Articles by Rgyi

“ဟယ် င့ါပန်းပင်လေးတွေကုန်ပါပြီ မေမေ မေမေလာပါအုန်း ဒီမှာ သမီး ပန်းပင်လေးတွေ ကုန်ပြီ” အိမ်ရှေ့ပေါ်တီအောက်မှ စီကနဲထွက်ပေါ်လာသော အသံစူးစူးလေးကြောင့် ပန်းပင်တွေကြား ငုတ်တုတ်ထိုင်၍ နှင်းဆီအိုးတွေအောက်တွင် အုတ်ခဲတွေခုနေသော နိုင်မြင့်တစ်ယောက် လှမ်း၍ကြည့်မိလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာက တဖြေးဖြေး ပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်လာသည်။ “တော်တော်လှတဲ့ ကလေးမလေး” အသက်(၁၈)နှစ်အရွယ် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး […]

ကျမနံမည်းအရင်းက သဲစုလှိုင်၊ ဒါပေမယ့် သဲသဲလို့ပဲခေါ်ကြတယ်။ သဲသဲ ဒီလူကြီးကို ကြည့်လို့မရ။ မျက်နှာကြောကို မတည့်။ လူကောင်ကြီးက ကြီးသလောက် စကားသံက ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့နဲ့ ဘယ်လိုပုံမှန်းမသိ။ သူ့နာမည်က ကိုအောင်သူတဲ့။ မမနုခိုင်ကလည်း တစ်မျိုး။ ဘယ်လိုနားလည်ရမှန်း မသိ။ သဲသဲ မျက်နှာကြောမတည့်သော လူကြီးက မမနှင့် အိမ်မှာ […]

ကိုယ့်ထက် အသက်ကြီးကြီး အမျိုးသမီး တင်ကိတ်ရင်ကိတ်တွေကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ကျနော် မထင်မှတ်ပဲ သူငယ်ချင်းရဲ့အမေနဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး ဖြစ်သွားပါတော့တယ်။ သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေသာဆိုတယ် အသက်ကတော့သိပ်ကြီး သေးဘူးဗျ ၄၀ကျော်လောက်ပဲရှိအုံးမယ်။ ဂျင်မ်ကလည်း နေ့တိုင်းကစားတာဆိုတော့ တနေ့တခြား ဖင်ကြီးတွေကကြီးပီး ရင်းတွေလည်း ကိတ်လာတယ်ဗျာ။ ရုပ်ကလည်း ကြည့်ဦး နှာတံပေါ်ပေါ် မျက်ခုံး မျက်လုံးကလည်း […]

ဒီအဖြစ်အပျက်လေးကတော့ ဦးလေးအိမ်မှာ အိမ်စောင့်သွားရင်း မထင်မှတ်ပဲ ဖြစ်သွားခဲ့တာပါ။ ကျွန်တော့အမေရဲ့ အကို ကျနော့်ဦးလေးပေါ့ နာမည်က ဦး‌မောင်သိန်း၊ သူ့မိန်းမက ငယ်ငယ်လေးဗျ။ ဦးလေးအသက်က ၄၇လောက်ရှိပြီ။ ဦးလေးမိန်းမနာမည်က မမေသက်တဲ့။ အသက်က ၃၅ ဝန်းကျင်လောက်ပဲ ရှိသေးတယ်ဗျ။ ဇာက်လမ်းအစကတော့ ကျနော်ဦးလေးက ကုန်ရောင်းကုန်ဝယ် လုပ်တယ်။ သားသမီးသာ မရှိသေးတာ […]

ကျနော်နာမည်က ကိုကျော်အောင်၊ ဒါပေမယ့် အားလုံးက ကိုကျော်ကြီးလို့ပဲ ခေါ်ကြတယ်။ အသက်က ၄၁ အိမ်ထောင်ကျဘူးတယ်….အိမ်ထောင်ကွဲသွားတာ….သားသမီး ၃ ယောက်ရှိတယ်။ လက်ရှိ လုံခြုံရေးကင်းတစ်ခုရဲ ခေါင်းဆောင်ပေါ့ ကျနော်နေတဲ့မြို့လေးက သိပ်မကြီးတော့ ကင်းစခန်းတခုလုံးမှာလူ ၂၀လောက်ဘဲရှိတယ်။ တစ်နေ့တော့ ကျနော်တို့ကင်းစခန်းကို နောက်ထပ် တပ်ဖွဲ့ဝင်အိမ်ထောင်သည်မိသားစု တစ်ခုပြောင်း လာတယ်။ အဲ့မှာ […]

ကျွန်တော့်နာမည်က အောင်သူ။ ကျွန်တော် ငယ်ငယ်ထဲက အရမ်းခင်တဲ့ကောင်တစ်ကောင်ရှိတယ်။ ခင်ဗျားတို့မှာလည်းရှိမှာပဲ။ ဒီကောင့်ကို အကုန်လုံးက လေအိုးလို့ ခေါ်ကြတာ။ လေအရမ်းပေါတဲ့ကောင်။ နာမည်အရင်းက မင်းခေါင်တဲ့။ အဲ့နာမည် ဘယ်သူမှ မခေါ်ကြပါဘူးဗျာ။ လေအိုးနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့စသိတော့ ၄တန်းဗျ။ ကလေးဘ၀ ကျောင်းမှာ ဘောလုံးကန်ရင်း သိတာ။ ငယ်ငယ်ထဲက ကျွန်တော်က […]

လင်းအောင်နှင့် မခင်ကြည်တို့က ရပ်ဆွေရပ်မျိုးဟု ပြောရမည့် တစ်ရွာတည်းသားတွေဖြစ်သည်။ ရွာမှာနေစဉ်ထဲက ခြံခြင်းကပ် အိပ်ချင်းကပ်လျက်နေထိုင်ခဲ့ကြသည်ဖြစ်သည်။ မခင်ကြည်က လွန်ခဲ့သော ၄နှစ်ခန့်ကထဲက ကိုငွေတင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ မြို့သို့ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သည်။ ရွာမှာက အလယ်တန်းကျောင်းသာ ရှိသည်။ အထက်တန်းကျောင်းမရှိသဖြင့် ၈တန်းအောင်ပြီး ကျောင်းဆက်တတ်မည့်ကျောင်းသားကျောင်းသူတိုင်း မြို့သို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ကာ ကျောင်းတက်ကြရသည်။ မြို့တွင်လည်း နီးစပ်ရာဆွေမျိုးမိတ်ဆွေများ၏ […]

“ ဖြန်း …. ဖြန်း … ဖြန်း …” ဒီနေ့ … နှင်းမေလွင် ကံမကောင်းပါ။ ဆရာမ အတန်တန်မှာလိုက်သည့် အိမ်စာ ယူမလာ၍ ကောင်းကောင်း ဆော်ပလော်တီး ခံလိုက်ရသည်။ အင်္ဂလိပ်စာဆရာမ ဒေါ်ခင်စန္ဒာက ထားဝယ်ကြိမ်ဖြင့် နှင်းမေလွင့်တင်ပါးကို အရှိုးထွက်လာအောင်ကို သေသေချာချာ တွယ်ထဲ့လိုက်ခြင်း […]

ကောင်မလေးလာခါနီးပြီ… ကျော်ခိုင် လက်ကနာရီကိုကြည့်ပြီး အချက်ပြတယ်။ ကျွှန်တော်နှင့်ကုလား ရယ်ဒီ ပဲဆိုတဲ့သဘော ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ ဟော.. ဟိုဘက်လမ်းကြားထဲကနေ ကောင်မလေး လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ. လှမ်းလာနေပါပီ။ လွယ်အိတ်လေးကိုလွယ်ပြီး ထမင်းချိုင့်လေးဆွဲလာတဲ့ ကောင်မလေးဟာ ကျော်ခိုင်ကို မြင်တော့ တစ်ချက် တုံ့ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ဂရုစိုက်စရာ မလိုဘူးဆိုတဲ့အထာနှင့် မျက်မှောင်လေးကြုံ့ပြီး […]

ကျွန်တော်၏ အလုပ်မှာ မမစောတို့ဖွင့်ထားသော အိမ်ဆိုင်လေးကို နေ့စဉ် မုန့်ပို့ပေးရပါသည်။ နာမည်အရင်းက စောနွယ်၊ ဒါပေမယ့် တရပ်ကွက်လုံးက မစောဟုပဲခေါ်ကြသည်။ မိဘတွေခြင်းလည်း ရင်းနှီးကြသော ဒီနှစ်အိမ်တွင် ကျွန်တော့်အတွက် မမစောတို့ မိသားစုနဲ့ စားအိမ်သောက်အိမ်ပဲပေါ့။ အေးချမ်းတည်ငြိမ်သော အပြုံးပိုင်ရှင်နှင့် စကားပြောဖြစ်ရင် ပိုပျော်သလိုပါပဲ။ စိတ်မကောင်းစရာတခုကတော့ မမစောဟာ ဆေးသမားယောကျာ်းနဲ့ […]