Inset

ရန်ကုန်မြို့၌ ကြယ်တံခွန် တီးဟောက်စ်ဆိုလျှင် သားသားနားနားနှင့် အကောင်းဆုံးဆိုင်ဟု လူသိများသည်။ ပိုင်ရှင်မှာ ဦးမြနောင်နှင့် ဒေါ်သန်းကြွယ်တို့ဖြစ်ပြီး သမီး ချိုလဲ့ဆိုသော အပျိုမလေး သာရှိသည်။ ကလေးစိတ်မကုန်သေးသော အပျိုမလေး မြီးကောင်ပေါက်မလေး အရွယ်ပင်။ အောင်အောင်မှာ အစ်မတစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်သွယ်ပေးမှုကြောင့် ထိုဆိုင်တွင် ကက်ရှာဟုခေါ်သော ငွေသိမ်းကောင်တာ ထိုင်ရသော အလုပ်ကို […]

“သား ထပီလား ဒီမှာ ထမင်းကြော်ထားတယ်နော် “ဟုတ်ကဲ့ပါမေမေ” အမေ့အား စကားပြန်ပီးနောက် ကျော်သူ လက်ဆေးကန်တွင် မျက်နှာသစ်လိုက်သည်။ မျက်နှာသစ်ပြီးနောက် ထမင်းကြော်စားနေတုန်း ကော်ဖီပန်းကန်ကိုင်၍ အမေရောက်လာကာ ဘေးနားဝင်ထိုင်ရင်း… “ငါ့သားရယ် အမေ့အသက် ၅၀နီးပါပီ သားရယ် ငါ့သားသာ လိမ်လိမ်မာမာ အေးအေးဆေးဆေးနေသွား ဘာမှမလုပ်ပဲ အမေတို့သားအမိ ဒီတိုင်းထိုင်စားလို့ရပါတယ် […]

မြို့ပြရဲ့မွန်းကျပ်မှုနဲ့အတူ ရုံးကအပြန် ဘတ်စ်ကားတိုးစီးရတဲ့ဘဝကို နေမင်းစိတ်ကုန်လှပြီ..ရန်ကုန်သားဖြစ်ပေမယ့် ၄လွှာက ကွန်ဒို ခန်းလေးသာ ငှားနေနိုင်သည်။ အိမ်ရောက်တော့ပင်ပန်းမှုတွေနဲ့ အိပ်ယာပေါ်ပစ်လှဲပြိး အတွေးနယ်ဆန့်လိုက်သည်။ မနက်ဖြန်ဆိုနယ်ပြန်သွားတဲ့ ဇနီးလေး မေသာပြန်ရောက်မည်။ အိမ်ထောင်ကျပြီး ၄နှစ်လောက်ထိ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး ကလေးမယူဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေကြသည်။ ပိုက်ဆံလည်းပိုစုမိအောင်ဖြစ်သည်။ မေသာက ရှမ်းဗမာ ကပြားဖြစ်သည်။ အသားအရည်ဖြူဖွေးပြီး ကိုယ်လုံးထည်တောင့်သည်။ […]

ကျွန်မ အဖေနဲ့အမေက စံပြဈေးထဲမှာ အထည်ဆိုင်ဖွင့်ထားသည့်အတွက် မိုးမလင်းမှီ ထသွားပြီး မိုးချုပ်မှအိမ်ကိုပြန်ရောက် ကြပါသည်။ တစ်နေ့ကြတော့ ညနေမှောင်စပျိုးနေတဲ့အချိန်မှာ အမေနဲ့အဖေတို့ အိမ်ပြန်အလာစောင့်မျှော်ရင်း အိမ်ဝင်ပေါက် ထွက်ပေါက်ဘေးမှာ ထိုင်ပြီး မျှော်နေမိပါသည်။ ဒီအချိန်မှာဘဲ အပေါ်ထပ်တက်တဲ့ လှေခါးခြေရင်းဘက်ကနေ လူတစ်ယောက်ဟာ ကျွန်မရှေ့ကို ရိပ်ကနဲရောက်လာလို့ ကျွန်မဟာလန့်ပြီးမတ်တပ်ထရပ် လိုက်မိပါသည်။ “ဟင် […]

“မကြာမီအချိန်အတွင်း ရန်ကုန်အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်ကို ဆင်းသက်တော့မှာ ဖြစ်ပါတယ်ရှင်၊ ကျေးဇူးပြု၍ ထိုင်ခုံနောက်မှီများကို ပြန်တည့်မှတ်ပြီး ထိုင်ခုံခါးပတ်များကို ပြန်ပတ်ထားပေးကြပါရှင်” လေယာဉ်မယ်၏အသံ ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ငိုက်မြည်းနေ‌သော ရာဇာတစ်ယောက် နိုး၍လာသည်။ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှု နှောင့်နှေးသော နိုင်ငံတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသော လူငယ်သဘာဝ အတိုင်း အများနည်းတူ စွန့်စားကာ မြို့ပြလူနေမှုစနစ် ရှေ့ရောက်နေသော စင်္ကာပူတွင် […]

“အ….အား…အမေ့” “သိပ်နာနေလား…. အင်း….ဟင်း..” မနေ့ညကမှစပြီး ခံဖူးသည့် စောက်ပတ်က အခု ဒုတိယည ရောက်လာပေမယ့် လိုးပြီးရင်း လိုးရင်းလုပ်နေတာကြောင့် ဝေဝေရဲ့ အဖုတ်တစ်ခုလုံး နာကျင်ကျိန်းစပ်နေသည်။ “ဒါဆို မနက်မှဆက်လုပ်မယ်လေ” “ဟင့်အင်း….ဝင်နေပြီပဲကွာ….ဖြေးဖြေးလုပ်….နောက်မှကြမ်းချင်ကြမ်းပေါ့”အားအင်ချိနဲ့သော ဝေဝေ၏လေသံလေးက အိမ်ထောင်ဦး ဒုတိယည၏ ဂီတသံစဉ်လေး ဖြစ်နေသည်။ အဖုတ်ထဲကို လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေပြီး အရည်ကြည်တွေက […]

ကျမနံမည်က လဲ့လဲ့ဝင်း၊ စစ်ကိုင်းတိုင်း အထက်ပိုင်းက မြို့ငယ်လေးတစ်မြို့ကပါ။ နယ်မှာ လုပ်ငန်းအဆင်မပြေတော့ မြို့က အဒေါ် ဖြစ်တဲ့သူက ရန်ကုန်မှာ အရောင်းဝန်ထမ်းအဖြစ် လာလုပ်ကြည့်ပါလား အလုပ်ကလည်း ရှာရလွယ်တယ်ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်လာတာနဲ့ အမေနဲ့ တိုင်ပင်ကြည့်တယ်။ နယ်ကလည်း လုပ်ငန်း အဆင်မပြေတော့ အမေကလဲ သမီးလေး သွားလုပ်ကြည့်ချင်ရင် သွားလုပ်ကြည့်ပါဆိုတာနဲ့ […]

“ဟာ” ကျနေ့ာရင်ထဲက ထွက်လာတဲ့ အသံပါ။ မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်း အူတွေ သဲတွေ ဗြောင်းဆန် သွားတယ်။ မမသူဇာရယ်လေ အပြေးအလွား ရောက်လာပြီး ကျနော့်ရှေ့ တည့်တည့်မှာ ထဘီလှန် ပင်တီ အောက်ဆွဲချလို့ ဘယ်ချိန်ထဲက အောင့်ထားမှန်း မသိတဲ့ ဆီးတွေကို တဖြောဖြော မြည်အောင် ပန်းချနေတာ။ နွေမို့ […]

ကျမနာမည်က စိုးစိုးမော်ဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင်ရှင်မတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမ အမျိုးသားနာမည်ကတော့ ကိုရဲပိုင်ပါ။ ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီတစ်ခုတည်းမှာပဲ အလုပ်အတူတူ လုပ်ကြပါတယ်။ ကျမတို့ကုမ္ပဏီက ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီပါ။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးက ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ထောင်သက်တမ်း ငါးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်ကြသေးပါဘူး။ ကိုရဲပိုင်ကတော့ အသက်၃၅ နှစ်ရှိပြီး ကျမကသူ့ထက် အသက်သုံးနှစ် ငယ်ပါတယ်။ ကျမတို့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ […]

သူမနာမည်က လင်းလဲ့ခိုင်၊ လှတယ် မာနကြီးတယ်။ ကျောင်းတစ်ကျောင်းလုံးက သူမကို အလှဆုံးလို့ ပြောကြတယ်။ သူမက မျက်နှာလေးက လှသလို ကိုယ်လုံးကလည်း အရမ်းမိုက်သည်။ အရပ်က ၅ ပေ ၆ခန့်ရှိပြီး အသာအရည်လေးက ညိုပြီး စိုနေတယ်။ သူမရဲ့ ထူးခြားချက်ကတော့ အခုခတ် မိန်းကလေးတွေလို အတိုအပြတ် […]