Inset

Unicode ခင်သက်ထားသည် စိတ်စောနေသဖြင့် ဖာသည်မဆန်ဆန် ဦးဘ၏ ပြော့ခွေနေသောလီးကြီးကို သူ၏လက်ချောင်း သွယ်သွယ်လေးများဖြင့် ဆွပေးနေရာ မကြာမီ မာကြောတောင့်တင်းလာ၏။ မတောင်မီက ကြက်တက်လေးလောက် ရှိသော်လည်း တောင်လာသောအခါ ခရမ်းသီးအလတ်စား နီးနီး ကြီးထွားလာပြီးလျှင် အရှည်ငါးလက်မခွဲခန့် ရှိလေသည်။ ခင်သက်ထား ခြင်ထောင်သံပါပါ ညု၍ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။ “ဟီဟိ… […]

မြို့စွန်တနေရာ အဝေးပြေးလမ်းမကြီး အနောက်ဖက် ပျံကျဈေးလေးက ရောင်းသူဝယ်သူ အသံပေါင်စုံနဲ့ ဆူညံနေသည်။ ကျုပ်လည်း မိန်းမကို ဈေးခင်းပေးပြီး အိမ်ပြန်ဖို့ နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ ”မချို ငါပြန်ပြီ နေ့လည်ကျမှ လာတော့မယ်“ ”အင်းပါ ကိုမောင်ခြိမ့် … အိမ်ရောက်ရင် ကလေးသေချာကြည့်နော် “ ကျုပ်မိန်းမ မချိုကလည်း ရောင်းမယ့်ပန်းတွေ […]

Unicode “အ… ကို… မြန်မြန်ဆောင့်… ငယ် ပြီးတော့မယ်…” “အင်း… ကို အရှိန် ထပ်တင်လိုက်မယ်နော်…” တဖြောင်းဖြောင်း တဘုန်းဘုန်း နှင့် နောင်ရဲသည် သူ့ချစ်သူ ငယ်ငယ် ရဲ့ သေးသိမ်နေသော ခါးကို ကိုင်ကာ မက်မွန်သီးဟန် စွံကားနေသော တင်ပါးကို ဆောင့်ချပြီး လိုးတော့သည်။ […]

Unicode “အာနိုးရေ…. ဟေ့ အာနိုး…” “လာပြီ….အမရေ…” နွားစာစင်းနေသော အာနိုး အိမ်ဘေးမှ မပြေးရုံတမယ် လာခဲ့ပြီး အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်တော့ မခင်အေးနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်မိသည်။ “နင့် ဦးလေးလည်း ပိုက်တဲရောက်ရင် ပြန်မလာတော့ဘူး… နင့်ပဲခိုင်းရမှာပ…… မိုးရွာလိမ့်မယ်ထင်တယ်…. နင်…နွားတွေ သွားသိမ်းချေတော့… နင့်ဦးလေးကတော့….. ညနေစောင်းတောင် ပြန်လာမယ့်ပုံမပေါ်ဘူး” […]

စာရေးသူ ငယ်ငယ်က အချောင်း ဝါသနာပါသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အချောင်းကောင်း၍ ဖရီးစားရသောအခါများလည်း ကြုံဖူးပါသည်။ ဒီဇာတ်လမ်းလေးက(၁၉၉၆)လောက်က အတွေ့အကြုံလေးကို အခြေခံပါသည်။ ခုခေတ်က တိုက်ခန်းတွေများ၍ ချောင်းဖို့က သိပ်မလွယ်တော့ပေ။ လှိုင်သာယာမြို့သစ် စပေါ်ပီးနောက် မြို့သစ်အစွန်းပိုင်းများတွင် တနေ့လုပ် တနေ့စားများ စုပီးနေကြသော ရပ်ကွက်တခုရှိသည်။ ပေ၂၀ကို တစ်အိမ်ဆောက်နေကြတဲ့ အချိန်ပေါ့ဗျာ။ […]

Unicode မီးရောင်စုံ လင်းလိုက် မှိတ်လိုက်နဲ့ တီးလုံးသံတွေအောက်မှာ တစ်ယောက်ထဲ လူးလွန့်ပြီး စိတ်လိုလက်ရ ကေသီတစ်ယောက် ကနေမိသည်။ ဖင်လေးကို လှုပ်ခါလှုပ်ခါဖြင့် ဆက်ဆီကျကျ အကကြောင့် မျက်လုံးပေါင်းများစွာ၏ စူးစိုက်ခြင်းကို ခံနေရလေသည်။ အနောက်ကနေ ပုခုံးလှမ်းပုတ်လိုက်သောကြောင့် အလန့်တကြား လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ရုံးထဲ အလုပ်လုပ်သူ သန္တာတစ်ယောက် ဖြစ်နေသဖြင့်ဝမ်းသာအားရ […]

Unicode ကျမ နာမည်က နန်းလဲ့ထွေး၊ ကျမက ရွာမှာနေတယ်၊ ပြောရရင်တောသူပေါ့။ ရွာမှာက ပျိုးနှုတ် ကောက်စိုက် လယ်အလုပ်ကလွဲပြီး တခြား မယ်မယ်ရရမရှိ။ မွေးချင်းမောင်နှမများတော့ စီးပွားရေးက အဆင်မပြေ။ ဒါနဲ့ပဲ အမေတို့က မြို့မှာရှိတဲ့ အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆီကို ပို့လိုက်တယ်။ အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆိုပေမဲ့ ဆွေမျိုးနီးစပ်လောက်ပဲ ထင်ပါတယ်။ ကျမတော့ […]

Unicode ဒီနေ့က ကိုကိုဝင်း အလုပ်ထွက်မည့်နေ့။ အလုပ်သာထွက်ရတာ ဒီအလုပ်ကိုသံယောဇဉ်ရှိသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း သူ့ သူငယ်ချင်းများနှင့် လုပ်ငန်းစပ်တူအဖြစ် ပထမဆုံး စလုပ်မှာမို့ ထွက်ရတာ။ ဒီနေ့တော့ အလုပ်နောက်ဆုံးလုပ်ခဲ့တဲ့ သူ့လစာ ကိုသွားထုတ်ရင်း ယူနီဖောင်းတွေ ကို သွားအပ်သည်။ ရုံးခန်းထဲရောက်တော့ မန်နေဂျာ မလဲ့ က သူ့ကို […]

Unicode Revlon နုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေးအား အပီး သတ် ဆိုးပြီး နောက် မှန်တင်ခုံပေါ် ပြန်ချလိုက်သည် ။ ခပ်ထူထူ နုတ်ခမ်းလေးမှာ နုတ်ခမ်း နီရဲရဲ လေး နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို ထင်မိသည်။ ပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်း မျက်နှာလေး နှင့် ထူထူ ထဲထဲ နုတ် […]

Unicode ခိုင်ယုသင်းတစ်ယောက် ဟိုနေ့က မမြသီတာနဲ့ ဦးစိုးနောင်တို့ လုပ်နေကြတာကို တွေ့ပြီး နေမထိ ထိုင်မသာဖြစ်ကာ အဆိုပါမြင်ကွင်းကို မျက်လုံးထဲက မထွက်တော့ပေ။ ယခုတော့ မထင်မှတ်ပဲ ဦးစိုးနောင် အိပ်ယာပေါ်ကို ရောက်ရှိလို့နေပေပြီ။ “ဦးလေး.. ဘာလုပ်ရမှာလည်း” တကယ်တော့အလိုးခံရန် ဘယ်လိုအနေ အထားမျိုးနေပေးရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ […]