kevin media

“မောင်တော်တော့နော် ကားထဲမှာကွာ… ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး အသက်ရှုလည်းကြပ်တယ်..မောင်ရဲ့” “လွှတ်ဖူးကွာ… နမ်းလို့မဝသေးဘူးဗျ” “တော်တော့နော် မောင်… အိမ်ပြန်နောက်ကျမယ်… နောက်ရက်တွေရှိသေးတာပဲကွာ” “ဟုတ်… မ”။ အဲ့နေ့က ဆိုင်ကို နောက်ကျမှ ပြန်ရောက်လာတယ်” မကားပေါ်က လေလေးတချွန်ချွန်နဲ့ ပစ္စည်းထုပ်တွေ ဆွဲပြီးဆင်းလာတဲ့ ကျနော့ကို ကျော်နိုင်က မျက်မှောက်ကုတ်ပြီးကြည့်တော့ မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အခန်းထဲ […]

သူမနာမည်က စောယု၊ အသားညိုညို မျက်နှာက သိပ်အလှကြီးမဟုတ်ပေမယ့် အသက် ၁၆နှစ်လို့ မထင်ရလောက်အောင် သာမာန်ထက်ထွားကြိုင်းတဲ့ မိန်းမပျိုလေး။ အထူးသဖြင့်တော့ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ပေါင်သားအထက်က အိစက်တင်းပြည့်ကာ ကောက်တက်နေတဲ့ တင်သားအလှက အထူးခြားဆုံးဆိုရမည်။ ရင်သားကတော့ သာမာန်လောက်ပါပဲ။ လေးတန်းအထိပဲ ပညာသင်ခဲ့ရပြီး စက်ဘီးတစီးနဲ့ ရွာစဉ်လှည့်ကာ အသားငါး အသီးအရွက်အစုံ […]

“ဟင်း… လာပြန်ပြီဟယ်… စိတ်ညစ်တယ်” စိတ်ညစ်တယ်ဟု ညည်းတွားလိုက်သော မိန်းမလှလေး၏ ပါးအို့လေးအစုံက ရဲတက်သွားသည်။ အသစ်ဖောက်လုပ်ထားသော လမ်းမကြီးပေါ်၌ စပရင်တာ အဖြူလေးတစ်စီးက ငြိမ့်ခနဲ ထိုးရပ်သွားသည်။ ကားထဲမှ သပ်ရပ်ထွားကြိုင်းသော လူငယ်တစ်ယောက်က စက္ကူအိတ် ခပ်ကြီးကြီး နှစ်လုံးနှင့် ငါးသုံးလုံး လက်ဆွဲ ပလပ်စတစ်အိတ်တစ်လုံး ဆွဲကိုင်ကာ “လှိုင်း-တေလာ” […]

နိုင်ထွန်း အိပ်ရာမှ နိုးလာသည်။ နွေရာသီဖြစ်သဖြင့် ချွေးတွေရွှဲနေသည်။ မိမိဘေးတွင် အိပ်နေသော မိန်းမဖြစ်သူ သူဇာကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူဇာသည် နိုင်ထွန်းကို ဖင်ပေးပြီး အိပ်နေသည်။ ဖင်လုံးကြီးတွေက ထွားလှသည်။ ထမီမှာ ပေါင်ရင်းနားအထိ လန်တက်နေသည်။ သူဇာ၏ အသားအရည်သည် ဖြူဝင်းပြီး ချောမွတ်လှသည်။ အသက် ၃၀ […]

ကျွန်မ နာမည်က သန္တာချို၊ ဒါပေမယ့် တစ်ရပ်ကွက်လုံးက မိချိုလို့ပဲ ခေါ်ကြသည်။ မိချိုတစ်ယောက် နောင်တဆိုတာ ပူလောင်မှန်း သိပေမယ့် ခုတော့ တုန်လှုပ်နေရပြီ။ အိမ်မှာ ထိုင်မရ ထမရ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး အယောင်ယောင် အမှားမှား ဖြစ်နေမိသည်။ ငါ့ကို လာဖမ်းတော့မှာလား။ အဖမ်းခံရတော့မှာလား တွေးရင်း မျက်ရည်များ […]

ကြယ်တချို့က မှောင်မိုက်နေသော ကောင်းကင်ပြင်ထက်မှာ စိန်ပွင့်လေးများကြဲပက်ထားသကဲ့သို့ တလက်လက်ဖြင့် လင်းတခါမှိန်တလှဲ့ ဖြင့် သူတို့တတ်နိုင်သော အလင်းကလေးဖြင့် ကမ္ဘာမြေထက်သို့ လင်းချပေးနေသည်။ ပူလောင်ပြင်းပြသော နွေလယ်ညရဲ့ မှောင်မိုက်မှု့အောက်မှာ ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။ သုတ်ကနဲ တိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်း တစ်ချက်ကြောင့် အမှောင်အောက်မှာ အိပ်ငိုက်နေသော သစ်ပင်တို့ လူးလွန့်လှုပ်ရှားသွားကြသည်။ “ရှဲ…”ကနဲ […]

နောင်ထွန်း ခဏနားပြီး အရက်ခွက်ဆီ လက်လှမ်းလိုက်သည်။ တစ်ခွက်ပြီး နောက်တစ်ခွက် မီးတောက်အရက်ပြင်းပြင်းက ချက်ချင်းကြီး အာနိသင်ပြလာသည်။ စောစောပိုင်းက ကုန်ခမ်းသွားသည့် အားအင်တွေက ပြန်လည် ပြည့်ဝလာရသလိုပင်။ အမြည်းအဖြစ် ဝယ်လာသည့် ကြက်အသဲအမြစ်တစ်ဖတ်ကို ကောက်ဝါးရင်း နောက်အသည်းတစ်ဖတ်ကို မဝိုင်း ပါးစပ်ထဲ ခွံ့ကာကျွေးလိုက်သည်။ မဝိုင်း ကျေကျေနပ်နပ်ကလေးပြုံးကာ အသဲဖတ်လေးကို […]

အိပ်ခန်းထဲမှာ မုန်တိုင်းကျနေသလို ထင်ရသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန်တစ်ယောက် ကိုတင်အောင်ကျောပြင်ကို တင်းတင်းကြီးဖက်တွယ်ပြီး တဏှာပြင်းပြင်းနှင့် သူမကို တအုန်းအုန်း တဒိုင်းဒိုင်း အသံထွက်အောင် လိုးဆောင့်ပေးနေသော ကိုတင်အောင်၏ဆောင့်ချက်များကို အောက်ကနေ သူမဖင်ကြီးကို ကော့ကာတစ်မျိုး ပင့်ကာတစ်သွယ်ဖြင့် စည်းကိုက်ဝါးကိုက်ဖြစ်အောင် ပြန်လည်ညှောင့်လိုးရင်း ပါရမီဖြည့်ပေးနေပါသည်။ ကိုတင်အောင်ကား နေ့ခင်းကြောင်တောင် အချိန်ကြီးမှာပင် အလုပ်မှနေ၍ ထမင်းစားပြန်လာပြီး […]

မိန်းမငယ်လေး တစ်ယောက် ထမိန်ရင်လျှားဖြင့် အဝတ်လျှော်နေသည်။ သူမသည် အသက် ဆယ့်ရှစ်နှစ် ပြည့်ပြီးကာစ အပျိုလေးတစ်ယာက် ဖြစ်ပေမယ့် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် ဖွံ့ထွားလှသည်။ သူမ အသက် ၉နှစ်‌လောက်ကပင် မိဘနှစ်ပါးစလုံး ဆုံးပါးသွားသဖြင့် အဒေါ်တစ်ဝမ်းကွဲ ဖြစ်သူမှ ခေါ်ယူ မွေးစားထားသည်။ အဒေါ် ဖြစ်သူ၏ လင်မယားမှာလည်း […]

အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ချီုအီမွှေးပျံ့နေတဲ့ အနံ့တစ်ခုနှင့်အတူ အဖြူရောင်မွှေ့ရာ ကုတင်ပေါ်မှာ တဘက်အဖြူလေးသာ ပတ်ထားသည့် လုံးကြီးပေါက်လှ မိန်းမပျိုတစ်ယောက် ထိုင်နေသည်။ သူမက သူ့ကိုလက်လေးကမ်းကာ ဆီးကြိုနေသည်။ “မောင်… ကြာလိုက်တာကွာ” “မီးပွိုင့်တွေမိနေလို့ပါ မရယ်… ပရယ်တီကယ်လဲရှိလို့… ကျောင်းဆင်းတာလဲ နောက်ကျတယ်” သူမအရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်လျှက်ရှိနေတဲ့ ရဲနောင်ကို သက်မွန်က […]