မနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်

ခင်ခင်လေးဆိုတာ အသက်က (၂၅)သာ ရှိသေးသည့် လုံးကြီးပေါက်လှလေးဖြစ်ပြီး ချောသည်လှသည်ဟူသော စာရင်းဝင်သူ တစ်ယောက်ပင် ဖြစ်ပါသည်။ ဒါပေမဲ့လည်း ယူထားသော ယောကျ်ားက ကုန်သည်ဖြစ်လို့ တစ်လလောက်မှ တစ်ခေါက်လောက်သာ အိမ်သို့ပြန်လာသည်။ တစ်ခါလာလျှင်တော့ တစ်ပတ်လောက်နေပြီး ပြန်သွားတတ်သည်။ ပြန်လာလျှင်လည်း ငွေကြေးတွေက အလုံအလောက်ပင် ပါလာတတ်သည်။ သို့ပေမဲ့လည်း ခင်ခင်လေးသည် နဂိုထဲကမှ အသုံးအစွဲကြီးသူဖြစ်၍  ယောကျာ်းခရီးထွက်သွားပြီး မကြာခင်ရက်အတွင်းမှာပင် ငွေကပြတ်သွားလေ့ရှိပါသည်။ အဲဒီအခါတွင်တော့ ခင်ခင်လေးသည် အကိုကြီး တစ်ယောက်လိုနေသော ဦးဝင်းမောင်ထံမှ ငွေချေးရသည်။ အတိုက နှစ်ဆယ်တိုးဖြစ်သည်။ ကြာလာတော့ အတိုးတွေက နစ်လာသည်။ ငွေချေးထားကြောင်းကိုလဲ ယောကျာ်းကိုမပြောရဲ။ ဦးဝင်းမောင်၏ ကြွေးတွေက လည်ပင်းခိုက်၍ လာရသည်။ သည်ကြားထဲတွင် ယောကျာ်းဖြစ်သူက သူမနှင့် ကင်းကွာပြီး ခရီးထွက်နေရသည်။ သွေးသားဆူဖြိုးတုန်းအရွယ် ခင်ခင်လေးတယောက် ဆန္ဒမပြည့်ဝသော ဝေဒနာကို ခံစားလာရသည်။ သည်တော့လည်း တချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ် ဆိုတာမျိုးလို သူမကို မကြာခဏ ရိသဲ့သဲ့လုပ်နေသော ဦးဝင်းမောင်၏ ကွန်ယက်အတွင်းသို့ အသာလေး ခေါင်းရှိုကာ ဝင်ခဲ့သည်။ ဦးဝင်းမောင်က သူချေးထားသော ငွေတွေကို လျှော်ပစ်ရုံမကသေးဘဲ နောက်ပိုင်းတွင် ပုံမှန်ဆိုသလိုပင် သူမကို ထောက်ပံ့ပေးခဲ့ပါသေးသည်။ ခင်ခင်လေး၏ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသော ကာမဆန္ဒများလည်း ပြည့်ဝခဲ့ရသည်။ တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ်ပင်ဖြစ်သည်။ ဒီနေ့ညနေလည်း ခင်ခင်လေးသည် ညီမဖြစ်သူ ချိုချိုကို ဦးဝင်းမောင်၏ အိမ်သို့ စက်ဘီးဖြင့် လိုက်ပို့ခိုင်းပြီး ချိုချိုကို ပြန်လွတ်လိုက်လေသည်။ အခုပင်လျှင် ဦးဝင်းမောင်နှင့် ခင်ခင်လေးတို့ နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်အစားများမရှိကြတော့ပဲ ဝတ်လစ်စလစ် ဖြစ်နေကြပြီး ဦးဝင်းမောင်က ပက်လက်လှန်၍နေကာ ခင်ခင်လေးက သူ၏ဘေးတွင် ကပ်ရက်ထိုင်နေ၏။ ဦးဝင်းမောင်၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ကိုင်၍ကစားနေ၏။ လီးကြီးကလည်း အကြောတွေပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေလေသည်။ ခင်ခင်လေးက ဦးဝင်းမောင်၏ လီးကြီးကို သူမ လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်းက ခေါင်းကိုငုံ့ကာ အရင်းက အုကို လျှာလေးနဲ့ တယုတယ ယက်ပေးသည်။ လီးတံကြီးတလျှောက် လျှာလေးနှင့်တက်လာရင်း ဆီးပေါက်ဝ ထိပ်အကွဲလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ထိုးသည်။ ပြီးတော့ လီးချောင်းကြီးတချောင်းလုံးကို သူမအာခံတွင်းထဲ စုပ်မျိုလိုက်ရော။ ”အ.. အင်း.. မြင့်.. အင့်.. ဟင်း“ ဦးဝင်းမောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာ တွန့်ကနဲ တချက်ဖြစ်သွားရပြီး သူ၏ခါးကြီးမှာ ကော့၍တက်လာ၏။

ပြီးတော့ ဦးဝင်းမောင်၏ လက်နှစ်ဖက်က ခင်ခင်လေး၏ ဆံပင်တွေကြားထဲ ထိုးသွင်းကာ အားမလိုအားမရဖြင့် ပွတ်သပ်နေ၏။ နောက်တော့ ဦးဝင်းမောင်၏ လက်တဖက်က ခင်ခင်လေး၏ နို့အုံကြီးတွေဆီကို ရောက်သွားပြီး ဆုပ်နယ်နေကာ နောက်တဖက်ကတော့ စူစူမို့မို့လေးရှိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ညိုးလက်မနဲ့ဖြဲပြီး လက်ခလယ်နဲ့ စောက်စိလေးကို ကလိပေးနေ၏။ ခင်ခင်လေးကလည်း ခါးလေးတွန့်ပြီး တင်ပါးကြီးကို ရမ်းကာ ခံစားချက်တွေ အရမ်းပြင်းထန်လို့နေ၏။ ခင်ခင်လေးသည် ဦးဝင်းမောင်၏ လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီး သူမ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်ဖြင့် သူမရဲ့လျှာလေးနဲ့ ဒစ်ကြီးပတ်ပတ်လည်ကို ယက်ပေးနေတော့၏။ ခဏအကြာမှာတော့ ခင်ခင်လေးသည် ပက်လက်လှန်နေသော ဦးဝင်းမောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးပေါ်သို့ တက်ခွကာ လီးကြီးကို လက်နှင့်ကိုင်လျှက် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ထိုးသွင်းကာ မှောက်ချလိုက်၏။ စူစူမို့မို့လေးဖြစ်နေသော ခင်ခင်လေး၏ စောက်ဖုတ်လေးသည် လီးကြီး၏ဒဏ်ကြောင့် အတွင်းသို့ ခွက်ဝင်သွားရတော့သည်။ ခင်ခင်လေး၏ ဖင်ကြီးများ ပြန်ပြီးမြှောက်လိုက်တော့ သူမစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေက လီးကြီးရဲ့ အကြောကြီးတွေနဲ့ ညှိပြီး ပြန်ကြွလို့ ဖောင်းကားလာပြန်၏။ နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်ပြီး ပူးနေပေမဲ့ ခါးအောက်ပိုင်းကတော့ ပူးလိုက် ကွာလိုက်နဲ့ ဖွတ်ဖွတ် ပြွတ်ပြွတ် အသံတွေက အခန်းထဲတွင် ညံနေသည်။ ခင်ခင်လေးသည် မျက်စိစုံမှိတ်ကာ အဆက်မပြတ် ဖင်ပြောင်ကြီးကို စကောဝိုင်း ဝိုင်းပေးရင်း ပါးစပ်ကလည်း တဟင့်ဟင့်နှင့် အဆက်မပြတ် မြည်တမ်းနေတော့သည်။ ဦးဝင်းမောင်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ကိုင်၍ဆွပေးသောအခါ ခင်ခင်လေးက ဘယ်ညာယိမ်းထိုးလျှက် သူ့စိတ်ကြိုက် အားကုန်ဆောင့်လေတော့သည်။ “အင့်..အင့်.. အား..အား” အသံတွေသည် ခင်ခင်လေးတို့၏ လိုးချက်အတိုင်း စည်းဝါးလိုက်နေသလို ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ခါနီးနေပြီ။ ခင်ခင်လေးသည် တဖောင်းဖောင်းဖြင့် ဖိချနေသလို ဦးဝင်းမောင်၏ လီးကြီးကလည်း ခင်ခင်လေး စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေသည်။ ဦးဝင်းမောင်က ခင်ခင်လေး၏ ကော့နေသော နို့အုံကြီးကို တပြွတ်ပြွတ် စို့ပေးနေရင်းက သူ၏လက်နှစ်ဖက်ကလဲ ခင်ခင်လေး၏ ဖင်သားကြီးများကို ဆုပ်နယ်ချေမွပေးနေ၏။ နှစ်ဦးသား အရှိန်ပြင်းစွာ လိုးနေကြရင်းက ခင်ခင်လေး၏ ဖင်ကြီးသည် ဆောင့်နေရာမှ တဖြေးဖြေး အရှိန် လျော့ကျသွားလေတော့သည်။

မျက်လုံးလေးများ မှေးစင်းရင်း စောက်ရည်များက ဦးဝင်းမောင်၏ ဂွေးအုကြီးများပေါ်မှတဆင့် အိပ်ယာခင်းပေါ်သို့ စီးကျသွားကြတော့သည်။ အားပါးတရ လိုးကြပြီးနောက် အကိုကြီး ဦးဝင်းမောင်က အိပ်ယာပေါ်တွင် အရက်သောက်ရင်း အမောဖြေနေလေသည်။ ခင်ခင်လေးလည်း ရေချိုးခန်းဖက် ထွက်ခဲ့ရင်း ရေကို တဝကြီး ချိုးလိုက်သည်။ သူမတကိုယ်လုံး လန်းဆန်းသွားပြီး စောက်ဖုတ်လေးရော နို့ကြီးတွေကိုပါ ဆပ်ပြာတိုက်နေသည်။ ”ခင်ရေ အကိုကြီး ရေချိုးမယ်ကွာ“ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်ရောက်ချင်း ဦးဝင်းမောင်သည် ခင်ခင်လေးကို ဖက်၍နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပစ်လိုက်၏။ လက်တဖက်ကလည်း ခင်ခင်လေး၏ စောက်ဖုတ်ကို မထိတထိ ဆွပေးနေပြန်သည်။ ခုလေးတင် လိုးခဲ့ပြီးတဲ့ လီးကြီးကလည်း ထောင်မတ် မာကျောလို့နေသည်။ ခင်ခင်‌လေးလည်း ပုထုဇဉ်မို့ ဘာခံနိုင်မှာလဲ။ အကိုကြီး ဦးဝင်းမောင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ပြန်ဖက်ပြီး နမ်းရင်း သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကာ  ဆုပ်ကာနဲ့ ပွတ်ပေးနေမိတော့၏။ တင်းအိနေတဲ့ ခင်ခင်လေးရဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးကို စို့ရင်း လက်ခလယ်နဲ့ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲ ထိုးထိုးပြီး ကလိပေးနေပြန်သေးသည်။ ခင်ခင်လေးသည် သည်အတိုင်း မနေနိုင် ဖြစ်လာတော့သည်။ ဦးဝင်းမောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ရင်း ရင်ဘတ်ရော လည်ပင်းကိုပါ ခပ်ဖွဖွလေး ကိုက်ပစ်လိုက်သည်။ ခင်ခင်လေးရဲ့ နို့အုံတွေကို အကိုကြီးလက်က ချေမွနေလိုက်တာ ကြေမွပြီး နို့တွေ တွဲကျသွားမှာပင် စိုးမိသည်။ ”ချစ်တယ် ခင်လေးရယ် အကိုကြီး သိပ်ချစ်တယ်“ ”ခင်လေးလဲ အတူတူပါပဲ အကိုကြီးရယ်“ ”လေးဘက်ထောက်ပေးပါလား…. ခင်လေးရယ်” နှစ်ခေါက်ပင် မပြောရပါ။ မွန်ထူနေတဲ့ ခင်ခင်လေးတယောက် ခပ်ကျဉ်းကျဉ်း ရေချိုးခန်းထဲက ကြမ်းပြင်လေးမှာပင် လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်တယ်။ လေးဘက်ထောက်ကာ ကုန်းထားသည့်အတွက် ပြူထွက်နေသော ခင်ခင်လေး၏ စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးကို အကိုကြီး ဦးဝင်းမောင်က သူ့လီးကြီးနဲ့ တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်တော့သည်။ “အား.. အင်း.. ဟင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အား.. အသံတွေက ရေချိုးခန်းထဲတွင် ဆူညံနေတော့သည်။ ဦးဝင်းမောင် လိုးလိုက်တာ တအားပင်ဖြစ်သည်။ ခင်ခင်လေး၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို စုံကိုင်ဆွဲကာ အငမ်းမရဆောင့်နေသည်။ ရေတွေ စိုနေသဖြင့်လည်း အသံများမှာ ဆူညံနေသည်။ အိမ်ထဲတွင် လူမရှိ၍ တော်သေးသည်။ “အား..အား..ကျွတ်..ကျွတ်” ခင်ခင်လေးကလည်း အကိုကြီး ဆောင့်အားကောင်းစေရန် သူမ၏ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပေးနေမိသည်။ ခင်ခင်လေးတယောက် အလိုးခံခဲ့ဘူးသမျှ လီးတွေထဲမှာတော့ အကိုကြီး၏လီးက အရှည်ဆုံးမို့ထင်၏။ သူမ၏ သားအိမ်ကိုပင် လာ၍ လာ၍ ထောက်နေသည်။

”အင့်..အင့်..နာနာဆောင့် အကိုကြီး…. ခင်လေးကိုမညှာနဲ့…. ဖွတ်..ဖွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” ခင်ခင်လေး ထန်နေမှန်းသိ၍ ဦးဝင်းမောင်တယောက် မျက်နှာနီမြန်းကာ နားထင်ကြောများ ထောင်လာသည်အထိ အစွမ်းကုန် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးပေးနေသည်။ အသံတွေမြည်ပြီး လိုးအားကလဲ ပိုကြမ်းလာသည်။ “ကောင်းလိုက်တာ..အကိုကြီးရယ်” မကြာခင်မှာပင် အဝင်အထွက်မှန်နေသော လီးကြီးသည် ပိုမာကျောလာပြီး စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိဝင်ရန် အားနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ထိုးလိုက်တိုင်း ရှေ့သို့စိုက်ကျသွားပေမယ့် ခင်ခင်သိန်းကကျေနပ်နေ၏။ အချက်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်လောက်အောင် လိုးပြီးနောက် အကိုကြီးတယောက် ငေါက်ကနဲ ဆတ်ကနဲဖြစ်ကာ ပူနွေးချွဲပြစ်သော လရည်တို့ကို ခင်ခင်လေး၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်။ ခင်ခင်လေးမှာလဲ သူမ၏ဖင်ကြီးကို ရှုံ့ရင်း သက်ပြင်းချလိုက်တော့ သူမ၏ စောက်ရည်လေးများသည်လည်း ရွှဲကနဲ ထွက်ကုန်တော့၏။ ခင်ခင်လေးသည် ကျောလေးကော့ပြီး အကိုကြီး ဦးဝင်းမောင် ရင်ခွင်ထဲ မှီလိုက်ရင်းပဲ သူမ၏နို့ကြီးများကို စုံချေခြင်း ခံလိုက်ရပြန်သည်။ အတော်လေးကြာတော့မှ ခင်ခင်လေးက သူ့ရင်ခွင်ထဲက ထွက်ပြီး ရေချိုးပြစ်လိုက်သည်။ အကိုကြီး ဦးဝင်းမောင်၏ ကြောက်စရာကောင်းလှသော လီးကြီးကတော့ မာပြီးတောင်နေဆဲပင် ဖြစ်သည်။ ချိုချိုတယောက် သူမ၏အစ်မ ခင်ခင်လေးကို ဦးဝင်းမောင်အိမ်ရှေ့မှာ ချပေးခဲ့ပြီး ရုပ်ရှင်ရုံရှေ့ကို ရောက်လာတော့ အောင်လင်းက အဆင်သင့်စောင့်နေ၏။ ဒီလိုနှင့် ချိုချိုသည် အောင်လင်းနှင့်အတူ ရုပ်ရှင်ရုံထဲ ဝင်ခဲ့တော့သည်။ ရုပ်ရှင်ပြလို့ အတော်ကြာတာတောင် အောင်လင်းက ချိုချိုဖက်ကို ကပ်မလာဘူး။ ခါတိုင်းဆို ရုပ်ရှင်ရုံထဲ ရောက်ပြီး မီးမှိတ်တာနဲ့ အတင်းပဲဖက်ပြီး အငမ်းမရ နမ်းနေကျကိုး။ အခုတော့ အောင်လင်းက တမျိုးဖြစ်နေ၏။ ဘယ်ရမလဲ ချိုချိုက အောင်လင်း၏ မျက်လုံးတွေရှေ့ကို သူမ၏ လက်ဝါးဖြင့် ကာလိုက်၏။ ”ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကိုအောင်” ဒီတော့မှ ဘသားချောက နတ်သံမနှောဘဲ ပြောတော့၏။ သူဟာ အချစ်ကံဆိုးသူရယ်ပါတဲ့၊ သူ့ကို ကောင်မလေးတယောက်က မချစ်ဘဲနဲ့ ချစ်ဟန်ဆောင်နေတာပါတဲ့၊ ချိုချို့ကို စောင်းပြောတာပေါ့၊ သမီးရည်းစား ဖြစ်လာတာ တစ်နှစ်ကျော်ကြာခဲ့ပြီ တခါမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ် မတွေ့ရဘူး၊ ဒီနေ့တော့ နှစ်ယောက်ထဲတွေ့ချင်တယ်၊ တကယ်မချစ်ဘူးဆိုလဲ ရပါတယ်ဟု ဆိုလာ၏။ ဒီလိုပြောလာတော့လဲ သနားစရာပင်ဖြစ်၏။ သူ့ပုခုံးပေါ် ချိုချိုရဲ့ ခေါင်းလေး တင်ပြီး သူ့နားရွက်လေးကို ချိုချိုက နမ်းလိုက်၏။ ဒီတော့ ဖိုမဓါတ်တို့ ထိတွေ့ကာ ချက်ချင်းမီးတောက်ခဲ့ရ၏။

ခေါင်းလေးတွေ ပူးပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းကြတော့၏။ အောင်လင်းရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ချိုချိုရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ခဏကြာတော့ ချိုချိုရဲ့လက်လေးကို ဆွဲကာ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ခိုင်းပြန်သည်။ ဘေးကလူများက ရုပ်ရှင်ထဲတွင်သာ အာရုံစိုက်နေသည့်အတွက် တော်သေး၏။ ကဲလွန်းနေသည့် ကိုအောင်၏ လီးကြီးက လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ထားတဲ့ကြားက မာတောင်ပြီး တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေ၏။ ဒီတခါ နို့လေးတွေကို အနယ်ခံရပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း အစုပ်မှာ ချိုချိုတယောက် စစ်ခနဲ ခံစားလိုက်ရသည်။ သွားပြီ စိတ်တွေကြွလို့ စိမ့်ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေကြောင့် ရုပ်ရှင်မပြီးခင် ထပြီး ထမိန်ပြင်ဝတ်ရဦးမည် ဖြစ်သည်။ “ဟယ်..ကိုအောင်အိပ်တဲ့ ထပ်ခိုးလေးက အကျယ်ကြီးနော်…. ကဲ..ဘာပြောမှာလဲကိုအောင်.. နှစ်ယောက်ထဲကျ ပြောမယ်ဆို” ”ချစ်တယ်ချိုချိုရယ်…. သိပ်ချစ်တယ်ကွာ” အသံ တုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ ပြောရင်း အောင်လင်းက ချိုချို၏နောက်မှ သိုင်း၍ဖက်ကာ လည်တိုင်လေးကို နမ်းတော့၏။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း နို့အုံလေးတွေကို အုပ်ကိုင်ထားရင်း နောက်လက်တစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်မှ ပွတ်ပေးနေလိုက်တာ ချိုချို၏ရင်ထဲတွင် လှိုက်ဖိုနေရတော့၏။ နောက်တော့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ကြပြန်သည်။ ကျောသိုင်းဖက်ရင်းနဲ့ ဇစ်လေးဖြုတ်ပြီး အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ ဘရာစီယာလေးအတွင်း မလုံ့တလုံ့ဖြစ်နေရှာတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို နမ်းနေသည့် အောင်လင်းမှာ ကလေးတယောက်လိုပင်။ နို့နှစ်လုံးကြားထဲကို တရှိုက်မက်မက် နမ်းရှုံ့သည်။ နို့အား မထိတထိ ကိုက်လိုက် လျှာဖြင့် ယက်လိုက်နှင့် ဆွနေသည်။ ပြီးတော့ ကိုအောင်က ချိုချို၏ လက်တဖက်ကို အသာဆွဲပြီး သူ့လီးကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ အောင်လင်း၏ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထလျှက် မာတောင့်နေသောလီးကြီးမှာ အတော်ပင်ကြီး၏။ လက်ကလေးနဲ့ အားကုန်ဖျစ်ညှစ်တာတောင် လက်ညိုးနဲ့လက်မ ကောင်းကောင်းမထိချင်။ ”အင်း.. ဟင်း.. ကိုအောင်ရယ်” အသံလေးမှ မဆုံးခင် အောင်လင်းက သူမကို နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကာစုပ်ပြန်သေးသည်။ ဖောင်းကြွလာနေတဲ့ ချိုချိုရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်က ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်နေပြန်တော့ ချိုချိုတစ်ယောက် မရိုးမရွနဲ့ အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာရတော့သည်။ အောင်လင်းက နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း ချိုချိုကို အိပ်ယာပေါ် လှဲသိပ်ပေးလိုက်၏။ ချိုချို၏ လည်ပင်း လည်တိုင်လေး နို့လေးများကို နမ်းပေးရင်းက တဖြေးဖြေး အောက်ဖက်ကို လျှောပြီး သူမ၏ ချက်ကလေးဆီ ရောက်လာတော့သည်။

ချိုချိုခမျာလည်း “အင်း..ဟင်း..ဟင်း”ဟူသော အသံလေးများ ညည်းတွားလျှက် သူမလက်ကလေးများဖြင့် အောင်လင်း၏ ခေါင်းကဆံပင်များကို ထိုးဖွပေးနေမိသည်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ချိုချိုရဲ့ ကိုယ်လုံးကလေးဟာ လူးလူးလွန့်လွန့်ဖြစ်လာလျှက် အောင်လင်းက သူမ၏ထမီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ချိန်တွင် ဖင်ကလေးကိုပင် ကြွပေးလိုက်မိတော့သည်။ အောင်လင်းက ချိုချို၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်လုံးကြီးတဖက်ကို နမ်းရှုံ့ရင်း ကျန်လက်တဖက်ကတော့ ဖင်သားကြီးများကို ဆုပ်ချေနေလေသည်။ အဲ့ဒီနောက်တော့ သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ခေါင်းဝင်ပြီး ဖောင်းမို့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးကို လက်နဲ့အသာဖြဲပြီး စောက်စိချွန်ချွန်လေးကို သူ၏လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် ကုန်းယက်လိုက်တော့သည်။ “အ.. ကိုအောင်.. အင်း.. ဟင့်.. ကိုအောင်ရယ်…. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ်.. အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. အား.. အား..“ ချိုချို၏ ခါးလေးမှာ ကော့၍ ကော့၍ တက်လာရင်း သူမ၏ အသက်ရှူသံများသည်လည်း ပြင်းလာရလေသည်။ ”အင့်.. ဟင့်.. ချိုချို မနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်“ ချိုချိုမှာ ပြောရင်းက အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် အိပ်ယာခင်းကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ချေနေတော့သည်။ ချိုချိုတယောက် စစ်ကနဲ ကျင်ကနဲ ခံစားနေရသည်မို့ ညည်းတွားနေရခိုက် သူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာကြီးအဆုံးအထိ ဝင်လာချိန်မှာတော့ ဖင်ကြီးပင် ကြွတက်သွားရတော့သည်။ အောင်လင်းက ချိုချို၏ စောက်မွေးလေးများကို ဖွဖွလေးဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းအတွင်းသားများကို ငုံရင်း စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အထက်အောက် လျှာဖြင့် ကလိပေးနေပြန်သည်။ အောင်လင်း၏ လျှာဒဏ်ကြောင့် ချိုချိုခမျာ ခါးလေးတွန့်ပြီး ကော့၍ ကော့၍တက်လာသည်။ ချိုချို၏ စောက်ပတ်တခုလုံးလည်း ပူနွေးလာပြီး ရင်ထဲ ဟာ၍ဟာ၍ သွားရ၏။ သူမ အသဲထဲပင် ကျင်ပြီး အေးစိမ့်သွားနေရတော့၏။ ချိုချိုသည် တခါမှ အမှုတ်မခံခဲ့ဘူးတော့ စောက်ပတ်ထဲကလား၊ ရင်ထဲကလားပင်မသိ ဟာသွားသလိုလို ဖိုသွားသလိုလိုဖြင့် ဖင်ကြီးများကိုပင် ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။ အရသာရှိလိုက်တာကလဲ မပြောပါနှင့်တော့။ တခါတခါများ အောင်လင်းရဲ့ လျှာကြမ်းကြီးက ချိုချိုရဲ့ စောက်စိလေးကို ပွတ်တိုက်သွားတဲ့အခါဆိုရင် ချိုချိုတယောက် ဘယ်လိုကြီး ခံစားသွားရမှန်း မသိဘူး။ ချိုချိုတယောက် အောင်လင်းရဲ့ခေါင်းကို အတင်းထဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ဒီအခါမှာတော့ ကိုအောင်က ချိုချိုရဲ့ ဖင်သားကြီးကို ဆုပ်နယ်ပေးပြန်ပါသည်။ သူတို့နှစ်ဦးစလုံး ကာမစိတ်တွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တက်ကြွနေကြပြီဖြစ်သည်။ ခဏကြာတော့ အောင်လင်းက ချိုချိုကို တစောင်းလှဲအိပ်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ သူမပေါင်တလုံးကို မပြီးဖြဲကာ နီတာရဲနေတဲ့ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ၏ လီးကြီးကို အသာတေ့ရင်း ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းလိုက်တော့သည်။ “အ..အ.. နာတယ်.. ကိုအောင်ရယ်…. အင်း..” အောင်လင်း၏ လီးကြီးသည် ချိုချို၏ စောက်ပတ်လေးထဲ တဝက်မရှိတရှိ ဝင်နေတဲ့အခိုက်မှာပင် စောက်ခေါင်းတခုလုံး ပြည့်ကျပ်သိပ်နေတော့၏။

အောင်လင်းက သူ၏လီးတံကြီးကို အသာရပ်ထားပြီး သူမနို့ကြီးတလုံးကို နယ်ပေးရင်း နောက်နို့သီးခေါင်းလေးတခုကို ရွရွလေး ချေပေးနေ၏။ အောင်လင်းက သူမ၏လည်တိုင်လေးနှင့် ဆံစပ်လေးများကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ကလိပေးနေသည်။ ချိုချိုကလဲ ဖင်ကြီးများကို နောက်သို့ မသိမသာ ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။ အလိုက်သိသော လီးကြီးက ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ပင် စောက်ပတ်လေးထဲ တိုးဝင်သွားတော့သည်။ “ဖွတ်..ပြွတ်..ဖွတ်..အား..အား..အင်း..ကျွတ်..ကျွတ်..” ငြီးသံလေးများ ထွက်လာသလို ချိုချို၏ရင်ထဲ မောလာသလို အောင်လင်း၏ လီးကြီးကလည်း သူမစောက်ပတ်လေးထဲ ပိုကြီးလာသလို ခံစားလာရသည်။ လီးကြီးက ဆောင့်ချက်မှန်မှန်ဖြင့် ဝင်ထွက်နေသော်လည်း ကာမစိတ် ပြင်းထန်နေသော ချိုချိုကတော့ အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ သူမ၏ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပေး၏။ အောင်လင်းက ဆောင့်၍အလိုး ချိုချိုက ဖင်ကြီး နောက်သို့ပစ်အပေးမှာ ဆုံသွားလျှင်တော့ လီးကြီးသည် သူမရင်ခေါင်းထဲ ရောက်ရောက်သွားသလားပင် အောက်မေ့ရသည်။ ”တခါထဲကို အောင့်အောင့်သွားတာပဲ.. ကိုအောင်ရယ်“ တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လာသည်။ အောင်လင်းက သူမနို့ကြီးတွေကို အတင်းချေရင်း ဆောင့်ချက်တွေကို အရှိန်မြင့်လာသည်။ နှစ်ဦးသား ချွေးတွေရွှဲနေပေမဲ့ အသဲထဲအေးနေ၏။ “ဆက်ဆောင့်ပေးပါ….ကိုအောင်ရယ်…. နာနာလေးဆောင့်ပေးစမ်းပါ..ချို ဘယ်လိုဖြစ်လာမှန်း မသိဘူး“ အောင်လင်းက ကြုံး၍ ကြုံး၍ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်ရာ နှစ်ဦးသား ကာမပန်းတိုင်သို့ ရောက်သွားကြပြီး စောက်ရည်များနှင့် သုတ်ရေများ ရွှဲရွှဲစိုကုန်တော့လေသည်။ ခဏအကြာမှာတော့ အနားယူနေရင်း အောင်လင်းက ချိုချို၏နှုတ်ခမ်းလေးများကို ခပ်မျှင်းမျှင်းလေး စုပ်ပေးနေသည်။ ချိုချိုကလဲ အောင်လင်းတကိုယ်လုံးကို ဖက်ရင်း ပြန်၍နမ်းပေးလိုက်သည်။ ရမက်စိတ်တွေ ငြိမ်းအေးမသွားသေးသော ချိုချိုက အောင်လင်း၏ လီးချောင်းကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ လီးက တောင်မနေပဲနဲ့တောင် လုံးပတ်က တုတ်ပြီး နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး။ ချိုချို အားပါးတရ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖျစ်ညှစ်ပွတ်သပ်မိတော့ လက်ထဲတွင် တစထက်တစ စံချိန်မှီအောင်ပင် မာတောင်လာခဲ့ရချေပြီ။ ချိုချိုက သူမ၏ပေါင်တန်ကြီးတဖက် အောင်လင်း၏ ပေါင်ပေါ်သို့ ခွတင်လိုက်တော့ လီးတံကြီးမှာ သူမစောက်ဖုတ်လေးနှင့် မလွတ်မလပ်ဖြစ်ကာ ထိုးထောက်မိလိုက်ပြန်ပါသည်။ အောင်လင်းက ချိုချို၏ နှုတ်ခမ်းလေးများကို ဆွဲစုပ်ရင်းက ပေါင်ကြီးတဖက်ကို သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီးနောက် လီးတံကြီးကို စောက်ပတ်အဝတွင် တေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။ ခါးလေး တွန့်လိမ်သွားပြီး ချိုချိုသည် စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ပေးလိုက်သည်။ အောင်လင်းကလဲ သူမ၏ခါးလေးကို ဆွဲ၍ဆွဲ၍ ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။

”အင့်.. ဟင့်.. ကို..ကိုအောင်ရယ်.. ဟင့်.. ဟင့်“ လီးတံကြီး ဝင်သွားပြီ ဆိုကတည်းက ချိုချိုတယောက် မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းကာ ကျိတ်မနိုင် ခဲမရ ဖြစ်နေရလေသည်။ အောင်လင်း၏ ဆောင့်ချက်တွေကလည်း စီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြင့် ပြင်းထန်လှသလို သူမ၏စောက်စိလေးကို ဖိသိပ်သလိုပင် ဖြစ်နေပြန်တော့ အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရလေသည်။ မကြာလိုက်ပါချေ အောင်လင်းကို ဖက်ထားသော သူမလက်နှစ်ဖက်မှာ တိုး၍ တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်သလို အောင်လင်းလက်တွေလည်း သူမခါးလေးကို အတင်းပင် သိမ်းကြုံးဖက်လိုကာ “အအအားး…ပြီး ပြီးပြီ ကိုအောင်….အိုးးအားးး… ပြီးပြိလားချို….  ကိုလည်း… ပြီး…အာားးး…ရှီးးး” နှစ်ယောက်သား ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားကြ‌တော့သည်။ ခင်မေသည် အသက်(၂၆) တခုလပ် တစ်ယောက်ဖြစ်ကာ ငွေကြေးလည်း ပြည့်စုံသူတဦးဖြစ်သည်။ ယောကျာ်းဆုံးသွားသည်မှာ သုံးနှစ်ခွဲခန့် ကြာခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး ကာမအရသာကို ချိုသည်၊ ခါးသည်သိနေရက်နဲ့ သူမ၏မပြည့်ဝသော ဆန္ဒများအတွက် ရတက်မအေးနိုင်အောင် ဖြစ်နေရလေသည်။ ယနေ့ညလဲ ကြွေးတောင်း သွားစရာရှိသဖြင့် အောင်လင်းကို အဖော်ခေါ်ထားသည်။ မိန်းမသားတယောက်တည်း နေသူမို့ ဟိုနားသည်နား သွားစရာရှိလျှင် အောင်လင်းနဲ့သာ သွားလေ့ရှိပါသည်။ အောင်လင်းမှာ သူမထက် အသက်အများကြီး ငယ်သည်မို့ လူအမြင်လဲ တင့်တယ်သည်။ အပြင်သွားမည်ဖြစ်၍ တံခါးအားလုံး ပိတ်ကာ အဝင်အထွက်ပေါက်လေးသာ အသာဟထားလိုက်သည်။ အောင်လင်းသည် ဟထားသော တံခါးလေးကို တွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့ လှမ်းကြည့်၍ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ထိုင်ရာမှအထတွင် မခင်မေသည် သူမခေါင်းလေးကို လက်တဖက်မှ ကိုင်ရင်း ကုလားထိုင်ပေါ်သို့ ပြန်ထိုင်ကျသွားသည်။ ”အို..မူးလိုက်တာ“အောင်လင်းက ကမန်းကတမ်း အနားသို့ ရောက်သွားသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပဲ မခင်မေ၏ နားထင်လေးနှစ်ဖက်ကိုသာ နှိပ်ပေးနေ၏။ မွှေးကြိုင်လှသော ခင်မေ၏ရနံ့များက အောင်လင်း၏ရင်ကို လှုပ်ခါလေပြီ။ ထို့အပြင် အသက်ရှူလိုက်တိုင်း နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်နေသော နို့အုံဖောင်းဖောင်းမို့မို့တွေကလဲ ရမက်စိတ်ကို နှိုးဆွနေသည်။ အောင်လင်းသည် တံထွေးကို မျိုချရင်း ယပ်ခပ်ပေးနေသည်။ သူမကို စိုက်ကြည့်ကာ ယပ်ခတ်ပေးနေသော အောင်လင်းကို မျက်လုံးလေး မှေးကြည့်ရင်းက ခင်မေ ထဖက်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်နေရသည်။ မိန်းမသားမို့သာ ထိန်းနေရသည်။ အောင်လင်းအဖို့လဲ အခက်တွေ့နေသည်။ ဟိုတနေ့ကမှ ချစ်သူချိုချိုကို ပါကင်ဖွင့်ပြီး အသာချော့လိုးခဲ့သည်။ ချိုချိုကို နှစ်ချီနှစ်မောင်းလိုးပြီး သူ့ကို နောက်ထပ်အတွေ့မခံသဖြင့် အောင်လင်း ကာမဆန္ဒတွေ မငြိမ်းသေးချေ။ ယခုလဲ ဒီလောက် တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် စော်ကြီးနဲ့ ပူးပူးကပ်ကပ် နေနေရတော့ စိတ်တွေ မနည်းထိန်းနေရသည်။ မှိန်းနေသော မခင်မေကို ကြည့်ရင်း အောင်လင်းတယောက် တက်လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာသည်။

သူ၏လီးတံကြီးကတော့ ပုဆိုးအောက်မှာ တောင်မတ်နေသည်မှာ ပုဆိုးပင် ငေါထွက်လို့နေသည်။ အခုနေ မခင်မေသာ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရင်တော့ အခက်ပဲဟု တွေးမိနေ၏။ ခင်မေ၏ မျက်ခွံလေးများ အသာမှေးရင်း အောင်လင်၏ ပုဆိုးထဲက တဆတ်ဆတ်တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရသည်။ တိတ်ဆိတ်မှုသည် ကာမစိတ်ကို ထကြွစေ၏။ ခင်မေ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်း စောက်ရည်လေးများ စို့ထွက်နေပြီဖြစ်သည်။ အကြင်နာလေးတွေနဲ့ ယပ်ခတ်ပေးနေတဲ့ လေအေးလေးများသည် ခင်မေ၏ ရင်ထဲ အသဲထဲသို့ပင် အေးစိမ့်သွားနေသည်။ ခင်မေတယောက် သက်ပြင်းမျှင်းမျှင်းလေး ချလိုက်မိ၏။ အရွယ်ခြင်း မတူသူမို့ ပိုပြီးသေချာအောင် ခင်မေ အချိန်ဆွဲနေရ၏။ နောက်တော့ မျက်လုံးလေး အသာဖွင့်ကြည့်ပြီး အံ့သြဟန်ဖြင့် “ဟယ်..အောင်အောင် ခုထိ အိမ်မပြန်ရသေးဘူးလား” ”ဟုတ်တယ်..မမ… မမကို စိတ်မချလို့… တော်ကြာ ခေါင်းပိုကိုက်လာရင် ဘယ်သူမှ မရှိမှာစိုးလို့” “အောင်အောင်ရယ်…. ကျေးဇူးတင်ပါတယ်” ခင်မေက အသာအယာထပြီး လဲကျမဲ့ဟန်လေး လုပ်ပြလိုက်တော့ လက်သွက်တဲ့ အောင်လင်းက လှမ်းပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ထားလိုက်၏။ ”လာ..မမ အခန်းထဲ တွဲပို့ပေးမယ်“ အောင်လင်း၏ ရင်ခွင်ထဲ မှေးရင်း ခင်မေသည် အခန်းထဲသို့ တွဲဝင်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ထိန်းထားပေးသော အောင်လင်း၏ လက်တဖက်က ခင်မေ၏ နို့အုံလေးကို ဆုပ်ကိုင်ထား၏။ အောင်လင်းသည် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်စေတော့ လိုးပစ်လိုက်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ သူကိုင်ထားသော ခင်မေ၏ ရင်သားများသည် မာတင်းနေ၏။ တွဲလာရင်း ကြီးမားစွံ့ကားတဲ့ ဖင်သားကြီးတွေက သူ့ကိုလာပွတ်နေတော့ အောင်လင်း၏လီးက တဆတ်ဆတ် တောင်နေပေပြီ။ ခင်မေ၏ခေါင်းက ဆံနွယ်လေးများကို အောင်လင်း တချက်နမ်းပစ်လိုက်သည်။ နုဖတ်နေသော ခင်မေ၏ အသားစိုင်များကလည်း သူ၏ကာမစိတ်ကို ချွန်းမအုပ်နိုင်အောင် နှိူးဆွနေ၏။ ခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်လှဲသိပ်ရင်း အောင်လင်း၏ ကိုယ်လုံးကြီးက ကပ်ပါလာသည်။ သူ့ပခုံးပေါ်သို့ တင်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကလဲ မလွတ်။ တဦးကိုတဦး စိုက်ကြည့်ပြီး ခင်မေ၏ နဖူးကို အောင်လင်းက စနမ်းလိုက်တော့သည်။ နှစ်ဦးသား ထိန်းချုပ်ထားသော စိတ်များကို လွတ်ပေးကာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်လိုက်မိကြသည်။ တော်တော်နှင့် မခွာကြပေ။ ခင်မေက အောင်လင်း၏ ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသည်။

အောင်လင်းကလဲ အင်္ကျီပေါ်မှ သူမနို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ချေပေးနေ၏။ “ချစ်တယ်မမရယ်..ချစ်တယ်” ”မမလည်း မင်းလိုပါပဲ အောင်အောင်ရယ်”အောင်လင်းက ခင်မေ၏ တကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ရင်း နှိပ်ကြယ်သီးလေးများကို တလုံးချင်းဖြုတ်ကာ သူမ၏ဘရာစီယာပေါ်ကနေ နမ်းနေ၏။ ပြီးနောက် ဘရာစီယာအောက်ဖက်ကို လက်လျှိုသွင်းပြီး နို့အုံကြီးကို ဆွဲကိုင်လျှက် နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေမွပေးလိုက်သည်။ ခင်မေ၏ နို့အုံကြီးမှာ တင်းတင်းအိအိလေး ရှိနေသောကြောင့် အရသာခံကာ ကိုင်နေပေမယ့် ဘရာစီယာခံထားသည့်အတွက် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကိုင်တွယ်ကာ နယ်လို့မရဖြစ်နေသည်။ ထို့နောက် ခင်မေ၏ နောက်ကျောကို လက်လှမ်းပြီး ဘရာစီယာချိတ်ကို ဖြုတ်ကာ ချွတ်လိုက်သောအခါ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးက ထင်းထင်းလင်းလင်းကြီး ပေါ်ထွက်လာပါသည်။ အောင်လင်းသည် မို့မို့ဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသော နို့အုံကြီးများကို လက်ဖြင့်စုံကိုင်ပြီး စို့ပေးနေသည်။ ခင်မေကတော့ သူမလက်ချောင်းလေးတွေကို အောင်လင်းဆံပင်များအကြား ထိုးဖွရင်း တအင့်အင့်ဖြင့် အသံလေးများ ထွက်နေရ၏။ အောင်လင်းသည် ခင်မေ၏ခါးလေးကို ပွတ်ပေးနေရာက သူမ၏ထဘီကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ လီးနဲ့ဝေးတာ သုံးနှစ်တာင်ရှိနေတဲ့ စိမ်းစိမ်းညို့ညို့မို့ထွက်နေတဲ့ ခင်မေ၏ စောက်ဖုတ်လေးကို ရွရွလေးပွတ်ပေးနေ၏။ အနေရခက်လှသော ခင်မေက အောင်လင်း၏ နှုတ်ခမ်းကိုဖမ်းပြီး လျှာလေးထိုးပေးကာ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပေးနေမိပြန်သည်။ ”ဟင့်..အင့်.. အောင်ရယ်..လိုးမှာဖြင့်လိုးတော့ကွယ်..မမ မနေတတ်တော့ဘူး..အောင်လေးရယ်“ ခင်မေ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေးကာ ထောင်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲသို့ အောင်လင်းက သူ့လီးကြီးနဲ့ အသာတေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်တော့၏။ ”ဗြစ်..ဗြစ်..ဖွတ်..ဖွတ်” ”အား..အား..နာတယ် အောင်ရယ်..“ အောင်လင်း၏ ရင်ဘတ်ကို သူမ စုံတွန်းထားလိုက်သည်။ အရင်က အလိုးခံဘူးခဲ့ပေမယ့် အခု အသစ်ဖြစ်နေတဲ့ စောက်ပတ်လေးက ကျဉ်းပြီးကျိန်းနေ၏။ သို့သော် အောင်လင်း၏ လီးကြီးတချောင်းလုံးကတော့ ခင်မေ၏ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ တဆုံးဝင်သွားခဲ့ရချေပြီ။ အောင်လင်းက သူမ၏နို့ကြီးများကို တလှည့်စီ စို့ပေးနေတော့ရာ ခင်မေခမျာ တင်ပါးကြီးကို တွန့်ပြီး ရမ်းလိုက်ရပြီး စောက်ရည်များလဲ ပိုထွက်လာတော့သည်။ ”ပြွတ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ပြွတ် “အောင်လင်းက တချက်ချင်းစီ လိုးပေးတော့ ခင်မေ ခံနိုင်ရည် နဲနဲရှိလာသည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းလေးများသည် ဆောင့်လိုက်ရင် ခွက်ဝင်သွားပြီး လီးပြန်အနှုတ်တွင် လီးတန်ကြီးနှင့် ကပ်ကပ်ပြီးပါလာကာ အပြင်သို့ စူစူထွက်လာကြရ၏။

ထွက်လာသော အရည်များကြောင့် လီးဝင်ထွက်သံများ ပိုကျယ်လာပြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်ဝင်လာတဲ့ အောင်လင်း၏ လီးကြီးကို ခင်မေ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများက ညှပ်ပြီးဆွဲဆွဲပေးနေသည်။ အောင်လင်းက အားရပါးရ ဆောင့်နေသလို သူမကလည်း ကော့ကော့ပြီး အလိုးခံနေသည်။ ”ဟင့်..ဟင့်.. နာနာဆောင့်စမ်းပါ..အောင်ရယ်..မမပြီးချင်ပြီ” “ဖွတ်.. ပြွတ်..ဖွတ်..အာ့..အား“ ဒီတခါမှာတော့ အောင်လင်းလဲ ရင်ထဲမှာ ဘလောင်ဆူနေပြီမို့ ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဆောင့်ဆောင့် လိုးပစ်လိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် လီးတချောင်းလုံး ကျင်တက်လာကာ သုံးလေးချက်မျှ အားကုန်ဆောင့်ပြီး လီးတံကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးနှစ်လျှက် သုတ်ရည်တွေ တလျှော့ပြီး တလျှော့ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ မခင်မေကလည်း အောင်လင်း၏ခါးကို ခြေနှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲချိတ်လျှက် သူမ၏တင်ပါးကြီး ကော့တင်ထားရင်း တွန့်လိမ်လူးလွန့်နေတော့သည်။ ချိုချိုတို့ မိသားစုမှာ လူများများရှိသည်မဟုတ်။ အမေရယ်၊ အမေ့နောက်ယောကျာ်း ဦးဝင်းစိန်ရယ်၊ အစ်မခင်ခင်လေးရယ်၊ ချိုချိုရယ် တအိမ်ထဲ နေခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ချိုချိုသည် ခင်ခင်လေး အိမ်ထောင်ကျပြီးကတည်းက သူတို့နှင့်အတူ လိုက်နေခဲ့လေသည်။ ခင်ခင်လေးယောကျာ်း ကိုစိန်အောင်က ခဏခဏ ခရီးထွက်နေရပြီး တလလျှင် ဆယ်ရက်လောက်သာ အိမ်မြဲသူဖြစ်သည်။ ဒီတခါတော့ မခင်လေး၏ယောက်ျား ကိုစိန်အောင်တယောက် ပြန်လာရမည့်ရက်ထက် စောပြန်ရောက်လာလေသည်။ အိမ်တွင်လည်း မခင်လေးကမရှိ။ အကိုစိန်အောင် ပြန်လာတော့ ချိုချိုက ရေချိုးရန် အိမ်ဘေးသို့ အဆင်းဖြစ်သည်။ ကိုစိန်အောင်က ထမီရင်လျားထားတဲ့ ချိုချို့ကိုယ်လုံးလေးကို စူးစိုက်ကြည့်သွားသေးသည်။ ချိုချို ရေချိုးနေစဉ်မှာလဲ ကိုစိန်အောင်က ပြူတင်းပေါက်နား မယောင်မလည် လုပ်နေတာ တွေ့ရသေး၏။ ချို့ရင်ထဲမှာတော့ လှုပ်ရှားမိသား။ ကိုစိန်အောင်က သဘောကောင်းပြီး မခင်လေးကိုလည်း သံယောဇဉ်ကြီးရှာ၏။ ပြီးတော့ ခဲအိုသာ ဆိုတယ် ချိုချို့အပေါ်လဲ ဂရုတစိုက်ရှိသူဖြစ်သည်။ ရေချိုးပြီးနောက် ခင်ခင်လေးတို့ အခန်းကိုရှင်းလင်းပြီး ခဲအိုအတွက် အိပ်ယာခင်းပေးရန် သတိရ၍ သူတို့အခန်းဖက်သို့ ကူးလာခဲ့သည်။ အိပ်ယာခင်းပေးနေစဉ် ကုတင်ဘေးကို ခြေထောက်တစုံ ရောက်လာလို့ မော့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုစိန်အောင်ပင်ဖြစ်သည်။ သူက ချို့ရင်သားတွေကို ငုံ့ပြီးကြည့်နေတယ်လေ။ စောစောက အိမ်နေရင်းမို့ အင်္ကျီကြယ်သီးနှစ်လုံးကို ဖြုတ်ထားမိသည်။ ရေချိုးပြီးကာစဆိုတော့ အောက်ခံဘော်လီကလည်း မပါချေ။ ချိုချို၏ ဝင်းမွတ်ဆူဖြိုးသော ရင်သားစိုင်နှစ်ခုက အလှပြနေသလို ဖြစ်နေကြသည်။ ချိုချို ကိုစိန်အောင်ကို မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲလို့ သူ့ခါးကို ကြည့်လိုက်တော့ ချို့ရင်ထဲ လှိုက်ဖိုလို့ သွားရသည်။ ပုဆိုးအောက်က သူ့လီးကြီးက ဖောင်းကြွလို့နေသည်။

ဟိုတခါက သူတို့လင်မယား လိုးကြတာကို ချို ချောင်းကြည့်ဖူးသည်။ ကြီးမားရှည်လျားလိုက်တဲ့ လီးကြီး။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ချို တံထွေးတချက် မျိုချလိုက်မိသည်။ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာ ကာမစိတ်တွေ ထတတ်တာမို့ ချို မရဲတရဲလေးနဲ့ ထပ်မော့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုစိန်အောင်က ချို့တကိုယ်လုံးကို မျက်တောင်မခတ်ပဲ စိုက်ကြည့်နေသည်။ ပြီးတော့ ကိုစိန်အောင်က ချို့ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ချို ရူးတော့မယ်။ ဆတ်ကနဲထပြီး ပြေးရရင် ကောင်းမလား။”ဟင်း” ချိုချို သက်ပြင်းတချက် ခိုးချလိုက်မိသည်။ ငုံ့နေသော ချိုချို၏မျက်နှာလေးကို မော့ယူပြီး အကိုစိန်အောင်က ပါးလေးတဖက်ကို ညင်ညင်သာသာနမ်းသည်။ ချိုချိုမှာ ကြည်နူးရွှင်ပြမှုလေးနှင့်အတူ ကာမရမက်ဇောကို ပူးတွဲခံစားလိုက်ရသည်။ ပြီးတော့ ချို့ပခုံးပေါ်မှ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ပြန်ရုပ်သိမ်းသွားသည်။ သဘောကတော့ ချိုချို ထွက်သွားချင်တယ်ဆိုရင် ထွက်သွားနိုင်အောင် လမ်းဖွင့်ပေးတဲ့သဘော။ အသက်ကြီးသူမို့ အသိတရားက ထွက်သွားစေချင်ပေမဲ့ ကာမအခိုးတွေ လျှံနေတဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေကတော့ မသွားပါနဲ့ ချိုချိုရယ်ဟု အသနားခံနေသည်အလား။ ချိုချိုတယောက် ရင်တွေဖိုနေလို့လား မသိ။ သူမ၏နို့နှစ်လုံးက နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်နေသည်။ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်နေတဲ့ ချိုကပဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဝင်သွားသလား သူကပဲ ချို့မျက်နှာလေးကို မတ်တတ်ရပ်နေတဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တာလား မသိလိုက်မီမှာပင် ချို့မျက်နှာက သူ့ရင်ခွင်ထဲ ရောက်လို့နေပြီ။ သူက ချိုချို့ခေါင်းလေးကို ဖက်ထားရင်း နောက်လက်တဖက်က ချိုဝတ်ထားသော ရှပ်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို လှမ်းဖြုတ်နေသည်။ ပြီးတော့ ကိုစိန်အောင်က ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချရင်း ချိုချို့နွုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်တော့သည်။ ချိုချိုကလဲ သူ့နှုတ်ခမ်းကြားထဲ တိုးဝင်လာသော ကိုစိန်အောင့် လျှာကြီးအတွက် အသာလေး အလိုက်သင့်ဟပေးလိုက်သည်။ အစ်မရယ်..အမိုက်မ ချိုချိုကို ခွင့်လွတ်ပါတော့လို့ စိတ်ထဲက အကြိမ်ကြိမ်တောင်းပန်ရင်း သူ့ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့၏။ သို့နှင့် ကိုစိန်အောင်က ဖိကပ်နမ်းရှုံ့နေမှုကို ရပ်လျှက် နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ကာ ကြယ်သီးများ ပြုတ်ထွက်နေသာ ချိုချို့အင်္ကျီလေးကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ တလက်စတည်းပင် ထမီကိုလည်း ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ချိုချိုက တင်ပါးကြီးကို ကြွပေးလိုက်မှသာ လျှောလျှောရှူရှူ ကျွတ်ထွက်သွားလေသည်။ စိန်အောင်က ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားသော ချိုချို့ ဝတ်လစ်စလစ်အလှကို ကြည့်ရင်း နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ “အင့်..ဟင့်..ဟင့်..” ညည်းညူသံလေး ပေါ်ထွက်လာပြီး ချို့လက်တဖက်က ကိုစိန်အောင်ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ရောက်သွားပြီး လီးချောင်းကြီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်မိတော့သည်။ နို့စို့တာလဲ အလွန်သန်တဲ့လူကြီးဟုပင် ဆိုရမလားမသိ။ ဟိုဖက်စို့လိုက် ဒီဖက်စို့လိုက်နဲ့။ လက်တဖက်ကလဲ စောက်ဖုတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေ၏။

စောက်စေ့လေးကို လက်ညိုး လက်မနဲ့ညှပ်ကာ ပွတ်ချေပေးနေသည်။ ”အာ..အ..အင်း.“ ချိုချိုတယောက် မနေနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချပြီး တောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို အတင်းဆုတ်ချေပေးမိတော့သည်။ အားပါးပါး.. လီးကြီးက အကြောတွေ တထောင်းထောင်းထလို့ နေသည်။ သူက ချိုချို့နွုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်နေရင်း လိုးချင်စိတ်တွေ အရမ်းထန်လာပုံရသည်။ ချိုချို့ကို ပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ် တင်လိုက်သည်။ ချို့လက်ထဲ ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လီးကြီးကလဲ ကြီးမားရှည်လျားလွန်းလှသည်။ ကိုအောင်လင်း လီးထက်တောင် ပိုကြီးနေသလိုပဲရှင်။ စိတ်ထဲတွင်သာမက ကျောထဲကပါ စိမ့်ကနဲနေအောင် ခံစားမိပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်တာနဲ့ သူက ချို့ကို ပေါင်ကနေ ဆွဲယူပြီး ခြေဖဝါးတွေကို သူ့ပခုံးပေါ် တင်လိုက်ကာ လူကို တစ်တီတူး ဖြစ်စေတော့တာပါပဲ။ စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းတလျှောက် လီးကြီးနဲ့ ကော်တင်ရင်း ချို့ကို နှာထန်လာအောင် သူဆွနေတယ်လေ။ စောက်စေ့လေးနား ရောက်တော့မှ ဆတ်ကနဲ ထိုးပေးလိုက်တော့ ချို့စောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျကုန်ရပြီပေါ့။ “အ..အ…အီး..လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့ အကိုရယ်….. ချို မနေနိုင်တော့ဘူး” ”ကဲ..လိုးပါ့မယ်…. ချို့ပေါင်လေးတွေကို လက်နဲ့ထိန်းထား…. ဒါမှ ကောင်းကောင်း လိုးလို့ရမှာ” ချိုက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲထားလိုက်ရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ နီရဲပြဲလန်ထွက်လာလေသည်။ ထိုအခါမှ ကိုယ်တော်ချောက လီးချောင်းကြီးကို ဇိကနဲ ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။ ” “ “ဗြစ်..ဗြစ်..အာ..အင့်..ဖွတ်..ပြွတ်..ဖွတ်”လီးကြီးကို ပစ်သွင်းဆောင့်တာများ ချို့ကိုယ်လုံးလေး မြှောက်မြှောက်သွားမိရော။ သူ့လိုးချက်က ပြင်းထန်ပြီး မြန်လိုက်တာ။ သွင်းတယ် ထုတ်တယ် ခပ်သွက်သွက်ပဲ။ ချို့ကိုယ်လုံးလေးကို ထွေးနေအောင် ဖက်ထားရင်း ဖိဖိပြီး လိုးနေလိုက်တာ ကွဲမတတ်ပါပဲရှင်။ ချိုလဲ တတ်သလောက် အောက်ကဖင်ကြီးကို ပြန်ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ သူက ပိုပြီး ဒေါသကြီးလာကာ အားစိုက်ပြီး ဖိလိုးလိုက်၏။ “အား..အား..ဘွပ်..ဘွပ်..အိ..အာ့..ဘွပ်..ပြွတ်..ဗြစ်..ဗြစ်..ဟင့်..ဟင့်..”နို့လေးတွေကိုလဲ အတင်းဆုပ်နယ်ရင်း ချို့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို မီးပွင့်မတတ် စုပ်နေတာ။ လိုးအားရော ချေအားပါ ကောင်းလှသည်။

နှုတ်ခမ်းအစုပ်လည်း အလွန်ကောင်း၏။ သူ့လီးချောင်းကြီးက ရှည်တော့ တခါတခါ ချို့သားအိမ်ဝကို လာလာထောက်နေသေးရဲ့။ ”ချို..အကို လိုးတာ ကောင်းရဲ့လား“ ချိုချိုတယောက် စကားပြောဖို့ အသက်ကို လုရှူနေရသည်။ ”ကောင်းရဲ့လားလို့.. အကို မေးနေတယ်လေ“ စကားပြောရင်း လီးကိုလည်း ခပ်ပြင်းပြင်း လိုးသွင်းနေတာမို့ ချိုချိုခမျာ ငြီးသံ၊ အသက်ရှူမှားသံတွေ ပင်ထွက်လို့။ ”အာ့..ကောင်းတယ်..အကို..ကောင်းပါတယ်..အား…ရှီး..အင့်..ဟင့်..ဟင့်.. အင်း… အို..အို…. အထဲမှာပြည့်တင်းနေတာပဲ..အကိုရာ..အား…အီးး” “ဖွတ်..ပြွတ်..အား..အား..ဗလွတ်..ပြွတ်..အား..အင့်.. ” သူ့ရဲ့ဆောင့်အားတွေ သိသိသာသာ ပိုပြီး ပြင်းထန်လာတာနဲ့အမျှ ချိုချိုတယောက် အားတက်လာမိပြီး ရှိသမျှအားလေးနဲ့ ကော့ကော့ပြီး အလိုးခံလိုက်မိတော့၏။ ”သိပ်ကောင်းတာပဲ..အကိုရယ်.. ဆောင့်ထည့်လိုက်စမ်းပါ..ဟင့်..ဟင့်.” ကိုစိန်အောင့် လီးကြီးတဆုံး သူမစောက်ခေါင်းထဲဝင်၍ သားအိမ်ဝဆီ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ထိထိုးမိထိမိအောင် ချိုချိုတယောက် ပေါင်ကြီးတွေကို ဖြဲကားပေးလျှက် လက်ကလေးများနှင့် ထိန်းထားပေးနေပါသည်။ ကိုစိန်အောင်ရဲ့ အင်ဂျင်စက်တပ်ထားသလို ဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာ ချိုချိုစောက်ရည်တွေ ဒလကြမ်း ထွက်ကုန်တော့သည်။ ဒေါသကြီးနေတဲ့ သူ့လီးကြီးကလဲ အားကျမခံ စောက်ရည်တွေကိုတိုးပြီး အတင်းဆောင့်လိုးနေရင်းက ချိုချို့စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်းဆီ သုက်ရည်ပူတွေ ပစ်သွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ “အမလေးလေး…. ကောင်းလိုက်တာ အကိုရယ်…. အားးရှီး” “အအအားး… ထွက် ထွက်ပြီး…အားးးး…. မင့်အစ်မထက်ကို ပိုချစ်သွားပြီး ချိုရယ်” နှစ်ဦးသား တင်းကျပ်စွာ ပွေ့ဖက်ကာ အနမ်းကိုယ်စီ ချွှေလိုက်ကြပါတော့သည်။….ပြီး

Zawgyi

ခင္ခင္ေလးဆိုတာ အသက္က (၂၅)သာ ရွိေသးသည့္ လုံးႀကီးေပါက္လွေလးျဖစ္ၿပီး ေခ်ာသည္လွသည္ဟူေသာ စာရင္းဝင္သူ တစ္ေယာက္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါေပမဲ့လည္း ယူထားေသာ ေယာက်္ားက ကုန္သည္ျဖစ္လို႔ တစ္လေလာက္မွ တစ္ေခါက္ေလာက္သာ အိမ္သို႔ျပန္လာသည္။ တစ္ခါလာလွ်င္ေတာ့ တစ္ပတ္ေလာက္ေနၿပီး ျပန္သြားတတ္သည္။ ျပန္လာလွ်င္လည္း ေငြေၾကးေတြက အလုံအေလာက္ပင္ ပါလာတတ္သည္။ သို႔ေပမဲ့လည္း ခင္ခင္ေလးသည္ နဂိုထဲကမွ အသုံးအစြဲႀကီးသူျဖစ္၍  ေယာက်ာ္းခရီးထြက္သြားၿပီး မၾကာခင္ရက္အတြင္းမွာပင္ ေငြကျပတ္သြားေလ့ရွိပါသည္။ အဲဒီအခါတြင္ေတာ့ ခင္ခင္ေလးသည္ အကိုႀကီး တစ္ေယာက္လိုေနေသာ ဦးဝင္းေမာင္ထံမွ ေငြေခ်းရသည္။ အတိုက ႏွစ္ဆယ္တိုးျဖစ္သည္။ ၾကာလာေတာ့ အတိုးေတြက နစ္လာသည္။ ေငြေခ်းထားေၾကာင္းကိုလဲ ေယာက်ာ္းကိုမေျပာရဲ။ ဦးဝင္းေမာင္၏ ေႂကြးေတြက လည္ပင္းခိုက္၍ လာရသည္။ သည္ၾကားထဲတြင္ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူက သူမႏွင့္ ကင္းကြာၿပီး ခရီးထြက္ေနရသည္။ ေသြးသားဆူၿဖိဳးတုန္းအ႐ြယ္ ခင္ခင္ေလးတေယာက္ ဆႏၵမျပည့္ဝေသာ ေဝဒနာကို ခံစားလာရသည္။ သည္ေတာ့လည္း တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ဆိုတာမ်ိဳးလို သူမကို မၾကာခဏ ရိသဲ့သဲ့လုပ္ေနေသာ ဦးဝင္းေမာင္၏ ကြန္ယက္အတြင္းသို႔ အသာေလး ေခါင္းရႈိကာ ဝင္ခဲ့သည္။ ဦးဝင္းေမာင္က သူေခ်းထားေသာ ေငြေတြကို ေလွ်ာ္ပစ္႐ုံမကေသးဘဲ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပုံမွန္ဆိုသလိုပင္ သူမကို ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ပါေသးသည္။ ခင္ခင္ေလး၏ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနေသာ ကာမဆႏၵမ်ားလည္း ျပည့္ဝခဲ့ရသည္။ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ပင္ျဖစ္သည္။ ဒီေန႔ညေနလည္း ခင္ခင္ေလးသည္ ညီမျဖစ္သူ ခ်ိဳခ်ိဳကို ဦးဝင္းေမာင္၏ အိမ္သို႔ စက္ဘီးျဖင့္ လိုက္ပို႔ခိုင္းၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳကို ျပန္လြတ္လိုက္ေလသည္။ အခုပင္လွ်င္ ဦးဝင္းေမာင္ႏွင့္ ခင္ခင္ေလးတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး အဝတ္အစားမ်ားမရွိၾကေတာ့ပဲ ဝတ္လစ္စလစ္ ျဖစ္ေနၾကၿပီး ဦးဝင္းေမာင္က ပက္လက္လွန္၍ေနကာ ခင္ခင္ေလးက သူ၏ေဘးတြင္ ကပ္ရက္ထိုင္ေန၏။ ဦးဝင္းေမာင္၏ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို ကိုင္၍ကစားေန၏။ လီးႀကီးကလည္း အေၾကာေတြၿပိဳင္းၿပိဳင္းထၿပီး တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေလသည္။ ခင္ခင္ေလးက ဦးဝင္းေမာင္၏ လီးႀကီးကို သူမ လက္တဖက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္းက ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ အရင္းက အုကို လွ်ာေလးနဲ႔ တယုတယ ယက္ေပးသည္။ လီးတံႀကီးတေလွ်ာက္ လွ်ာေလးႏွင့္တက္လာရင္း ဆီးေပါက္ဝ ထိပ္အကြဲေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ထိုးသည္။ ၿပီးေတာ့ လီးေခ်ာင္းႀကီးတေခ်ာင္းလုံးကို သူမအာခံတြင္းထဲ စုပ္မ်ိဳလိုက္ေရာ။ ”အ.. အင္း.. ျမင့္.. အင့္.. ဟင္း“ ဦးဝင္းေမာင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးမွာ တြန႔္ကနဲ တခ်က္ျဖစ္သြားရၿပီး သူ၏ခါးႀကီးမွာ ေကာ့၍တက္လာ၏။

ၿပီးေတာ့ ဦးဝင္းေမာင္၏ လက္ႏွစ္ဖက္က ခင္ခင္ေလး၏ ဆံပင္ေတြၾကားထဲ ထိုးသြင္းကာ အားမလိုအားမရျဖင့္ ပြတ္သပ္ေန၏။ ေနာက္ေတာ့ ဦးဝင္းေမာင္၏ လက္တဖက္က ခင္ခင္ေလး၏ ႏို႔အုံႀကီးေတြဆီကို ေရာက္သြားၿပီး ဆုပ္နယ္ေနကာ ေနာက္တဖက္ကေတာ့ စူစူမို႔မို႔ေလးရွိေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ညိဳးလက္မနဲ႔ၿဖဲၿပီး လက္ခလယ္နဲ႔ ေစာက္စိေလးကို ကလိေပးေန၏။ ခင္ခင္ေလးကလည္း ခါးေလးတြန႔္ၿပီး တင္ပါးႀကီးကို ရမ္းကာ ခံစားခ်က္ေတြ အရမ္းျပင္းထန္လို႔ေန၏။ ခင္ခင္ေလးသည္ ဦးဝင္းေမာင္၏ လီးႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ စုံကိုင္ၿပီး သူမ၏ ပါးစပ္ထဲသို႔ သြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ျဖင့္ သူမရဲ႕လွ်ာေလးနဲ႔ ဒစ္ႀကီးပတ္ပတ္လည္ကို ယက္ေပးေနေတာ့၏။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ ခင္ခင္ေလးသည္ ပက္လက္လွန္ေနေသာ ဦးဝင္းေမာင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးေပၚသို႔ တက္ခြကာ လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ကိုင္လွ်က္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ ထိုးသြင္းကာ ေမွာက္ခ်လိုက္၏။ စူစူမို႔မို႔ေလးျဖစ္ေနေသာ ခင္ခင္ေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ လီးႀကီး၏ဒဏ္ေၾကာင့္ အတြင္းသို႔ ခြက္ဝင္သြားရေတာ့သည္။ ခင္ခင္ေလး၏ ဖင္ႀကီးမ်ား ျပန္ၿပီးေျမႇာက္လိုက္ေတာ့ သူမေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက လီးႀကီးရဲ႕ အေၾကာႀကီးေတြနဲ႔ ညႇိၿပီး ျပန္ႂကြလို႔ ေဖာင္းကားလာျပန္၏။ ႏႈတ္ခမ္းျခင္း စုပ္ၿပီး ပူးေနေပမဲ့ ခါးေအာက္ပိုင္းကေတာ့ ပူးလိုက္ ကြာလိုက္နဲ႔ ဖြတ္ဖြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ အသံေတြက အခန္းထဲတြင္ ညံေနသည္။ ခင္ခင္ေလးသည္ မ်က္စိစုံမွိတ္ကာ အဆက္မျပတ္ ဖင္ေျပာင္ႀကီးကို စေကာဝိုင္း ဝိုင္းေပးရင္း ပါးစပ္ကလည္း တဟင့္ဟင့္ႏွင့္ အဆက္မျပတ္ ျမည္တမ္းေနေတာ့သည္။ ဦးဝင္းေမာင္က ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ကိုင္၍ဆြေပးေသာအခါ ခင္ခင္ေလးက ဘယ္ညာယိမ္းထိုးလွ်က္ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ အားကုန္ေဆာင့္ေလေတာ့သည္။ “အင့္..အင့္.. အား..အား” အသံေတြသည္ ခင္ခင္ေလးတို႔၏ လိုးခ်က္အတိုင္း စည္းဝါးလိုက္ေနသလို ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ခါနီးေနၿပီ။ ခင္ခင္ေလးသည္ တေဖာင္းေဖာင္းျဖင့္ ဖိခ်ေနသလို ဦးဝင္းေမာင္၏ လီးႀကီးကလည္း ခင္ခင္ေလး ေစာက္ေခါင္းေလးထဲကို ျဗစ္ကနဲျဗစ္ကနဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဦးဝင္းေမာင္က ခင္ခင္ေလး၏ ေကာ့ေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္ စို႔ေပးေနရင္းက သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ ခင္ခင္ေလး၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုပ္နယ္ေခ်မြေပးေန၏။ ႏွစ္ဦးသား အရွိန္ျပင္းစြာ လိုးေနၾကရင္းက ခင္ခင္ေလး၏ ဖင္ႀကီးသည္ ေဆာင့္ေနရာမွ တေျဖးေျဖး အရွိန္ ေလ်ာ့က်သြားေလေတာ့သည္။

မ်က္လုံးေလးမ်ား ေမွးစင္းရင္း ေစာက္ရည္မ်ားက ဦးဝင္းေမာင္၏ ေဂြးအုႀကီးမ်ားေပၚမွတဆင့္ အိပ္ယာခင္းေပၚသို႔ စီးက်သြားၾကေတာ့သည္။ အားပါးတရ လိုးၾကၿပီးေနာက္ အကိုႀကီး ဦးဝင္းေမာင္က အိပ္ယာေပၚတြင္ အရက္ေသာက္ရင္း အေမာေျဖေနေလသည္။ ခင္ခင္ေလးလည္း ေရခ်ိဳးခန္းဖက္ ထြက္ခဲ့ရင္း ေရကို တဝႀကီး ခ်ိဳးလိုက္သည္။ သူမတကိုယ္လုံး လန္းဆန္းသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးေရာ ႏို႔ႀကီးေတြကိုပါ ဆပ္ျပာတိုက္ေနသည္။ ”ခင္ေရ အကိုႀကီး ေရခ်ိဳးမယ္ကြာ“ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဦးဝင္းေမာင္သည္ ခင္ခင္ေလးကို ဖက္၍ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ပစ္လိုက္၏။ လက္တဖက္ကလည္း ခင္ခင္ေလး၏ ေစာက္ဖုတ္ကို မထိတထိ ဆြေပးေနျပန္သည္။ ခုေလးတင္ လိုးခဲ့ၿပီးတဲ့ လီးႀကီးကလည္း ေထာင္မတ္ မာေက်ာလို႔ေနသည္။ ခင္ခင္‌ေလးလည္း ပုထုဇဥ္မို႔ ဘာခံႏိုင္မွာလဲ။ အကိုႀကီး ဦးဝင္းေမာင္ရဲ႕ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ျပန္ဖက္ၿပီး နမ္းရင္း သူ႔လီးႀကီးကို ဆုပ္ကာ  ဆုပ္ကာနဲ႔ ပြတ္ေပးေနမိေတာ့၏။ တင္းအိေနတဲ့ ခင္ခင္ေလးရဲ႕ ႏို႔အုံထြားထြားႀကီးကို စို႔ရင္း လက္ခလယ္နဲ႔ သူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲ ထိုးထိုးၿပီး ကလိေပးေနျပန္ေသးသည္။ ခင္ခင္ေလးသည္ သည္အတိုင္း မေနႏိုင္ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ဦးဝင္းေမာင္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို တင္းၾကပ္စြာဖက္ရင္း ရင္ဘတ္ေရာ လည္ပင္းကိုပါ ခပ္ဖြဖြေလး ကိုက္ပစ္လိုက္သည္။ ခင္ခင္ေလးရဲ႕ ႏို႔အုံေတြကို အကိုႀကီးလက္က ေခ်မြေနလိုက္တာ ေၾကမြၿပီး ႏို႔ေတြ တြဲက်သြားမွာပင္ စိုးမိသည္။ ”ခ်စ္တယ္ ခင္ေလးရယ္ အကိုႀကီး သိပ္ခ်စ္တယ္“ ”ခင္ေလးလဲ အတူတူပါပဲ အကိုႀကီးရယ္“ ”ေလးဘက္ေထာက္ေပးပါလား…. ခင္ေလးရယ္” ႏွစ္ေခါက္ပင္ မေျပာရပါ။ မြန္ထူေနတဲ့ ခင္ခင္ေလးတေယာက္ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ၾကမ္းျပင္ေလးမွာပင္ ေလးဘက္ေထာက္ေပးလိုက္တယ္။ ေလးဘက္ေထာက္ကာ ကုန္းထားသည့္အတြက္ ျပဴထြက္ေနေသာ ခင္ခင္ေလး၏ ေစာက္ဖုတ္နီတာရဲေလးကို အကိုႀကီး ဦးဝင္းေမာင္က သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ “အား.. အင္း.. ဟင္း.. ကြၽတ္.. ကြၽတ္.. အား.. အသံေတြက ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ ဆူညံေနေတာ့သည္။ ဦးဝင္းေမာင္ လိုးလိုက္တာ တအားပင္ျဖစ္သည္။ ခင္ခင္ေလး၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို စုံကိုင္ဆြဲကာ အငမ္းမရေဆာင့္ေနသည္။ ေရေတြ စိုေနသျဖင့္လည္း အသံမ်ားမွာ ဆူညံေနသည္။ အိမ္ထဲတြင္ လူမရွိ၍ ေတာ္ေသးသည္။ “အား..အား..ကြၽတ္..ကြၽတ္” ခင္ခင္ေလးကလည္း အကိုႀကီး ေဆာင့္အားေကာင္းေစရန္ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ေပးေနမိသည္။ ခင္ခင္ေလးတေယာက္ အလိုးခံခဲ့ဘူးသမွ် လီးေတြထဲမွာေတာ့ အကိုႀကီး၏လီးက အရွည္ဆုံးမို႔ထင္၏။ သူမ၏ သားအိမ္ကိုပင္ လာ၍ လာ၍ ေထာက္ေနသည္။

”အင့္..အင့္..နာနာေဆာင့္ အကိုႀကီး…. ခင္ေလးကိုမညႇာနဲ႔…. ဖြတ္..ဖြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” ခင္ခင္ေလး ထန္ေနမွန္းသိ၍ ဦးဝင္းေမာင္တေယာက္ မ်က္ႏွာနီျမန္းကာ နားထင္ေၾကာမ်ား ေထာင္လာသည္အထိ အစြမ္းကုန္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးေပးေနသည္။ အသံေတြျမည္ၿပီး လိုးအားကလဲ ပိုၾကမ္းလာသည္။ “ေကာင္းလိုက္တာ..အကိုႀကီးရယ္” မၾကာခင္မွာပင္ အဝင္အထြက္မွန္ေနေသာ လီးႀကီးသည္ ပိုမာေက်ာလာၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲ အဆုံးထိဝင္ရန္ အားနဲ႔ေဆာင့္ေဆာင့္ထိုးလိုက္တိုင္း ေရွ႕သို႔စိုက္က်သြားေပမယ့္ ခင္ခင္သိန္းကေက်နပ္ေန၏။ အခ်က္ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လိုးၿပီးေနာက္ အကိုႀကီးတေယာက္ ေငါက္ကနဲ ဆတ္ကနဲျဖစ္ကာ ပူေႏြးခြၽဲျပစ္ေသာ လရည္တို႔ကို ခင္ခင္ေလး၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ ပန္းထဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ ခင္ခင္ေလးမွာလဲ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ရႈံ႕ရင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္ေတာ့ သူမ၏ ေစာက္ရည္ေလးမ်ားသည္လည္း ႐ႊဲကနဲ ထြက္ကုန္ေတာ့၏။ ခင္ခင္ေလးသည္ ေက်ာေလးေကာ့ၿပီး အကိုႀကီး ဦးဝင္းေမာင္ ရင္ခြင္ထဲ မွီလိုက္ရင္းပဲ သူမ၏ႏို႔ႀကီးမ်ားကို စုံေခ်ျခင္း ခံလိုက္ရျပန္သည္။ အေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ ခင္ခင္ေလးက သူ႔ရင္ခြင္ထဲက ထြက္ၿပီး ေရခ်ိဳးျပစ္လိုက္သည္။ အကိုႀကီး ဦးဝင္းေမာင္၏ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွေသာ လီးႀကီးကေတာ့ မာၿပီးေတာင္ေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ သူမ၏အစ္မ ခင္ခင္ေလးကို ဦးဝင္းေမာင္အိမ္ေရွ႕မွာ ခ်ေပးခဲ့ၿပီး ႐ုပ္ရွင္႐ုံေရွ႕ကို ေရာက္လာေတာ့ ေအာင္လင္းက အဆင္သင့္ေစာင့္ေန၏။ ဒီလိုႏွင့္ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ ေအာင္လင္းႏွင့္အတူ ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲ ဝင္ခဲ့ေတာ့သည္။ ႐ုပ္ရွင္ျပလို႔ အေတာ္ၾကာတာေတာင္ ေအာင္လင္းက ခ်ိဳခ်ိဳဖက္ကို ကပ္မလာဘူး။ ခါတိုင္းဆို ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲ ေရာက္ၿပီး မီးမွိတ္တာနဲ႔ အတင္းပဲဖက္ၿပီး အငမ္းမရ နမ္းေနက်ကိုး။ အခုေတာ့ ေအာင္လင္းက တမ်ိဳးျဖစ္ေန၏။ ဘယ္ရမလဲ ခ်ိဳခ်ိဳက ေအာင္လင္း၏ မ်က္လုံးေတြေရွ႕ကို သူမ၏ လက္ဝါးျဖင့္ ကာလိုက္၏။ ”ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ကိုေအာင္” ဒီေတာ့မွ ဘသားေခ်ာက နတ္သံမေႏွာဘဲ ေျပာေတာ့၏။ သူဟာ အခ်စ္ကံဆိုးသူရယ္ပါတဲ့၊ သူ႔ကို ေကာင္မေလးတေယာက္က မခ်စ္ဘဲနဲ႔ ခ်စ္ဟန္ေဆာင္ေနတာပါတဲ့၊ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ကို ေစာင္းေျပာတာေပါ့၊ သမီးရည္းစား ျဖစ္လာတာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ၿပီ တခါမွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မေတြ႕ရဘူး၊ ဒီေန႔ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႕ခ်င္တယ္၊ တကယ္မခ်စ္ဘူးဆိုလဲ ရပါတယ္ဟု ဆိုလာ၏။ ဒီလိုေျပာလာေတာ့လဲ သနားစရာပင္ျဖစ္၏။ သူ႔ပုခုံးေပၚ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ ေခါင္းေလး တင္ၿပီး သူ႔နား႐ြက္ေလးကို ခ်ိဳခ်ိဳက နမ္းလိုက္၏။ ဒီေတာ့ ဖိုမဓါတ္တို႔ ထိေတြ႕ကာ ခ်က္ခ်င္းမီးေတာက္ခဲ့ရ၏။

ေခါင္းေလးေတြ ပူးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္းၾကေတာ့၏။ ေအာင္လင္းရဲ႕ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အသာပြတ္ေပးေနၿပီး ခဏၾကာေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕လက္ေလးကို ဆြဲကာ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ခိုင္းျပန္သည္။ ေဘးကလူမ်ားက ႐ုပ္ရွင္ထဲတြင္သာ အာ႐ုံစိုက္ေနသည့္အတြက္ ေတာ္ေသး၏။ ကဲလြန္းေနသည့္ ကိုေအာင္၏ လီးႀကီးက လက္တဖက္နဲ႔ ဆုပ္ထားတဲ့ၾကားက မာေတာင္ၿပီး တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေန၏။ ဒီတခါ ႏို႔ေလးေတြကို အနယ္ခံရၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အစုပ္မွာ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ စစ္ခနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။ သြားၿပီ စိတ္ေတြႂကြလို႔ စိမ့္ထြက္လာတဲ့ ေစာက္ရည္ေတြေၾကာင့္ ႐ုပ္ရွင္မၿပီးခင္ ထၿပီး ထမိန္ျပင္ဝတ္ရဦးမည္ ျဖစ္သည္။ “ဟယ္..ကိုေအာင္အိပ္တဲ့ ထပ္ခိုးေလးက အက်ယ္ႀကီးေနာ္…. ကဲ..ဘာေျပာမွာလဲကိုေအာင္.. ႏွစ္ေယာက္ထဲက် ေျပာမယ္ဆို” ”ခ်စ္တယ္ခ်ိဳခ်ိဳရယ္…. သိပ္ခ်စ္တယ္ကြာ” အသံ တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ ေျပာရင္း ေအာင္လင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ေနာက္မွ သိုင္း၍ဖက္ကာ လည္တိုင္ေလးကို နမ္းေတာ့၏။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ႏို႔အုံေလးေတြကို အုပ္ကိုင္ထားရင္း ေနာက္လက္တစ္ဖက္က ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထမိန္ေပၚမွ ပြတ္ေပးေနလိုက္တာ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ရင္ထဲတြင္ လႈိက္ဖိုေနရေတာ့၏။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ၾကျပန္သည္။ ေက်ာသိုင္းဖက္ရင္းနဲ႔ ဇစ္ေလးျဖဳတ္ၿပီး အက်ႌကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဘရာစီယာေလးအတြင္း မလုံ႔တလုံ႔ျဖစ္ေနရွာတဲ့ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို နမ္းေနသည့္ ေအာင္လင္းမွာ ကေလးတေယာက္လိုပင္။ ႏို႔ႏွစ္လုံးၾကားထဲကို တရႈိက္မက္မက္ နမ္းရႈံ႕သည္။ ႏို႔အား မထိတထိ ကိုက္လိုက္ လွ်ာျဖင့္ ယက္လိုက္ႏွင့္ ဆြေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုေအာင္က ခ်ိဳခ်ိဳ၏ လက္တဖက္ကို အသာဆြဲၿပီး သူ႔လီးႀကီးေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။ ေအာင္လင္း၏ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလွ်က္ မာေတာင့္ေနေသာလီးႀကီးမွာ အေတာ္ပင္ႀကီး၏။ လက္ကေလးနဲ႔ အားကုန္ဖ်စ္ညႇစ္တာေတာင္ လက္ညိဳးနဲ႔လက္မ ေကာင္းေကာင္းမထိခ်င္။ ”အင္း.. ဟင္း.. ကိုေအာင္ရယ္” အသံေလးမွ မဆုံးခင္ ေအာင္လင္းက သူမကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့ကာစုပ္ျပန္ေသးသည္။ ေဖာင္းႂကြလာေနတဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထမိန္ေပၚက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္ေနျပန္ေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳတစ္ေယာက္ မ႐ိုးမ႐ြနဲ႔ အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာရေတာ့သည္။ ေအာင္လင္းက ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ရင္း ခ်ိဳခ်ိဳကို အိပ္ယာေပၚ လွဲသိပ္ေပးလိုက္၏။ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ လည္ပင္း လည္တိုင္ေလး ႏို႔ေလးမ်ားကို နမ္းေပးရင္းက တေျဖးေျဖး ေအာက္ဖက္ကို ေလွ်ာၿပီး သူမ၏ ခ်က္ကေလးဆီ ေရာက္လာေတာ့သည္။

ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာလည္း “အင္း..ဟင္း..ဟင္း”ဟူေသာ အသံေလးမ်ား ညည္းတြားလွ်က္ သူမလက္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေအာင္လင္း၏ ေခါင္းကဆံပင္မ်ားကို ထိုးဖြေပးေနမိသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ ကိုယ္လုံးကေလးဟာ လူးလူးလြန႔္လြန႔္ျဖစ္လာလွ်က္ ေအာင္လင္းက သူမ၏ထမီေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ဖင္ကေလးကိုပင္ ႂကြေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ ေအာင္လင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေပါင္လုံးႀကီးတဖက္ကို နမ္းရႈံ႕ရင္း က်န္လက္တဖက္ကေတာ့ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဆုပ္ေခ်ေနေလသည္။ အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ေခါင္းဝင္ၿပီး ေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္နီတာရဲေလးကို လက္နဲ႔အသာၿဖဲၿပီး ေစာက္စိခြၽန္ခြၽန္ေလးကို သူ၏လွ်ာၾကမ္းႀကီးျဖင့္ ကုန္းယက္လိုက္ေတာ့သည္။ “အ.. ကိုေအာင္.. အင္း.. ဟင့္.. ကိုေအာင္ရယ္…. ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြယ္.. အင္း.. ဟင္း.. ဟင္း.. အား.. အား..“ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ခါးေလးမွာ ေကာ့၍ ေကာ့၍ တက္လာရင္း သူမ၏ အသက္ရႉသံမ်ားသည္လည္း ျပင္းလာရေလသည္။ ”အင့္.. ဟင့္.. ခ်ိဳခ်ိဳ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္“ ခ်ိဳခ်ိဳမွာ ေျပာရင္းက အားမလိုအားမရဟန္ျဖင့္ အိပ္ယာခင္းကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ေခ်ေနေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ စစ္ကနဲ က်င္ကနဲ ခံစားေနရသည္မို႔ ညည္းတြားေနရခိုက္ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လွ်ာႀကီးအဆုံးအထိ ဝင္လာခ်ိန္မွာေတာ့ ဖင္ႀကီးပင္ ႂကြတက္သြားရေတာ့သည္။ ေအာင္လင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ေစာက္ေမြးေလးမ်ားကို ဖြဖြေလးဆြဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းအတြင္းသားမ်ားကို ငုံရင္း ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးအတိုင္း အထက္ေအာက္ လွ်ာျဖင့္ ကလိေပးေနျပန္သည္။ ေအာင္လင္း၏ လွ်ာဒဏ္ေၾကာင့္ ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာ ခါးေလးတြန႔္ၿပီး ေကာ့၍ ေကာ့၍တက္လာသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ေစာက္ပတ္တခုလုံးလည္း ပူေႏြးလာၿပီး ရင္ထဲ ဟာ၍ဟာ၍ သြားရ၏။ သူမ အသဲထဲပင္ က်င္ၿပီး ေအးစိမ့္သြားေနရေတာ့၏။ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ တခါမွ အမႈတ္မခံခဲ့ဘူးေတာ့ ေစာက္ပတ္ထဲကလား၊ ရင္ထဲကလားပင္မသိ ဟာသြားသလိုလို ဖိုသြားသလိုလိုျဖင့္ ဖင္ႀကီးမ်ားကိုပင္ ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္။ အရသာရွိလိုက္တာကလဲ မေျပာပါႏွင့္ေတာ့။ တခါတခါမ်ား ေအာင္လင္းရဲ႕ လွ်ာၾကမ္းႀကီးက ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ ေစာက္စိေလးကို ပြတ္တိုက္သြားတဲ့အခါဆိုရင္ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ဘယ္လိုႀကီး ခံစားသြားရမွန္း မသိဘူး။ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ေအာင္လင္းရဲ႕ေခါင္းကို အတင္းထဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဒီအခါမွာေတာ့ ကိုေအာင္က ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ ဖင္သားႀကီးကို ဆုပ္နယ္ေပးျပန္ပါသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံး ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တက္ႂကြေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ေအာင္လင္းက ခ်ိဳခ်ိဳကို တေစာင္းလွဲအိပ္ခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေန သူမေပါင္တလုံးကို မၿပီးၿဖဲကာ နီတာရဲေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ သူ၏ လီးႀကီးကို အသာေတ့ရင္း ေျဖးေျဖးခ်င္း သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ “အ..အ.. နာတယ္.. ကိုေအာင္ရယ္…. အင္း..” ေအာင္လင္း၏ လီးႀကီးသည္ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တဝက္မရွိတရွိ ဝင္ေနတဲ့အခိုက္မွာပင္ ေစာက္ေခါင္းတခုလုံး ျပည့္က်ပ္သိပ္ေနေတာ့၏။

ေအာင္လင္းက သူ၏လီးတံႀကီးကို အသာရပ္ထားၿပီး သူမႏို႔ႀကီးတလုံးကို နယ္ေပးရင္း ေနာက္ႏို႔သီးေခါင္းေလးတခုကို ႐ြ႐ြေလး ေခ်ေပးေန၏။ ေအာင္လင္းက သူမ၏လည္တိုင္ေလးႏွင့္ ဆံစပ္ေလးမ်ားကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ကလိေပးေနသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳကလဲ ဖင္ႀကီးမ်ားကို ေနာက္သို႔ မသိမသာ ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္။ အလိုက္သိေသာ လီးႀကီးက ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ပင္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။ “ဖြတ္..ႁပြတ္..ဖြတ္..အား..အား..အင္း..ကြၽတ္..ကြၽတ္..” ၿငီးသံေလးမ်ား ထြက္လာသလို ခ်ိဳခ်ိဳ၏ရင္ထဲ ေမာလာသလို ေအာင္လင္း၏ လီးႀကီးကလည္း သူမေစာက္ပတ္ေလးထဲ ပိုႀကီးလာသလို ခံစားလာရသည္။ လီးႀကီးက ေဆာင့္ခ်က္မွန္မွန္ျဖင့္ ဝင္ထြက္ေနေသာ္လည္း ကာမစိတ္ ျပင္းထန္ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳကေတာ့ အားမလိုအားမရျဖစ္ကာ သူမ၏ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ေပး၏။ ေအာင္လင္းက ေဆာင့္၍အလိုး ခ်ိဳခ်ိဳက ဖင္ႀကီး ေနာက္သို႔ပစ္အေပးမွာ ဆုံသြားလွ်င္ေတာ့ လီးႀကီးသည္ သူမရင္ေခါင္းထဲ ေရာက္ေရာက္သြားသလားပင္ ေအာက္ေမ့ရသည္။ ”တခါထဲကို ေအာင့္ေအာင့္သြားတာပဲ.. ကိုေအာင္ရယ္“ တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လာသည္။ ေအာင္လင္းက သူမႏို႔ႀကီးေတြကို အတင္းေခ်ရင္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို အရွိန္ျမင့္လာသည္။ ႏွစ္ဦးသား ေခြၽးေတြ႐ႊဲေနေပမဲ့ အသဲထဲေအးေန၏။ “ဆက္ေဆာင့္ေပးပါ….ကိုေအာင္ရယ္…. နာနာေလးေဆာင့္ေပးစမ္းပါ..ခ်ိဳ ဘယ္လိုျဖစ္လာမွန္း မသိဘူး“ ေအာင္လင္းက ႀကဳံး၍ ႀကဳံး၍ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုက္ရာ ႏွစ္ဦးသား ကာမပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္သြားၾကၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ သုတ္ေရမ်ား ႐ႊဲ႐ႊဲစိုကုန္ေတာ့ေလသည္။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ အနားယူေနရင္း ေအာင္လင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ခပ္မွ်င္းမွ်င္းေလး စုပ္ေပးေနသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳကလဲ ေအာင္လင္းတကိုယ္လုံးကို ဖက္ရင္း ျပန္၍နမ္းေပးလိုက္သည္။ ရမက္စိတ္ေတြ ၿငိမ္းေအးမသြားေသးေသာ ခ်ိဳခ်ိဳက ေအာင္လင္း၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ လီးက ေတာင္မေနပဲနဲ႔ေတာင္ လုံးပတ္က တုတ္ၿပီး နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး။ ခ်ိဳခ်ိဳ အားပါးတရ ဆုပ္ကိုင္ကာ ဖ်စ္ညႇစ္ပြတ္သပ္မိေတာ့ လက္ထဲတြင္ တစထက္တစ စံခ်ိန္မွီေအာင္ပင္ မာေတာင္လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ခ်ိဳခ်ိဳက သူမ၏ေပါင္တန္ႀကီးတဖက္ ေအာင္လင္း၏ ေပါင္ေပၚသို႔ ခြတင္လိုက္ေတာ့ လီးတံႀကီးမွာ သူမေစာက္ဖုတ္ေလးႏွင့္ မလြတ္မလပ္ျဖစ္ကာ ထိုးေထာက္မိလိုက္ျပန္ပါသည္။ ေအာင္လင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ဆြဲစုပ္ရင္းက ေပါင္ႀကီးတဖက္ကို သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ လီးတံႀကီးကို ေစာက္ပတ္အဝတြင္ ေတ့ကာ ထိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။ ခါးေလး တြန႔္လိမ္သြားၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳသည္ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့၍ေပးလိုက္သည္။ ေအာင္လင္းကလဲ သူမ၏ခါးေလးကို ဆြဲ၍ဆြဲ၍ ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။

”အင့္.. ဟင့္.. ကို..ကိုေအာင္ရယ္.. ဟင့္.. ဟင့္“ လီးတံႀကီး ဝင္သြားၿပီ ဆိုကတည္းက ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ မ်က္လုံးေတြ ေမွးစင္းကာ က်ိတ္မႏိုင္ ခဲမရ ျဖစ္ေနရေလသည္။ ေအာင္လင္း၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း စီးစီးပိုင္ပိုင္ျဖင့္ ျပင္းထန္လွသလို သူမ၏ေစာက္စိေလးကို ဖိသိပ္သလိုပင္ ျဖစ္ေနျပန္ေတာ့ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရေလသည္။ မၾကာလိုက္ပါေခ် ေအာင္လင္းကို ဖက္ထားေသာ သူမလက္ႏွစ္ဖက္မွာ တိုး၍ တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လိုက္သလို ေအာင္လင္းလက္ေတြလည္း သူမခါးေလးကို အတင္းပင္ သိမ္းႀကဳံးဖက္လိုကာ “အအအားး…ၿပီး ၿပီးၿပီ ကိုေအာင္….အိုးးအားးး… ၿပီးၿပိလားခ်ိဳ….  ကိုလည္း… ၿပီး…အာားးး…ရွီးးး” ႏွစ္ေယာက္သား ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္သြားၾက‌ေတာ့သည္။ ခင္ေမသည္ အသက္(၂၆) တခုလပ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ကာ ေငြေၾကးလည္း ျပည့္စုံသူတဦးျဖစ္သည္။ ေယာက်ာ္းဆုံးသြားသည္မွာ သုံးႏွစ္ခြဲခန႔္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ကာမအရသာကို ခ်ိဳသည္၊ ခါးသည္သိေနရက္နဲ႔ သူမ၏မျပည့္ဝေသာ ဆႏၵမ်ားအတြက္ ရတက္မေအးႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနရေလသည္။ ယေန႔ညလဲ ေႂကြးေတာင္း သြားစရာရွိသျဖင့္ ေအာင္လင္းကို အေဖာ္ေခၚထားသည္။ မိန္းမသားတေယာက္တည္း ေနသူမို႔ ဟိုနားသည္နား သြားစရာရွိလွ်င္ ေအာင္လင္းနဲ႔သာ သြားေလ့ရွိပါသည္။ ေအာင္လင္းမွာ သူမထက္ အသက္အမ်ားႀကီး ငယ္သည္မို႔ လူအျမင္လဲ တင့္တယ္သည္။ အျပင္သြားမည္ျဖစ္၍ တံခါးအားလုံး ပိတ္ကာ အဝင္အထြက္ေပါက္ေလးသာ အသာဟထားလိုက္သည္။ ေအာင္လင္းသည္ ဟထားေသာ တံခါးေလးကို တြန္းဖြင့္ကာ အိမ္ထဲသို႔ လွမ္းၾကည့္၍ ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး ထိုင္ရာမွအထတြင္ မခင္ေမသည္ သူမေခါင္းေလးကို လက္တဖက္မွ ကိုင္ရင္း ကုလားထိုင္ေပၚသို႔ ျပန္ထိုင္က်သြားသည္။ ”အို..မူးလိုက္တာ“ေအာင္လင္းက ကမန္းကတမ္း အနားသို႔ ေရာက္သြားသည္။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ မခင္ေမ၏ နားထင္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုသာ ႏွိပ္ေပးေန၏။ ေမႊးႀကိဳင္လွေသာ ခင္ေမ၏ရနံ႔မ်ားက ေအာင္လင္း၏ရင္ကို လႈပ္ခါေလၿပီ။ ထို႔အျပင္ အသက္ရႉလိုက္တိုင္း နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနေသာ ႏို႔အုံေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ေတြကလဲ ရမက္စိတ္ကို ႏႈိးဆြေနသည္။ ေအာင္လင္းသည္ တံေထြးကို မ်ိဳခ်ရင္း ယပ္ခပ္ေပးေနသည္။ သူမကို စိုက္ၾကည့္ကာ ယပ္ခတ္ေပးေနေသာ ေအာင္လင္းကို မ်က္လုံးေလး ေမွးၾကည့္ရင္းက ခင္ေမ ထဖက္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္ေနရသည္။ မိန္းမသားမို႔သာ ထိန္းေနရသည္။ ေအာင္လင္းအဖို႔လဲ အခက္ေတြ႕ေနသည္။ ဟိုတေန႔ကမွ ခ်စ္သူခ်ိဳခ်ိဳကို ပါကင္ဖြင့္ၿပီး အသာေခ်ာ့လိုးခဲ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳကို ႏွစ္ခ်ီႏွစ္ေမာင္းလိုးၿပီး သူ႔ကို ေနာက္ထပ္အေတြ႕မခံသျဖင့္ ေအာင္လင္း ကာမဆႏၵေတြ မၿငိမ္းေသးေခ်။ ယခုလဲ ဒီေလာက္ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေစာ္ႀကီးနဲ႔ ပူးပူးကပ္ကပ္ ေနေနရေတာ့ စိတ္ေတြ မနည္းထိန္းေနရသည္။ မွိန္းေနေသာ မခင္ေမကို ၾကည့္ရင္း ေအာင္လင္းတေယာက္ တက္လိုးပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာသည္။

သူ၏လီးတံႀကီးကေတာ့ ပုဆိုးေအာက္မွာ ေတာင္မတ္ေနသည္မွာ ပုဆိုးပင္ ေငါထြက္လို႔ေနသည္။ အခုေန မခင္ေမသာ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အခက္ပဲဟု ေတြးမိေန၏။ ခင္ေမ၏ မ်က္ခြံေလးမ်ား အသာေမွးရင္း ေအာင္လင္၏ ပုဆိုးထဲက တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရသည္။ တိတ္ဆိတ္မႈသည္ ကာမစိတ္ကို ထႂကြေစ၏။ ခင္ေမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္လည္း ေစာက္ရည္ေလးမ်ား စို႔ထြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အၾကင္နာေလးေတြနဲ႔ ယပ္ခတ္ေပးေနတဲ့ ေလေအးေလးမ်ားသည္ ခင္ေမ၏ ရင္ထဲ အသဲထဲသို႔ပင္ ေအးစိမ့္သြားေနသည္။ ခင္ေမတေယာက္ သက္ျပင္းမွ်င္းမွ်င္းေလး ခ်လိုက္မိ၏။ အ႐ြယ္ျခင္း မတူသူမို႔ ပိုၿပီးေသခ်ာေအာင္ ခင္ေမ အခ်ိန္ဆြဲေနရ၏။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလး အသာဖြင့္ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသဟန္ျဖင့္ “ဟယ္..ေအာင္ေအာင္ ခုထိ အိမ္မျပန္ရေသးဘူးလား” ”ဟုတ္တယ္..မမ… မမကို စိတ္မခ်လို႔… ေတာ္ၾကာ ေခါင္းပိုကိုက္လာရင္ ဘယ္သူမွ မရွိမွာစိုးလို႔” “ေအာင္ေအာင္ရယ္…. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္” ခင္ေမက အသာအယာထၿပီး လဲက်မဲ့ဟန္ေလး လုပ္ျပလိုက္ေတာ့ လက္သြက္တဲ့ ေအာင္လင္းက လွမ္းၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ေပြ႕ထားလိုက္၏။ ”လာ..မမ အခန္းထဲ တြဲပို႔ေပးမယ္“ ေအာင္လင္း၏ ရင္ခြင္ထဲ ေမွးရင္း ခင္ေမသည္ အခန္းထဲသို႔ တြဲဝင္လာခဲ့သည္။ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ထိန္းထားေပးေသာ ေအာင္လင္း၏ လက္တဖက္က ခင္ေမ၏ ႏို႔အုံေလးကို ဆုပ္ကိုင္ထား၏။ ေအာင္လင္းသည္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေစေတာ့ လိုးပစ္လိုက္ေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ သူကိုင္ထားေသာ ခင္ေမ၏ ရင္သားမ်ားသည္ မာတင္းေန၏။ တြဲလာရင္း ႀကီးမားစြံ႕ကားတဲ့ ဖင္သားႀကီးေတြက သူ႔ကိုလာပြတ္ေနေတာ့ ေအာင္လင္း၏လီးက တဆတ္ဆတ္ ေတာင္ေနေပၿပီ။ ခင္ေမ၏ေခါင္းက ဆံႏြယ္ေလးမ်ားကို ေအာင္လင္း တခ်က္နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ႏုဖတ္ေနေသာ ခင္ေမ၏ အသားစိုင္မ်ားကလည္း သူ၏ကာမစိတ္ကို ခြၽန္းမအုပ္ႏိုင္ေအာင္ ႏွိူးဆြေန၏။ ခင္ေမ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ကုတင္ေပၚလွဲသိပ္ရင္း ေအာင္လင္း၏ ကိုယ္လုံးႀကီးက ကပ္ပါလာသည္။ သူ႔ပခုံးေပၚသို႔ တင္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ မလြတ္။ တဦးကိုတဦး စိုက္ၾကည့္ၿပီး ခင္ေမ၏ နဖူးကို ေအာင္လင္းက စနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ႏွစ္ဦးသား ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ စိတ္မ်ားကို လြတ္ေပးကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္လိုက္မိၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မခြာၾကေပ။ ခင္ေမက ေအာင္လင္း၏ ေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားသည္။

ေအာင္လင္းကလဲ အက်ႌေပၚမွ သူမႏို႔ႏွစ္လုံးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ေခ်ေပးေန၏။ “ခ်စ္တယ္မမရယ္..ခ်စ္တယ္” ”မမလည္း မင္းလိုပါပဲ ေအာင္ေအာင္ရယ္”ေအာင္လင္းက ခင္ေမ၏ တကိုယ္လုံးကို ပြတ္သပ္ရင္း ႏွိပ္ၾကယ္သီးေလးမ်ားကို တလုံးခ်င္းျဖဳတ္ကာ သူမ၏ဘရာစီယာေပၚကေန နမ္းေန၏။ ၿပီးေနာက္ ဘရာစီယာေအာက္ဖက္ကို လက္လွ်ိဳသြင္းၿပီး ႏို႔အုံႀကီးကို ဆြဲကိုင္လွ်က္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ေခ်မြေပးလိုက္သည္။ ခင္ေမ၏ ႏို႔အုံႀကီးမွာ တင္းတင္းအိအိေလး ရွိေနေသာေၾကာင့္ အရသာခံကာ ကိုင္ေနေပမယ့္ ဘရာစီယာခံထားသည့္အတြက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကိုင္တြယ္ကာ နယ္လို႔မရျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ ခင္ေမ၏ ေနာက္ေက်ာကို လက္လွမ္းၿပီး ဘရာစီယာခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ကာ ခြၽတ္လိုက္ေသာအခါ ႏို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးက ထင္းထင္းလင္းလင္းႀကီး ေပၚထြက္လာပါသည္။ ေအာင္လင္းသည္ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းျဖစ္ေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးမ်ားကို လက္ျဖင့္စုံကိုင္ၿပီး စို႔ေပးေနသည္။ ခင္ေမကေတာ့ သူမလက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ေအာင္လင္းဆံပင္မ်ားအၾကား ထိုးဖြရင္း တအင့္အင့္ျဖင့္ အသံေလးမ်ား ထြက္ေနရ၏။ ေအာင္လင္းသည္ ခင္ေမ၏ခါးေလးကို ပြတ္ေပးေနရာက သူမ၏ထဘီကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။ လီးနဲ႔ေဝးတာ သုံးႏွစ္တာင္ရွိေနတဲ့ စိမ္းစိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕မို႔ထြက္ေနတဲ့ ခင္ေမ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ႐ြ႐ြေလးပြတ္ေပးေန၏။ အေနရခက္လွေသာ ခင္ေမက ေအာင္လင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းကိုဖမ္းၿပီး လွ်ာေလးထိုးေပးကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေပးေနမိျပန္သည္။ ”ဟင့္..အင့္.. ေအာင္ရယ္..လိုးမွာျဖင့္လိုးေတာ့ကြယ္..မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူး..ေအာင္ေလးရယ္“ ခင္ေမ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ဒူးေကြးကာ ေထာင္လိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲသို႔ ေအာင္လင္းက သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ အသာေတ့ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့၏။ ”ျဗစ္..ျဗစ္..ဖြတ္..ဖြတ္” ”အား..အား..နာတယ္ ေအာင္ရယ္..“ ေအာင္လင္း၏ ရင္ဘတ္ကို သူမ စုံတြန္းထားလိုက္သည္။ အရင္က အလိုးခံဘူးခဲ့ေပမယ့္ အခု အသစ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးက က်ဥ္းၿပီးက်ိန္းေန၏။ သို႔ေသာ္ ေအာင္လင္း၏ လီးႀကီးတေခ်ာင္းလုံးကေတာ့ ခင္ေမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ တဆုံးဝင္သြားခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ေအာင္လင္းက သူမ၏ႏို႔ႀကီးမ်ားကို တလွည့္စီ စို႔ေပးေနေတာ့ရာ ခင္ေမခမ်ာ တင္ပါးႀကီးကို တြန႔္ၿပီး ရမ္းလိုက္ရၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားလဲ ပိုထြက္လာေတာ့သည္။ ”ႁပြတ္..ဖြတ္..ဖြတ္..ႁပြတ္ “ေအာင္လင္းက တခ်က္ခ်င္းစီ လိုးေပးေတာ့ ခင္ေမ ခံႏိုင္ရည္ နဲနဲရွိလာသည္။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားသည္ ေဆာင့္လိုက္ရင္ ခြက္ဝင္သြားၿပီး လီးျပန္အႏႈတ္တြင္ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ကပ္ကပ္ၿပီးပါလာကာ အျပင္သို႔ စူစူထြက္လာၾကရ၏။

ထြက္လာေသာ အရည္မ်ားေၾကာင့္ လီးဝင္ထြက္သံမ်ား ပိုက်ယ္လာၿပီး တရွိန္ထိုး ေဆာင့္ဝင္လာတဲ့ ေအာင္လင္း၏ လီးႀကီးကို ခင္ေမ၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးမ်ားက ညႇပ္ၿပီးဆြဲဆြဲေပးေနသည္။ ေအာင္လင္းက အားရပါးရ ေဆာင့္ေနသလို သူမကလည္း ေကာ့ေကာ့ၿပီး အလိုးခံေနသည္။ ”ဟင့္..ဟင့္.. နာနာေဆာင့္စမ္းပါ..ေအာင္ရယ္..မမၿပီးခ်င္ၿပီ” “ဖြတ္.. ႁပြတ္..ဖြတ္..အာ့..အား“ ဒီတခါမွာေတာ့ ေအာင္လင္းလဲ ရင္ထဲမွာ ဘေလာင္ဆူေနၿပီမို႔ ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးတေခ်ာင္းလုံး က်င္တက္လာကာ သုံးေလးခ်က္မွ် အားကုန္ေဆာင့္ၿပီး လီးတံႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲ အဆုံးႏွစ္လွ်က္ သုတ္ရည္ေတြ တေလွ်ာ့ၿပီး တေလွ်ာ့ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ မခင္ေမကလည္း ေအာင္လင္း၏ခါးကို ေျခႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲခ်ိတ္လွ်က္ သူမ၏တင္ပါးႀကီး ေကာ့တင္ထားရင္း တြန႔္လိမ္လူးလြန႔္ေနေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳတို႔ မိသားစုမွာ လူမ်ားမ်ားရွိသည္မဟုတ္။ အေမရယ္၊ အေမ့ေနာက္ေယာက်ာ္း ဦးဝင္းစိန္ရယ္၊ အစ္မခင္ခင္ေလးရယ္၊ ခ်ိဳခ်ိဳရယ္ တအိမ္ထဲ ေနခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ ခင္ခင္ေလး အိမ္ေထာင္က်ၿပီးကတည္းက သူတို႔ႏွင့္အတူ လိုက္ေနခဲ့ေလသည္။ ခင္ခင္ေလးေယာက်ာ္း ကိုစိန္ေအာင္က ခဏခဏ ခရီးထြက္ေနရၿပီး တလလွ်င္ ဆယ္ရက္ေလာက္သာ အိမ္ၿမဲသူျဖစ္သည္။ ဒီတခါေတာ့ မခင္ေလး၏ေယာက္်ား ကိုစိန္ေအာင္တေယာက္ ျပန္လာရမည့္ရက္ထက္ ေစာျပန္ေရာက္လာေလသည္။ အိမ္တြင္လည္း မခင္ေလးကမရွိ။ အကိုစိန္ေအာင္ ျပန္လာေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳက ေရခ်ိဳးရန္ အိမ္ေဘးသို႔ အဆင္းျဖစ္သည္။ ကိုစိန္ေအာင္က ထမီရင္လ်ားထားတဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ကိုယ္လုံးေလးကို စူးစိုက္ၾကည့္သြားေသးသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳ ေရခ်ိဳးေနစဥ္မွာလဲ ကိုစိန္ေအာင္က ျပဴတင္းေပါက္နား မေယာင္မလည္ လုပ္ေနတာ ေတြ႕ရေသး၏။ ခ်ိဳ႕ရင္ထဲမွာေတာ့ လႈပ္ရွားမိသား။ ကိုစိန္ေအာင္က သေဘာေကာင္းၿပီး မခင္ေလးကိုလည္း သံေယာဇဥ္ႀကီးရွာ၏။ ၿပီးေတာ့ ခဲအိုသာ ဆိုတယ္ ခ်ိဳခ်ိဳ႕အေပၚလဲ ဂ႐ုတစိုက္ရွိသူျဖစ္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ ခင္ခင္ေလးတို႔ အခန္းကိုရွင္းလင္းၿပီး ခဲအိုအတြက္ အိပ္ယာခင္းေပးရန္ သတိရ၍ သူတို႔အခန္းဖက္သို႔ ကူးလာခဲ့သည္။ အိပ္ယာခင္းေပးေနစဥ္ ကုတင္ေဘးကို ေျခေထာက္တစုံ ေရာက္လာလို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုစိန္ေအာင္ပင္ျဖစ္သည္။ သူက ခ်ိဳ႕ရင္သားေတြကို ငုံ႔ၿပီးၾကည့္ေနတယ္ေလ။ ေစာေစာက အိမ္ေနရင္းမို႔ အက်ႌၾကယ္သီးႏွစ္လုံးကို ျဖဳတ္ထားမိသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးကာစဆိုေတာ့ ေအာက္ခံေဘာ္လီကလည္း မပါေခ်။ ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ဝင္းမြတ္ဆူၿဖိဳးေသာ ရင္သားစိုင္ႏွစ္ခုက အလွျပေနသလို ျဖစ္ေနၾကသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳ ကိုစိန္ေအာင္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲလို႔ သူ႔ခါးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်ိဳ႕ရင္ထဲ လႈိက္ဖိုလို႔ သြားရသည္။ ပုဆိုးေအာက္က သူ႔လီးႀကီးက ေဖာင္းႂကြလို႔ေနသည္။

ဟိုတခါက သူတို႔လင္မယား လိုးၾကတာကို ခ်ိဳ ေခ်ာင္းၾကည့္ဖူးသည္။ ႀကီးမားရွည္လ်ားလိုက္တဲ့ လီးႀကီး။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ခ်ိဳ တံေထြးတခ်က္ မ်ိဳခ်လိုက္မိသည္။ ဆိတ္ကြယ္ရာမွာ ကာမစိတ္ေတြ ထတတ္တာမို႔ ခ်ိဳ မရဲတရဲေလးနဲ႔ ထပ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုစိန္ေအာင္က ခ်ိဳ႕တကိုယ္လုံးကို မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုစိန္ေအာင္က ခ်ိဳ႕ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ခ်ိဳ ႐ူးေတာ့မယ္။ ဆတ္ကနဲထၿပီး ေျပးရရင္ ေကာင္းမလား။”ဟင္း” ခ်ိဳခ်ိဳ သက္ျပင္းတခ်က္ ခိုးခ်လိုက္မိသည္။ ငုံ႔ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ယူၿပီး အကိုစိန္ေအာင္က ပါးေလးတဖက္ကို ညင္ညင္သာသာနမ္းသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳမွာ ၾကည္ႏူး႐ႊင္ျပမႈေလးႏွင့္အတူ ကာမရမက္ေဇာကို ပူးတြဲခံစားလိုက္ရသည္။ ၿပီးေတာ့ ခ်ိဳ႕ပခုံးေပၚမွ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကို ျပန္႐ုပ္သိမ္းသြားသည္။ သေဘာကေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳ ထြက္သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ထြက္သြားႏိုင္ေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးတဲ့သေဘာ။ အသက္ႀကီးသူမို႔ အသိတရားက ထြက္သြားေစခ်င္ေပမဲ့ ကာမအခိုးေတြ လွ်ံေနတဲ့ သူ႔မ်က္လုံးေတြကေတာ့ မသြားပါနဲ႔ ခ်ိဳခ်ိဳရယ္ဟု အသနားခံေနသည္အလား။ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ရင္ေတြဖိုေနလို႔လား မသိ။ သူမ၏ႏို႔ႏွစ္လုံးက နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနသည္။ ကုတင္ေစာင္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့ ခ်ိဳကပဲ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဝင္သြားသလား သူကပဲ ခ်ိဳ႕မ်က္ႏွာေလးကို မတ္တတ္ရပ္ေနတဲ့ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္တာလား မသိလိုက္မီမွာပင္ ခ်ိဳ႕မ်က္ႏွာက သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္လို႔ေနၿပီ။ သူက ခ်ိဳခ်ိဳ႕ေခါင္းေလးကို ဖက္ထားရင္း ေနာက္လက္တဖက္က ခ်ိဳဝတ္ထားေသာ ရွပ္အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို လွမ္းျဖဳတ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ကိုစိန္ေအာင္က ကုတင္ေပၚထိုင္ခ်ရင္း ခ်ိဳခ်ိဳ႕ႏြဳတ္ခမ္းေတြကို နမ္းစုပ္ေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳကလဲ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းၾကားထဲ တိုးဝင္လာေသာ ကိုစိန္ေအာင့္ လွ်ာႀကီးအတြက္ အသာေလး အလိုက္သင့္ဟေပးလိုက္သည္။ အစ္မရယ္..အမိုက္မ ခ်ိဳခ်ိဳကို ခြင့္လြတ္ပါေတာ့လို႔ စိတ္ထဲက အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္ရင္း သူ႔ဆံပင္ေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနမိေတာ့၏။ သို႔ႏွင့္ ကိုစိန္ေအာင္က ဖိကပ္နမ္းရႈံ႕ေနမႈကို ရပ္လွ်က္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ခြာလိုက္ကာ ၾကယ္သီးမ်ား ျပဳတ္ထြက္ေနသာ ခ်ိဳခ်ိဳ႕အက်ႌေလးကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။ တလက္စတည္းပင္ ထမီကိုလည္း ဆြဲခြၽတ္လိုက္ရာ ခ်ိဳခ်ိဳက တင္ပါးႀကီးကို ႂကြေပးလိုက္မွသာ ေလွ်ာေလွ်ာရႉရႉ ကြၽတ္ထြက္သြားေလသည္။ စိန္ေအာင္က ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားေသာ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ ဝတ္လစ္စလစ္အလွကို ၾကည့္ရင္း ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ “အင့္..ဟင့္..ဟင့္..” ညည္းညဴသံေလး ေပၚထြက္လာၿပီး ခ်ိဳ႕လက္တဖက္က ကိုစိန္ေအာင္ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ေရာက္သြားၿပီး လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ပုဆိုးေပၚမွ အုပ္ကိုင္လိုက္မိေတာ့သည္။ ႏို႔စို႔တာလဲ အလြန္သန္တဲ့လူႀကီးဟုပင္ ဆိုရမလားမသိ။ ဟိုဖက္စို႔လိုက္ ဒီဖက္စို႔လိုက္နဲ႔။ လက္တဖက္ကလဲ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေန၏။

ေစာက္ေစ့ေလးကို လက္ညိဳး လက္မနဲ႔ညႇပ္ကာ ပြတ္ေခ်ေပးေနသည္။ ”အာ..အ..အင္း.“ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ပုဆိုးကို ဆြဲခြၽတ္ခ်ၿပီး ေတာင္ေနတဲ့ သူ႔လီးႀကီးကို အတင္းဆုတ္ေခ်ေပးမိေတာ့သည္။ အားပါးပါး.. လီးႀကီးက အေၾကာေတြ တေထာင္းေထာင္းထလို႔ ေနသည္။ သူက ခ်ိဳခ်ိဳ႕ႏြဳတ္ခမ္းေတြကို နမ္းစုပ္ေနရင္း လိုးခ်င္စိတ္ေတြ အရမ္းထန္လာပုံရသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ကို ေပြ႕ၿပီး ကုတင္ေပၚ တင္လိုက္သည္။ ခ်ိဳ႕လက္ထဲ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လီးႀကီးကလဲ ႀကီးမားရွည္လ်ားလြန္းလွသည္။ ကိုေအာင္လင္း လီးထက္ေတာင္ ပိုႀကီးေနသလိုပဲရွင္။ စိတ္ထဲတြင္သာမက ေက်ာထဲကပါ စိမ့္ကနဲေနေအာင္ ခံစားမိပါတယ္။ ကုတင္ေပၚကို ေရာက္တာနဲ႔ သူက ခ်ိဳ႕ကို ေပါင္ကေန ဆြဲယူၿပီး ေျခဖဝါးေတြကို သူ႔ပခုံးေပၚ တင္လိုက္ကာ လူကို တစ္တီတူး ျဖစ္ေစေတာ့တာပါပဲ။ ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ လီးႀကီးနဲ႔ ေကာ္တင္ရင္း ခ်ိဳ႕ကို ႏွာထန္လာေအာင္ သူဆြေနတယ္ေလ။ ေစာက္ေစ့ေလးနား ေရာက္ေတာ့မွ ဆတ္ကနဲ ထိုးေပးလိုက္ေတာ့ ခ်ိဳ႕ေစာက္ရည္ေတြ ပြက္ကနဲ ထြက္က်ကုန္ရၿပီေပါ့။ “အ..အ…အီး..လိုးမွာျဖင့္ လိုးေတာ့ အကိုရယ္….. ခ်ိဳ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး” ”ကဲ..လိုးပါ့မယ္…. ခ်ိဳ႕ေပါင္ေလးေတြကို လက္နဲ႔ထိန္းထား…. ဒါမွ ေကာင္းေကာင္း လိုးလို႔ရမွာ” ခ်ိဳက လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲထားလိုက္ရာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ နီရဲၿပဲလန္ထြက္လာေလသည္။ ထိုအခါမွ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဇိကနဲ ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ ” “ “ျဗစ္..ျဗစ္..အာ..အင့္..ဖြတ္..ႁပြတ္..ဖြတ္”လီးႀကီးကို ပစ္သြင္းေဆာင့္တာမ်ား ခ်ိဳ႕ကိုယ္လုံးေလး ေျမႇာက္ေျမႇာက္သြားမိေရာ။ သူ႔လိုးခ်က္က ျပင္းထန္ၿပီး ျမန္လိုက္တာ။ သြင္းတယ္ ထုတ္တယ္ ခပ္သြက္သြက္ပဲ။ ခ်ိဳ႕ကိုယ္လုံးေလးကို ေထြးေနေအာင္ ဖက္ထားရင္း ဖိဖိၿပီး လိုးေနလိုက္တာ ကြဲမတတ္ပါပဲရွင္။ ခ်ိဳလဲ တတ္သေလာက္ ေအာက္ကဖင္ႀကီးကို ျပန္ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိတယ္။ သူက ပိုၿပီး ေဒါသႀကီးလာကာ အားစိုက္ၿပီး ဖိလိုးလိုက္၏။ “အား..အား..ဘြပ္..ဘြပ္..အိ..အာ့..ဘြပ္..ႁပြတ္..ျဗစ္..ျဗစ္..ဟင့္..ဟင့္..”ႏို႔ေလးေတြကိုလဲ အတင္းဆုပ္နယ္ရင္း ခ်ိဳ႕ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြကို မီးပြင့္မတတ္ စုပ္ေနတာ။ လိုးအားေရာ ေခ်အားပါ ေကာင္းလွသည္။

ႏႈတ္ခမ္းအစုပ္လည္း အလြန္ေကာင္း၏။ သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးက ရွည္ေတာ့ တခါတခါ ခ်ိဳ႕သားအိမ္ဝကို လာလာေထာက္ေနေသးရဲ႕။ ”ခ်ိဳ..အကို လိုးတာ ေကာင္းရဲ႕လား“ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ စကားေျပာဖို႔ အသက္ကို လုရႉေနရသည္။ ”ေကာင္းရဲ႕လားလို႔.. အကို ေမးေနတယ္ေလ“ စကားေျပာရင္း လီးကိုလည္း ခပ္ျပင္းျပင္း လိုးသြင္းေနတာမို႔ ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာ ၿငီးသံ၊ အသက္ရႉမွားသံေတြ ပင္ထြက္လို႔။ ”အာ့..ေကာင္းတယ္..အကို..ေကာင္းပါတယ္..အား…ရွီး..အင့္..ဟင့္..ဟင့္.. အင္း… အို..အို…. အထဲမွာျပည့္တင္းေနတာပဲ..အကိုရာ..အား…အီးး” “ဖြတ္..ႁပြတ္..အား..အား..ဗလြတ္..ႁပြတ္..အား..အင့္.. ” သူ႔ရဲ႕ေဆာင့္အားေတြ သိသိသာသာ ပိုၿပီး ျပင္းထန္လာတာနဲ႔အမွ် ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ အားတက္လာမိၿပီး ရွိသမွ်အားေလးနဲ႔ ေကာ့ေကာ့ၿပီး အလိုးခံလိုက္မိေတာ့၏။ ”သိပ္ေကာင္းတာပဲ..အကိုရယ္.. ေဆာင့္ထည့္လိုက္စမ္းပါ..ဟင့္..ဟင့္.” ကိုစိန္ေအာင့္ လီးႀကီးတဆုံး သူမေစာက္ေခါင္းထဲဝင္၍ သားအိမ္ဝဆီ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ ထိထိုးမိထိမိေအာင္ ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ေပါင္ႀကီးေတြကို ၿဖဲကားေပးလွ်က္ လက္ကေလးမ်ားႏွင့္ ထိန္းထားေပးေနပါသည္။ ကိုစိန္ေအာင္ရဲ႕ အင္ဂ်င္စက္တပ္ထားသလို ေဆာင့္ခ်က္ေတြေအာက္မွာ ခ်ိဳခ်ိဳေစာက္ရည္ေတြ ဒလၾကမ္း ထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ေဒါသႀကီးေနတဲ့ သူ႔လီးႀကီးကလဲ အားက်မခံ ေစာက္ရည္ေတြကိုတိုးၿပီး အတင္းေဆာင့္လိုးေနရင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ႕ေစာက္ေခါင္းအတြင္းပိုင္းဆီ သုက္ရည္ပူေတြ ပစ္သြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ “အမေလးေလး…. ေကာင္းလိုက္တာ အကိုရယ္…. အားးရွီး” “အအအားး… ထြက္ ထြက္ၿပီး…အားးးး…. မင့္အစ္မထက္ကို ပိုခ်စ္သြားၿပီး ခ်ိဳရယ္” ႏွစ္ဦးသား တင္းက်ပ္စြာ ေပြ႕ဖက္ကာ အနမ္းကိုယ္စီ ခႊၽေလိုက္ၾကပါေတာ့သည္။….ၿပီး