းက သိပ်မမာဘူးပြောလို့” “အာ … ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ … ကျော်သူ”ကျော်သူ့စကားကြောင့် သူဇာခိုင့်မျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းကာ ခေါင်းလေး ငုံထားလိုက်သည်။ တကယ်လည်း ၁နှစ်ကျော်လောက်က စပြီး လင်ဖြစ်သူရဲနိုင်မှာ အချက်၂၀လောက် လိုးပြီးသည်နှင့် လီးက ပျော့ကျသွားတတ်၏။ လီးကလည်း ပုံမှန်ဆိုဒ်သာသာမို့ ပျော့သွားသည်နှင့် ဒစ်ခေါင်းလေးသာ အထုတ်အသွင်း လုပ်ရတော့သည်။ အားမရသဖြင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားနှင့် ညှစ်မိလျှင် ဒစ်ခေါင်းလေးမှာ အပြင်ပြုတ်ထွက် သွားရ၏။ ကျော်သူက စကားပြောရင်း ပုဆိုးအောက်နားစအား ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲတင်လိုက်သည်။ “အာကွာ … ဘာလုပ်တာလဲ” “ရှက်မနေပါနဲ့ … မမခိုင်ရယ် … ဒါတွေက အဆန်းမဟုတ်ပါဘူး … ရော့ ကြည့်လေ” “အို… မပြပါနဲ့ … ဟို ဟို … ပြန်ဖုံးထားကွာ” “မမခိုင်… ခိုးကြည့်နေရတာ … ပင်ပန်းပါတယ် … အခန်းထဲလည်း ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး” “ဟင့်အင်းကွာ … ဖုံးထားလိုက်” သူဇာခိုင်မှာ ပုဆိုးလှန်ပြနေသော ကျော်သူအား မျက်နှာလွဲကာ ပြန်ပြောနေပြန်သည်။

ထိုစဉ် ကျော်သူတစ်ယောက် ထိုင်လျှက်အနေထားဖြင့် သူဇာခိုင်နား တိုးကပ်ကာ သူဇာခိုင့်ညာဘက်လက်အား ဆွဲယူကာ သူ့လီးပေါ်  တင်ပေးလိုက်၏။ “ဟင့်အင်” သူဇာခိုင်မှာ လက်ဖဝါးထဲ နွေးကနဲ ခံစားမှုနှင့်အတူ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ တဖိန်းဖိန်းလေး ဖြစ်လာရသည်။သို့သော် အသိစိတ်မှ သူစိမ်းယောက်ျား၏ လီးမှန်း အသိပေးသည်နှင့် လီးအား တချက်ခိုးကြည့်ကာ သူမလက်လေးအား ပြန်ရုတ်လိုက်၏။ သို့သော် ကျော်သူကလည်း ပြန်ယူကာ လီးပေါ်တင်ပေးရာ သူမက ခွာလိုက် ကျော်သူက ပြန်တင်လိုက်နှင့် ၅ကြိမ်မြှောက်တွင် ကျော်သူ့ဆန္ဒအား လိုက်လျောကာ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တော့သည်။ ထိုအခါ လွဲထားသော သူမမျက်နှာလေးအား ကျော်သူက ဆွဲလှည့်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်လိုက်၏။ ကျော်သူ့လျှာဖျားလေးအား ပြန်လည်ဖမ်းစုပ်ရင်း သူမလက်လေးမှာ အလိုအလျောက် လီးကြီးအား ပွတ်သပ်ပေးနေမိပြန်သည်။ လက်ထဲ အားရပါးရ ရှိလှသည်မို့ လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက်နှင့် ဂွင်းထုပေးသလို ဖြစ်နေ၏။ ကျော်သူ့လက်တဖက်ကလည်း သူမနို့အုံများအား ညှစ်ခြေရင်း အောက်ဖက်ရွေ့ကာ ထမိန်အပြင်ဘက်မှာ အဖုတ်လေးအား အုပ်ကိုင်ရင်း ဖိပွတ်ရာ ကာမစိတ်များ ထကြွလာတော့သည်။ တခဏအတွင်း သိက္ခာနှင့် စောင့်စည်းရမည့် စည်းများ မေ့လျော့ကာ ရမက်စိတ်အား ဖွင့်ထုတ်လိုက်မိသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲချရာတွင် အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီအား ဘယ်အချိန်က ချွတ်လိုက်မှန်း မသိလိုက်ရပေ။ ကျော်သူက ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ရာ ဖင်ကြီးကို ကြွပေးရင်း ထပ်ရောက်လာမည့် ကာမ စည်းစိမ်များအား မျှော်လင့်မိပြန်၏။ ပက်လက်အနေထားဖြစ်နေသော သူမကိုယ်လုံးအား ကျော်သူမှ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်ခွကာ ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးအား အကွင်းလိုက်ရဲနေအောင် စုပ်တော့သည်။

သူဇာခိုင်မှာလည်း ပက်လက်အနေထားဖြင့် ညာဘက်သို့ ခေါင်းလှည့်ကြည့်ရာ ကျော်သူ့ပေါင်ကြားမှ ၆လက်မကျော်ကျော်ရှိသော လီးကြီးမှာ ဒစ်ကြီးပြဲလန်ကာ လီးထိပ်အပေါက်မှ အရည်ကြည်လေး ဥနေပြီး ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တုန်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။ အလိုအလျောက် ကျော်သူ့ပေါင်ကြားဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ကာ သူမပေါင်သားလေးအား စုပ်နေသော ကျော်သူ့ခေါင်းအား ခွပစ်လိုက်သည်။ သူမမျက်နှာတည့်တည့်မှ လီးထိပ်အား လျှာဖျားလေးဖြ င့်တို့ကြည့်ရာ လီးထိပ်အရည်ကြည်လေးအား ထိမိပြီး ညှီစို့စို့ ငံကျိကျိ အရသာလေး စတင်ခံစားမိ၏။ တချိန်တည်းလိုလိုပင် စောက်ပတ်လေးထဲ လျှာနွေးနွေးလေးက ထိကပ်လာသဖြင့် ခါးလေး ဆတ်ကနဲ တုန်သွားရသည်။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တုန်ရင်နေသော လက်ကလေးက ကျော်သူ့လီးအရင်းအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးကာ လီးထိပ်အား ဖမ်းငုံပစ်တော့သည်။ ကျော်သူ့လီးကြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ သူမပါးစပ်ထဲ တင်းမာလာချိန်တွင် ကျော်သူကလည်း သူဇာခိုင့် စောက်ပတ်လေးအား ယက်လိုက်စုပ်လိုက်နှင့် လက်ချောင်းများက ထိုးစွကလိရင်း ဖင်ဝလေးပါ လျှာအပြားလိုက် ယက်ပေးနေ၏။ သူဇာခိုင်တစ်ယောက် လီးစုပ်ရင်း သူမစောက်ပတ်လေးမှာ ဖေါင်းကြွလာပြီး စောက်ရည်များ အိုင်ကျလာရာ ကြမ်းပြင်ပေါ် အကွက်လိုက်ကြီး ဖြစ်နေတော့သည်။

“အား …… ရှီး … ကျော်သူရယ်… အမလေး” လီးအား ပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ ဂွင်းထုပေးရင်း အသံထွက် ညည်းလိုက်မိ၏။ ကျော်သူကလည်း သူဇာခိုင်၏ ရမက်သံလေးများကြောင့် စောက်ပတ်ယက်နေသည်ကို ရပ်ကာ ကုန်းထရင်း သူဇာခိုင်အား ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူနေသည်။ ထို့နောက် ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ပြီး ပက်လက်ဖြစ်နေသော သူဇာခိုင့်ကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ချပစ်၏။ခန္ဓာကိုယ်မှောက်ချလိိုက်သည်နှင့် ကျော်သူ့လီးကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲ တိုးဝင်လာရာ သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ခေါင်းလေးမော့ကာ မျက်ရည်များ လည်လာခဲ့သည်။ လင်ဖြစ်သူ ရဲနိုင်လီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော ကျော်သူ့လီးကြီး ဝင်လာရာ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေးများ ပူကနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး စောက်ခေါင်းထဲ သပ်လျိူထားသလို ဖြစ်နေတော့၏။ “အား …… အမေ့ …… ဖြည်းဖြည်းလိုးနော် …… အဟင့် … ကြပ်လိုက်တာ … နာလည်းနာတယ်” “အင်းပါ …… မမခိုင်ရယ် … အစမို့လို့ပါ … ရှီးး” ကျော်သူမှာလည်း လီးဝင်ကတည်းက စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးမို့ စောက်ပတ်လေးမှာ မကျယ်သေးကြောင်း ခံစားသိရှိလိုက်သည်။ ထို့နောက် လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ် ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းကာ သူဇာခိုင် ခံနိုင်ရုံလေး လိုးပေးလိုက်သည်။ စတွေ့ကတည်းက လိုးချင်နေသော စောက်ပတ်လေးအား လိုးခွင့်ရပြီမို့ စိတ်ထဲ အားရကျေနပ်နေမိ၏။ ပထမတချီတွင် သူဇာခိုင်စိတ်ကြိုက် ထိန်းလိုးကာ အထွဋ်ထိပ်ကို ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူဇာခိုင်၏ ပြီးသွားပုံလေးမှာ နဖူးကြောလေးကြုံ့ကာ အောက်နူတ်ခမ်းလေးအား ကိုက်ရင်း သူ၏ကျောကုန်းအား ကုတ်ခြစ်ကာ ပြီးသွားသဖြင့် အမှန်တယ် ကာမအရသာအား ခံစားရင်း ပြီးမြှောက်သွားသည်ကို ရိပ်မိလိုက်၏။

“အ …… အား ……… ထွက်ပြီ …… ရှီး အမလေး ……… ကောင်းလိုက်တာ … ကျော်သူရယ်” သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ပက်လက်အနေထားဖြင့် ကျော်သူ့လီးကြီးအား အောက်ကနေပင့်ကပ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း ခဏအကြာမှ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ ကျော်သူမှာ လီးအား မချွတ်ပဲ စိမ်ထားရင်း သူဇာခိုင်၏ လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးအား လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ကာ ဆွဲစုပ်ပေးနေပြန်၏။ မိနစ်၂၀ခန့် နားပြီး သူဇာခိုင့် နားရွတ်ဖျားလေးအား စုပ်ရင်း ကျော်သူက ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည်။ ပြောပြီးသည်နှင့် သူဇာခိုင့်စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်၏။ ကျော်သူ့လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သည်နှင့် သူဇာခိုင်မှာ ချက်ချင်း လေးဖက်ထောက် ကုန်ပေးတော့၏။ ကျော်သူကလည်း ရှေ့ကိုယ်လုံးလေး ကြမ်းပြင်ကပ်ကာ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကော့ပေးထားသော သူဇာခိုင်နောက်မှ နေရာယူကာ ပူပူနွေးနွေး လိုးထားသဖြင့် အနည်းငယ်ယောင်နေသော စောက်ပတ်လေးအား ဒုတိယအကြိမ် ဖြဲယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ အဖုတ်လေးအား ယက်ပေးရင်း ဖင်ဝအား လျှာထိပ်လေးကိုစုချွန်ပြီး ထိုးသွင်းလိုက်ရာ သူဇာခိုင်၏ ကျသွားသော ကာမမီးစလေးက ပြန်လည်တောက်လောင်လာ၏။ သို့သော် သူမစိတ်ထဲ တစုံတခု တွေးမိကာ ကြက်သိမ်းမွှေးလေးများ ဖျင်းကနဲ ထလာရသည်။

“ကျော်သူ” “ပြောလေ … မမခိုင်” “ဟို ဟို …… ဖင်တော့ … မလိုးရဘူးနော်” “အင်းပါ … မမခိုင် …… စိတ်မပါရင် … မလုပ်ပါဘူး” “မင်းဟာက … မောင့်လီးထက် ကြီးပြီး ရှည်တယ်ကွာ … နောက်ကျမှ …… ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေါ့ … ခုတောင် မမစောက်ဖုတ်လေး… ကျိန်းနေလို့” “ဟုတ်… စောက်ပတ်ပဲ … အားရအောင် လိုးမှာပါ မမ… စိတ်မပူနဲ့” စကားဆုံးသည်နှင့် ကျော်သူတစ်ယောက် သူဇာခိုင်၏ ဖင်ကြီးအား ပွတ်ကာ ဒူးထောက် ခါးဆန့်ရင်း နောက်မှ ပစ်လိုးတော့သည်။ တချီပြီးထားပြီမို့ သူဇာခိုင်မှာ ကျော်သူ၏ လိုးချက်များအား ခံနိုင်လာ၏။ တချက်တချက် ကျော်သူ့လီးထိပ်မှ သားအိမ်ဝကို လာဆောင့်လျှင် စောက်ပတ်အုံလေး ကျင်သွားသည်မှအပ လီးအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေရ၏။ ကျော်သူကလည်း ခံနိုင်လာသော သူဇာခိုင်၏ အမူယာအား ကြည့်ကာ ခါးလေးအား စုံကိုင်ပြီး မနားတမ်း ပစ်ပစ်လိုးပစ်တော့သည်။ “ဗျစ် …… အမေ့ …… ဘွတ်ဘွတ် …… အ… ဖွပ် ဗျစ် …… အ အား …… ကောင်းတယ်ကွာ …… မမ ဒါမျိုး တခါမှ မခံစားဖူးဘူး …… အမလေး …… အ အ …… လိုးလိုး …… မညှာနဲ့ …… ဘွတ် ဗျစ် …… မင်းစိတ်ကြိုက် အားကုန်လိုးစမ်း … အင်းဟင်း” သူဇာခိုင်တစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူဆီက မရဖူးသော လီးအရသာအား ရရှိနေကာ ကျော်သူ၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအား ကျေနပ်အားရစွာ ခံယူရင်း ညည်းတွားနေ၏။ ကျော်သူကလည်း စိတ်ကြိုက်လိုးခွင့်ရသည်နှင့် မီးပွင့်မတတ် အားမနာတမ်း ပစ်လိုးတော့သည်။ ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသော သူဇာခိုင်၏ ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာလည်း ကျော်သူအား ထပ်ခါထပ်ခါ ပစ်လိုးရန် ဖိအားပေးနေသလို ဖြစ်နေ၏။ ကျော်သူ၏ ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်လာကာ တဇွိဇွိ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ တဒိုင်းဒိုင်းထိကပ်ကာ သူဇာခိုင်တစ်ယောက် စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်လာပြီး ရင်ခေါင်းများအောင့်ကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းပစ်တော့သည်။ “အမလေး …… အ အား …… မရတော့ဘူးကွာ …… ရှီးးး အ အ …… ထွက်ပြန်ပြီကွာ …… အား အား အား… ရှီးးးး” သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ကြမ်းပြင်အား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တဖုန်းဖုန်း ထုကာ အားကနဲ့ ညည်းသံရှည်ကြီး ဆွဲရင်း ဒုတိယအကြိမ် အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားပြန်၏။ ကျော်သူမှာလည်း နောက်မှ ဒူးထောက်ကာ သူဇာခိုင့်ဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်းရိုက်ရင်း စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လိုးရသဖြင့် စောက်ရည်များကြောင့် လီးအရည်ပြား နွေးလာသည်နှင့် မေးကြောများ ထောင်လာအောင် အဆက်မပြတ်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။

“ဝှီး … ဘတ်” သူဇာခိုင်တစ်ယောက် အတွေးလွန်နေစဉ် ဘေးမှ အိပ်ပျော်နေသော လင်ဖြစ်သူရဲနိုင်က လာခွသဖြင့် အတွေးစပြတ်ကာ သတိပြန်ကပ်လာရ၏။ ပေါင်ကြားထဲ စမ်းကြည့်ရာ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသဖြင့် ညဝတ်စကပ်အပါးလေးဖြင့် စောက်ရည်များသုတ်ကာ ကြိတ်မှိတ် အိပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ခေါင်းရင်းဘက် ပြတင်းပေါက်မှ ကျေးငှက်သံလေးများနှင့်အတူ ပါးပြင်လေးအား ဝင်သက်ထွက်သက်ငွေ့ငွေ့လေးနဲ့ အသားစိုင်တခု လာရောက်ထိကပ်သဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိလိုက်၏။ “ခိုင်” “မောင်” “နိုးရင်… ထတော့လေ” “ဟင့်အင် … ဒီနားတိုး” ရဲနိုင်ရဲ့ မျက်နှာအနှံ့ကို ပြန်နမ်းပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။ “ထတော့ … အချွဲလေးရဲ့ … လင်းထိန်နေပြီ” “အင်းပါဆို” ပြောရင်း တခြားဘက် လှည့်ကာ ဒူးကွေးထားသော သူဇာခိုင်၏ ဖင်ကြားထဲ ရဲနိုင်တစ်ယောက် လက်နှင့် ထိုးကလိပစ်၏။ “အယ် … ယားတယ် မောင်ရဲ့” “ထပါဆို … မနက်စာ လုပ်တော့ … မောင် ဒီနေ့ ပရောဂျက် အသစ်တခုအတွက် ခရီးထွက်ရမှာ … ညအိပ်ဖြစ်ရင် … ကျော်သူကို ဒီစောင့်အိပ် ခိုင်းလိုက်မယ်” “အော် … ရပါတယ် မောင်ရယ် … ရပ်ကွက်က သန့်ပါတယ် … ခိုင်တစ်ယောက်တည်းလည်း အိပ်ရဲပါတယ်” “ယောက်ျားလေး အဖေါ်တစ်ယောက်ရှိတော့ ခိုင့်အတွက် … စိတ်ချရတာပေါ့” “ဟုတ်ပါပြီရှင် … မောင့် သဘောပါနော်” ခဏအကြာ ရဲနိုင်မှာ သူဇာခိုင် ပြင်ပေးသော မနက်စာ စားသောက်ပြီးသည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲတွင် အဝတ်စား ၂စုံ ၃စုံထည့်ကာ အလုပ်နှင့်ပတ်သက်သော စာရွတ်စာတမ်းများကို သေချာစစ်နေ၏။ “တူတူ … တူတူ … တူ” “ဟဲလို … ရဲနိုင် စကားပြောနေပါတယ်” စာချုပ်စာတမ်းများ စစ်နေစဉ် ဖုန်းသံမြည်လာသဖြင့် ဖုန်းယူဖွင့်လိုက်သည်။ “ကိုရဲလား … အဝတ်စား အပိုထည့်ခဲ့လိုက်ဦး … ဟိုမှာ မြေကွက်ပိုင်ရှင်က … စရံစာချုပ် ချုပ်ဖြစ်ရင်… နက်ဖန် တရက်လောက် နေရမယ်ဗျ” “ထည့်ပြီးပါပြီ … ဦးစိုးသိမ်းရာ … ခင်ဗျားတို့သာ မမေ့နဲ့ … ဟိုရောက်မှ ဟိုစာရွက်မေ့ ဒီစာရွက်မေ့နဲ့” “ဟဲဟဲ … အဲဒါတွေကြောင့်မို့ ကိုရဲကို အားကိုးနေတာပေါ့ဗျာ … ခဏနေ့ ကားလွတ်လိုက်မယ် ခင်ဗျားကား မယူနဲ့တော့” “ကောင်းပါပြီဗျာ … အားလုံးအဆင်သင့်ပါ” ရှယ်ယာရှင် ပါတနာ ဦးစိုးသိမ်းနဲ့ စကားပြောအပြီး ရဲနိုင်လည်း စာရွတ်စာတမ်းများ သေချာစစ်ကာ အိပ်ထဲထည့်လိုက်တော့၏။

ဧည့်ခန်းတွင်း ထိုင်နေချိန် ခဏအကြာ လာခေါ်သော ကားလေးရောက်ရှိလာသဖြင့် မိန်းမဖြစ်သူ ပါးပြင်အား တချက်နမ်းကာ နှုတ်ဆက်ထွက်လာခဲ့သည်။“ရွှတ် … လာခေါ်နေပြီ … မောင်သွားပြီနော်” “တာ့တာ … မောင် … လမ်းဂရုစိုက်” သူဇာခိုင်လည်း ခင်ပွန်းသည် ထွက်သွားသည်နှင့် မီးဖိုခန်းထဲ ထမင်းဟင်းချက်ရန် ဝင်လာခဲ့၏။ “တီတီ … တီတီ” အိမ်ရှေ့မှ ကားဟွန်းသံကြောင့် သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။ ကားလေးမြင်သည်နှင့် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာကာ ခြံတံခါးကို သွားဖွင့်ပေး၏။ ကားလေးမှာ ခြံဝင်းထဲ မောင်းဝင်လာကာ တိုက်၏ ဘယ်ဘက်ဘေး ကားဂိုဒေါင်နား ရပ်တန့်သွားတော့သည်။ သူဇာခိုင်မှာ ခြံဝင်းတံခါး ပြန်စိကာ တိုက်ထဲပြန်ဝင်လာချိန် ကားပေါ်မှ ဆင်းလာသော ကျော်သူ့ဘေးမှ ခပ်ချောချော မိန်းမငယ်လေးကြောင့် မျက်နှာကွက်ကနဲ ပျက်သွားမိ၏။ သို့သော် ပျက်သွားသော မျက်နှာအား ချက်ချင်း ပြန်ပြင်ကာ အပြုံးတခု ပြောင်းလဲပစ်လိုက်သည်။ “အံမယ် … ငါ့မောင်က … လာကြွားတာပေါ့” “မဟုတ်ပါဘူး … မမခိုင်ရယ် … ဒီနေ့ မြတ်နိုးနဲ့ လျှောက်လည်မလို့ ခွင့်ယူတော့ ကိုရဲနိုင်က နယ်ဘက် ခရီးထွက်မှာမို့ … ဒီလာနေခိုင်းလိုက်တာ” “အော် … ဒါများကွား … ကိုယ့်ဖာသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လျှောက်လည်ပါ … မမ နေတတ်ပါတယ်” “အင်း … ဒီမှာ ထမင်းစားပြီး … နေ့လည် ရေကူးကန် သွားမှာ … မမခိုင်” “ဟုတ်ပါပြီ … ဧည့်သည် ပါလာတော့ ထမင်း ပိုချက်လိုက်ပါ့မယ်ရှင်” စကားပြောရင်း ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်လာကာ ၃ယောက်သား ခုံပေါ် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ ကျော်သူနှင့် သူ့ကောင်မလေးမှာ သူဇာခိုင်၏ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံပေါ်တွင် အတူထိုင်နေ၏။ “မမခိုင် … ဒါက ကျနော့်ချစ်သူ … ဆုမြတ်နိုး … ကျနော်က မြတ်နိုးလို့ ခေါ်တယ်” “တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် … ညီမလေး” “ဟုတ် မမ” ကျော်သူက သူ့ချစ်သူနှင့် မိတ်ဆက်ပေးရာ သူဇာခိုင်မှာ အပြုံးမပျက် ပြန်လည် နူတ်ဆက်လိုက်သည်။

“မြတ်နိုး … ဒါက … ကိုကို့ ဆရာရဲ့ … အမျိုးသမီး … မသူဇာခိုင်တဲ့ … ကိုကိုက … မမခိုင်လို့ ခေါ်တာ” “မမက … အရမ်းလှတယ်နော် ကိုကို” “မယ့်လေး … မြှောက်နေပြန်ပြီ … ထမင်း ရှယ်ကျွေးမှာပါနော်… ငါးရံ့ခြောက်ချက်နဲ့ ဆူးပုတ်ကြီးဟင်းရည် သရက်ချဉ်လေးရော သုပ်ကျွေးမယ်… ခ်ခ် ခ်ခ်” ဆုမြတ်နိုးမှာ ကျော်သူ့အား သူဇာခိုင်လှကြောင်း ပြောရာ နွသူဇာခိုင့်ရင်ထဲ အားရကျေနပ်ကာ ပြန်လည်ပြောဆိုနေတော့သည်။ ဆုမြတ်နိုးမှာ ပါတိတ်အစိမ်း ဝမ်းဆက်လေးနှင့် ဆံနွယ်များက ကျောလယ်သို့ ဖြန့်ချထားရင်း မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးမှာ မျက်မှန်ကိုင်းအနက်လေး တပ်ဆင်ထား၏။ ဆုမြတ်နိုး၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မာ သူ့နေရာနှင့်သူ ကြည့်ကောင်းပေမယ့် သူဇာခိုင်၏ ဆူဖြိူးသော ရင်သားများ၊ ခွက်နေသော ခါးလေးအောက်မှ ကော့တက်နေသော ဖင်သားစိုင်နှစ်ခုအား မယှဉ်နိုင်ပေ။ ထို့ပြင် သူဇာခိုင်၏ အသက်ထက်နုပျိုနေသော မျက်နှာချောချောပေါ်မှ မျက်ခုံးထူထူကြီးနှစ်ဖက် နှာတံစင်းစင်းလေးနှင့် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးမှာ မိန်းမချင်းပင် ငေးယူရသည်။ “မမက … တကယ်ကို လှတာပါ … မြတ်နိုးတို့ မိန်းမချင်း ငေးယူရတယ် … အိမ်ထောင်သည်ဆို ယုံကြမယ် မထင်ဘူး” “ခ်ခ် … ကဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်သာ နေကြနော် … မမ ထမင်းဟင်း ချက်လိုက်ဦးမယ်” ပြောပြီးသည်နှင့် သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ကျော်သူအား တချက်စိုက်ကြည့်ကာ မီးဖိုခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။ “ဟိတ်… ကိုကို … မျက်လုံးကြီး ကျွတ်ပါသွားဦးမယ် … ခ်ခ်” “မပါပါဘူး … ဒီမှာ မြတ်နိုး တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာကို” ကျော်သူမှာ ဧည့်ခန်းတွင်းမှ မီးဖိုခန်းဘက် ထွက်သွားသော သူဇာခိုင်၏ ဖင်ကြီးအား ငေးကြည့်နေသဖြင့် ဆုမြတ်နိုးက လှမ်းပြောနေသည်။

“ဟင် … ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဆုမြတ် ရှိတယ်လေကွာ” “အေးဆေးပါ … မမခိုင်ကလည်း … ဇတ်ကား ဖွင့်ကြည့်ပြီး ဇတ်ကားထဲ စိတ်ဝင်စားနေတာပါ” မီးဖိုခန်းထဲ ဟင်းချက်နေသော သူဇာခိုင်၏ ညဝတ်ဒူးဖုံးဂါဝန်လေးမှာ ခါးထိ လန်တက်နေပြီး သူမနောက်ကျောမှ ကျော်သူက ဒူးထောက်လျှက်အနေထားဖြင့် ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်အား ယက်ကာ သွားလေးဖြင့် ဖိကိုက်ပေးနေသည်။ “အာ … ခဏနေဦးကွာ” သူဇာခိုင်မှာ ဂါဝန်လေးအား အောက်ပြန်ဆွဲချရင်း မီးဖိုခန်း တံခါးဝမှ ဧည့်ခန်းဘက် ခိုးကြည့်လိုက်၏။ ဆုမြတ်နိုးမှာ ကျော်သူပြောသည့်အတိုင်း ဧည့်ခန်းတွင်းမှ နံရံကပ်ထားသော ဖလက်တီဗွီအား ဖွင့်ကာ ချန်နယ်များမှ လွှင့်သော ဇတ်ကားများအား တခုပြီးတခု ပြောင်းကြည့်နေသည်ကို မြင်နေရသည်။အတွင်းဘက်ကို ပြန်လျှောက်လာရင်း ပန်းကန်များတင်သော စင်နှင့် ရေခဲသေတ္တာ ကြားထဲ နံရံကျောကပ်ထားလိုက်၏။ လူနှစ်ယောက်စာ နေရာအလွတ်လေးမို့ မီးဖိုခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်လာလျှင် ပန်းကန်စင်ဖြင့် ကွယ်နေ၍ ချက်ချင်း မမြင်နိုင်ပေ။ တဖက်ကလည်း ရေခဲသေတ္တာရှိနေသဖြင့် လူဝင်လာသည်နှင့် ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ကာ ရေဘူးယူသလို ဟန်ဆောင်လို့ရ၏။ ရဲနိုင်အား လာအကြိုအပို့လုပ်ရင်း ရဲနိုင်ရေးချိုးနေစဉ် သူဇာခိုင်နှင့်ကျော်သူတို့ ရသလောက် အာသာဖြည်သော နေရာလေးဖြစ်သည်။ ခုလည်း သူဇာခိုင်တစ်ယောက် နံရံကျောကပ်လိုက်သည်နှင့် ကျော်သူမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြင့် တိုးကပ်လာရင်း မတ်တပ်ရပ်လျှက် သူဇာခိုင် လည်တိုင်လေးအား ဆွဲစုပ်နေ၏။ “ကျော်သူ တအားမစုပ်နဲ့နော် … အရာတွေ ထင်ကုန်မယ်… မြတ်နိုးရှေ့ကျ မကောင်းဘူး” “အင်းပါ … မမခိုင်ရယ်” သူဇာခိုင့်စကားကြောင့် ကျော်သူမှာ လည်တိုင်လေးအား မစုပ်တော့ပဲ လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ နားရွတ်ဖျားလေးအား စုပ်ယူလိုက်တော့သည်။ သူဇာခိုင်မှာလည်း ကျော်သူ၏ စွဲမက်ဖွယ် အနမ်းများကြား မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ ကျော်သူ့ခါးအား ပြန်ဖက်ထား၏။တဖြည်းဖြည်း ကျော်သူ့အနမ်းများမှာ အောက်ရွေ့လာစဉ် ညဝတ်အင်္ကျီလေးအား လည်ပင်းထိ ပင့်တင်ပေးလိုက်သည်။

ဘော်လီချိတ်ဖြုတ်ကာ နို့အုံထိပ်မှ နို့သီးခေါင်းလေးအား ကျော်သူ့ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်ပြန်၏။ ကျော်သူတစ်ယောက် နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုအား တဖက်ပြီးတဖက် အလှည့်ကျစို့ရင်း သူဇာခိုင့် ရှေ့တည့်တည့် ဒူးထောက်ထိုင်ပစ်သည်။ သူဇာခိုင်တစ်ယောက် သူမပေါင်ကြားရှေ့ မော့ကြည့်နေသော ကျော်သူ့ခေါင်းလေးအား လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ကာ လွတ်နေသော ကျန်လက်တဖက်က ညဝတ်ဒူးဖုံးဂါဝန်အား အောက်နားစမှ ဆွဲလှန်ရင်း ပေါင်ဂွတည့်တည့် ကျော်သူ့မျက်နာအား ဆွဲကပ်ပေးလိုက်တော့၏။ “အ …… အအ …… ရှီးးး” စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာနွေးနွေးလေး တိုးဝင်လာကာ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ပတ်ဝန်းကျင်အား မေ့ကာ အသံထွက်ညည်းတွားနေမိသည်။ ခဏအကြာတွင် စောက်ပတ်တအုံလုံး အရည်များရွှဲလာကာ ကျော်သူမှ သူမအား ကိုယ်တပတ်လှည့်ခိုင်းကာ နံရံကိုလက်ထောက်ခိုင်းနေ၏။ ဒီအနေထားက သူဇာခိုင့် အကြိုက်ပင် ဖြစ်သည်။ နံရံအား လက်ထောက်ကာ ခါးလေးခွက်ရင်း ဖင်ကြီးအား ကော့ပေးထားလိုက်၏။ “အားဟား … ကောင်းလိုက်တာကွာ … အင်းဟင်း … ဟုတ်တယ် … အဲဒီနားလေး” သူမ မျှော်လင့်သည်အတိုင်း ကျော်သူမှာ ဒူးထောက်လျှက်အနေထားနှင့်ပင် သူမဖင်ကြီးနောက်မှ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် ထောက်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ချောင်းလေးသွင်းကာ ထိုးကလိပေးနေသည်။ ဖင်ပေါက်လေးအား လျှာဖြင့် အယက်ခံရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ဖြင့်မွှေခံရစဉ် လူတကိုယ်လုံး လေဟာနယ်ထဲ မျောနေသလို ခံစားနေရ၏။ ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိပ်လေး ဝင်လာလိုက် ပြန်ထွက်သွားလိုက်နှင့် ကာမအရသာလေး ခံစားနေစဉ် သူမနောက်ကျောမှ ဒူးထောက်ထားသော ကျော်သူက ထရပ်လိုက်တော့သည်။ “ဗျစ် … အ… ဗျစ် ဘွတ်… အအ” ခါးလေးအား ကိုင်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ရင်း ဖိလိုးနေသည်။ မကြာခင် သူမ စိတ်တိုင်းကျ ထိထိမိမိဆောင့်ချက်များနှင့် ကျော်သူ့လိုးချက်များအား ပြန်လည်တုံ့ပြန်ပေး၏။

ကျော်သူ့လီး အရင်းထိ ဖိကပ်လာသည်နှင့် ဖင်ကြီးအား ဝိုင်းကာ နှဲ့နှဲ့ပေးလိုက်သည်။ ကျော်သူတစ်ယောက် ဆောင့်လိုးနေရာမှ သူဇာခိုင်၏ တုံ့ပြန်လာသော ဖင်ကြီးကြောင့် ဆောင့်ချက်လျော့ကာ ခါးဆွဲပြီး လီးအား အဆုံးထိကပ်ထားပစ်၏။ သူဇာခိုင်မှာ စောက်ခေါင်းတွင်း ကျော်သူ့လီးအား ညှစ်ဆွဲကာ လိုသလို ကစားရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာရသည်။ ကျော်သူကလည်း လီးတန်တစ်လျှောက် နွေးကနဲ ခံစားရသည်နှင့် လီးအားဆွဲချွတ်ကာ အမြန်ဒူးပြန်ထောက်လိုက်၏။ ထို့နောက် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်နေသော  စောက်ခေါင်းပေါက်အား ပါးစပ်ဖြင့်တေ့ကာ စုပ်ယူနေသည်။ သူဇာခိုင်မှာ ဘယ်ဘက်လက်အား နောက်ပြန်ဆန့်ထုတ်ကာ ကျော်သူ့ခေါင်းအား သူမဖင်ကြားဆွဲကပ်ရင်း ညာဘက်လက်က နံရံအား အားပြုလက်ထောက်ထားတော့၏။စောက်ရည်များ ကုန်စင်သည်အထိ ကျော်သူ့ခေါင်းအား ဖင်ကြားထဲ နောက်ပြန်ဆွဲကပ်ထားရာ ကျော်သူကလည်း စောင်ခေါင်းအား တေ့စုပ်ပြီးသည်နှင့် စောက်ပတ်တအုံလုံး ယက်ကာ ဖင်ပေါက်ပါ ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးပစ်လိုက်သည်။ “အ အား …… ရ.. ရ.. ရပြီကွာ… အားဟား ရှီး” ပြောပြီးသည်နှင့် ကျော်သူ့ခေါင်းအားလွတ်ကာ ခန္ဓာကိုယ်တပတ်လှည့်ပြီး ထိုင်ချလိုက်၏။ သူဇာခိုင် ထိုင်ချသည်နှင့် ကျော်သူမှာ ထရပ်နေသည်။ ကျော်သူ ထရပ်လိုက်သည်နှင့် ပေါင်ကြားမှ စောက်ရည်များနှင့် ပြောင်လက်နေသော လီးကြီးမှာ သူဇာခိုင့် မျက်နှာရှေ့ ဝဲနေတော့၏။ “အု … ဝု ဖလု … ပလောက် ပလောက် … ဖလု” မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ဟပေးထားသော သူဇာခိုင်၏ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ ကျော်သူ့လီးကြီး ဝင်ရောက်လာသည်။ ထို့နောက် ကျော်သူကလည်း သူဇာခိုင်၏ ခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းကာ ပါးစပ်အား ဖိလိုးတော့သည်။ သူဇာခိုင်တစ်ယောက် နဖူးကြောများထောင်လာကာ မျက်လုံးများ ပြူးလာရင်း ပါးစပ်အား အလိုးခံနေရ၏။ ကျော်သူမှာ လီးထိပ်ဖြင့် အာခေါင်ထိုးမိချိန် ပျို့တက်လာသော နွယ်ဝတီအား အနားယူခွင့်မပေးတော့ပေ။လည်ချောင်းထဲ လရည်များ ပန်းထွက်လာသည်အထိ ဆွဲလိုးပစ်သည်။

သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော လရည်များအား တဂွတ်ဂွတ်မျိုချရင်း ကျော်သူ့လီးကြီး ပြန်ထုတ်သွားမှ အနားယူနေရ၏။ ကျော်သူမှာ လီးအား ထုတ်ပြီးသည်နှင့် ဒူးထောက်ပြန်ထိုင်ကာ သူဇာခိုင်၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်မှ လျှံကျနေသော သူ့၏လရည်များအား လျှာဖြင့် သိမ်းယူကာ သူဇာခိုင့်ပါးစပ်ထဲ ထိုးထဲ့ပေးနေသည်။ သူဇာခိုင်ကလည်း ကျော်သူ့လျှာပေါ်မှ လရည်များအား စုပ်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့နမ်းပြီးမှ လူချင်းခွာလိုက်၏။ ကျော်သူမှာ သူဇာခိုင်၏ ပါးပြင်အား တချက်နမ်းကာ မီးဖိုခန်းမှ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။ နေ့လည်ခင်း နေ့လည်စာ စားသောက်ပြီးချိန် ကျော်သူမှ ဆုမြတ်နိုးအား အပြင်လျှောက်ပို့ပြီးမှ ညပိုင်းမှ ပြန်လာမည်ဟု ပြောကာ ထွက်သွားကြ၏။ ဆုမြတ်နိုး၏ မျက်နှာလေး တင်းမာနေသည်ကို သူဇာခိုင် တစ်ယောက်ရိပ်မိနေသည်။ ဘာအကြောင်းကြောင်းများ မျက်နှာတင်းနေသည်ကို စဉ်းစားမရသေးပေ။ ညနေပိုင်း ကျော်သူ့ဆီမှ ဖုန်းလာမှ အဖြေက ရှင်းသွားတော့၏။

“တူတူ … တူတူတူ” “မမခိုင်လား … ကျနော် ပြန်လာနေပြီ ဘီယာနဲ့ဝိုင် ဝယ်လာတယ် … ထမင်း မစားသေးနဲ့ဦး” “အင်းပါ … ဒါနဲ့ နေ့လည်က … မြတ်နိုး ဘာဖြစ်တာလည်း” “အဲဒါ … မီးဖိုခန်းမှာ … မမခိုင်နဲ့ လိုးပြီးတော့ … သန့်စင်ခန်းမှာ လီးကိုပဲ ရေဆေးလိုက်တာ … မျက်နှာကျ မေ့နေတာဗျို့ … ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ ကျနော့်ပါးစပ်ကို နမ်းရင်း စောက်ရည်နံ့ရော လရည်နံ့ရော ရတော့ … မျက်နှာတင်းသွားတာပါ” “ဟောတော် … ပြဿနာ တက်သေးလား” “ထားလိုက်ပါ … ပိုင်ပါတယ်ဗျ … နောက်ဆို မမခိုင်ရော မြတ်နိုးကိုရော … နှစ်ယောက်လုံး တပြိုင်ထဲ လိုးမှာ စောင့်ကြည့်လိုက်” ကျော်သူပြန်ရောက်လာချိန် စားသောက်ပြီး တညလုံး လိုးခဲ့ကြပေမယ့် အဲဒီနေက သူဇာခိုင်နဲ့ ကျော်သူတို့ရဲ့ နောက်ဆုံးည ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ မနက်လင်းသည်နှင့် ကျော်သူတစ်ယောက် သူဇာခိုင်တို့အိမ်မှ ပြန်ရာ လမ်းတွင် ကားကားချင်း အက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ကာ ပွဲချင်းပြီး သေဆုံးသွားခဲ့၏။ သူဇာခိုင်တစ်ယောက် ခုချိန်ထိ ခင်ပွန်းသည် ခရီးထွက်လျှင် ကျော်သူအား သတိရလျှက်ရှိနေတော့သည်။…ပြီး

Zawgyi

“အား … ေကာင္းလိုက္တာ … အင့္ အင့္ …… ခ်စ္တယ္ …… မမခိုင္ရယ္” “ရွီးး …… ဖယ္ေတာ့ … ေက်ာ္သူ … နင္ သိပ္အတင္းရဲတာပဲ … ေမာင္ သိသြားရင္ … ငါတို႔အိမ္ေထာင္ေရး ပ်က္စီးမွာဟ” “ၿပီးေတာ့မွပါ မမခိုင္ရယ္… ရွီးး …… ဘြတ္ဘြတ္ …… အားဟား …… အင့္ …… ကိုရဲႏိုင္ အေပၚမွာ ေသာက္ေနတာပါ … မပူနဲ႔ မမခိုင္ … အင့္ အင့္” သူဇာခိုင္ တစ္ေယာက္ ၄ထပ္တိုက္ႀကီး၏ ေအာက္ဆုံးထပ္ ကားဂိုေဒါင္ထဲတြင္ နံရံ ကပ္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မတ္တပ္ရပ္အေနထားျဖင့္ ေက်ာ္သူ၏အလိုး ခံေနရသည္။ ေက်ာ္သူမွာ သူဇာခိုင္၏ လက္ႏွစ္ဖက္အား ခ်ဳပ္ၿပီး နံရံတြင္ကပ္ကာ စကပ္ထမိန္အား ေပါင္ရင္းထိလွန္ရင္း ေပါင္ၾကားတည့္တည့္မွ ေစာက္ဖုတ္အား ပစ္ပစ္လိုးေနေတာ့၏။ သူဇာခိုင္မွာ အသက္၃၂ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီး ရဲႏိုင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ကာ အိမ္ေထာင္သက္ ၄ႏွစ္အတြင္း အျပင္သိပ္မထြက္ပဲ အိမ္ထဲေနတာ မ်ားသည္။ တခါတေလ လင္ျဖစ္သူ ရဲႏိုင္မွ ပါတီပြဲ ဒင္နာပြဲမ်ားကို ေခၚကာ မိန္းမျဖစ္သူအား ထုတ္ႂကြားသည့္အခါမ်ားတြင္ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ အျပင္ပါလာခဲ့၏။ အရပ္မနိမ့္မျမင့္ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ ထူကဲေသာမ်က္ခုံး၊ ႏွာတံေပၚေပၚ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးႏွင့္ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ရယ္လိုက္တိုင္း လူတိုင္း ေငးေမာသြားရသည္။ အထူးသျဖင့္ ပုခုံးက်ယ္က်ယ္ႏွင့္ စူထြက္ေနေသာ ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္၊ ေသးက်ဥ္ေသာ ခါးေလးေအာက္မွ ေကာ့ထြက္ဝိုင္းစက္ေနေသာ ဖင္ႀကီးမွာ ျမင္သည့္ေယာက္်ားတိုင္းကို လည္ျပန္ေငးၾကည့္ေစမိ၏။ သူဇာခိုင္မွာ ေယာက္်ားတိုင္း မေရာတတ္ေပမယ့္ သူမအိမ္ကို ဝင္ထြက္ေနေသာ ေက်ာ္သူ႔အား ေမာင္ငယ္တစ္ေယာက္လို ခင္မင္ခဲ့သည္။ ေက်ာ္သူ႔တြင္ ရည္းစားရွိသည္ဟု ခင္ပြန္းသည္ထံမွ ၾကားသိထားေသာ္လည္း ခုထိ မျမင္ဖူးေသးေပ။

ေက်ာ္သူမွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ရဲႏိုင္၏ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ဦးေနေအာင္၏ တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္သည္။ အသက္ ၂၃ခန႔္ ရွိၿပီး ေက်ာင္းၿပီး၍ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ေလ့လာေနသူ ျဖစ္၏။ရဲႏိုင္ကိုလည္း အစ္ကိုတစ္ေယာက္လို သေဘာထားကာ ခင္မင္ေနသူျဖစ္သည္။ အိမ္တြင္းေအာင္းေနတတ္ေသာ သူဇာခိုင္မွာ ေယာက္်ားဆိုလို႔ လင္ျဖစ္သူရဲႏိုင္ႏွင့္ ေက်ာ္သူတို႔ ႏွစ္ဦးကိုသာ အနီးကပ္ေနထိုင္ခဲ့၏။ ခုလည္း ေက်ာ္သူ၏ အတင္းႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ မျဖစ္သင့္တာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ လင္ျဖစ္သူရဲႏိုင္၏ ဆက္ဆံမႈႏွင့္ မတူေသာ ေက်ာ္သူ၏ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုးခ်က္မ်ားအား မသိမသာ ႏွစ္ခ်ိဳက္သြားမိေတာ့၏။ ေက်ာ္သူ အိမ္ေပၚျပန္တက္သြားခ်ိန္ သူဇာခိုင္လည္း သူမတို႔ကားေလးေပၚ တက္ကာ ေမွးေနေတာ့၏။ “ကြၽီ … ေဟာ … ေမာင့္ မိန္းမ … ပင္ပန္းေနၿပီ ထင္တယ္” “ရပါတယ္ … ေမာင္ရယ္” “ကိုေနေအာင္က … သူ႔မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေနလို႔ကြ … ေဆာက္လုပ္ေရးဖက္ကဆိုေတာ့ အသိမိတ္ေဆြ တိုးတာ ေကာင္းပါတယ္” ရဲႏိုင္မွာ မိန္းမျဖစ္သူ သူဇာခိုင္အား ရွင္းျပရင္း ၿခံႀကီးထဲမွ ကားေလးအား ေမာင္းထြက္လိုက္သည္။ ၿခံျပင္ေရာက္မွ ကတၱရာလမ္းေပၚေမးတင္ကာ အိမ္ျပန္ရန္ ဦးတည္လိုက္ေတာ့၏။ ရဲႏိုင္က အသက္ ၃၅ႏွစ္ထဲ ေရာက္ကာ သူဇာခိုင္ထက္ ၃ႏွစ္ႀကီးသည္။ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီ တခုေထာင္ကာ အလုပ္ကို တစိုက္မတ္မတ္ ႀကိဳးစားခဲ့သျဖင့္ အခ်ိန္တိုအတြင္း ေအာင္ျမင္လာခဲ့၏။ ရဲႏိုင္အား ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးေသာ သူေတြထဲတြင္ ေက်ာ္သူ၏ ဖခင္ ဦးေနေအာင္က ထိပ္ဆုံးက ပါဝင္သည္။ ရဲႏိုင္ ေအာင္ျမင္လာခ်ိန္တြင္ ဦးေနေအာင္က သားျဖစ္သူ ေက်ာ္သူအား ရဲႏိုင္ထံ ျပန္လည္ေလ့လာ သင္ၾကားခိုင္းသည္။ ေက်ာ္သူကလည္း မေခေပ၊ လုပ္ငန္းခြင္ေရာက္တာ မၾကာေသးေပမယ့္ ရဲႏိုင္ႏွင့္ ပေရာဂ်က္အသစ္တခု ေရးဆြဲကာ ၿမိဳ႕သစ္တခုတြင္ ေျမကြက္ ေလလံဆြဲၿပီး အေဆာက္အဦးမ်ား ေဆာက္ရန္ႀကိဳးစားေန၏။ ရဲႏိုင္မွာ ဇနီးျဖစ္သူ သူဇာခိုင္အား ေက်ာ္သူ႔အေၾကာင္း ေျပာျပေနစဥ္ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္လာေတာ့သည္။

ရဲႏိုင္ အိမ္ေပၚတြင္ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ စားေသာက္ေနခ်ိန္ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ အိမ္ေအာက္ထပ္ ကားဂိုေဒါင္ထဲတြင္ ေက်ာ္သူ၏ မီးပြင့္မတတ္ လိုးခ်က္မ်ားအား ခံလိုက္ရသည္ ။ခုလည္း လင္ျဖစ္သူ ရဲႏိုင္မွာ ေက်ာ္သူ႔အေၾကာင္းေျပာေနရာ ပူပူေႏြးေႏြး အလိုးခံထားရေသာ အဖုတ္ေလးထဲမွ တဆစ္ဆစ္ႏွင့္ ခံစားလာရ၏။ အိမ္ေရာက္သည္ႏွင့္ ရဲႏိုင္မွာ စားေသာက္လာသည့္ အရွိန္ျဖင့္ အဝတ္စားပင္မလဲႏိုင္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ သူဇာခိုင္မွာ ေက်ာ္သူႏွင့္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္မ်ားကို ျပန္လည္ေတြးရင္း အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသးေပ။ လင္ေတာ္ေမာင္ႏွင့္ပက္သက္ၿပီး အိမ္အဝင္အထြက္မ်ားလာေသာ ေက်ာ္သူမွာ စသိကတည္းက သူမခႏၶာကိုယ္အား ခိုးခိုးၾကည့္တတ္၏။ ရင္းႏွီးလာသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ လင္ျဖစ္သူ ရဲႏိုင္င္ေရွ႕၌သာ ႐ိုး႐ိုးသားသား ဆက္ဆံေပမယ့္ ရဲႏိုင္မရွိလွ်င္ သူမကိုယ္လုံးအား ဟိုပုတ္ဒီပုတ္ျဖင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံတတ္သည္။ သူဇာခိုင္မွာ အေနေအးသူမို႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ဖါသိဖါသာ ေနလာခဲ့၏။ လင္ျဖစ္သူရဲႏိုင္အား ေက်ာ္သူ႔အေၾကာင္း ရိပ္ဖမ္းသံဖမ္း ေျပာျပရာ ရဲႏိုင္မွာ သဝန္မတိုသည့္အျပင္ ဇနီးေခ်ာေလး၏ အလွတရားအတြက္ ဂုဏ္ယူေနသည္။ ရဲႏိုင္မွာ အမွန္တကယ္လည္း လုပ္ေဖၚကိုဖက္ မိတ္ေဆြမ်ားၾကား သူ႔ဇနီးေခ်ာေလး၏ ခႏၶာကိုယ္အလွအား ေဝဖန္လွ်င္ ဂုဏ္ယူကာ ဘဝင္ခိုက္ေနေသာသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ၆လခန႔္တြင္ မေမ်ာ္လင့္ေသာ အျဖစ္ပ်က္ေလးမ်ား စတင္ရာမွာ သူဇာခိုင္၏ ကာမမီးေတာက္ေလး ေတာက္ေလာင္ လာခဲ့ရ၏။ အ္ိမ္အေပၚထပ္ လင္ေတာ္ေမာင္ အလုပ္ခန္းအား ရွင္းလင္းရာမွ ျဖစ္ပ်က္သြားခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။

သူဇာခိုင္ႏွင့္ ေက်ာ္သူမွာ ရဲႏိုင္၏ အလုပ္ခန္းအား ရွင္းလင္းရာ ႏွစ္ေယာက္သား ေခြၽးမ်ား ဖုန္မႈံ႕မ်ားကပ္ကာ ညစ္ပတ္ေန၏။ ေက်ာ္သူမွာ စြပ္က်ယ္ႏွင့္ ပုဆိုးတိုတို ဝတ္ကာ အခန္းရွင္းရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ကာ ခဏ အေမာေျဖေနရင္း ခုံပုေလးေပၚတက္ကာ ၾကက္ေမႊးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ မွန္ဗီဒိုအား သုတ္ေနေသာ သူဇာခိုင္၏ ဖင္ႀကီးအား စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ႏြသူဇာခိုင္မွာလည္း ဖုန္သုတ္ရင္း သူမေနာက္ပိုင္းအား ေက်ာ္သူၾကည့္ေနသည္ကို မ်က္လုံးေဒါင့္မွ ျမင္ေနရာ စိတ္မလုံၿပီး ခုံပုေလးေပၚမွ ဆင္းကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚဆင္းထိုင္ရင္း ဗီဒိုအား ေက်ာ္မွီထားလိုက္၏။ သူမထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ ေက်ာ္သူမွာ ထလာၿပီးသူမေရွ႕တည့္တည့္ လာထိုင္ေနသည္။ “ခိခိ” “အမ္ … ဘာရီတာလဲ ေက်ာ္သူ” “မမခိုင္ရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ ဖုန္ေတြနဲ႔ဗ် … ခိခိ” “အံမယ္ … မင္းမ်က္ႏွာလည္း ေၾကာင္ေခ်းအိုးပဲ” ေက်ာ္သူ႔ရယ္သံေၾကာင့္ သူဇာခိုင္မွာ ေက်ာ္သူ႔မ်က္ႏွာအား ၾကည့္ရင္း ျပန္လည္ေျပာဆိုလိုက္သည္။ ေက်ာ္သူ႔မ်က္နာအားၾကည့္ရင္း အမွတ္မထင္ ေက်ာ္သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ အၾကည့္ေရာက္ကာ မ်က္ႏွာေလး ရဲတက္သြား၏။ ပုဆိုးတိုတိုဝတ္ကာ ညာဘက္ေျခေထာက္ေကြးၿပီး ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ဒူးေထာင္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ ေနာက္ပစ္ေထာက္ထားသည္မို႔ ေက်ာ္သူ႔ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးအား ျမင္ေနရသည္။ ပထမဆုံး အႀကိမ္ သူစိမ္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ လီးအား ျမင္ဖူးသျဖင့္ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းေလး ျဖစ္ကာ အၾကည့္ကလည္း မခြာႏိုင္ေတာ့ေပ။ လင္ျဖစ္သူလီးထက္ ထြားႀကိဳင္တုတ္ခိုင္ေသာ ေက်ာ္သူ႔လီးႀကီးမွာ သူဇာခိုင္အား ဖမ္းစားထားေလ၏။ လီးႀကီးမွာ အညိဳေရာင္သန္းကာ လေမႊးအုံပါးပါးေလးေအာက္မွ ၾကမ္းျပင္ေပၚ မေပ်ာမမာ အေနထားျဖင့္ ငိုက္ဆင္းေနသည္။ ခါတိုင္း ေက်ာ္သူ႔ပုဆိုးအတြင္းမွ ခပ္ေရးေရး အေျမႇာင္းလိုက္ႀကီး ထေနသည္ကို ျမင္မိေသာ္လည္း ဒီေလာက္ႀကီးလိမ့္မည္ဟု ထင္မထားခဲ့ေပ။ လင္ေတာ္ေမာင္ရဲႏိုင္ျပေသာ ဖုန္းထဲမွ နီဂ႐ိုးလူမဲႀကီးမ်ား၏ လီးႀကီးမ်ားအား ေျပးျမင္မိျပန္၏။ ေက်ာ္သူ႔လီးအားၾကည့္ရင္း ေစာက္ပတ္ေလးထဲမွ အရည္ၾကည္မ်ား စို႔လာေတာ့သည္။

“မမခိုင္ … ခုထိ ကေလး မယူေသးဘူးလား” “ဟမ္ … ဘာေမးလိုက္တာလဲ” လီးႀကီးအား ဈာန္ဝင္ေနခ်ိန္ ေက်ာ္သူ႔ဆီမွ အသံထြက္လာသျဖင့္ ကမန္းကတန္း လီးဆီမွ အၾကည့္လြဲကာ ျပန္ေမးလိုက္ရ၏။ “ကေလး … မေမြးေသးဘူးလား ေမးေနတာ … ဘာေတြးေနတာလဲဗ်” “ကေလး ယူခ်င္တာေပါ့ကြာ … မင္းဆရာက မယူခ်င္ေသးတာ … မမကို … လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနဦးတဲ့” “ေအာ္ … က်ေနာ္က … ဆရာက မရတာ ထင္ေနတာ” “ႀကံႀကံဖန္ဖန္ကြာ … မင္းက ဘာလို႔ အဲလို ထင္ရတာတုန္း” “ဟိုးတရက္က … ဆရာနဲ႔ ဘီယာေသာက္ရင္း … ဆရာက ေဆးလိပ္ ေလ်ာ့ရမယ္တဲ့ … ပန္းက သိပ္မမာဘူးေျပာလို႔” “အာ … ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ … ေက်ာ္သူ”ေက်ာ္သူ႔စကားေၾကာင့္ သူဇာခိုင့္မ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္သန္းကာ ေခါင္းေလး ငုံထားလိုက္သည္။ တကယ္လည္း ၁ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က စၿပီး လင္ျဖစ္သူရဲႏိုင္မွာ အခ်က္၂၀ေလာက္ လိုးၿပီးသည္ႏွင့္ လီးက ေပ်ာ့က်သြားတတ္၏။ လီးကလည္း ပုံမွန္ဆိုဒ္သာသာမို႔ ေပ်ာ့သြားသည္ႏွင့္ ဒစ္ေခါင္းေလးသာ အထုတ္အသြင္း လုပ္ရေတာ့သည္။ အားမရသျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားႏွင့္ ညႇစ္မိလွ်င္ ဒစ္ေခါင္းေလးမွာ အျပင္ျပဳတ္ထြက္ သြားရ၏။ ေက်ာ္သူက စကားေျပာရင္း ပုဆိုးေအာက္နားစအား ေပါင္ရင္းထိ ဆြဲတင္လိုက္သည္။ “အာကြာ … ဘာလုပ္တာလဲ” “ရွက္မေနပါနဲ႔ … မမခိုင္ရယ္ … ဒါေတြက အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး … ေရာ့ ၾကည့္ေလ” “အို… မျပပါနဲ႔ … ဟို ဟို … ျပန္ဖုံးထားကြာ” “မမခိုင္… ခိုးၾကည့္ေနရတာ … ပင္ပန္းပါတယ္ … အခန္းထဲလည္း ဘယ္သူမွ မရွိပါဘူး” “ဟင့္အင္းကြာ … ဖုံးထားလိုက္” သူဇာခိုင္မွာ ပုဆိုးလွန္ျပေနေသာ ေက်ာ္သူအား မ်က္ႏွာလြဲကာ ျပန္ေျပာေနျပန္သည္။

ထိုစဥ္ ေက်ာ္သူတစ္ေယာက္ ထိုင္လွ်က္အေနထားျဖင့္ သူဇာခိုင္နား တိုးကပ္ကာ သူဇာခိုင့္ညာဘက္လက္အား ဆြဲယူကာ သူ႔လီးေပၚ  တင္ေပးလိုက္၏။ “ဟင့္အင္” သူဇာခိုင္မွာ လက္ဖဝါးထဲ ေႏြးကနဲ ခံစားမႈႏွင့္အတူ ခႏၶာကိုယ္ထဲ တဖိန္းဖိန္းေလး ျဖစ္လာရသည္။သို႔ေသာ္ အသိစိတ္မွ သူစိမ္းေယာက္်ား၏ လီးမွန္း အသိေပးသည္ႏွင့္ လီးအား တခ်က္ခိုးၾကည့္ကာ သူမလက္ေလးအား ျပန္႐ုတ္လိုက္၏။ သို႔ေသာ္ ေက်ာ္သူကလည္း ျပန္ယူကာ လီးေပၚတင္ေပးရာ သူမက ခြာလိုက္ ေက်ာ္သူက ျပန္တင္လိုက္ႏွင့္ ၅ႀကိမ္ေျမႇာက္တြင္ ေက်ာ္သူ႔ဆႏၵအား လိုက္ေလ်ာကာ လီးႀကီးအား ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ ထိုအခါ လြဲထားေသာ သူမမ်က္ႏွာေလးအား ေက်ာ္သူက ဆြဲလွည့္ရင္း ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ပစ္လိုက္၏။ ေက်ာ္သူ႔လွ်ာဖ်ားေလးအား ျပန္လည္ဖမ္းစုပ္ရင္း သူမလက္ေလးမွာ အလိုအေလ်ာက္ လီးႀကီးအား ပြတ္သပ္ေပးေနမိျပန္သည္။ လက္ထဲ အားရပါးရ ရွိလွသည္မို႔ လီးအရည္ျပားအား စုလိုက္ၿဖဲလိုက္ႏွင့္ ဂြင္းထုေပးသလို ျဖစ္ေန၏။ ေက်ာ္သူ႔လက္တဖက္ကလည္း သူမႏို႔အုံမ်ားအား ညႇစ္ေျခရင္း ေအာက္ဖက္ေ႐ြ႕ကာ ထမိန္အျပင္ဘက္မွာ အဖုတ္ေလးအား အုပ္ကိုင္ရင္း ဖိပြတ္ရာ ကာမစိတ္မ်ား ထႂကြလာေတာ့သည္။ တခဏအတြင္း သိကၡာႏွင့္ ေစာင့္စည္းရမည့္ စည္းမ်ား ေမ့ေလ်ာ့ကာ ရမက္စိတ္အား ဖြင့္ထုတ္လိုက္မိသည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲခ်ရာတြင္ အေပၚအက်ႌႏွင့္ ေဘာ္လီအား ဘယ္အခ်ိန္က ခြၽတ္လိုက္မွန္း မသိလိုက္ရေပ။ ေက်ာ္သူက ထမိန္ကို ဆြဲခြၽတ္ရာ ဖင္ႀကီးကို ႂကြေပးရင္း ထပ္ေရာက္လာမည့္ ကာမ စည္းစိမ္မ်ားအား ေမွ်ာ္လင့္မိျပန္၏။ ပက္လက္အေနထားျဖစ္ေနေသာ သူမကိုယ္လုံးအား ေက်ာ္သူမွ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ခြကာ ေပါင္သားေဖြးေဖြးေလးအား အကြင္းလိုက္ရဲေနေအာင္ စုပ္ေတာ့သည္။

သူဇာခိုင္မွာလည္း ပက္လက္အေနထားျဖင့္ ညာဘက္သို႔ ေခါင္းလွည့္ၾကည့္ရာ ေက်ာ္သူ႔ေပါင္ၾကားမွ ၆လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ရွိေသာ လီးႀကီးမွာ ဒစ္ႀကီးၿပဲလန္ကာ လီးထိပ္အေပါက္မွ အရည္ၾကည္ေလး ဥေနၿပီး ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တုန္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရ၏။ အလိုအေလ်ာက္ ေက်ာ္သူ႔ေပါင္ၾကားဘက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္ကာ သူမေပါင္သားေလးအား စုပ္ေနေသာ ေက်ာ္သူ႔ေခါင္းအား ခြပစ္လိုက္သည္။ သူမမ်က္ႏွာတည့္တည့္မွ လီးထိပ္အား လွ်ာဖ်ားေလးျဖ င့္တို႔ၾကည့္ရာ လီးထိပ္အရည္ၾကည္ေလးအား ထိမိၿပီး ညႇီစို႔စို႔ ငံက်ိက်ိ အရသာေလး စတင္ခံစားမိ၏။ တခ်ိန္တည္းလိုလိုပင္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ လွ်ာေႏြးေႏြးေလးက ထိကပ္လာသျဖင့္ ခါးေလး ဆတ္ကနဲ တုန္သြားရသည္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ တုန္ရင္ေနေသာ လက္ကေလးက ေက်ာ္သူ႔လီးအရင္းအား ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ေပးကာ လီးထိပ္အား ဖမ္းငုံပစ္ေတာ့သည္။ ေက်ာ္သူ႔လီးႀကီး အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ သူမပါးစပ္ထဲ တင္းမာလာခ်ိန္တြင္ ေက်ာ္သူကလည္း သူဇာခိုင့္ ေစာက္ပတ္ေလးအား ယက္လိုက္စုပ္လိုက္ႏွင့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ထိုးစြကလိရင္း ဖင္ဝေလးပါ လွ်ာအျပားလိုက္ ယက္ေပးေန၏။ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ လီးစုပ္ရင္း သူမေစာက္ပတ္ေလးမွာ ေဖါင္းႂကြလာၿပီး ေစာက္ရည္မ်ား အိုင္က်လာရာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ အကြက္လိုက္ႀကီး ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

“အား …… ရွီး … ေက်ာ္သူရယ္… အမေလး” လီးအား ပါးစပ္မွ ထုတ္ကာ ဂြင္းထုေပးရင္း အသံထြက္ ညည္းလိုက္မိ၏။ ေက်ာ္သူကလည္း သူဇာခိုင္၏ ရမက္သံေလးမ်ားေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္ယက္ေနသည္ကို ရပ္ကာ ကုန္းထရင္း သူဇာခိုင္အား ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ၾကားထဲ ေနရာယူေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းၿဖဲကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လီးထိပ္ျဖင့္ ေတ့ၿပီး ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ သူဇာခိုင့္ကိုယ္လုံးေပၚ ေမွာက္ခ်ပစ္၏။ခႏၶာကိုယ္ေမွာက္ခ်လိိုက္သည္ႏွင့္ ေက်ာ္သူ႔လီးႀကီးမွာ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တိုးဝင္လာရာ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ မ်က္ရည္မ်ား လည္လာခဲ့သည္။ လင္ျဖစ္သူ ရဲႏိုင္လီးထက္ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာ ေက်ာ္သူ႔လီးႀကီး ဝင္လာရာ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလးမ်ား ပူကနဲ ခံစားလိုက္ရၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲ သပ္လ်ိဴထားသလို ျဖစ္ေနေတာ့၏။ “အား …… အေမ့ …… ျဖည္းျဖည္းလိုးေနာ္ …… အဟင့္ … ၾကပ္လိုက္တာ … နာလည္းနာတယ္” “အင္းပါ …… မမခိုင္ရယ္ … အစမို႔လို႔ပါ … ရွီးး” ေက်ာ္သူမွာလည္း လီးဝင္ကတည္းက စီးစီးပိုင္ပိုင္ေလးမို႔ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ မက်ယ္ေသးေၾကာင္း ခံစားသိရွိလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးအား ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထုတ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းကာ သူဇာခိုင္ ခံႏိုင္႐ုံေလး လိုးေပးလိုက္သည္။ စေတြ႕ကတည္းက လိုးခ်င္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးအား လိုးခြင့္ရၿပီမို႔ စိတ္ထဲ အားရေက်နပ္ေနမိ၏။ ပထမတခ်ီတြင္ သူဇာခိုင္စိတ္ႀကိဳက္ ထိန္းလိုးကာ အထြဋ္ထိပ္ကို ပို႔ေပးလိုက္သည္။ သူဇာခိုင္၏ ၿပီးသြားပုံေလးမွာ နဖူးေၾကာေလးႀကဳံ႕ကာ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးအား ကိုက္ရင္း သူ၏ေက်ာကုန္းအား ကုတ္ျခစ္ကာ ၿပီးသြားသျဖင့္ အမွန္တယ္ ကာမအရသာအား ခံစားရင္း ၿပီးေျမႇာက္သြားသည္ကို ရိပ္မိလိုက္၏။

“အ …… အား ……… ထြက္ၿပီ …… ရွီး အမေလး ……… ေကာင္းလိုက္တာ … ေက်ာ္သူရယ္” သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ပက္လက္အေနထားျဖင့္ ေက်ာ္သူ႔လီးႀကီးအား ေအာက္ကေနပင့္ကပ္ကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ရင္း ခဏအၾကာမွ ၿငိမ္သက္သြားေတာ့သည္။ ေက်ာ္သူမွာ လီးအား မခြၽတ္ပဲ စိမ္ထားရင္း သူဇာခိုင္၏ လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးအား လွ်ာအျပားလိုက္ ပင့္ယက္ကာ ဆြဲစုပ္ေပးေနျပန္၏။ မိနစ္၂၀ခန႔္ နားၿပီး သူဇာခိုင့္ နား႐ြတ္ဖ်ားေလးအား စုပ္ရင္း ေက်ာ္သူက ခပ္တိုးတိုး ေျပာလိုက္သည္။ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ သူဇာခိုင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးအားဆြဲထုတ္ကာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္၏။ ေက်ာ္သူ႔လီးႀကီး ကြၽတ္ထြက္သည္ႏွင့္ သူဇာခိုင္မွာ ခ်က္ခ်င္း ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္ေပးေတာ့၏။ ေက်ာ္သူကလည္း ေရွ႕ကိုယ္လုံးေလး ၾကမ္းျပင္ကပ္ကာ ဖင္သားစိုင္ႀကီးအား ေကာ့ေပးထားေသာ သူဇာခိုင္ေနာက္မွ ေနရာယူကာ ပူပူေႏြးေႏြး လိုးထားသျဖင့္ အနည္းငယ္ေယာင္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးအား ဒုတိယအႀကိမ္ ၿဖဲယက္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ အဖုတ္ေလးအား ယက္ေပးရင္း ဖင္ဝအား လွ်ာထိပ္ေလးကိုစုခြၽန္ၿပီး ထိုးသြင္းလိုက္ရာ သူဇာခိုင္၏ က်သြားေသာ ကာမမီးစေလးက ျပန္လည္ေတာက္ေလာင္လာ၏။ သို႔ေသာ္ သူမစိတ္ထဲ တစုံတခု ေတြးမိကာ ၾကက္သိမ္းေမႊးေလးမ်ား ဖ်င္းကနဲ ထလာရသည္။

“ေက်ာ္သူ” “ေျပာေလ … မမခိုင္” “ဟို ဟို …… ဖင္ေတာ့ … မလိုးရဘူးေနာ္” “အင္းပါ … မမခိုင္ …… စိတ္မပါရင္ … မလုပ္ပါဘူး” “မင္းဟာက … ေမာင့္လီးထက္ ႀကီးၿပီး ရွည္တယ္ကြာ … ေနာက္က်မွ …… ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးေပါ့ … ခုေတာင္ မမေစာက္ဖုတ္ေလး… က်ိန္းေနလို႔” “ဟုတ္… ေစာက္ပတ္ပဲ … အားရေအာင္ လိုးမွာပါ မမ… စိတ္မပူနဲ႔” စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ေက်ာ္သူတစ္ေယာက္ သူဇာခိုင္၏ ဖင္ႀကီးအား ပြတ္ကာ ဒူးေထာက္ ခါးဆန႔္ရင္း ေနာက္မွ ပစ္လိုးေတာ့သည္။ တခ်ီၿပီးထားၿပီမို႔ သူဇာခိုင္မွာ ေက်ာ္သူ၏ လိုးခ်က္မ်ားအား ခံႏိုင္လာ၏။ တခ်က္တခ်က္ ေက်ာ္သူ႔လီးထိပ္မွ သားအိမ္ဝကို လာေဆာင့္လွ်င္ ေစာက္ပတ္အုံေလး က်င္သြားသည္မွအပ လီးအရသာကို အျပည့္အဝ ခံစားေနရ၏။ ေက်ာ္သူကလည္း ခံႏိုင္လာေသာ သူဇာခိုင္၏ အမူယာအား ၾကည့္ကာ ခါးေလးအား စုံကိုင္ၿပီး မနားတမ္း ပစ္ပစ္လိုးပစ္ေတာ့သည္။ “ဗ်စ္ …… အေမ့ …… ဘြတ္ဘြတ္ …… အ… ဖြပ္ ဗ်စ္ …… အ အား …… ေကာင္းတယ္ကြာ …… မမ ဒါမ်ိဳး တခါမွ မခံစားဖူးဘူး …… အမေလး …… အ အ …… လိုးလိုး …… မညႇာနဲ႔ …… ဘြတ္ ဗ်စ္ …… မင္းစိတ္ႀကိဳက္ အားကုန္လိုးစမ္း … အင္းဟင္း” သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ လင္ျဖစ္သူဆီက မရဖူးေသာ လီးအရသာအား ရရွိေနကာ ေက်ာ္သူ၏ ထိထိမိမိ လိုးခ်က္မ်ားအား ေက်နပ္အားရစြာ ခံယူရင္း ညည္းတြားေန၏။ ေက်ာ္သူကလည္း စိတ္ႀကိဳက္လိုးခြင့္ရသည္ႏွင့္ မီးပြင့္မတတ္ အားမနာတမ္း ပစ္လိုးေတာ့သည္။ ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း တုန္ခါေနေသာ သူဇာခိုင္၏ ဖင္သားစိုင္ႀကီးမွာလည္း ေက်ာ္သူအား ထပ္ခါထပ္ခါ ပစ္လိုးရန္ ဖိအားေပးေနသလို ျဖစ္ေန၏။ ေက်ာ္သူ၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ျပင္းထန္လာကာ တဇြိဇြိ တဘြတ္ဘြတ္ျဖင့္ လီးထိပ္က သားအိမ္ဝ တဒိုင္းဒိုင္းထိကပ္ကာ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ေစာက္ပတ္တအုံလုံး က်င္လာၿပီး ရင္ေခါင္းမ်ားေအာင့္ကာ ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္းပစ္ေတာ့သည္။ “အမေလး …… အ အား …… မရေတာ့ဘူးကြာ …… ရွီးးး အ အ …… ထြက္ျပန္ၿပီကြာ …… အား အား အား… ရွီးးးး” သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ၾကမ္းျပင္အား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တဖုန္းဖုန္း ထုကာ အားကနဲ႔ ညည္းသံရွည္ႀကီး ဆြဲရင္း ဒုတိယအႀကိမ္ အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားျပန္၏။ ေက်ာ္သူမွာလည္း ေနာက္မွ ဒူးေထာက္ကာ သူဇာခိုင့္ဖင္ႀကီးအား တျဖန္းျဖန္း႐ိုက္ရင္း စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္လိုးရသျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ားေၾကာင့္ လီးအရည္ျပား ေႏြးလာသည္ႏွင့္ ေမးေၾကာမ်ား ေထာင္လာေအာင္ အဆက္မျပတ္လိုးရင္း လရည္မ်ား ပန္းထည့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

“ဝွီး … ဘတ္” သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ အေတြးလြန္ေနစဥ္ ေဘးမွ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လင္ျဖစ္သူရဲႏိုင္က လာခြသျဖင့္ အေတြးစျပတ္ကာ သတိျပန္ကပ္လာရ၏။ ေပါင္ၾကားထဲ စမ္းၾကည့္ရာ ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲေနသျဖင့္ ညဝတ္စကပ္အပါးေလးျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ားသုတ္ကာ ႀကိတ္မွိတ္ အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ေခါင္းရင္းဘက္ ျပတင္းေပါက္မွ ေက်းငွက္သံေလးမ်ားႏွင့္အတူ ပါးျပင္ေလးအား ဝင္သက္ထြက္သက္ေငြ႕ေငြ႕ေလးနဲ႔ အသားစိုင္တခု လာေရာက္ထိကပ္သျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္၏။ “ခိုင္” “ေမာင္” “ႏိုးရင္… ထေတာ့ေလ” “ဟင့္အင္ … ဒီနားတိုး” ရဲႏိုင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာအႏွံ႔ကို ျပန္နမ္းၿပီးမွ လြတ္ေပးလိုက္သည္။ “ထေတာ့ … အခြၽဲေလးရဲ႕ … လင္းထိန္ေနၿပီ” “အင္းပါဆို” ေျပာရင္း တျခားဘက္ လွည့္ကာ ဒူးေကြးထားေသာ သူဇာခိုင္၏ ဖင္ၾကားထဲ ရဲႏိုင္တစ္ေယာက္ လက္ႏွင့္ ထိုးကလိပစ္၏။ “အယ္ … ယားတယ္ ေမာင္ရဲ႕” “ထပါဆို … မနက္စာ လုပ္ေတာ့ … ေမာင္ ဒီေန႔ ပေရာဂ်က္ အသစ္တခုအတြက္ ခရီးထြက္ရမွာ … ညအိပ္ျဖစ္ရင္ … ေက်ာ္သူကို ဒီေစာင့္အိပ္ ခိုင္းလိုက္မယ္” “ေအာ္ … ရပါတယ္ ေမာင္ရယ္ … ရပ္ကြက္က သန႔္ပါတယ္ … ခိုင္တစ္ေယာက္တည္းလည္း အိပ္ရဲပါတယ္” “ေယာက္်ားေလး အေဖၚတစ္ေယာက္ရွိေတာ့ ခိုင့္အတြက္ … စိတ္ခ်ရတာေပါ့” “ဟုတ္ပါၿပီရွင္ … ေမာင့္ သေဘာပါေနာ္” ခဏအၾကာ ရဲႏိုင္မွာ သူဇာခိုင္ ျပင္ေပးေသာ မနက္စာ စားေသာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ အိပ္ခန္းထဲတြင္ အဝတ္စား ၂စုံ ၃စုံထည့္ကာ အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာ႐ြတ္စာတမ္းမ်ားကို ေသခ်ာစစ္ေန၏။ “တူတူ … တူတူ … တူ” “ဟဲလို … ရဲႏိုင္ စကားေျပာေနပါတယ္” စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ား စစ္ေနစဥ္ ဖုန္းသံျမည္လာသျဖင့္ ဖုန္းယူဖြင့္လိုက္သည္။ “ကိုရဲလား … အဝတ္စား အပိုထည့္ခဲ့လိုက္ဦး … ဟိုမွာ ေျမကြက္ပိုင္ရွင္က … စရံစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ျဖစ္ရင္… နက္ဖန္ တရက္ေလာက္ ေနရမယ္ဗ်” “ထည့္ၿပီးပါၿပီ … ဦးစိုးသိမ္းရာ … ခင္ဗ်ားတို႔သာ မေမ့နဲ႔ … ဟိုေရာက္မွ ဟိုစာ႐ြက္ေမ့ ဒီစာ႐ြက္ေမ့နဲ႔” “ဟဲဟဲ … အဲဒါေတြေၾကာင့္မို႔ ကိုရဲကို အားကိုးေနတာေပါ့ဗ်ာ … ခဏေန႔ ကားလြတ္လိုက္မယ္ ခင္ဗ်ားကား မယူနဲ႔ေတာ့” “ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ … အားလုံးအဆင္သင့္ပါ” ရွယ္ယာရွင္ ပါတနာ ဦးစိုးသိမ္းနဲ႔ စကားေျပာအၿပီး ရဲႏိုင္လည္း စာ႐ြတ္စာတမ္းမ်ား ေသခ်ာစစ္ကာ အိပ္ထဲထည့္လိုက္ေတာ့၏။

ဧည့္ခန္းတြင္း ထိုင္ေနခ်ိန္ ခဏအၾကာ လာေခၚေသာ ကားေလးေရာက္ရွိလာသျဖင့္ မိန္းမျဖစ္သူ ပါးျပင္အား တခ်က္နမ္းကာ ႏႈတ္ဆက္ထြက္လာခဲ့သည္။“႐ႊတ္ … လာေခၚေနၿပီ … ေမာင္သြားၿပီေနာ္” “တာ့တာ … ေမာင္ … လမ္းဂ႐ုစိုက္” သူဇာခိုင္လည္း ခင္ပြန္းသည္ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ မီးဖိုခန္းထဲ ထမင္းဟင္းခ်က္ရန္ ဝင္လာခဲ့၏။ “တီတီ … တီတီ” အိမ္ေရွ႕မွ ကားဟြန္းသံေၾကာင့္ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ထြက္ၾကည့္လိုက္သည္။ ကားေလးျမင္သည္ႏွင့္ မ်က္လုံးမ်ား အေရာင္ေတာက္လာကာ ၿခံတံခါးကို သြားဖြင့္ေပး၏။ ကားေလးမွာ ၿခံဝင္းထဲ ေမာင္းဝင္လာကာ တိုက္၏ ဘယ္ဘက္ေဘး ကားဂိုေဒါင္နား ရပ္တန႔္သြားေတာ့သည္။ သူဇာခိုင္မွာ ၿခံဝင္းတံခါး ျပန္စိကာ တိုက္ထဲျပန္ဝင္လာခ်ိန္ ကားေပၚမွ ဆင္းလာေသာ ေက်ာ္သူ႔ေဘးမွ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ မိန္းမငယ္ေလးေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကြက္ကနဲ ပ်က္သြားမိ၏။ သို႔ေသာ္ ပ်က္သြားေသာ မ်က္ႏွာအား ခ်က္ခ်င္း ျပန္ျပင္ကာ အၿပဳံးတခု ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္သည္။ “အံမယ္ … ငါ့ေမာင္က … လာႂကြားတာေပါ့” “မဟုတ္ပါဘူး … မမခိုင္ရယ္ … ဒီေန႔ ျမတ္ႏိုးနဲ႔ ေလွ်ာက္လည္မလို႔ ခြင့္ယူေတာ့ ကိုရဲႏိုင္က နယ္ဘက္ ခရီးထြက္မွာမို႔ … ဒီလာေနခိုင္းလိုက္တာ” “ေအာ္ … ဒါမ်ားကြား … ကိုယ့္ဖာသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေလွ်ာက္လည္ပါ … မမ ေနတတ္ပါတယ္” “အင္း … ဒီမွာ ထမင္းစားၿပီး … ေန႔လည္ ေရကူးကန္ သြားမွာ … မမခိုင္” “ဟုတ္ပါၿပီ … ဧည့္သည္ ပါလာေတာ့ ထမင္း ပိုခ်က္လိုက္ပါ့မယ္ရွင္” စကားေျပာရင္း ဧည့္ခန္းထဲ ေရာက္လာကာ ၃ေယာက္သား ခုံေပၚ ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ ေက်ာ္သူႏွင့္ သူ႔ေကာင္မေလးမွာ သူဇာခိုင္၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခုံေပၚတြင္ အတူထိုင္ေန၏။ “မမခိုင္ … ဒါက က်ေနာ့္ခ်စ္သူ … ဆုျမတ္ႏိုး … က်ေနာ္က ျမတ္ႏိုးလို႔ ေခၚတယ္” “ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ … ညီမေလး” “ဟုတ္ မမ” ေက်ာ္သူက သူ႔ခ်စ္သူႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးရာ သူဇာခိုင္မွာ အၿပဳံးမပ်က္ ျပန္လည္ ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။

“ျမတ္ႏိုး … ဒါက … ကိုကို႔ ဆရာရဲ႕ … အမ်ိဳးသမီး … မသူဇာခိုင္တဲ့ … ကိုကိုက … မမခိုင္လို႔ ေခၚတာ” “မမက … အရမ္းလွတယ္ေနာ္ ကိုကို” “မယ့္ေလး … ေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ … ထမင္း ရွယ္ေကြၽးမွာပါေနာ္… ငါးရံ႕ေျခာက္ခ်က္နဲ႔ ဆူးပုတ္ႀကီးဟင္းရည္ သရက္ခ်ဥ္ေလးေရာ သုပ္ေကြၽးမယ္… ခ္ခ္ ခ္ခ္” ဆုျမတ္ႏိုးမွာ ေက်ာ္သူ႔အား သူဇာခိုင္လွေၾကာင္း ေျပာရာ ႏြသူဇာခိုင့္ရင္ထဲ အားရေက်နပ္ကာ ျပန္လည္ေျပာဆိုေနေတာ့သည္။ ဆုျမတ္ႏိုးမွာ ပါတိတ္အစိမ္း ဝမ္းဆက္ေလးႏွင့္ ဆံႏြယ္မ်ားက ေက်ာလယ္သို႔ ျဖန႔္ခ်ထားရင္း မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ေလးမွာ မ်က္မွန္ကိုင္းအနက္ေလး တပ္ဆင္ထား၏။ ဆုျမတ္ႏိုး၏ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္မာ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ ၾကည့္ေကာင္းေပမယ့္ သူဇာခိုင္၏ ဆူၿဖိဴးေသာ ရင္သားမ်ား၊ ခြက္ေနေသာ ခါးေလးေအာက္မွ ေကာ့တက္ေနေသာ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ခုအား မယွဥ္ႏိုင္ေပ။ ထို႔ျပင္ သူဇာခိုင္၏ အသက္ထက္ႏုပ်ိဳေနေသာ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေပၚမွ မ်က္ခုံးထူထူႀကီးႏွစ္ဖက္ ႏွာတံစင္းစင္းေလးႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမွာ မိန္းမခ်င္းပင္ ေငးယူရသည္။ “မမက … တကယ္ကို လွတာပါ … ျမတ္ႏိုးတို႔ မိန္းမခ်င္း ေငးယူရတယ္ … အိမ္ေထာင္သည္ဆို ယုံၾကမယ္ မထင္ဘူး” “ခ္ခ္ … ကဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္သာ ေနၾကေနာ္ … မမ ထမင္းဟင္း ခ်က္လိုက္ဦးမယ္” ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ေက်ာ္သူအား တခ်က္စိုက္ၾကည့္ကာ မီးဖိုခန္းဘက္ ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။ “ဟိတ္… ကိုကို … မ်က္လုံးႀကီး ကြၽတ္ပါသြားဦးမယ္ … ခ္ခ္” “မပါပါဘူး … ဒီမွာ ျမတ္ႏိုး တစ္ေယာက္လုံး ရွိေနတာကို” ေက်ာ္သူမွာ ဧည့္ခန္းတြင္းမွ မီးဖိုခန္းဘက္ ထြက္သြားေသာ သူဇာခိုင္၏ ဖင္ႀကီးအား ေငးၾကည့္ေနသျဖင့္ ဆုျမတ္ႏိုးက လွမ္းေျပာေနသည္။

“ဟင္ … ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဆုျမတ္ ရွိတယ္ေလကြာ” “ေအးေဆးပါ … မမခိုင္ကလည္း … ဇတ္ကား ဖြင့္ၾကည့္ၿပီး ဇတ္ကားထဲ စိတ္ဝင္စားေနတာပါ” မီးဖိုခန္းထဲ ဟင္းခ်က္ေနေသာ သူဇာခိုင္၏ ညဝတ္ဒူးဖုံးဂါဝန္ေလးမွာ ခါးထိ လန္တက္ေနၿပီး သူမေနာက္ေက်ာမွ ေက်ာ္သူက ဒူးေထာက္လွ်က္အေနထားျဖင့္ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ဖက္အား ယက္ကာ သြားေလးျဖင့္ ဖိကိုက္ေပးေနသည္။ “အာ … ခဏေနဦးကြာ” သူဇာခိုင္မွာ ဂါဝန္ေလးအား ေအာက္ျပန္ဆြဲခ်ရင္း မီးဖိုခန္း တံခါးဝမွ ဧည့္ခန္းဘက္ ခိုးၾကည့္လိုက္၏။ ဆုျမတ္ႏိုးမွာ ေက်ာ္သူေျပာသည့္အတိုင္း ဧည့္ခန္းတြင္းမွ နံရံကပ္ထားေသာ ဖလက္တီဗြီအား ဖြင့္ကာ ခ်န္နယ္မ်ားမွ လႊင့္ေသာ ဇတ္ကားမ်ားအား တခုၿပီးတခု ေျပာင္းၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။အတြင္းဘက္ကို ျပန္ေလွ်ာက္လာရင္း ပန္းကန္မ်ားတင္ေသာ စင္ႏွင့္ ေရခဲေသတၱာ ၾကားထဲ နံရံေက်ာကပ္ထားလိုက္၏။ လူႏွစ္ေယာက္စာ ေနရာအလြတ္ေလးမို႔ မီးဖိုခန္းတံခါး ဖြင့္ဝင္လာလွ်င္ ပန္းကန္စင္ျဖင့္ ကြယ္ေန၍ ခ်က္ခ်င္း မျမင္ႏိုင္ေပ။ တဖက္ကလည္း ေရခဲေသတၱာရွိေနသျဖင့္ လူဝင္လာသည္ႏွင့္ ေရခဲေသတၱာဖြင့္ကာ ေရဘူးယူသလို ဟန္ေဆာင္လို႔ရ၏။ ရဲႏိုင္အား လာအႀကိဳအပို႔လုပ္ရင္း ရဲႏိုင္ေရးခ်ိဳးေနစဥ္ သူဇာခိုင္ႏွင့္ေက်ာ္သူတို႔ ရသေလာက္ အာသာျဖည္ေသာ ေနရာေလးျဖစ္သည္။ ခုလည္း သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ နံရံေက်ာကပ္လိုက္သည္ႏွင့္ ေက်ာ္သူမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနထားျဖင့္ တိုးကပ္လာရင္း မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ သူဇာခိုင္ လည္တိုင္ေလးအား ဆြဲစုပ္ေန၏။ “ေက်ာ္သူ တအားမစုပ္နဲ႔ေနာ္ … အရာေတြ ထင္ကုန္မယ္… ျမတ္ႏိုးေရွ႕က် မေကာင္းဘူး” “အင္းပါ … မမခိုင္ရယ္” သူဇာခိုင့္စကားေၾကာင့္ ေက်ာ္သူမွာ လည္တိုင္ေလးအား မစုပ္ေတာ့ပဲ လွ်ာျဖင့္ ပင့္ယက္ကာ နား႐ြတ္ဖ်ားေလးအား စုပ္ယူလိုက္ေတာ့သည္။ သူဇာခိုင္မွာလည္း ေက်ာ္သူ၏ စြဲမက္ဖြယ္ အနမ္းမ်ားၾကား မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းကာ ေက်ာ္သူ႔ခါးအား ျပန္ဖက္ထား၏။တျဖည္းျဖည္း ေက်ာ္သူ႔အနမ္းမ်ားမွာ ေအာက္ေ႐ြ႕လာစဥ္ ညဝတ္အက်ႌေလးအား လည္ပင္းထိ ပင့္တင္ေပးလိုက္သည္။

ေဘာ္လီခ်ိတ္ျဖဳတ္ကာ ႏို႔အုံထိပ္မွ ႏို႔သီးေခါင္းေလးအား ေက်ာ္သူ႔ပါးစပ္နား ေတ့ေပးလိုက္ျပန္၏။ ေက်ာ္သူတစ္ေယာက္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ခုအား တဖက္ၿပီးတဖက္ အလွည့္က်စို႔ရင္း သူဇာခိုင့္ ေရွ႕တည့္တည့္ ဒူးေထာက္ထိုင္ပစ္သည္။ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ သူမေပါင္ၾကားေရွ႕ ေမာ့ၾကည့္ေနေသာ ေက်ာ္သူ႔ေခါင္းေလးအား လက္တဖက္ျဖင့္ ဆြဲကိုင္ကာ လြတ္ေနေသာ က်န္လက္တဖက္က ညဝတ္ဒူးဖုံးဂါဝန္အား ေအာက္နားစမွ ဆြဲလွန္ရင္း ေပါင္ဂြတည့္တည့္ ေက်ာ္သူ႔မ်က္နာအား ဆြဲကပ္ေပးလိုက္ေတာ့၏။ “အ …… အအ …… ရွီးးး” ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းေလးထဲ လွ်ာေႏြးေႏြးေလး တိုးဝင္လာကာ အစိေလးအား ဆြဲစုပ္ေနသျဖင့္ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ပတ္ဝန္းက်င္အား ေမ့ကာ အသံထြက္ညည္းတြားေနမိသည္။ ခဏအၾကာတြင္ ေစာက္ပတ္တအုံလုံး အရည္မ်ား႐ႊဲလာကာ ေက်ာ္သူမွ သူမအား ကိုယ္တပတ္လွည့္ခိုင္းကာ နံရံကိုလက္ေထာက္ခိုင္းေန၏။ ဒီအေနထားက သူဇာခိုင့္ အႀကိဳက္ပင္ ျဖစ္သည္။ နံရံအား လက္ေထာက္ကာ ခါးေလးခြက္ရင္း ဖင္ႀကီးအား ေကာ့ေပးထားလိုက္၏။ “အားဟား … ေကာင္းလိုက္တာကြာ … အင္းဟင္း … ဟုတ္တယ္ … အဲဒီနားေလး” သူမ ေမွ်ာ္လင့္သည္အတိုင္း ေက်ာ္သူမွာ ဒူးေထာက္လွ်က္အေနထားႏွင့္ပင္ သူမဖင္ႀကီးေနာက္မွ ဖင္ဝေလးအား လွ်ာျဖင့္ ေထာက္ကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးသြင္းကာ ထိုးကလိေပးေနသည္။ ဖင္ေပါက္ေလးအား လွ်ာျဖင့္ အယက္ခံရင္း ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လက္ျဖင့္ေမႊခံရစဥ္ လူတကိုယ္လုံး ေလဟာနယ္ထဲ ေမ်ာေနသလို ခံစားေနရ၏။ ဖင္ေပါက္ထဲ လွ်ာထိပ္ေလး ဝင္လာလိုက္ ျပန္ထြက္သြားလိုက္ႏွင့္ ကာမအရသာေလး ခံစားေနစဥ္ သူမေနာက္ေက်ာမွ ဒူးေထာက္ထားေသာ ေက်ာ္သူက ထရပ္လိုက္ေတာ့သည္။ “ဗ်စ္ … အ… ဗ်စ္ ဘြတ္… အအ” ခါးေလးအား ကိုင္ကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လီးထိပ္ျဖင့္ ေတ့ရင္း ဖိလိုးေနသည္။ မၾကာခင္ သူမ စိတ္တိုင္းက် ထိထိမိမိေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ေက်ာ္သူ႔လိုးခ်က္မ်ားအား ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ေပး၏။

ေက်ာ္သူ႔လီး အရင္းထိ ဖိကပ္လာသည္ႏွင့္ ဖင္ႀကီးအား ဝိုင္းကာ ႏွဲ႔ႏွဲ႔ေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္သူတစ္ေယာက္ ေဆာင့္လိုးေနရာမွ သူဇာခိုင္၏ တုံ႔ျပန္လာေသာ ဖင္ႀကီးေၾကာင့္ ေဆာင့္ခ်က္ေလ်ာ့ကာ ခါးဆြဲၿပီး လီးအား အဆုံးထိကပ္ထားပစ္၏။ သူဇာခိုင္မွာ ေစာက္ေခါင္းတြင္း ေက်ာ္သူ႔လီးအား ညႇစ္ဆြဲကာ လိုသလို ကစားရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္လာရသည္။ ေက်ာ္သူကလည္း လီးတန္တစ္ေလွ်ာက္ ေႏြးကနဲ ခံစားရသည္ႏွင့္ လီးအားဆြဲခြၽတ္ကာ အျမန္ဒူးျပန္ေထာက္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္ေနေသာ  ေစာက္ေခါင္းေပါက္အား ပါးစပ္ျဖင့္ေတ့ကာ စုပ္ယူေနသည္။ သူဇာခိုင္မွာ ဘယ္ဘက္လက္အား ေနာက္ျပန္ဆန႔္ထုတ္ကာ ေက်ာ္သူ႔ေခါင္းအား သူမဖင္ၾကားဆြဲကပ္ရင္း ညာဘက္လက္က နံရံအား အားျပဳလက္ေထာက္ထားေတာ့၏။ေစာက္ရည္မ်ား ကုန္စင္သည္အထိ ေက်ာ္သူ႔ေခါင္းအား ဖင္ၾကားထဲ ေနာက္ျပန္ဆြဲကပ္ထားရာ ေက်ာ္သူကလည္း ေစာင္ေခါင္းအား ေတ့စုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေစာက္ပတ္တအုံလုံး ယက္ကာ ဖင္ေပါက္ပါ ေျပာင္စင္ေအာင္ ယက္ေပးပစ္လိုက္သည္။ “အ အား …… ရ.. ရ.. ရၿပီကြာ… အားဟား ရွီး” ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေက်ာ္သူ႔ေခါင္းအားလြတ္ကာ ခႏၶာကိုယ္တပတ္လွည့္ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္၏။ သူဇာခိုင္ ထိုင္ခ်သည္ႏွင့္ ေက်ာ္သူမွာ ထရပ္ေနသည္။ ေက်ာ္သူ ထရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ သူဇာခိုင့္ မ်က္ႏွာေရွ႕ ဝဲေနေတာ့၏။ “အု … ဝု ဖလု … ပေလာက္ ပေလာက္ … ဖလု” မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ ဟေပးထားေသာ သူဇာခိုင္၏ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထဲ ေက်ာ္သူ႔လီးႀကီး ဝင္ေရာက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ေက်ာ္သူကလည္း သူဇာခိုင္၏ ေခါင္းအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ထိန္းကာ ပါးစပ္အား ဖိလိုးေတာ့သည္။ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ နဖူးေၾကာမ်ားေထာင္လာကာ မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးလာရင္း ပါးစပ္အား အလိုးခံေနရ၏။ ေက်ာ္သူမွာ လီးထိပ္ျဖင့္ အာေခါင္ထိုးမိခ်ိန္ ပ်ိဳ႕တက္လာေသာ ႏြယ္ဝတီအား အနားယူခြင့္မေပးေတာ့ေပ။လည္ေခ်ာင္းထဲ လရည္မ်ား ပန္းထြက္လာသည္အထိ ဆြဲလိုးပစ္သည္။

သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္ထဲ ဝင္လာေသာ လရည္မ်ားအား တဂြတ္ဂြတ္မ်ိဳခ်ရင္း ေက်ာ္သူ႔လီးႀကီး ျပန္ထုတ္သြားမွ အနားယူေနရ၏။ ေက်ာ္သူမွာ လီးအား ထုတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဒူးေထာက္ျပန္ထိုင္ကာ သူဇာခိုင္၏ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွ လွ်ံက်ေနေသာ သူ႔၏လရည္မ်ားအား လွ်ာျဖင့္ သိမ္းယူကာ သူဇာခိုင့္ပါးစပ္ထဲ ထိုးထဲ့ေပးေနသည္။ သူဇာခိုင္ကလည္း ေက်ာ္သူ႔လွ်ာေပၚမွ လရည္မ်ားအား စုပ္ရင္း ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့နမ္းၿပီးမွ လူခ်င္းခြာလိုက္၏။ ေက်ာ္သူမွာ သူဇာခိုင္၏ ပါးျပင္အား တခ်က္နမ္းကာ မီးဖိုခန္းမွ ထြက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ ေန႔လည္ခင္း ေန႔လည္စာ စားေသာက္ၿပီးခ်ိန္ ေက်ာ္သူမွ ဆုျမတ္ႏိုးအား အျပင္ေလွ်ာက္ပို႔ၿပီးမွ ညပိုင္းမွ ျပန္လာမည္ဟု ေျပာကာ ထြက္သြားၾက၏။ ဆုျမတ္ႏိုး၏ မ်က္ႏွာေလး တင္းမာေနသည္ကို သူဇာခိုင္ တစ္ေယာက္ရိပ္မိေနသည္။ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္းမ်ား မ်က္ႏွာတင္းေနသည္ကို စဥ္းစားမရေသးေပ။ ညေနပိုင္း ေက်ာ္သူ႔ဆီမွ ဖုန္းလာမွ အေျဖက ရွင္းသြားေတာ့၏။

“တူတူ … တူတူတူ” “မမခိုင္လား … က်ေနာ္ ျပန္လာေနၿပီ ဘီယာနဲ႔ဝိုင္ ဝယ္လာတယ္ … ထမင္း မစားေသးနဲ႔ဦး” “အင္းပါ … ဒါနဲ႔ ေန႔လည္က … ျမတ္ႏိုး ဘာျဖစ္တာလည္း” “အဲဒါ … မီးဖိုခန္းမွာ … မမခိုင္နဲ႔ လိုးၿပီးေတာ့ … သန႔္စင္ခန္းမွာ လီးကိုပဲ ေရေဆးလိုက္တာ … မ်က္ႏွာက် ေမ့ေနတာဗ်ိဳ႕ … ဧည့္ခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ပါးစပ္ကို နမ္းရင္း ေစာက္ရည္နံ႔ေရာ လရည္နံ႔ေရာ ရေတာ့ … မ်က္ႏွာတင္းသြားတာပါ” “ေဟာေတာ္ … ျပႆနာ တက္ေသးလား” “ထားလိုက္ပါ … ပိုင္ပါတယ္ဗ် … ေနာက္ဆို မမခိုင္ေရာ ျမတ္ႏိုးကိုေရာ … ႏွစ္ေယာက္လုံး တၿပိဳင္ထဲ လိုးမွာ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္” ေက်ာ္သူျပန္ေရာက္လာခ်ိန္ စားေသာက္ၿပီး တညလုံး လိုးခဲ့ၾကေပမယ့္ အဲဒီေနက သူဇာခိုင္နဲ႔ ေက်ာ္သူတို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးည ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။ မနက္လင္းသည္ႏွင့္ ေက်ာ္သူတစ္ေယာက္ သူဇာခိုင္တို႔အိမ္မွ ျပန္ရာ လမ္းတြင္ ကားကားခ်င္း အက္ဆီးဒင့္ျဖစ္ကာ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသဆုံးသြားခဲ့၏။ သူဇာခိုင္တစ္ေယာက္ ခုခ်ိန္ထိ ခင္ပြန္းသည္ ခရီးထြက္လွ်င္ ေက်ာ္သူအား သတိရလွ်က္ရွိေနေတာ့သည္။…ၿပီး